සුඩානය
සුඩාන ජනරජය | |
|---|---|
 ජාතික ධජය
 ජාතික ලාංඡනය
| |
| උද්යෝග පාඨය: النصر لنا an-Naṣr lanā "ජයග්‍රහණය අපේය" | |
| ජාතික ගීය: نحن جند اللّٰه، جند الوطن Naḥnu jund Allah, jund al-waṭan "අපි දෙවියන්ගේ සොල්දාදුවෝ, මව්බිමේ සොල්දාදුවෝ" | |
_highlighted.svg) සුඩානය තද කොළ පැහැයෙන් ප්‍රදර්ශනය කර ඇති අතර, ලා කොළ පැහැයෙන් පරිපාලනය නොකරන ලද භූමි ප්‍රදේශ හිමි විය | |
| අගනුවර සහ විශාලතම නගරය | කාර්ටූම් |
| විප්‍රවාසයෙහි-අගනුවර | සුඩාන වරාය[a] |
| නිල භාෂා(ව) | |
| ජනවාර්ගික කණ්ඩායම් | |
| ආගම (2020)[13] |
|
| ජාති නාම(ය) | සුඩානවරු |
| රජය | ෆෙඩරේෂන් ජනරජය මිලිටරි ජුන්ටාවක් යටතේ[14][15] |
• සංක්‍රාන්ති ස්වෛරී කවුන්සිලය |
|
• අගමැති |
|
| ව්‍යවස්ථාදායකය | පුරප්පාඩු |
| පිහිටුවීම | |
• කර්ම් රාජධානිය | ක්රි.පූ. 2500 |
• කුෂ් රාජධානිය | ක්රි.පූ. 1070 |
| ආ. 350 | |
• තුන්ජුර්, ෆන්ජ් සහ ඩාෆුර් සුල්තාන්වරුන් | ආ. 1500 |
• ටර්කෝ-ඊජිප්තු සුඩානය | 1820 |
• මහඩිස්ට් ප්‍රාන්තය | 1885 |
• ඇන්ග්ලෝ-ඊජිප්තු සහාධිපත්‍යය | 1899 |
• ස්වාධීනත්වය | 1956 ජනවාරි 1 |
• සුඩාන් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ජනරජය | 1969 මැයි 25 |
• සුඩාන ජනරජය (1985-2019) | 1985 අප්‍රේල් 6 |
• දකුණු සුඩානය වෙන්වීම | 2011 ජූලි 9 |
| 2018 දෙසැම්බර් 19 | |
• 2019 ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා ප්‍රකාශය කෙටුම්පත බලාත්මක වේ | 2019 අගෝස්තු 20 |
| වර්ග ප්‍රමාණය | |
• සම්පූර්ණ | 1,886,068 km2 (728,215 sq mi) (15 වෙනි) |
| ජනගහණය | |
• 2024 ඇස්තමේන්තුව | 50,467,278[16] (30 වෙනි) |
• ජන ඝණත්වය | 21.3/km2 (55.2/sq mi) (202 වෙනි) |
| දදේනි (ක්‍රශසා) | 2023 ඇස්තමේන්තුව |
• සම්පූර්ණ | ▼ ඇ.ඩො. බිලියන 172.651[17] (71 වෙනි) |
• ඒක පුද්ගල | ▼ ඇ.ඩො. 3,604[17] (151 වෙනි) |
| දදේනි (නාමික) | 2023 ඇස්තමේන්තුව |
• සම්පූර්ණ | ▼ ඇ.ඩො. බිලියන 25.569[17] (96 වෙනි) |
• ඒක පුද්ගල | ▼ ඇ.ඩො. 533[17] (171 වෙනි) |
| ගිනි (2014) |  34.2[18]මධ්‍යම |
| මාසද (2022) |  0.516[19]පහළ · 170 වෙනි |
| ව්‍යවහාර මුදල | සුඩාන පවුම (SDG) |
| වේලා කලාපය | UTC+2 (CAT) |
| දින ආකෘති | dd/mm/yyyy |
| රිය ධාවන මං තීරුව | දකුණ |
| ඇමතුම් කේතය | +249 |
| ISO 3166 code | SD |
| අන්තර්ජාල TLD | .sd سودان. |
සුඩානය,[c] නිල වශයෙන් සුඩාන ජනරජය,[d] ඊසානදිග අප්‍රිකාවේ රටකි. එය නිරිත දෙසින් මධ්‍යම අප්‍රිකානු ජනරජය, බටහිරින් චැඩ්, වයඹ දෙසින් ලිබියාව, උතුරින් ඊජිප්තුව, නැගෙනහිරින් රතු මුහුද, ගිනිකොන දෙසින් එරිත්‍රියාව සහ ඉතියෝපියාව සහ දකුණින් දකුණු සුඩානය මායිම් වේ. සුඩානයේ 2024[20] වන විට මිලියන 50 ක ජනගහනයක් සිටින අතර එය වර්ග කිලෝමීටර් 1,886,068 (වර්ග සැතපුම් 728,215) වාසය කරයි, එය ප්‍රදේශය අනුව අප්‍රිකාවේ තුන්වන විශාලතම රට සහ අරාබි ලීගයේ ප්‍රදේශය අනුව තුන්වන විශාලතම රට බවට පත් කරයි. 2011 දී දකුණු සුඩානය වෙන් වන තෙක් එය අප්‍රිකාවේ සහ අරාබි ලීගයේ ප්‍රදේශය අනුව විශාලතම රට විය;[21] එතැන් සිට එම ස්ථානය ඇල්ජීරියාවට හිමි විය. සුඩානයේ අගනුවර සහ වඩාත්ම ජනාකීර්ණ නගරය කාර්ටූම් ය.
දැන් සුඩානය වන ප්‍රදේශය කොර්මුසාන් (ක්රි.පූ. 40000-16000),[22] හාල්ෆාන් සංස්කෘතිය (ක්රි.පූ. 20500-17000),[23][24] සෙබිලියන් (ක්රි.පූ. 13000-10000),[25] කටාන් සංස්කෘතිය (ක්රි.පූ. 15000-5000),[26] ක්රි.පූ. 11500 දී පමණ, ජෙබෙල් සහාබාගේ යුද්ධය, ලොව පැරණිතම යුද්ධය,[27][28] A-Group සංස්කෘතිය[29] (ක්රි.පූ. 3800-3100), කර්මා රාජධානිය (ක්රි.පූ. 2500-1500), ඊජිප්තු නව රාජධානිය (ක්රි.පූ. 1500–1070), සහ කුෂ් රාජධානිය (ක්රි.පූ. 785 – ක්රි.ව. 350) කුෂ්ගේ වැටීමෙන් පසු, නූබියන්වරු නොබැටියා, මකුරියා සහ ඇලෝඩියා යන ක්‍රිස්තියානි රාජධානි තුන පිහිටුවා ගත්හ.
14 වන සහ 15 වන සියවස් අතර, සුඩානයේ බොහෝ ප්‍රදේශ ක්‍රමයෙන් අරාබි නාමිකයින් විසින් පදිංචි කරන ලදී. 16 සිට 19 වන සියවස දක්වා මධ්‍යම සහ නැගෙනහිර සුඩානය ෆන්ජ් සුල්තාන් රාජ්‍යය විසින් ආධිපත්‍යය දැරූ අතර ඩාර්ෆූර් බටහිර සහ ඔටෝමන්වරු නැගෙනහිර පාලනය කළහ. 1811 දී, මාම්ලුක්ස් ඔවුන්ගේ වහල් වෙළඳාම සඳහා පදනමක් ලෙස ඩන්කුලාහි රාජ්‍යයක් පිහිටුවන ලදී. 1820 ගණන් වලින් පසු සුඩානයේ ටර්කෝ-ඊජිප්තු පාලනය යටතේ, වහලුන් වෙළඳාම් කිරීමේ පුරුද්ද උතුරු-දකුණු අක්ෂයක් දිගේ මුල් බැස ගත් අතර, රටේ දකුණු ප්‍රදේශවල වහල් වැටලීම් සිදු වූ අතර වහලුන් ඊජිප්තුවට සහ ඔටෝමන් අධිරාජ්‍යයට ප්‍රවාහනය කරන ලදී.[30]
19 වන සියවසේ සිට මුහම්මද් අලි රාජවංශය යටතේ ඊජිප්තුවරුන් විසින් මුළු සුඩානයම යටත් කර ගන්නා ලදී. ආගමික-ජාතිකවාදී උද්යෝගය පුපුරා ගියේ මහඩිස්ට් නැගිටීමේදී, අවසානයේදී මහඩිස්ට් බලවේග ඒකාබද්ධ ඊජිප්තු-බ්‍රිතාන්‍ය හමුදා බලකායක් විසින් පරාජය කරන ලදී. 1899 දී, බ්‍රිතාන්‍ය පීඩනය යටතේ, ඊජිප්තුව සහාධිපත්‍යයක් ලෙස එක්සත් රාජධානිය සමඟ සුඩානය කෙරෙහි ස්වෛරීත්වය බෙදා ගැනීමට එකඟ විය. ඇත්ත වශයෙන්ම, සුඩානය බ්‍රිතාන්‍ය සන්තකයක් ලෙස පාලනය විය.[31]
1952 ඊජිප්තු විප්ලවය රාජාණ්ඩුව පෙරලා දැමූ අතර මුළු ඊජිප්තුවෙන් සහ සුඩානයෙන් බ්‍රිතාන්‍ය හමුදා ඉවත් කර ගන්නා ලෙස ඉල්ලා සිටියේය. විප්ලවයේ සම නායකයන් දෙදෙනාගෙන් එක් අයෙකු සහ ඊජිප්තුවේ පළමු ජනාධිපති මුහම්මද් නගුයිබ් අර්ධ සුඩාන ජාතිකයෙකු වූ අතර ඔහු හැදී වැඩුණේ සුඩානයේ ය. ඔහු සුඩානයේ නිදහස සුරක්ෂිත කිරීම විප්ලවවාදී රජයේ ප්‍රමුඛතාවයක් බවට පත් කළේය. ඊළඟ වසරේ, ඊජිප්තු සහ සුඩාන පීඩනය යටතේ, බ්‍රිතාන්‍යයන් විසින් සුඩානය කෙරෙහි ඔවුන්ගේ හවුල් ස්වාධිපත්‍යය අවසන් කර සුඩානයට නිදහස ලබා දෙන ලෙස ආණ්ඩු දෙකටම ඊජිප්තුවේ ඉල්ලීමට එකඟ විය. 1956 ජනවාරි 1 වන දින සුඩානය ස්වාධීන රාජ්‍යයක් ලෙස ප්‍රකාශයට පත් කරන ලදී.
සුඩානය ස්වාධීන වීමෙන් පසුව, ගෆාර් නිමේරි තන්ත්‍රය ඉස්ලාමීය පාලනය ආරම්භ කළේය.[32] මෙය රජයේ ආසනය වන ඉස්ලාමීය උතුර සහ දකුණේ ඇනිමිස්ට් සහ කිතුනුවන් අතර විරසකය තීව්‍ර කළේය. ජාතික ඉස්ලාමීය පෙරමුණ (NIF) සහ අවසානයේ නායකත්වය දුන් සුඩාන මහජන විමුක්ති හමුදාව (SPLA) වඩාත් බලගතු කන්ඩායම වූ දකුණු කැරලිකරුවන් විසින් බලපෑමට ලක් වූ රජයේ හමුදා අතර සිවිල් යුද්ධයකදී භාෂාව, ආගම සහ දේශපාලන බලයේ වෙනස්කම් 2011 දී දකුණු සුඩානයේ නිදහස දක්වා පුපුරා ගියේය.[33] 1989 සහ 2019 අතර, ඕමාර් අල්-බෂීර්ගේ නායකත්වයෙන් වසර 30 ක හමුදා ආඥාදායකත්වයක් සුඩානය පාලනය කළ අතර, වධහිංසා පැමිණවීම, සුළු ජාතීන්ට හිංසා කිරීම, ගෝලීය ත්‍රස්තවාදයට අනුග්‍රහය දැක්වීම සහ වාර්ගික ජන සංහාරය ඇතුළු පුලුල්ව පැතිරුනු මානව හිමිකම් උල්ලංඝනය කිරීම් සිදු කළේය. සමස්තයක් වශයෙන් ගත් කල, පාලන තන්ත්‍රය විසින් මිනිසුන් 300,000 සිට 400,000 දක්වා මරා දැමූ බවට ඇස්තමේන්තු කර ඇත. බෂීර්ගේ ඉල්ලා අස්වීම ඉල්ලා 2018 දී විරෝධතා පැන නැගුණු අතර, එහි ප්‍රතිඵලය වූයේ 2019 අප්‍රේල් 11 වන දින කුමන්ත්‍රණයකින් බෂීර් සිරගත කිරීමය.[34] සුඩානය දැනට ප්‍රතිවාදී කන්ඩායම් දෙකක් වන සුඩාන සන්නද්ධ හමුදා (SAF) සහ පැරාමිලිටරි වේගවත් ආධාරක බලකාය (RSF) අතර සිවිල් යුද්ධයක පැටලී සිටී.
ඉස්ලාමය සුඩානයේ රාජ්‍ය ආගම වූ අතර 1983 සිට 2020 දක්වා රට අනාගමික රාජ්‍යයක් බවට පත්වන තෙක් ඉස්ලාමීය නීති ක්රියාත්මක විය.[32] සුඩානය අඩුම සංවර්ධිත රටක් වන අතර ලෝකයේ දුප්පත්ම රටවල් අතර,[35] 2022 වන විට මානව සංවර්ධන දර්ශකයේ 172 වන ස්ථානය සහ ඒක පුද්ගල දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයේ නාමික වශයෙන් 185 වැනි ස්ථානයට පත්ව ඇත. ජාත්‍යන්තර සම්බාධක සහ හුදකලාව මෙන්ම අභ්‍යන්තර අස්ථාවරත්වයේ සහ කන්ඩායම් ප්‍රචණ්ඩත්වයේ ඉතිහාසය හේතුවෙන් එහි ආර්ථිකය බොහෝ දුරට කෘෂිකර්මාන්තය මත රඳා පවතී. සුඩානයේ විශාල බහුතරයක් වියළි වන අතර සුඩානයේ ජනගහනයෙන් 60%කට වඩා දරිද්‍රතාවයේ ජීවත් වෙති. සුඩානය එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය, අරාබි ලීගය, අප්‍රිකානු සංගමය, COMESA, නොබැඳි ව්‍යාපාරය සහ ඉස්ලාමීය සහයෝගිතා සංවිධානයේ සාමාජිකයෙකි.
නිරුක්තිය
[සංස්කරණය]රටේ නම සුඩානය යනු නූතන සුඩානයට ආසන්න බටහිර දෙසින් පිහිටි බටහිර අප්‍රිකාවේ විශාල සහෙල් ප්‍රදේශයට ඓතිහාසික වශයෙන් ලබා දී ඇති නමකි. ඓතිහාසික වශයෙන්, සුඩානය අත්ලාන්තික් වෙරළ තීරයේ සෙනගල් සිට ඊසානදිග අප්‍රිකාව සහ නූතන සුඩානය දක්වා විහිදෙන භූගෝලීය කලාපය දෙකම ගැන සඳහන් කරයි.
මෙම නම පැමිණියේ අරාබි bilād as-sūdān (بلاد السودان) හෝ "The Land of the Blacks" යන්නෙනි.[36] මෙම නම ආදිවාසී ජනයාගේ ඉතා අඳුරු සමට අදාළව, සමාන නිරුක්ති බෙදාගන්නා විවිධ ස්ථාන නාම වලින් එකකි. මෙයට පෙර, සුඩානය නුබියන් සහ මෙඩ්ජේ දුනුවායන් හෝ දුනුවායන් සඳහා නම් කරන ලද පුරාණ ඊජිප්තුවරුන් විසින් නුබියා සහ ටා නෙහෙසි හෝ ටා සෙටි ලෙස හඳුන්වනු ලැබීය.
2011 සිට, දකුණු සුඩානයෙන් වෙන්කර හඳුනා ගැනීම සඳහා සුඩානය සමහර විට උතුරු සුඩානය ලෙසද හැඳින්වේ.
ඉතිහාසය
[සංස්කරණය]ප්‍රාග් ඓතිහාසික සුඩානය (ක්රි.පූ. 8000ට පෙර)
[සංස්කරණය]
.jpg)
අෆාඩ් 23 යනු උතුරු සුඩානයේ දකුණු දිග දොංගෝල රීච් හි අෆාඩ් ප්‍රදේශයේ පිහිටි පුරාවිද්‍යාත්මක ස්ථානයකි,[37] "ප්‍රාග් ඓතිහාසික කඳවුරුවල (ලෝකයේ පැරණිතම එළිමහන් පැල්පතේ ධාතු) හොඳින් සංරක්ෂණය කර ඇති නටබුන් සහ විවිධ දඩයම් කිරීම සහ වසර 50,000ක් පමණ පැරණි ස්ථාන එකතු කිරීම".[38][39][40]
ක්‍රිපූ අටවන සහස්‍රය වන විට, නව ශිලා යුගයේ සංස්කෘතියකට අයත් මිනිසුන්, ශක්තිමත් මඩ ගඩොල් සහිත ගම්මානවල නිශ්චල ජීවන රටාවකට පදිංචි වී සිටි අතර, එහිදී ඔවුන් දඩයම් කිරීම සහ නයිල් ගඟේ මසුන් ඇල්ලීම සඳහා ධාන්‍ය එක්රැස් කිරීම සහ ගව පට්ටි පාලනය කිරීම සිදු කළහ.[41] නවශිලා යුගයේ ජනයා R12 වැනි සුසාන භූමි නිර්මාණය කළහ. ක්‍රිස්තු පූර්ව පස්වන සහස්‍රයේ දී වියළෙමින් පවතින සහරාවේ සිට සිදු වූ සංක්‍රමණයන් කෘෂිකර්මාන්තය සමඟ නව ශිලා යුගයේ මිනිසුන් නයිල් නිම්නයට ගෙන එන ලදී.
මෙම සංස්කෘතික හා ප්‍රවේණි මිශ්‍රණයේ ප්රතිඵලයක් ලෙස ජනගහණය ඊළඟ ශතවර්ෂ වලදී සමාජ ධුරාවලියක් වර්ධනය වූ අතර එය ක්‍රිස්තු පූර්ව 2500 දී කර්ම රාජධානිය බවට පත් විය. මානව විද්‍යාත්මක සහ පුරාවිද්‍යාත්මක පර්යේෂණවලින් පෙනී යන්නේ පූර්ව රාජවංශ යුගයේදී නූබියා සහ නාගදාන් ඉහළ ඊජිප්තුව වාර්ගික හා සංස්කෘතික වශයෙන් බොහෝ දුරට සමාන වූ අතර, ඒ අනුව, ක්රි.පූ. 3300 වන විට එකවරම පාරාවෝ රජකම් පද්ධති පරිණාමය වූ බවයි.[42]
කර්ම සංස්කෘතිය (ක්රි.පූ. 2500-1500)
[සංස්කරණය](ක්රි.පූ. 2500 - ක්රි.පූ.1550)
කර්ම සංස්කෘතිය යනු සුඩානයේ කර්මා කේන්ද්‍ර කරගත් මුල් ශිෂ්ටාචාරයකි. එය පුරාණ නුබියාවේ ක්රි.පූ. 2500 සිට ක්රි.පූ. 1500 දක්වා වර්ධනය විය. කර්මා සංස්කෘතිය පදනම් වූයේ නුබියා හි දකුණු ප්‍රදේශය හෝ "අපර් නුබියා" (වර්තමාන උතුරු සහ මධ්‍යම සුඩානයේ කොටස් වල) වන අතර පසුව එය උතුරු දෙසට පහළ නුබියා සහ ඊජිප්තුවේ මායිම දක්වා ව්‍යාප්ත විය.[43] මධ්‍යම ඊජිප්තු රාජධානිය සමයේ නයිල් නිම්න ප්‍රාන්ත කිහිපයෙන් එකක් ලෙස මෙම දේශපාලනය පැවති බව පෙනේ. ක්රි.පූ. 1700-1500 දක්වා පැවති කර්මා රාජධානියේ නවතම අවධියේදී, එය සුඩාන සායි රාජධානිය අවශෝෂණය කර ඊජිප්තුවට ප්‍රතිවාදී විශාල, ජනාකීර්ණ අධිරාජ්‍යයක් බවට පත් විය.
ඊජිප්තු නූබියා (ක්රි.පූ. 1504-1070)
[සංස්කරණය]
මධ්‍යම රාජධානියේ ක්රි.පූ. 21 වැනි සියවසේ නිර්මාතෘ වන II වන මෙන්ටුහොටෙප්, ඔහුගේ පාලන සමයේ 29 වැනි සහ 31 වැනි වසරවල කුෂ්ට එරෙහිව ව්‍යාපාර දියත් කළ බවට වාර්තා වේ. මෙය කුෂ් පිළිබඳ පැරණිතම ඊජිප්තු සඳහනයි; නූබියන් ප්‍රදේශය පැරණි රාජධානියේ වෙනත් නම් වලින් ගොස් ඇත.[44] I වන තුත්මෝස් යටතේ ඊජිප්තුව දකුණට ප්‍රචාරණ කිහිපයක් සිදු කළේය.
ඊජිප්තුවේ I වන තුත්මෝස් රජු කුෂ් ආක්‍රමණය කර එහි අගනුවර වන කර්මා විනාශ කළ විට ආරම්භ වූ නව රාජධානියේ ඊජිප්තුවරුන් කුෂ් පාලනය කළහ.[45]
මෙය අවසානයේ ඔවුන්ගේ නුබියා ඈඳා ගැනීමට හේතු විය.1504 ක්රි.පූ. ක්රි.පූ. 1500 දී පමණ නූබියාව ඊජිප්තුවේ නව රාජධානියට අන්තර්ග්‍රහණය කළ නමුත් කැරලි සියවස් ගණනාවක් පැවතුනි. ජයග්‍රහණයෙන් පසුව, කර්ම සංස්කෘතිය වැඩි වැඩියෙන් ඊජිප්තුකරණයට ලක් වූ නමුත්, කැරලි වසර 220 ක් පුරා පැවතුනි.1300 ක්රි.පූ. කෙසේ වෙතත්, නුබියා නව රාජධානියේ, ආර්ථික, දේශපාලනික සහ අධ්‍යාත්මික වශයෙන් ප්‍රධාන පළාතක් බවට පත් විය. ඇත්ත වශයෙන්ම, ප්‍රධාන පාරාවෝ උත්සව පැවැත්වුණේ නපට අසල ජෙබෙල් බාර්කල් හි ය.[46] පූ 16 වන සියවසේ සිට ඊජිප්තු යටත් විජිතයක් ලෙස, නුබියා ("කුෂ්") පාලනය කරනු ලැබුවේ කුෂ්හි ඊජිප්තු උපරාජයෙකු විසිනි.
අසල්වැසි කුෂ් විසින් දහඅටවන රාජවංශයේ මුල් ඊජිප්තු පාලනයට දක්වන ප්‍රතිරෝධය, නෙබෙට්‍රියා අහ්මෝස් (ක්රි.පූ. 1539-1514), I වන ඩිජෙසර්කාරා අමෙන්හොටෙප් (ක්රි.පූ. 1514-1493 පර්කකාර) යටතේ සේවය කළ ඊජිප්තු රණශූරයෙකු වූ එබානාගේ පුත් අහ්මෝස්ගේ ලේඛනවල සාක්ෂි දරයි. I වන තුත්මෝස් (ක්රි.පූ. 1493-1481). දෙවන අතරමැදි කාලපරිච්ඡේදය අවසානයේ (ක්රි.පූ. දහසයවන සියවසේ මැද) ඊජිප්තුව නිවුන් පැවැත්මේ තර්ජනවලට මුහුණ දුන්නේය - උතුරේ හයික්සෝස් සහ දකුණේ කුෂිට්වරු. ඔහුගේ සොහොන් දේවස්ථානයේ බිත්ති මත ඇති ස්වයං චරිතාපදාන සෙල්ලිපි වලින් උපුටා ගත්, ඊජිප්තුවරුන් I වන අමෙන්හොටෙප් (ක්රි.පූ. 1514-1493) යටතේ කුෂ් පරාජය කර නුබියාව යටත් කර ගැනීමට ව්‍යාපාර දියත් කළහ. අහ්මෝස්ගේ ලේඛනවල, කුෂිට්වරුන් දුනුවායන් ලෙස විස්තර කර ඇත, "දැන් ඔහුගේ මහරජාණෝ ආසියාවේ බෙඩොයින් මරා දැමූ පසු, ඔහු නූබියන් දුනු විනාශ කිරීම සඳහා ඉහළ නූබියාවට යාත්‍රා කළේය."[47] කුෂ්ගේ සොහොන් ගෙයි ලියවිලිවල නූබියන් දුනුවායන් පිළිබඳ තවත් යොමු දෙකක් අඩංගු වේ. ක්රි.පූ. 1200 වන විට ඩොංගෝලා ප්‍රදේශයේ ඊජිප්තු මැදිහත්වීම නොතිබුණි.
තුන්වන අතරමැදි කාලපරිච්ඡේදය අවසන් වන විට ඊජිප්තුවේ ජාත්‍යන්තර කීර්තිය සැලකිය යුතු ලෙස පහත වැටී තිබුණි. එහි ඓතිහාසික සහචරයින් වන කානාන්හි වැසියන්, මැද ඇසිරියානු අධිරාජ්‍යයට (ක්රි.පූ. 1365-1020) සහ පසුව නැවත නැගී එන නව-ඇසිරියානු අධිරාජ්‍යයට (ක්රි.පූ. 935-605) වැටී ඇත. ක්‍රිස්තු පූර්ව දහවන සියවසේ සිට ඇසිරියානුවන් නැවත වරක් උතුරු මෙසපොතේමියාවෙන් ව්‍යාප්ත වී ඇති අතර, මුළු ආසන්න නැගෙනහිර ප්‍රදේශය සහ ඇනටෝලියාව, නැගෙනහිර මධ්‍යධරණී මුහුද, කොකේසස් සහ මුල් යකඩ යුගය ඇතුළු විශාල අධිරාජ්‍යයක් යටත් කර ගත්හ.
ජොසීෆස් ෆ්ලේවියස් පවසන පරිදි, බයිබලානුකුල මෝසෙස් ඊජිප්තු හමුදාවට නායකත්වය දුන්නේ කුෂයිට් නගරයක් වන මෙරෝ වටලෑමේදී ය. වැටලීම අවසන් කිරීම සඳහා තර්බිස් කුමරිය මෝසෙස්ට (රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික) මනාලියක් ලෙස ලබා දුන් අතර, ඒ අනුව ඊජිප්තු හමුදාව නැවත ඊජිප්තුවට පසුබැස ගියේය.[48]
කුෂ් රාජධානිය (ක්රි.පූ. 1070-ක්රි.ව. 350)
[සංස්කරණය]
කුෂ් රාජධානිය යනු නිල් නයිල් සහ සුදු නයිල් සහ අත්බරා ගඟ සහ නයිල් ගඟේ සන්ධිස්ථානයන් කේන්ද්‍ර කරගත් පුරාණ නූබියන් රාජ්‍යයකි. එය ලෝකඩ යුගයේ බිඳවැටීමෙන් සහ ඊජිප්තුවේ නව රාජධානියේ බිඳවැටීමෙන් පසුව පිහිටුවන ලදී; එය එහි මුල් අවධියේදී නපට හි කේන්ද්රගත විය.[49]
ක්රි.පූ. අටවන සියවසේදී කෂ්ට රජු ("කුෂයිට්") ඊජිප්තුව ආක්‍රමණය කිරීමෙන් පසුව, ඇසිරියානුවන් විසින් පරාජයට පත් කර පලවා හැරීමට පෙර සියවසකට ආසන්න කාලයක් කුෂයිට් රජවරු ඊජිප්තුවේ විසිපස්වන රාජවංශයේ පාරාවෝවරුන් ලෙස පාලනය කළහ.[50] ඔවුන්ගේ තේජසේ උච්චතම අවස්ථාව වන විට, කුෂිට්වරු දකුණු කෝර්ඩෝෆාන් ලෙස හැඳින්වෙන ප්‍රදේශයේ සිට සීනායි දක්වා විහිදුණු අධිරාජ්‍යයක් යටත් කර ගත්හ. පාරාවෝ පියේ අධිරාජ්‍යය ආසන්න පෙරදිගට ව්‍යාප්ත කිරීමට උත්සාහ කළ නමුත් ඇසිරියානු රජු II වන සර්ගොන් විසින් එය ව්‍යර්ථ කරන ලදී.
ක්‍රිස්තු පූර්ව 800 සහ ක්‍රිස්තු වර්ෂ 100 අතර නූබියන් පිරමිඩ ඉදිකරන ලද අතර, ඒවා අතර එල්-කුරුරු, කෂ්තා, පියේ, ටන්ටමනි, ෂබකා, ගෙබෙල් බාර්කල් පිරමිඩ, මෙරෝහි පිරමිඩ (බෙගරාවියා), සෙඩිංගා පිරමිඩ සහ ප්‍රිමිඩ ලෙස නම් කළ හැක.[51]
කුෂ් රාජධානිය ඊශ්‍රායෙලිතයන් ඇසිරියානුවන්ගේ උදහසින් ගලවා ගත් බව බයිබලයේ සඳහන් වේ, නමුත් වටලන්නන් අතර ඇති වූ රෝග නගරය අල්ලා ගැනීමට අපොහොසත් වීමට එක් හේතුවක් විය හැකිය.[52] යුද්ධය පාරාවෝ තහර්කා සහ ඇසිරියානු රජු සෙනකෙරිබ් අතර සිදුවූයේ බටහිර ඉතිහාසයේ තීරනාත්මක සිදුවීමක් වූ අතර, නුබියානුවන් පරාජයට පත් විය. ඇසිරියාවට ආසන්න නැගෙනහිර. සෙනකෙරිබ්ගේ අනුප්‍රාප්තිකයා වූ එසාර්හැඩොන් තව දුරටත් ගොස් ලෙවන්ට්හි තම පාලනය තහවුරු කර ගැනීම සඳහා ඊජිප්තුව ආක්‍රමණය කළේය. ටහර්කා පහළ ඊජිප්තුවෙන් නෙරපා හැරීමට ඔහු සමත් වූ බැවින් මෙය සාර්ථක විය. ටහර්කා නැවතත් ඉහළ ඊජිප්තුවට සහ නූබියාවට පලා ගිය අතර එහිදී ඔහු වසර දෙකකට පසු මිය ගියේය. පහළ ඊජිප්තුව ඇසිරියානු යටත් විජිත පාලනයට යටත් වූ නමුත් අසිරියානුවන්ට එරෙහිව අසාර්ථක ලෙස කැරලි ගැසූ අතර එය අකීකරු විය. ඉන්පසුව, ටහර්කාගේ අනුප්‍රාප්තිකයා වූ ටැන්ටමනි රජු, අලුතින් යලි පිහිටුවන ලද ඇසිරියානු යටත්වැසියෙකු වන I වන නෙචෝ වෙතින් පහළ ඊජිප්තුව නැවත ලබා ගැනීමට අවසාන අධිෂ්ඨානශීලී උත්සාහයක් ගත්තේය. එම ක්‍රියාවලියේදී නෙචෝ මරා දැමූ මෙම්ෆිස් නැවත අත්පත් කර ගැනීමට සහ නයිල් ඩෙල්ටාවේ නගර වටලෑමට ඔහු සමත් විය. එසර්හඩ්ඩොන් අනුප්‍රාප්තිකයා වූ අෂුර්බනිපල් නැවත පාලනය ලබා ගැනීම සඳහා විශාල හමුදාවක් ඊජිප්තුවට යැවීය. ඔහු මෙම්ෆිස් අසලදී ටැන්ටමනීව පරාජය කළ අතර, ඔහු පසුපස හඹා ගොස් තීබ්ස් නෙරපා හැරියේය. මෙම සිදුවීම්වලින් පසු ඇසිරියානුවන් වහාම ඉහළ ඊජිප්තුවෙන් පිටව ගියද, දුර්වල වූ නමුත්, තීබ්ස් දශකයකටත් අඩු කාලයකට පසුව නෙචෝ ගේ පුත් I වන ප්සම්තික් වෙත සාමකාමීව යටත් විය. මෙය නූබියන් අධිරාජ්‍යයේ පුනර්ජීවනයක් පිළිබඳ සියලු බලාපොරොත්තු අවසන් කළ අතර එය නපාටා කේන්ද්‍ර කර ගත් කුඩා රාජධානියක ස්වරූපයෙන් දිගටම පැවතුනි. ඊජිප්තු ආ විසින් නගරය වටලා ඇත. ක්‍රිපූ 590, සහ ක්රි.පූ. 3 වැනි සියවසේ අගභාගයේදී, කුෂයිට්වරු මෙරෝයි හි නැවත පදිංචි වූහ.[50][53][54]
මධ්‍යකාලීන ක්‍රිස්තියානි නූබියන් රාජධානි (ක්රි.ව. 350–1500)
[සංස්කරණය]
පස්වන සියවස ආරම්භයේදී බ්ලෙම්මිස් ඉහළ ඊජිප්තුවේ සහ පහළ නුබියා හි කෙටි කාලීන රාජ්‍යයක් පිහිටුවන ලදී, බොහෝ විට තල්මිස් (කලාබ්ෂා) වටා කේන්ද්රගත විය, නමුත් 450 ට පෙර ඔවුන් දැනටමත් නොබැටියන් විසින් නයිල් නිම්නයෙන් පලවා හරින ලදී. අන්තිමේදී ඔවුන් විසින්ම නොබැටියා රාජ්‍යයක් පිහිටුවීය.[56] හයවන සියවස වන විට නූබියානු රාජධානි තුනක් විය: උතුරේ නොබැටියා, එහි අගනුවර වූයේ පචෝරස් (ෆරාස්); මධ්‍යම රාජධානිය වන මකුරියා, නූතන ඩොංගෝලාවට දකුණින් කිලෝමීටර 13 (සැතපුම් 8) පමණ දුරින් තුන්ගුල් (පැරණි ඩොංගෝලා) හි කේන්ද්රගත විය; සහ පැරණි කුෂිටික් රාජධානියේ හදවතෙහි පිහිටි ඇලෝඩියා, එහි අගනුවර වූයේ සෝබා (දැන් නූතන කාර්ටූම්හි උප නගරයකි) ය.[57] තවමත් හයවන සියවසේදී ඔවුන් ක්‍රිස්තියානි ආගමට හැරුණි.[58] හත්වන සියවසේදී, බොහෝ විට 628 සහ 642 අතර යම් අවස්ථාවක, නොබැටියා මකුරියාවට සංස්ථාගත විය.[59]
639 සිට 641 දක්වා කාලය තුළ රෂිඩුන් කැලිෆේට්හි මුස්ලිම් අරාබිවරුන් බයිසැන්තියානු ඊජිප්තුව යටත් කර ගත්හ. 641 හෝ 642 දී සහ නැවතත් 652 දී ඔවුන් නුබියාව ආක්‍රමණය කළ නමුත් පලවා හරින ලද අතර, ඉස්ලාමීය ව්‍යාප්තියේ දී අරාබිවරුන් පරාජය කිරීමට සමත් වූ කිහිප දෙනාගෙන් නුබියානුවන් ද එක් විය. ඉන්පසුව මකුරියානු රජු සහ අරාබිවරුන් සුවිශේෂී ආක්‍රමණශීලී නොවන ගිවිසුමකට එකඟ වූ අතර එයට වාර්ෂික තෑගි හුවමාරුවක් ද ඇතුළත් වූ අතර එමඟින් මකුරියාගේ ස්වාධීනත්වය පිළිගනු ලැබීය.[60] අරාබිවරුන් නුබියාව යටත් කර ගැනීමට අපොහොසත් වූ අතර, ඔවුන් නයිල් ගඟට නැගෙනහිරින් පදිංචි වීමට පටන් ගත් අතර, අවසානයේදී ඔවුන් වරාය නගර කිහිපයක්[61] ආරම්භ කර ප්‍රාදේශීය බෙජා සමඟ විවාහ විය.[62]
අටවන සියවසේ මැද භාගයේ සිට එකොළොස්වන සියවසේ මැද භාගයේ සිට ක්‍රිස්ටියන් නුබියාවේ දේශපාලන බලය සහ සංස්කෘතික දියුණුව උච්චස්ථානයට පත් විය.[63] 747 දී මකුරියා ඊජිප්තුව ආක්‍රමණය කළ අතර, එය මේ වන විට පරිහානියට පත් වූ උමයියාඩ්වරුන්ට අයත් වූ අතර,[64] එය නැවතත් 960 ගණන්වල මුල් භාගයේදී, අක්මිම් දක්වා උතුරට තල්ලු වූ විට එය නැවත සිදු කළේය.[65] මකුරියා ඇලෝඩියා සමඟ සමීප රාජවංශික සබඳතා පවත්වාගෙන ගිය අතර, සමහර විට රාජධානි දෙක තාවකාලිකව එක් රාජ්‍යයක් බවට ඒකාබද්ධ කිරීමට හේතු විය.[66] මධ්‍යතන යුගයේ නූබියන්ස් ගේ සංස්කෘතිය "ඇෆ්රෝ-බයිසැන්ටයින්" ලෙස විස්තර කර ඇත,[67] නමුත් අරාබි සංස්කෘතියේ බලපෑම වැඩි විය.[68] හයවන සහ හත්වන සියවස්වල බයිසැන්තියානු නිලධරය මත පදනම් වූ,[69] රාජ්‍ය සංවිධානය අතිශයින් මධ්‍යගත විය.[70] කුඹල් සිතුවම්[71] සහ විශේෂයෙන්ම බිත්ති සිතුවම් ආකාරයෙන් කලාව දියුණු විය.[72] නූබියන්වරු ඔවුන්ගේ භාෂාව වන පැරණි නොබියින් සඳහා හෝඩියක් සකස් කර ගත් අතර, එය කොප්ටික් හෝඩිය මත පදනම් වූ අතර ග්‍රීක, කොප්ටික් සහ අරාබි යන භාෂා ද භාවිතා කළහ.[73] කාන්තාවන් උසස් සමාජ තත්වයක් භුක්ති වින්දා: ඔවුන්ට අධ්‍යාපනයට ප්‍රවේශය, ඉඩම් අයිති කර ගැනීමට, මිලදී ගැනීමට සහ විකිණීමට හැකි වූ අතර බොහෝ විට ඔවුන්ගේ ධනය පල්ලි සහ පල්ලි සිතුවම් පරිත්‍යාග කිරීමට භාවිතා කළහ.[74] රාජකීය අනුප්‍රාප්තිය පවා මාතෘ පාරම්පරික විය, රජුගේ සහෝදරියගේ පුත්‍රයා නියම උරුමක්කාරයා විය.[75]
11වන/12වන සියවසේ අගභාගයේ සිට, මකුරියාවේ අගනුවර වන ඩොංගෝලාව පරිහානියට පත් වූ අතර, 12වන සියවසේදීද ඇලෝඩියා අගනුවර පිරිහීමට ලක් විය.[76] 14 වන සහ 15 වන ශතවර්ෂ වලදී බෙඩොයින් ගෝත්‍රිකයන් සුඩානයේ වැඩි ප්‍රමාණයක් අත්පත් කර ගත් අතර,[77] බුටානා, ගෙසිරා, කෝර්ඩෝෆාන් සහ ඩාර්ෆූර් වෙත සංක්‍රමණය විය.[78] 1365 දී සිවිල් යුද්ධයක් හේතුවෙන් මකුරියානු අධිකරණයට පහළ නුබියාවේ ගෙබෙල් ඇඩා වෙත පලා යාමට සිදු වූ අතර ඩොන්ගෝලාව විනාශ කර අරාබිවරුන්ට භාර දෙන ලදී. ඉන්පසුව මකුරියාව දිගටම පැවතුනේ කුඩා රාජධානියක් ලෙස පමණි.[79] ජොයෙල් (1463-1484) රජුගේ සමෘද්ධිමත්[80] පාලන සමයෙන් පසුව මකුරියා බිඳ වැටුණි. දකුණු සුඩානයේ සිට සුආකින් වරාය නගරය දක්වා වෙරළබඩ ප්‍රදේශ පහළොස්වන සියවසේදී ආඩාල් සුල්තාන්වරයා විසින් පාලනය කරන ලදී.[81][82]දකුණින්, ඇලෝඩියා රාජධානිය ගෝත්‍රික නායක අබ්දල්ලා ජම්මා විසින් අණ දෙන ලද අරාබිවරුන්ට හෝ දකුණෙන් ආරම්භ වූ අප්‍රිකානු ජනතාවක් වන ෆන්ජ් අතට පත්විය.[83] කාල නිර්ණයන් හිජ්රාට පසු 9 වන සියවසේ සිට (ආ. 1396-1494),[84] 15 වන සියවසේ අගභාගය,[85] 1504[86] සිට 1509[87] දක්වා පරාසයක පවතී. 1685 දක්වා පැවති ෆසුග්ලි රාජධානියේ ස්වරූපයෙන් ඇලෝඩියන් රම්ප් රාජ්‍යයක් පැවතිය හැකිය.[88]
සෙන්නාර් සහ ඩාර්ෆුර් ඉස්ලාමීය රාජධානි (ක්රි.ව. 1500-1821)
[සංස්කරණය].jpg)
1504 දී ෆන්ජ් සෙන්නාර් රාජධානිය ආරම්භ කළ බවට වාර්තා වන අතර, අබ්දුල්ලා ජම්මාගේ රාජධානිය එහි සංස්ථාගත කරන ලදී.[90] 1523 වන විට, යුදෙව් සංචාරකයෙකු වූ ඩේවිඩ් රූබේනි සුඩානයට පැමිණි විට, ෆන්ජ් රාජ්‍යය දැනටමත් උතුරට ඩොංගෝලා දක්වා විහිදේ.[91] මේ අතර, 15 සහ 16 වැනි සියවස්වල[92] එහි පදිංචි වූ සූෆි ශුද්ධ මිනිසුන් විසින් නයිල් ගඟේ ඉස්ලාමය දේශනා කිරීමට පටන් ගත් අතර ඩේවිඩ් රූබේනිගේ සංචාරයෙන් මිථ්‍යාදෘෂ්ටික හෝ නාමික කිතුනුවකු වූ අමරා ඩන්කාස් රජු මුස්ලිම් බවට වාර්තා විය[93] කෙසේ වෙතත්, ෆන්ජ් දිව්‍ය රජකම හෝ මත්පැන් පානය වැනි ඉස්ලාම් නොවන සිරිත් විරිත් 18 වන සියවස දක්වාම රඳවා ගනු ඇත.[94] සුඩාන ජන ඉස්ලාම් ක්‍රිස්තියානි සම්ප්‍රදායන්ගෙන් පැන නැඟුණු බොහෝ චාරිත්‍ර මෑත අතීතය දක්වාම ආරක්ෂා කර ගෙන ඇත.[95]
වැඩි කල් නොගොස් ෆන්ජ් සුආකින් ආ අල්ලාගෙන සිටි ඔටෝමන්වරුන් සමඟ ගැටුමකට පැමිණියේය.1526[96] අවසානයේ නයිල් ගඟ දිගේ දකුණට තල්ලු වී 1583/1584 දී තුන්වන නයිල් ඇසේ සුද ඉවත් කිරීමේ ප්‍රදේශයට ළඟා විය. 1585 දී ෆන්ජ් විසින් ඩොන්ගෝලාව අල්ලා ගැනීමට ඔටෝමාන් උත්සාහයක් පසුකාලීනව පලවා හරින ලදී.[97] ඉන්පසුව, තුන්වන ඇසේ සුදට දකුණින් පිහිටි හැනික්, ප්‍රාන්ත දෙක අතර මායිම සලකුණු කරයි.[98] ඔටෝමාන් ආක්‍රමණයෙන් පසු උතුරු නූබියාවේ සුළු රජෙකු වූ අජිබ් පැහැර ගැනීමට උත්සාහ දැරීය. 1611/1612 දී ෆන්ජ් විසින් ඔහුව මරා දැමූ අතර, ඔහුගේ අනුප්‍රාප්තිකයන් වන අබ්දල්ලාබ්ට සැලකිය යුතු ස්වයං පාලනයක් සහිතව නිල් සහ සුදු නයිල්ස් සමුහයට උතුරින් ඇති සියල්ල පාලනය කිරීමට අවසර දෙන ලදී.[99]
17 වන ශතවර්ෂයේදී ෆන්ජ් රාජ්‍යය එහි පුළුල්ම ප්‍රමාණයට ළඟා විය,[100] නමුත් ඊළඟ සියවසේදී එය පිරිහීමට පටන් ගත්තේය.[101] 1718 දී සිදු වූ කුමන්ත්‍රණයක් රාජවංශික වෙනසක් ගෙන ආ අතර,[102] 1761-1762[103] දී සිදු වූ තවත් කුමන්ත්‍රණයක් හමාජ් ප්‍රාන්තයේ ප්රතිඵලයක් විය,[104] එහිදී හමාජ් (ඉතියෝපියානු දේශසීමාවේ ජනතාවක්) ඵලදායී ලෙස පාලනය කළ අතර ෆන්ජ් සුල්තාන්වරු ඔවුන්ගේ රූකඩ විය.[105] ඉන් ටික කලකට පසු සුල්තාන් රාජ්‍යය ඛණ්ඩනය වීමට පටන් ගත්තේය.[106]
1718 කුමන්ත්‍රණය වඩාත් සාම්ප්‍රදායික ඉස්ලාම් ආගමක් අනුගමනය කිරීමේ ප්‍රතිපත්තියක් ආරම්භ කළ අතර එය රාජ්‍යයේ අරාබිකරණය ප්‍රවර්ධනය කළේය.[107] ඔවුන්ගේ අරාබි යටත්වැසියන් කෙරෙහි ඔවුන්ගේ පාලනය නීත්‍යානුකූල කිරීම සඳහා ෆන්ජ්වරු උමයියාද් පරම්පරාවක් ප්‍රචාරණය කිරීමට පටන් ගත්හ.[108] නිල් සහ සුදු නයිල්ස් සමුහයට උතුරින්, අල් ඩබ්බා දක්වා පහළින්, නූබියන්වරු අරාබි ජාලින් ගෝත්‍රික අනන්‍යතාවය අනුගමනය කළහ.[109] 19 වැනි සියවස දක්වා මධ්‍යම ගංගාවේ සුඩානයේ[110][111][112] සහ බොහෝ කොර්ඩෝෆාන්හි ප්‍රමුඛ භාෂාව බවට පත්වීමට අරාබි සමත් විය.[113]
නයිල් ගඟට බටහිර දෙසින්, ඩාර්ෆූර්හි, ඉස්ලාමීය යුගයේදී මුලින්ම තුන්ජුර් රාජධානියේ නැගීම දක්නට ලැබුණි, එය 15 වැනි සියවසේ[114] පැරණි ඩජු රාජධානිය ප්‍රතිස්ථාපනය කර බටහිරින් වඩයි දක්වා ව්‍යාප්ත විය.[115] තුන්ජුර් ජනයා අරාබිකරණය වූ බර්බර්වරුන් විය හැකි අතර, ඔවුන්ගේ පාලක ප්‍රභූව අවම වශයෙන් මුස්ලිම්වරුන් විය හැකිය.[116] 17 වන ශතවර්ෂයේදී තුන්ජුර්වරුන් ෆර් කීරා සුල්තාන්වරයා විසින් බලයෙන් පලවා හරින ලදී.[115] සුලෙයිමාන් සොලොන්ග් (1660-1680) ගේ පාලන සමයේ සිට නාමික වශයෙන් මුස්ලිම් වූ කීරා ප්‍රාන්තය,[117] මුලින් උතුරු ජෙබෙල් මාරා හි කුඩා රාජධානියක් වූ අතර,[118] 18 වැනි සියවසේ මුල් භාගයේදී බටහිර හා උතුරු දෙසට ව්‍යාප්ත විය.[119] සහ නැඟෙනහිර දෙසට මුහම්මද් ටයිරාබ් (1751-1786) ගේ පාලනය යටතේ,[120] උච්චතම අවස්ථාව 1785 දී කෝඩෝෆාන් යටත් කර ගැනීම.[121] මෙම අධිරාජ්‍යයේ උච්චතම අවස්ථාව, දැන් දළ වශයෙන් වර්තමාන නයිජීරියාවේ විශාලත්වය,[121] 1821 දක්වා පවතිනු ඇත.[120]
තුර්කිය සහ මහඩිස්ට් සුඩානය (ක්රි.ව. 1821-1899)
[සංස්කරණය]
1821 දී ඊජිප්තුවේ ඔටෝමාන් පාලකයා වූ ඊජිප්තුවේ මුහම්මද් අලි උතුරු සුඩානය ආක්‍රමණය කර යටත් කර ගත්තේය. ඔටෝමාන් අධිරාජ්‍යය යටතේ තාක්‍ෂණිකව ඊජිප්තුවේ වාලි වුවද, මුහම්මද් අලි තමාව හැඩගස්වා ගත්තේ ප්‍රායෝගිකව ස්වාධීන ඊජිප්තුවේ කේඩිව් ලෙසය. සුඩානය ඔහුගේ වසම්වලට එකතු කිරීමට උත්සාහ කරමින්, ඔහු තම තුන්වන පුත් ඉස්මයිල් (පසුව සඳහන් කළ ඉස්මායිල් පාෂා සමඟ පටලවා නොගත යුතුය) රට යටත් කර ගැනීමට යවා, පසුව එය ඊජිප්තුවට ඇතුළත් කළේය. කෝඩෝෆාන් හි ෂයිකියා සහ ඩාර්ෆුර් සුල්තාන්වරයා හැරුණු විට, ඔහු ප්‍රතිරෝධයකින් තොරව හමු විය. ඊබ්‍රාහිම් පාෂාගේ පුත් ඉස්මායිල් විසින් ඊජිප්තු යටත් කර ගැනීමේ ප්‍රතිපත්තිය පුළුල් කර තීව්‍ර කරන ලදී, ඔහුගේ පාලනය යටතේ නූතන සුඩානයේ ඉතිරි බොහෝ ප්‍රදේශ යටත් කර ගන්නා ලදී.
ඊජිප්තු බලධාරීන් සුඩාන යටිතල පහසුකම් (ප්‍රධාන වශයෙන් උතුරේ) විශේෂයෙන් වාරිමාර්ග සහ කපු නිෂ්පාදනය සම්බන්ධයෙන් සැලකිය යුතු දියුණුවක් ඇති කළේය. 1879 දී මහා බලවතුන් ඉස්මයිල් ඉවත් කිරීමට බල කළ අතර ඔහු වෙනුවට ඔහුගේ පුත් ටෙව්ෆික් පාෂා පිහිටුවන ලදී. ටෙව්ෆික් ගේ දූෂණය සහ වැරදි කළමනාකරණය ඛෙඩිව් ගේ පැවැත්මට තර්ජනයක් වූ 'උරාබි කැරැල්ලට හේතු විය. පසුව 1882 දී ඊජිප්තුව අත්පත් කරගත් බ්‍රිතාන්‍යයන්ට උපකාර ඉල්ලා ටෙව්ෆික් ආයාචනා කළේය. සුඩානය කෙඩිවියල් රජය අතට පත් වූ අතර, එහි නිලධාරීන්ගේ වැරදි කළමනාකරණය සහ දූෂණය නිසා විය.[122][123]
කෙදිවිල් පාලන සමයේදී බොහෝ ක්‍රියාකාරකම් සඳහා පනවා තිබූ දැඩි බදු හේතුවෙන් විසම්මුතිය පැතිර ගොස් තිබුණි. වාරි ළිං සහ ගොවිබිම් මත බදු පැනවීම ඉතා ඉහළ මට්ටමක පැවතියේ බොහෝ ගොවීන් තම ගොවිපල සහ පශු සම්පත් අත්හැර දැමූහ. 1870 ගණන් වලදී, වහල් වෙළඳාමට එරෙහි යුරෝපීය මුලපිරීම් උතුරු සුඩානයේ ආර්ථිකයට අහිතකර බලපෑමක් ඇති කළ අතර, එය මහඩිස්ට් බලවේගවල නැගීම වේගවත් කළේය.[124] මුහම්මද් අහමඩ් ඉබ්න් අබ්දුල්ලාහ්, මහ්දි (මඟපෙන්වූ තැනැත්තා), අන්සාර්වරුන්ට (ඔහුගේ අනුගාමිකයින්ට) සහ ඔහුට යටත් වූ අයට ඉස්ලාමය පිළිගැනීම හෝ මරා දැමීම අතර තේරීමක් ඉදිරිපත් කළේය. මහදියා (මහඩිස්ට් තන්ත්‍රය) සම්ප්‍රදායික ෂරියා ඉස්ලාමීය නීති පැනවීය. 1881 අගෝස්තු 12 වන දින, අබා දූපතේ සිදුවීමක් සිදු වූ අතර, එය මහඩිස්ට් යුද්ධය බවට පත් විය.
1881 ජූනි මාසයේදී මහදියා ප්‍රකාශ කිරීමේ සිට 1885 ජනවාරි මාසයේදී කාර්ටූම් වැටීම දක්වා, මුහම්මද් අහමඩ් තුර්කිය ලෙස හැඳින්වෙන සුඩානයේ ටර්කෝ-ඊජිප්තු රජයට එරෙහිව සාර්ථක හමුදා මෙහෙයුමක් මෙහෙයවීය. මුහම්මද් අහමඩ් 1885 ජුනි 22 දින මිය ගියේය, කාර්ටූම් යටත් කර ගැනීමෙන් මාස හයකට පසුවය. ඔහුගේ නියෝජිතයන් අතර බල අරගලයකින් පසු, අබ්දුල්ලාහි ඉබ්න් මුහම්මද්, මූලික වශයෙන් බටහිර සුඩානයේ බග්ගරාගේ උපකාරයෙන්, අනෙක් අයගේ විරුද්ධත්වය මැඩගෙන, මහදියාගේ අභියෝග නොකළ නායකයා ලෙස මතු විය. ඔහුගේ බලය තහවුරු කර ගැනීමෙන් පසු, අබ්දල්ලාහි ඉබ්න් මුහම්මද් මහ්දිගේ කලීෆා (අනුප්‍රාප්තික) යන පදවි නාමය ලබාගෙන, පරිපාලනයක් ස්ථාපිත කර, අන්සාර් (සාමාන්‍යයෙන් බග්ගරා වූ) එමීර්වරුන් ලෙස එක් එක් පළාත් කිහිපයකම පත් කළේය.
මහදියා යුගයේ බොහෝ කාලයක් පුරා කලාපීය සබඳතා නොසන්සුන්ව පැවතියේ, බොහෝ දුරට කලීෆාගේ ම්ලේච්ඡ ක්‍රම නිසා රට පුරා ඔහුගේ පාලනය ව්‍යාප්ත කිරීම හේතුවෙනි. 1887 දී, මිනිසුන් 60,000 කින් යුත් අන්සාර් හමුදාවක් ඉතියෝපියාව ආක්‍රමණය කළ අතර එය ගොන්ඩාර් දක්වා විනිවිද ගියේය. 1889 මාර්තු මාසයේදී ඉතියෝපියාවේ IV වන යොහානස් රජු මෙටෙම්මා වෙත ගමන් කළේය. කෙසේ වෙතත්, යොහානස් සටනින් වැටීමෙන් පසුව, ඉතියෝපියානු හමුදා ඉවත් විය. කලීෆාගේ ජෙනරාල් අබ්දුර්-රහ්මාන් අන්-නුජුමි 1889 දී ඊජිප්තුව ආක්‍රමණය කිරීමට උත්සාහ කළ නමුත් බ්‍රිතාන්‍ය ප්‍රමුඛ ඊජිප්තු හමුදා තුෂ්කාහිදී අන්සාර්වරුන් පරාජය කළහ. ඊජිප්තු ආක්‍රමණයේ අසාර්ථකත්වය අන්සාර්වරුන්ගේ අනභිභවනීය බවේ අක්ෂර වින්‍යාසය බිඳ දැමීය. බෙල්ජියම්වරු මහඩිගේ මිනිසුන් සමකය යටත් කර ගැනීම වැළැක්වූ අතර, 1893 දී, ඉතාලියානුවන් ඇගෝඩාට් (එරිත්‍රියාවේ) හි අන්සාර් ප්‍රහාරයක් මැඩපැවැත්වූ අතර අන්සාර්වරුන්ට ඉතියෝපියාවෙන් ඉවත් වීමට බල කළහ.
1890 ගණන් වලදී, බ්‍රිතාන්‍යයන් සුඩානය මත ඔවුන්ගේ පාලනය යළි ස්ථාපිත කිරීමට උත්සාහ කළ අතර, නැවත වරක් නිල වශයෙන් ඊජිප්තු කේඩීව් නමින්, නමුත් ඇත්ත වශයෙන්ම රට බ්‍රිතාන්‍ය යටත් විජිතයක් ලෙස සලකන ලදී. 1890 ගණන්වල මුල් භාගය වන විට, බ්‍රිතාන්‍ය, ප්‍රංශ සහ බෙල්ජියම් හිමිකම් නයිල් ගංගාවේදී අභිසාරී විය. බ්‍රිතාන්‍යය බිය වූයේ සුඩානයේ අස්ථාවරත්වයේ ප්‍රයෝජනය අනෙකුත් බලවතුන් විසින් කලින් ඊජිප්තුවට ඈඳාගත් භූමි ප්‍රදේශ අත්පත් කරගනු ඇතැයි කියාය. මෙම දේශපාලන සලකා බැලීම්වලට අමතරව, අස්වාන් හි සැලසුම් කළ වාරි වේල්ලක් ආරක්ෂා කිරීම සඳහා නයිල් ගඟේ පාලනය ස්ථාපිත කිරීමට බ්‍රිතාන්‍යයට අවශ්‍ය විය. හර්බට් කිචනර් 1896 සිට 1898 දක්වා මහඩිස්ට් සුඩානයට එරෙහිව හමුදා මෙහෙයුම් මෙහෙයවීය. 1898 සැප්තැම්බර් 2 වන දින ඔම්දුර්මන් සටනේදී කිචනර්ගේ ව්‍යාපාර තීරණාත්මක ජයග්‍රහණයකින් අවසන් විය. වසරකට පසුව, උම් දිවායිකරත් සටනින් 1899 නොවැම්බර් 25 වන දින අබ්දාලාහි මරණයට පත් විය. ඉබ්න් මුහම්මද්, පසුව මහඩිස්ට් යුද්ධය අවසන් කිරීම සිදු විය.
ඇන්ග්ලෝ-ඊජිප්තු සුඩානය (ක්රි.ව. 1899-1956)
[සංස්කරණය]
1899 දී, බ්‍රිතාන්‍යය සහ ඊජිප්තුව ගිවිසුමකට එළැඹුණු අතර, ඒ යටතේ සුඩානය බ්‍රිතාන්‍ය අනුමැතිය ඇතිව ඊජිප්තුව විසින් පත් කරන ලද අග්‍රාණ්ඩුකාරවරයෙකු විසින් පාලනය කරන ලදී.[125] යථාර්ථය නම්, සුඩානය ඔටුන්න හිමි ජනපදයක් ලෙස ඵලදායී ලෙස පරිපාලනය කරන ලදී. මුහම්මද් අලි පාෂා යටතේ ඊජිප්තු නායකත්වය යටතේ නයිල් නිම්නය එක්සේසත් කිරීමේ ක්‍රියාවලිය ආපසු හැරවීමට බ්‍රිතාන්‍යයන් උනන්දු වූ අතර දෙරට තවදුරටත් එක්සත් කිරීම අරමුණු කරගත් සියලු උත්සාහයන් ව්‍යර්ථ කිරීමට උත්සාහ කළහ.[තහවුරු කර නොමැත]
සීමා නිර්ණය යටතේ, අබිසීනියාව සමඟ සුඩානයේ දේශසීමාව නීතියේ සීමාවන් උල්ලංඝනය කරමින් වහලුන් වෙළඳාම් කරන ගෝත්‍රිකයන් වැටලීම මගින් තරඟ කරන ලදී. 1905 දී ප්‍රාදේශීය නායක සුල්තාන් යැම්බියෝ, අවසානය දක්වා අකමැත්තෙන්, කෝඩෝෆාන් ප්‍රදේශය අත්පත් කරගෙන සිටි බ්‍රිතාන්‍ය හමුදා සමඟ අරගලය අතහැර දමා අවසානයේ අවනීතිය අවසන් කළේය. බ්‍රිතාන්‍යය විසින් ප්‍රකාශයට පත් කරන ලද අණපනත් මගින් බදු අයකිරීමේ ක්‍රමයක් පැනවීය. මෙය කලීෆා විසින් සකස් කරන ලද පූර්වාදර්ශය අනුගමනය කරන ලදී. ප්‍රධාන බදු හඳුනාගෙන ඇත. මෙම බදු ඉඩම්, ගව පට්ටි සහ රට ඉඳි මත විය.[126] ඊජිප්තුවේ සහ සුඩානයේ තනි ස්වාධීන සංගමයක් පිළිගැනීමට බ්‍රිතාන්‍යයට බල කිරීමට ඊජිප්තු ජාතිකවාදී නායකයින් අධිෂ්ඨාන කර ගනිමින්, සුඩානයේ අඛණ්ඩ බ්‍රිතාන්‍ය පරිපාලනය වඩ වඩාත් දැඩි ජාතිකවාදී පසුබෑමක් ඇති කළේය. 1914 දී ඔටෝමාන් පාලනය විධිමත් ලෙස අවසන් කිරීමත් සමඟ, නව හමුදා ආණ්ඩුකාරවරයා ලෙස සුඩානය අල්ලා ගැනීම සඳහා ශ්‍රීමත් රෙජිනෝල්ඩ් වින්ගේට් එම දෙසැම්බරයේ යවන ලදී. හුසේන් කමෙල් ඊජිප්තුවේ සහ සුඩානයේ සුල්තාන්වරයා ලෙස ප්‍රකාශයට පත් කරන ලදී, ඔහුගේ සහෝදරයා සහ අනුප්‍රාප්තිකයා වූ I වන ෆුවාඩ්. ඊජිප්තුවේ සුල්තාන් රාජ්‍යය ඊජිප්තු රාජධානිය සහ සුඩානය ලෙස නැවත නම් කරන විට පවා ඔවුන් එක ඊජිප්තු-සුඩාන රාජ්‍යයක් සඳහා ඔවුන්ගේ අවධාරනය දිගටම කරගෙන ගිය නමුත් එය 1927 දී ඔහු මිය යන තෙක්ම අභිලාෂයන් ගැන කලකිරී සිටි සාද් සාග්ලූල් විය.[127]
1924 සිට 1956 නිදහස දක්වා, බ්‍රිතාන්‍යයන් සුඩානය මූලික වශයෙන් වෙනම ප්‍රදේශ දෙකක් ලෙස පවත්වාගෙන යාමේ ප්‍රතිපත්තියක් අනුගමනය කළහ. උතුර සහ දකුණ. කයිරෝවේ දී ඇන්ග්ලෝ-ඊජිප්තු සුඩානයේ ආණ්ඩුකාර ජනරාල්වරයෙකු ඝාතනය කිරීම හේතුකාරකය විය; එය යටත් විජිත බලවේගවලින් අලුතින් තේරී පත් වූ වෆ්ඩ් ආන්ඩුවට ඉල්ලීම් ගෙන ආවේය. කාර්ටූම් හි බලඇණි දෙකක ස්ථිර පිහිටුවීමක් රජය යටතේ ක්‍රියා කරන සුඩාන ආරක්ෂක බලකාය ලෙස නම් කරන ලද අතර, කලින් ඊජිප්තු හමුදා සොල්දාදුවන්ගේ බලකොටුව වෙනුවට, වල්වාල් සිද්ධියෙන් පසුව ක්රියාත්මක විය.[128] වෆ්ඩිස්ට් පාර්ලිමේන්තු බහුතරය ලන්ඩනයේ ඔස්ටින් චේම්බර්ලයින් සමඟ සර්වාට් පාෂාගේ නවාතැන් සැලැස්ම ප්‍රතික්ෂේප කර ඇත; එහෙත් කයිරෝවට තවමත් මුදල් අවශ්‍ය විය. සුඩාන රජයේ ආදායම 1928 දී පවුම් මිලියන 6.6ක උපරිමයකට ළඟා වී ඇති අතර, ඉන් පසුව වෆ්ඩිස්ට් බාධා කිරීම් සහ ලන්ඩනයේ සෝමාලිලන්තයෙන් ඉතාලි දේශසීමා ආක්‍රමණය හේතුවෙන් මහා අවපාතය අතරතුර වියදම් අඩු කිරීමට තීරණය කළේය. බ්‍රිතාන්‍යයේ සිට සෑම දෙයක්ම පාහේ ආනයනය කිරීමේ අවශ්‍යතාවය නිසා කපු සහ ගම් අපනයනය වාමන විය.[129]
1936 ජූලි මාසයේදී ලිබරල් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා නායක මුහම්මද් මහමුද්, "ඇන්ග්ලෝ-ඊජිප්තු සබඳතාවල නව අදියරක ආරම්භය" වන ඇන්ග්ලෝ-ඊජිප්තු ගිවිසුම අත්සන් කිරීම සඳහා වෆ්ඩ් නියෝජිතයන් ලන්ඩනයට ගෙන්වා ගැනීමට පෙළඹවූ බව ඇන්තනි ඊඩන් ලිවීය.[130] ඇළ කලාපය ආරක්ෂා කිරීම සඳහා බ්‍රිතාන්‍ය හමුදාවට සුඩානයට ආපසු යාමට අවසර ලැබුණි. ඔවුන්ට පුහුණු පහසුකම් සොයා ගැනීමට හැකි වූ අතර RAF හට ඊජිප්තු භූමිය හරහා පියාසර කිරීමට නිදහස තිබුණි. කෙසේ වෙතත්, එය සුඩානයේ ගැටලුව විසඳුවේ නැත: සුඩාන බුද්ධිමතුන් ජර්මනියේ නියෝජිතයන් සමඟ කුමන්ත්‍රණය කරමින් මහානගර පාලනයට නැවත පැමිණීම සඳහා උද්ඝෝෂණ කළහ.[131]
ඉතාලි ෆැසිස්ට් නායක බෙනිටෝ මුසෝලිනි පැහැදිලිවම කියා සිටියේ තමාට ඊජිප්තුව සහ සුඩානය යටත් කර නොගෙන අබිසීනියාව ආක්‍රමණය කළ නොහැකි බවයි. ඔවුන් අදහස් කළේ ඉතාලි ලිබියාව ඉතාලි නැගෙනහිර අප්‍රිකාව සමග ඒකාබද්ධ කිරීමයි. බ්‍රිතාන්‍ය අධිරාජ්‍ය සාමාන්‍ය කාර්ය මණ්ඩලය භූමියේ සිහින් වූ කලාපයේ හමුදා ආරක්ෂාව සඳහා සූදානම් විය.[132] ඊජිප්තුව-සුඩානය සමඟ ආක්‍රමණශීලී නොවන ගිවිසුමක් ඇති කර ගැනීමට ඉතාලි උත්සාහයන් බ්‍රිතාන්‍ය තානාපතිවරයා අවහිර කළේය. නමුත් මහමුද් ජෙරුසලමේ ග්‍රෑන්ඩ් මුෆ්ටිගේ ආධාරකරුවෙකු විය; යුදෙව්වන් බේරා ගැනීමට අධිරාජ්‍යයේ උත්සාහයන් සහ සංක්‍රමණය නැවැත්වීමට මධ්‍යස්ථ අරාබි ඉල්ලීම් අතර කලාපය හසු විය.[133]
සුඩාන රජය නැගෙනහිර අප්‍රිකානු ව්‍යාපාරයට සෘජුවම යුධමය වශයෙන් සම්බන්ධ විය. 1925 දී පිහිටුවන ලද සුඩාන ආරක්ෂක බලකාය දෙවන ලෝක යුද්ධයේ මුල් ආක්‍රමණ වලට ප්‍රතිචාර දැක්වීම සඳහා ක්‍රියාකාරී කොටසක් ඉටු කළේය. 1940 දී ඉතාලි හමුදා ඉතාලි සෝමාලිලන්තයේ සිට කසාලා සහ අනෙකුත් දේශසීමා ප්‍රදේශ අත්පත් කර ගත්හ. 1942 දී, බ්‍රිතාන්‍ය සහ පොදුරාජ්‍ය මණ්ඩලීය හමුදා විසින් ඉතාලි යටත් විජිතය ආක්‍රමණය කිරීමේදී SDF ද දායක විය. අවසන් බ්‍රිතාන්‍ය ආණ්ඩුකාරවරයා වූයේ රොබට් ජෝර්ජ් හෝව් ය.
1952 ඊජිප්තු විප්ලවය අවසානයේ සුඩානයේ නිදහස කරා යන ගමනේ ආරම්භය සනිටුහන් කළේය. 1953 දී රාජාණ්ඩුව අහෝසි කිරීමෙන් පසු, ඊජිප්තුවේ නව නායකයන් වන මොහොමඩ් නගුයිබ්, ඔහුගේ මව සුඩාන ජාතිකයෙකු වූ අතර පසුව ගමාල් අබ්දෙල් නසාර් විශ්වාස කළේ සුඩානයේ බ්‍රිතාන්‍ය ආධිපත්‍යය අවසන් කිරීමට ඇති එකම මාර්ගය ඊජිප්තුව ස්වෛරීභාවය පිළිබඳ ප්‍රකාශ නිල වශයෙන් අත්හැරීම බවයි. ඊට අමතරව ඊජිප්තුව නිදහස ලැබීමෙන් පසු දුප්පත් සුඩානය පාලනය කිරීම දුෂ්කර බව නසාර් දැන සිටියේය. අනෙක් අතට බ්‍රිතාන්‍යයන් සුඩාන නිදහස සඳහා ඊජිප්තු පීඩනයට එරෙහි වනු ඇතැයි විශ්වාස කරන ලද මහඩිස්ට් අනුප්‍රාප්තිකයා වන අබ්දුල්-රහ්මාන් අල්-මහඩි සඳහා ඔවුන්ගේ දේශපාලන සහ මූල්‍ය ආධාර දිගටම කරගෙන ගියේය. අබ්දුල්-රහ්මාන් මෙයට සමත් වූ නමුත් ඔහුගේ පාලන තන්ත්‍රය දේශපාලන අකාර්යක්ෂමතාවයෙන් පීඩා විඳි අතර එය උතුරු සහ මධ්‍යම සුඩානයේ විශාල සහයෝගයක් අහිමි විය. ඊජිප්තුව සහ බ්‍රිතාන්‍යය යන දෙඅංශයෙන්ම විශාල අස්ථාවරත්වයක් ඇති වන බවක් දැනුණු අතර, ඒ අනුව උතුරේ සහ දකුණේ සුඩාන කලාප දෙකටම නිදහස අවශ්‍යද නැතිනම් බ්‍රිතාන්‍ය ඉවත්වීමක් අවශ්‍යද යන්න පිළිබඳව නිදහසේ ඡන්දය දීමට ඉඩ දීමට තීරණය කළහ.
නිදහස (ක්රි.ව. 1956–වර්තමානය)
[සංස්කරණය]
ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී පාර්ලිමේන්තුවක් පිහිටුවීමේ ප්රතිඵලයක් ලෙස ඡන්ද විමසීම් ක්‍රියාවලියක් සිදු කරන ලද අතර ඉස්මයිල් අල්-අෂාරි පළමු අගමැති ලෙස තේරී පත් වූ අතර පළමු නූතන සුඩාන රජයට නායකත්වය දුන්නේය.[134] 1956 ජනවාරි 1 වන දින, මහජන මාලිගයේ පැවති විශේෂ උත්සවයකදී, ඊජිප්තු සහ බ්‍රිතාන්‍ය ධජ පහත හෙලන ලද අතර, ඒවා වෙනුවට කොළ, නිල් සහ කහ ඉරි වලින් සමන්විත නව සුඩාන ධජය අගමැති ඉස්මයිල් අල්-අසාරි විසින් ඔසවන ලදී. .
අතෘප්තිය 1969 මැයි 25 වන දින කුමන්ත්‍රණයකින් අවසන් විය. කුමන්ත්‍රණ නායක කර්නල් ගෆාර් නිමේරි අගමැති වූ අතර නව පාලනය පාර්ලිමේන්තුව අහෝසි කර සියලු දේශපාලන පක්ෂ නීති විරෝධී කළේය. පාලක මිලිටරි සභාගය තුළ මාක්ස්වාදී සහ මාක්ස්වාදී නොවන කොටස් අතර ආරවුල් 1971 ජූලි මාසයේදී සුඩාන කොමියුනිස්ට් පක්ෂය විසින් මෙහෙයවන ලද කෙටිකාලීන සාර්ථක කුමන්ත්‍රණයක් ඇති කළේය. දින කිහිපයකට පසු කොමියුනිස්ට් විරෝධී මිලිටරි කොටස් නිමේරි නැවත බලයට පත් කළහ.
1972 දී, ඇඩිස් අබාබා ගිවිසුම උතුරු-දකුණු සිවිල් යුද්ධය නතර කිරීමට සහ ස්වයං පාලනයේ තරමකට හේතු විය. මෙය සිවිල් යුද්ධයේ වසර දහයක විරාමයකට තුඩු දුන් නමුත් ජොන්ග්ලෙයි ඇල ව්‍යාපෘතියේ ඇමරිකානු ආයෝජනය අවසන් විය. ඉහළ නයිල් ප්‍රදේශයට වාරි ජලය සැපයීමට සහ ප්‍රාදේශීය ගෝත්‍රිකයන් අතර, විශේෂයෙන් ඩින්කා අතර පාරිසරික ව්‍යසනයක් සහ පුළුල් පරිමාණ සාගතයක් වැලැක්වීම සඳහා මෙය අත්‍යවශ්‍ය යැයි සැලකේ. පසුව ඇති වූ සිවිල් යුද්ධයේදී ඔවුන්ගේ මව්බිම වටලා, කොල්ලකෑම්, කොල්ලකෑම් සහ පුළුස්සා දමන ලදී. වසර 20කට වැඩි කාලයක් පුරා පැවති ලේ වැකි සිවිල් යුද්ධයකදී බොහෝ ගෝත්‍රිකයන් ඝාතනය විය.
1970 ගණන්වල මුල් භාගය වන තෙක්, සුඩානයේ කෘෂිකාර්මික නිමැවුම බොහෝ දුරට අභ්‍යන්තර පරිභෝජනය සඳහා කැප විය. 1972 දී සුඩාන රජය බටහිර ගැති බවට පත් වූ අතර ආහාර සහ මුදල් බෝග අපනයනය කිරීමට සැලසුම් සකස් කළේය. කෙසේ වෙතත්, 1970 ගනන් පුරා භාණ්ඩ මිල පහත වැටීම සුඩානයට ආර්ථික ගැටළු ඇති කළේය. ඒ අතරම, කෘෂිකර්මාන්තය යාන්ත්‍රික කිරීමට වැය කළ මුදලින් ණය සේවා පිරිවැය ඉහළ ගියේය. 1978 දී, IMF රජය සමඟ ව්‍යුහාත්මක ගැලපුම් වැඩසටහනක් සාකච්ඡා කළේය. මෙමගින් යාන්ත්‍රික අපනයන කෘෂිකාර්මික අංශය තවදුරටත් ප්‍රවර්ධනය විය. මෙය සුඩානයේ එඬේරුන්ට මහත් දුෂ්කරතා ඇති කළේය. 1976 දී අන්සාර්වරු ලේ වැකි නමුත් අසාර්ථක කුමන්ත්‍රණයක් දියත් කළහ. නමුත් 1977 ජූලි මාසයේදී ජනාධිපති නිමේරි, අන්සාර් නායක සාදික් අල්-මහඩි හමුවී, හැකි ප්‍රතිසන්ධානයකට මග විවර කළේය. දේශපාලන සිරකරුවන් සිය ගණනක් නිදහස් කරන ලද අතර අගෝස්තු මාසයේදී සියලුම විරුද්ධවාදීන් සඳහා පොදු සමාවක් ප්‍රකාශයට පත් කරන ලදී.
බෂීර් යුගය (1989-2019)
[සංස්කරණය]_(cropped).jpg)
1989 ජූනි 30 දින කර්නල් ඕමාර් අල්-බෂීර් ලේ රහිත හමුදා කුමන්ත්‍රණයක් මෙහෙයවීය.[135] නව හමුදා ආන්ඩුව දේශපාලන පක්ෂ අත්හිටුවා ජාතික මට්ටමින් ඉස්ලාමීය නීති සංග්‍රහයක් හඳුන්වා දුන්නේය.[136] පසුව, අල්-බෂීර් විසින් හමුදාවේ ඉහළ නිලයන් පිරිසිදු කිරීම් සහ මරණ දණ්ඩනය සිදු කරන ලදී, සංගම්, දේශපාලන පක්ෂ සහ ස්වාධීන පුවත්පත් තහනම් කිරීම සහ ප්‍රමුඛ දේශපාලන පුද්ගලයින් සහ මාධ්‍යවේදීන් සිරගත කිරීම.[137] 1993 ඔක්තෝබර් 16 වන දින, අල්-බෂීර් තමා "ජනාධිපති" ලෙස පත් කර ගත් අතර විප්ලවවාදී අණදෙන කවුන්සිලය විසුරුවා හැරියේය. කවුන්සිලයේ විධායක සහ ව්‍යවස්ථාදායක බලතල අල්-බෂීර් විසින් ගන්නා ලදී.[138] 1996 මහ මැතිවරණයේ දී, නීතිය අනුව මැතිවරණයට ඉදිරිපත් වූ එකම අපේක්ෂකයා ඔහු විය.[139] ජාතික කොන්ග්‍රස් පක්ෂය (NCP) යටතේ සුඩානය තනි-පක්ෂ රාජ්‍යයක් බවට පත් විය.[140] 1990 ගණන් වලදී, එවකට ජාතික සභාවේ කථානායකවරයා වූ හසන් අල්-තුරාබි ඉස්ලාමීය මූලධර්මවාදී කණ්ඩායම් වෙත ළඟා වූ අතර ඔසාමා බින් ලාඩන්ට රටට ආරාධනා කළේය.[141] එක්සත් ජනපදය පසුව සුඩානය ත්‍රස්තවාදයේ රාජ්‍ය අනුග්‍රාහකයෙකු ලෙස ලැයිස්තුගත කළේය.[142] අල්කයිඩා විසින් කෙන්යාවේ සහ ටැන්සානියාවේ එක්සත් ජනපද තානාපති කාර්යාලවලට බෝම්බ හෙලීමෙන් පසුව, එක්සත් ජනපදය ඔපරේෂන් ඉන්ෆිනයිට් රීච් දියත් කළ අතර ත්‍රස්තවාදී කණ්ඩායම සඳහා රසායනික අවි නිෂ්පාදනය කරන බවට එක්සත් ජනපද රජය ව්‍යාජ ලෙස විශ්වාස කළ අල්-ෂිෆා ඖෂධ කම්හල ඉලක්ක කළේය. අල්-තුරාබිගේ බලපෑම හීන වන්නට පටන් ගත් අතර, වඩාත් ප්‍රායෝගික නායකත්වයට පක්ෂ වූ අනෙක් අය සුඩානයේ ජාත්‍යන්තර හුදකලාව වෙනස් කිරීමට උත්සාහ කළහ.[143] ඊජිප්තු ඉස්ලාමීය ජිහාඩයේ සාමාජිකයින් නෙරපා හැරීමෙන් සහ බින් ලාඩන් ඉවත්ව යන ලෙස දිරිමත් කිරීම මගින් එහි විවේචකයින් සනසාලීමට රට කටයුතු කළේය.[144]
2000 ජනාධිපතිවරණයට පෙර, අල්-තුරාබි විසින් ජනාධිපතිවරයාගේ බලතල අඩු කිරීමේ පනතක් ඉදිරිපත් කළ අතර, විසුරුවා හැරීමට නියෝග කිරීමට සහ හදිසි තත්වයක් ප්‍රකාශ කිරීමට අල්-බෂීර් පොළඹවන ලදී. සුඩාන මහජන විමුක්ති හමුදාව සමඟ ගිවිසුම් අත්සන් කිරීමේ ජනාධිපතිගේ නැවත මැතිවරණ ව්‍යාපාරය වර්ජනය කරන ලෙස අල්-තුරාබි ඉල්ලා සිටි විට, අල්-බෂීර් සැක කළේ ඔවුන් රජය පෙරලා දැමීමට කුමන්ත්‍රණය කරන බවයි.[145] හසන් අල්-තුරාබි එම වසරේම පසුව සිරගත කරන ලදී.[146]
2003 පෙබරවාරි මාසයේ දී, සුඩාන රජය විසින් අරාබි නොවන අරාබි ජාතිකයන් හට සුඩාන අරාබිවරුන් වෙනුවෙන් පීඩා කරන බවට චෝදනා කරමින්, සුඩාන විමුක්ති ව්‍යාපාරය/හමුදා (SLM/A) සහ යුක්තිය සහ සමානතා ව්‍යාපාරය (JEM) කණ්ඩායම් ආයුධ අතට ගත්හ. ඩාර්ෆුර්. එතැන් පටන් ගැටුම ජන සංහාරයක් ලෙස විස්තර කර ඇත,[147] සහ හේග් හි ජාත්‍යන්තර අපරාධ අධිකරණය (ICC) අල්-බෂීර්ට අත්අඩංගුවට ගැනීමේ වරෙන්තු දෙකක් නිකුත් කර ඇත.[148][149] ජන්ජාවීඩ් නමින් හැඳින්වෙන අරාබි භාෂාව කතා කරන සංචාරක සටන්කාමීන් බොහෝ කුරිරුකම් සම්බන්ධයෙන් චෝදනා කරති.
2005 ජනවාරි 9 වන දින, දෙවන සුඩාන සිවිල් යුද්ධය අවසන් කිරීමේ අරමුණ ඇතිව රජය සුඩාන මහජන විමුක්ති ව්‍යාපාරය (SPLM) සමඟ නයිරෝබි විස්තීරණ සාම ගිවිසුම අත්සන් කළේය. සුඩානයේ එක්සත් ජාතීන්ගේ දූත මණ්ඩලය (UNMIS) එය ක්රියාත්මක කිරීමට සහාය වීම සඳහා එක්සත් ජාතීන්ගේ ආරක්ෂක කවුන්සිලයේ යෝජනාව 1590 යටතේ පිහිටුවන ලදී. සාම ගිවිසුම 2011 ජනමත විචාරණයට පූර්ව අවශ්‍යතාවයක් විය: ප්‍රතිඵලය වූයේ දකුණු සුඩානය වෙන්වීමට පක්ෂව ඒකමතික ඡන්දයකි; අබියි කලාපය අනාගත දිනයකදී තමන්ගේම ජනමත විචාරණයක් පවත්වනු ඇත.
සුඩාන මහජන විමුක්ති හමුදාව (SPLA) නැගෙනහිර සුඩානයේ ක්රියාත්මක කැරලි කණ්ඩායම්වල සන්ධානයක් වන නැගෙනහිර පෙරමුණේ මූලික සාමාජිකයා විය. සාම ගිවිසුමෙන් පසුව, විශාල ෆුලානි සහ බෙජා කොංග්‍රසය කුඩා රෂයිඩා ෆ්‍රී සිංහයන් සමඟ ඒකාබද්ධ වීමෙන් පසු 2004 පෙබරවාරි මාසයේදී ඔවුන්ගේ ස්ථානය ලබා ගන්නා ලදී.[150] සුඩාන රජය සහ නැගෙනහිර පෙරමුණ අතර සාම ගිවිසුමක් 2006 ඔක්තෝබර් 14 වන දින අස්මාරාහිදී අත්සන් කරන ලදී. 2006 මැයි 5 වන දින ඩාර්ෆූර් සාම ගිවිසුම අත්සන් කරන ලද අතර, මේ මොහොත දක්වා වසර තුනක් තිස්සේ පැවති ගැටුම අවසන් කිරීම අරමුණු කර ගෙන ඇත.[151] චැඩ්-සුඩාන් ගැටුම (2005-2007) ඇඩ්රේ සටන චැඩ් විසින් යුද්ධ ප්‍රකාශයක් ආරම්භ කිරීමෙන් පසුව පුපුරා ගියේය.[152] සුඩානයේ සහ චැඩ් රාජ්‍යයේ නායකයින් 2007 මැයි 3 දින සෞදි අරාබියේදී ගිවිසුමක් අත්සන් කළේ ඔවුන්ගේ රටවල කිලෝමීටර් 1,000 (සැතපුම් 600) දේශසීමා දිගේ ගලා යන ඩාර්ෆුර් ගැටුමෙන් සටන් වැලැක්වීම සඳහා ය.[153]
2007 ජූලි මාසයේදී රට විනාශකාරී ගංවතුරකින් පීඩාවට පත් විය,[154] 400,000 කට අධික ජනතාවක් සෘජුවම පීඩාවට පත් විය.[155] 2009 සිට, සුඩානයේ සහ දකුණු සුඩානයේ ප්‍රතිවාදී සංචාරක ගෝත්‍රිකයන් අතර පවතින ගැටුම් මාලාවක් සිවිල් වැසියන් විශාල සංඛ්‍යාවක් තුවාල ලබා තිබේ.
බෙදීම සහ පුනරුත්ථාපනය කිරීම
[සංස්කරණය]සුඩාන හමුදාව සහ සුඩාන විප්ලවවාදී පෙරමුණ අතර 2010 දශකයේ මුල් භාගයේ දකුණු කොර්ඩෝෆාන් සහ නිල් නයිල් හි සුඩාන ගැටුම ආරම්භ වූයේ 2011 දී දකුණු සුඩාන නිදහස ලැබීමට පෙර මාසවලදී තෙල් පොහොසත් කලාපයක් වන අබියි පිළිබඳ ආරවුලක් ලෙස ය. නාමිකව විසඳන ලද ඩාර්ෆූර්හි සිවිල් යුද්ධයට ද සම්බන්ධ වේ. වසරකට පසුව 2012 හි හෙග්ලිග් අර්බුදය අතරතුර සුඩානය දකුණු සුඩානයට එරෙහිව ජයග්‍රහණයක් අත්කර ගනු ඇත, දකුණු සුඩානයේ යුනිටි සහ සුඩානයේ දකුණු කොර්ඩෝෆාන් ප්‍රාන්ත අතර තෙල් පොහොසත් කලාප සම්බන්ධයෙන් යුද්ධයක්. මෙම සිදුවීම් පසුව සුඩාන ඉන්ටිෆාඩා ලෙස හඳුන්වනු ලබන අතර, එය අවසන් වන්නේ 2015 දී නැවත මැතිවරණයක් ඉල්ලා නොසිටින බවට අල්-බෂීර් පොරොන්දු වීමෙන් පසුව 2013 දී පමණි. පසුව ඔහු තම පොරොන්දුව කඩ කර 2015 දී නැවත තේරී පත්වීමට උත්සාහ කළ අතර, එය වර්ජනයකින් ජයග්‍රහණය කළේය. මැතිවරණය නිදහස් හා සාධාරණ නොවන බව විශ්වාස කළ විපක්ෂය. ඡන්දය ප්‍රකාශ කිරීමේ ප්‍රතිශතය අඩු 46%කි.[156]
2017 ජනවාරි 13 වන දින, එක්සත් ජනපද ජනාධිපති බරක් ඔබාමා විසින් විධායක නියෝගයකට අත්සන් කරන ලද අතර එමඟින් සුඩානයට එරෙහිව පනවා ඇති සම්බාධක සහ විදේශයන්හි පැවති එහි රජයේ වත්කම් ඉවත් කරන ලදී. 2017 ඔක්තෝම්බර් 6 දින, පහත දැක්වෙන එක්සත් ජනපද ජනාධිපති ඩොනල්ඩ් ට්‍රම්ප් විසින් රටට සහ එහි ඛනිජ තෙල්, අපනයන-ආනයන සහ දේපල කර්මාන්ත වලට එරෙහිව ඉතිරිව තිබූ සම්බාධක බොහොමයක් ඉවත් කරන ලදී.[157]
2019 සුඩාන විප්ලවය සහ සංක්‍රාන්ති රජය
[සංස්කරණය]
2018 දෙසැම්බර් 19 දින, රට විදේශ මුදල් හිඟයකින් සහ සියයට 70 ක උද්ධමනයකින් පීඩා විඳිමින් සිටි අවස්ථාවක, භාණ්ඩ මිල තුන් ගුණයකින් වැඩි කිරීමට රජය ගත් තීරණයෙන් පසුව දැවැන්ත විරෝධතා ආරම්භ විය.[158] මීට අමතරව, වසර 30 කට වැඩි කාලයක් බලයේ සිටි ජනාධිපති අල්-බෂීර් බලයෙන් ඉවත් වීම ප්‍රතික්ෂේප කළ අතර, එහි ප්රතිඵලයක් ලෙස විපක්ෂ කණ්ඩායම් එකතු වී ඒකාබද්ධ සන්ධානයක් ඇති විය. ප්‍රාදේශීය සහ සිවිල් වාර්තාවලට අනුව එම සංඛ්‍යාව ඊට වඩා බෙහෙවින් වැඩි වුවද, හියුමන් රයිට්ස් වොච්[159] අනුව, ආසන්න වශයෙන් පුද්ගලයන් 40 දෙනෙකුගේ මරණයට තුඩු දුන්, විපක්ෂ නායකයින් සහ විරෝධතාකරුවන් 800කට අධික සංඛ්‍යාවක් අත්අඩංගුවට ගැනීමෙන් රජය පළිගත්තේය. 2019 අප්‍රේල් 11 වන දින සුඩාන සන්නද්ධ හමුදා ප්‍රධාන මූලස්ථානය ඉදිරිපිට දැවැන්ත වාඩිලෑමකින් පසු ඔහුගේ රජය පෙරලා දැමීමෙන් පසු විරෝධතා දිගටම පැවතුනි, ඉන් පසුව කාර්ය මණ්ඩල ප්‍රධානීන් මැදිහත් වීමට තීරණය කළ අතර ඔවුන් ජනාධිපති අල්-බෂීර් අත්අඩංගුවට ගන්නා ලෙස නියෝග කර ප්‍රකාශ කළේය. මාස තුනක හදිසි තත්වයක්.[160][161][162] ජූනි 3 වෙනිදා ආරක්ෂක හමුදා විසින් කඳුළු ගෑස් සහ ජීව උණ්ඩ භාවිතා කරමින් වාඩිලෑම විසුරුවා හැරීමෙන් පසු 100 කට අධික පිරිසක් මිය ගියහ.[163][164][165] සුඩානයේ තරුණයින් විරෝධතා මෙහෙයවන බව වාර්තා විය.[166] නිදහස සහ වෙනස සඳහා බලවේග (විරෝධතා සංවිධානය කරන කණ්ඩායම්වල සන්ධානයක්) සහ සංක්‍රාන්ති හමුදා කවුන්සිලය (පාලක හමුදා රජය) 2019 ජූලි දේශපාලන ගිවිසුමට සහ 2019 අගෝස්තු ව්‍යවස්ථා කෙටුම්පතට අත්සන් කළ විට විරෝධතා අවසන් විය. සංක්‍රාන්ති ආයතන සහ ක්‍රියා පටිපාටිවලට රාජ්‍ය නායකයා ලෙස සුඩානයේ ඒකාබද්ධ හමුදා-සිවිල් ස්වෛරී කවුන්සිලයක් නිර්මාණය කිරීම, බලයේ අධිකරණ ශාඛාවේ ප්රධානියා ලෙස සුඩානයේ නව අගවිනිසුරුවරයකු, නෙමට් අබ්දුල්ලා කයිර් සහ නව අගමැතිවරයකු ඇතුළත් විය. 2019 අගෝස්තු 21 දින දිවුරුම් දුන් හිටපු අග්‍රාමාත්‍ය අබ්දල්ලා හම්ඩොක්, අප්‍රිකාව සඳහා වූ එක්සත් ජාතීන්ගේ ආර්ථික කොමිසමේ මීට පෙර සේවය කළ 61 හැවිරිදි ආර්ථික විද්‍යාඥයෙකි.[167] ආහාර, ඉන්ධන සහ දෘඩ මුදල් හිඟය හේතුවෙන් දැඩි අර්බුදයකට ලක්ව ඇති ආර්ථිකය ස්ථාවර කිරීම අරමුණු කර ගනිමින් ඔහු IMF සහ ලෝක බැංකුව සමඟ සාකච්ඡා ආරම්භ කළේය. හම්ඩොක් වසර දෙකක් පුරා ඇ.ඩො. බිලියන 10 ඇස්තමේන්තු කර ඇති අතර, භීතිය නැවැත්වීමට ප්‍රමාණවත් වනු ඇති අතර, 2018 අයවැයෙන් 70% කට වඩා සිවිල් යුද්ධයට සම්බන්ධ පියවරයන් සඳහා වියදම් කර ඇති බව පැවසීය. සවුදි අරාබියේ සහ එක්සත් අරාබි එමීර් රාජ්‍යයේ ආන්ඩු බෂීර් නෙරපා හැරීමෙන් පසු හමුදා කවුන්සිලයට ආධාර කිරීම සඳහා සැලකිය යුතු මුදලක් ආයෝජනය කර ඇත.[168] සැප්තැම්බර් 3 වන දින, හැම්ඩොක් විසින් සිවිල් ඇමතිවරුන් 14 දෙනෙකු පත් කරන ලද අතර, පළමු කාන්තා විදේශ ඇමතිවරිය සහ පළමු කොප්ටික් ක්‍රිස්ටියන්වරිය ද, කාන්තාවක් ද විය.[169][170] 2021 අගෝස්තු වන විට, රට සංක්‍රාන්ති ස්වෛරී කවුන්සිලයේ සභාපති අබ්දෙල් ෆටා අල්-බුර්හාන් සහ අගමැති අබ්දල්ලා හම්ඩොක් විසින් ඒකාබද්ධව මෙහෙයවන ලදී.[171]
2021 කුමන්ත්‍රණය සහ අල්-බුර්හාන් පාලනය
[සංස්කරණය]සුඩාන රජය 2021 සැප්තැම්බර් 21 දින නිවේදනය කළේ හමුදා නිලධාරීන් 40 දෙනෙකු අත්අඩංගුවට ගැනීමට තුඩු දුන් හමුදා කුමන්ත්‍රණයක් අසාර්ථක උත්සාහයක් ඇති බවයි.[172][173]
කුමන්ත්‍රණය කිරීමට උත්සාහ කිරීමෙන් මාසයකට පසු, 2021 ඔක්තෝබර් 25 වන දින තවත් හමුදා කුමන්ත්‍රණයකින් හිටපු අගමැති අබ්දල්ලා හම්ඩොක් ඇතුළු සිවිල් රජය බලයෙන් පහ විය. කුමන්ත්‍රණය මෙහෙයවන ලද්දේ ජෙනරාල් අබ්දෙල් ෆාටා අල්-බුර්හාන් විසින් පසුව හදිසි තත්වයක් ප්‍රකාශයට පත් කරන ලදී.[174][175][176][177] බර්හාන් සුඩානයේ තථ්‍ය රාජ්‍ය නායකයා ලෙස බලයට පත් වූ අතර 2021 නොවැම්බර් 11 වන දින නව හමුදාවේ පිටුබලය සහිත රජයක් පිහිටුවීය.[178]
2021 නොවැම්බර් 21 වන දින, සිවිල් පාලනයට සංක්‍රාන්තිය ප්‍රතිෂ්ඨාපනය කිරීම සඳහා බර්හාන් විසින් දේශපාලන ගිවිසුමක් අත්සන් කිරීමෙන් පසු හැම්ඩොක් නැවත අගමැති ලෙස පත් කරන ලදී (බර්හාන් පාලනය තබා ගත්තද). කුමන්ත්‍රණය අතරතුර අත්අඩංගුවේ පසුවන සියලුම දේශපාලන සිරකරුවන් නිදහස් කිරීම සඳහා වූ කරුණු 14කින් යුත් ගිවිසුම මගින් 2019 ව්‍යවස්ථාපිත ප්‍රකාශයක් දේශපාලන සංක්‍රාන්තියක් සඳහා පදනම ලෙස දිගටම පවතින බව නියම කළේය.[179] හැම්ඩොක් පොලිස් ප්‍රධානී කලීඩ් මහඩි ඊබ්‍රාහිම් අල්-ඉමාම් සහ ඔහුගේ දෙවන අණදෙන නිලධාරි අලි ඊබ්‍රාහිම්ව නෙරපා හැරියේය.[180]
2 ජනවාරි 2022 දින, හැම්ඩොක් මේ දක්වා වූ වඩාත් මාරාන්තික විරෝධතාවයකින් පසුව අගමැති ධුරයෙන් ඉල්ලා අස්වන බව නිවේදනය කළේය.[181] ඔහුගෙන් පසුව ඔස්මන් හුසේන් පත් විය.[182][183] 2022 මාර්තු වන විට කුමන්ත්‍රණයට විරුද්ධ වීම නිසා ළමුන් 148ක් ඇතුළු 1000කට අධික පිරිසක් රඳවාගෙන සිටි අතර, ස්ත්‍රී දූෂණ 25ක්[184] සහ ළමුන් 11ක්[184] ඇතුළුව පුද්ගලයන් 87ක් ඝාතනය කර ඇත.[185]
2023–වර්තමානය: අභ්‍යන්තර ගැටුම්
[සංස්කරණය].svg)
2023 අප්‍රේල් මාසයේදී - සිවිල් පාලනයට සංක්‍රමණයක් සඳහා වූ ජාත්‍යන්තරව තැරැව්කාර සැලැස්මක් ලෙස සාකච්ඡා කරන ලදී - හමුදාපති (සහ තථ්‍ය ජාතික නායක) අබ්දෙල් ෆටා අල්-බුර්හාන් සහ ඔහුගේ නියෝජ්‍ය, දැඩි ලෙස සන්නද්ධ පැරාමිලිටරි රැපිඩ් ප්‍රධානී හෙමෙටි අතර බල අරගල වර්ධනය විය. එය ජන්ජවීඩ් මිලීෂියාවෙන් පිහිටුවන ලද ආධාරක බලකායකි (RSF).[186][187]
2023 අප්‍රේල් 15 වන දින, ඔවුන්ගේ ගැටුම සිවිල් යුද්ධයක් දක්වා පුපුරා ගියේ හමුදාව සහ ආර්එස්එෆ් අතර - හමුදා, ටැංකි සහ ගුවන් යානා සමඟ කාර්ටූම් වීදිවල ඇති වූ සටන් සමඟිනි. තුන්වන දිනය වන විට, එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානයට අනුව, පුද්ගලයන් 400 ක් මිය ගිය අතර අවම වශයෙන් 3,500 ක් තුවාල ලැබූ බව වාර්තා විය.[188] මියගිය අය අතර ලෝක ආහාර වැඩසටහනේ කම්කරුවන් තිදෙනෙකු ද වූ අතර, රටේ බොහෝ ප්‍රදේශවල පවතින සාගින්න නොතකා, සුඩානයේ සංවිධානයේ වැඩ කටයුතු අත්හිටුවීමට හේතු විය.[189] සුඩාන ජෙනරාල් යසර් අල්-අට්ටා පැවසුවේ යුඒඊය යුද්ධයේදී භාවිතා කරන ලද ආර්එස්එෆ් වෙත සැපයුම් සපයන බවයි.[190]
සුඩාන සන්නද්ධ හමුදා සහ කඩිනම් සහය හමුදා යන දෙකටම යුද අපරාධ සිදු කළ බවට චෝදනා එල්ල වේ.[191][192] 2023 දෙසැම්බර් 29 වන විට මිලියන 5.8කට අධික පිරිසක් අභ්‍යන්තරව අවතැන් වූ අතර තවත් මිලියන 1.5කට වැඩි පිරිසක් සරණාගතයන් ලෙස රටින් පලා ගොස් ඇත,[193] සහ මසාලිට් සමූලඝාතනවල කොටසක් ලෙස ඩාර්ෆූර් හි බොහෝ සිවිල් වැසියන් මිය ගොස් ඇති බව වාර්තා වේ.[194] ජෙනීනා නගරයේ 15,000ක් දක්වා මිනිසුන් ඝාතනය විය.[195]
යුද්ධයේ ප්රතිඵලයක් ලෙස ලෝක ආහාර වැඩසටහන 2024 පෙබරවාරි 22 දින වාර්තාවක් නිකුත් කරමින් කියා සිටියේ සුඩානයේ ජනගහනයෙන් 95%කට වඩා දිනකට ආහාර වේලක් ලබා ගැනීමට නොහැකි බවයි.[196] 2024 අප්‍රේල් වන විට, එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය වාර්තා කළේ, මිලියන 8.6කට අධික ජනතාවකට තම නිවෙස්වලින් පිටමං කර ඇති අතර, මිලියන 18ක් දැඩි කුසගින්නෙන් පෙළෙන අතර, ඔවුන්ගෙන් මිලියන පහක් හදිසි මට්ටමේ සිටින බවයි.[197] 2024 මැයි මාසයේදී එක්සත් ජනපද රජයේ නිලධාරීන් ඇස්තමේන්තු කළේ පසුගිය වසර තුළ පමණක් අවම වශයෙන් මිනිසුන් 150,000 ක් යුද්ධයෙන් මිය ගොස් ඇති බවයි.[198] විශේෂයෙන්ම එල් ෆාෂර් නගරය අවට කළු ජාතික ආදිවාසී ප්‍රජාවන් වෙත ආර්එස්එෆ් පැහැදිලිවම ඉලක්ක කිරීම, ඩාර්ෆූර් කලාපයේ තවත් ජන සංහාරයක් සමඟ ඉතිහාසය පුනරාවර්තනය වීමේ අවදානම පිළිබඳව ජාත්‍යන්තර නිලධාරීන් අනතුරු අඟවා ඇත.[198]
2024 මැයි 31 දින, සුඩානයේ මානුෂීය අර්බුදය විසඳීම සඳහා එක්සත් ජනපද කොන්ග්‍රස් සභික එලිනෝර් හෝම්ස් නෝටන් විසින් නියෝජිත මන්ත්‍රී මණ්ඩලයේදී සම්මන්ත්‍රණයක් කැඳවන ලදී. එක්සත් අරාබි එමීර් රාජ්‍යයේ සුඩානයට සම්බන්ධ යුද අපරාධ සහ ආයුධ අපනයනය ඇතුළු රාජ්‍ය දෙපාර්තමේන්තුවේ වාර්තාවක් සමුළුවේ සාකච්ඡාවේ මූලික අවධානය යොමු විය. සූඩානයේ සහ යේමනයේ සිවිල් යුද්ධයේදී ආර්එස්එෆ් භාවිතා කිරීමේදී එක්සත් අරාබි එමීර් රාජ්‍යයේ භූමිකාව “නැවැත්විය යුතු” බව ප්‍රකාශ කරමින් පැනලිස්ට් කථිකයෙකු වන සභා මන්ත්‍රී මොහොමඩ් සෙයිෆෙල්ඩීන්, සුඩානයට එක්සත් අරාබි එමීර් රාජ්‍යයේ මැදිහත්වීම නතර කරන ලෙස ඉල්ලා සිටියේය. සීෆෙල්ඩීන්, තවත් මණ්ඩලයේ සාමාජිකයෙකු වන හගීර් එස් එල්ෂේක් සමගින්, සුඩානය තුල සටන්කාමී කන්ඩායමේ විනාශකාරී භූමිකාව පෙන්වා දෙමින්, RSF සඳහා වන සියලු සහයෝගය නතර කරන ලෙස ජාත්‍යන්තර ප්‍රජාවෙන් ඉල්ලා සිටියේය. සුඩාන යුද්ධය පිළිබඳව දැනුවත් කිරීම සඳහා සමාජ මාධ්‍ය භාවිතා කිරීමට සහ එක්සත් අරාබි එමීර් රාජ්‍යයට ආයුධ අලෙවි කිරීම නැවැත්වීමට එක්සත් ජනපදයෙන් තේරී පත් වූ නිලධාරීන්ට බලපෑම් කිරීමට එල්ෂේක් නිර්දේශ කළේය.[199]
භූගෝලය
[සංස්කරණය].jpg)
සුඩානය උතුරු අප්‍රිකාවේ පිහිටා ඇති අතර රතු මුහුදට මායිම්ව කිලෝමීටර 853 (සැතපුම් 530) වෙරළ තීරයක් ඇත.[200] එය ඊජිප්තුව, එරිත්‍රියාව, ඉතියෝපියාව, දකුණු සුඩානය, මධ්‍යම අප්‍රිකානු ජනරජය, චැඩ් සහ ලිබියාව සමඟ ගොඩබිම් මායිම් ඇත. වර්ග කිලෝමීටර 1,886,068 (වර්ග සැතපුම් 728,215) ක භූමි ප්‍රමාණයකින් යුත් එය මහාද්වීපයේ තුන්වන විශාලතම රට (ඇල්ජීරියාව සහ කොංගෝ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ජනරජයට පසුව) සහ ලෝකයේ පහළොස්වන විශාලතම රට වේ.
සුඩානය පිහිටා ඇත්තේ 8° සහ 23°N අක්ෂාංශ අතර ය. භූමි ප්‍රදේශය සාමාන්‍යයෙන් සමතලා තැනිතලා වන අතර කඳු වැටි කිහිපයකින් කැඩී යයි. බටහිරින්, මාරා කඳුකරයේ පිහිටා ඇති ඩෙරිබා කල්දේරා (මීටර් 3,042 හෝ අඩි 9,980) සුඩානයේ උසම ස්ථානය වේ. නැගෙනහිරින් රතු මුහුදේ කඳු පිහිටා ඇත.[201]
නිල් නයිල් සහ සුදු නයිල් ගංගා කාර්ටූම්හිදී හමු වී නයිල් නදිය සාදයි, එය ඊජිප්තුව හරහා උතුරු දෙසට මධ්‍යධරණී මුහුදට ගලා යයි. සුඩානය හරහා නිල් නයිල් මාර්ගය කිලෝමීටර 800 (සැතපුම් 497) පමණ දිග වන අතර සෙන්නාර් සහ කාර්ටූම් අතර ඩින්ඩර් සහ රහඩ් ගංගා එකතු වේ. සුඩානය තුළ සුදු නයිල් ගඟට සැලකිය යුතු අතු ගංගා නොමැත.
නිල් සහ සුදු නයිල්ස් මත වේලි කිහිපයක් තිබේ. නිල් නයිල් ගඟේ සෙන්නාර් සහ රොසයිරස් වේල්ල සහ සුදු නයිල්හි ජෙබෙල් අවුලියා වේල්ල ඒ අතර වේ. සුඩාන-ඊජිප්තු දේශ සීමාවේ නුබියා විල ද ඇත.
ඇස්බැස්ටස්, ක්‍රෝමයිට්, කොබෝල්ට්, තඹ, රන්, ග්‍රැනයිට්, ජිප්සම්, යකඩ, කයෝලින්, ඊයම්, මැංගනීස්, මයිකා, ස්වාභාවික වායු, නිකල්, පෙට්‍රෝලියම්, රිදී, ටින්, යුරේනියම් සහ සින්ක් ඇතුළු පොහොසත් ඛනිජ සම්පත් සුඩානයේ ඇත.[202]
දේශගුණය
[සංස්කරණය]දකුණු දෙසට වර්ෂාපතනය වැඩි වේ. මධ්‍යම සහ උතුරු කොටසෙහි ඊසාන දෙසින් නූබියන් කාන්තාරය සහ නැගෙනහිරින් බයුඩා කාන්තාරය වැනි අතිශය වියළි, අර්ධ කාන්තාර ප්‍රදේශ ඇත; දකුණේ තණබිම් සහ නිවර්තන සැවානා ඇත. සුඩානයේ වැසි සමය උතුරේ මාස හතරක් (ජූනි සිට සැප්තැම්බර් දක්වා) සහ දකුණේ මාස හයක් (මැයි සිට ඔක්තෝබර් දක්වා) පවතී.
වියළි ප්‍රදේශ හබූබ් ලෙස හැඳින්වෙන වැලි කුණාටු වලින් පීඩා විඳිති, එමඟින් සූර්යයා සම්පූර්ණයෙන්ම අවහිර කළ හැකිය. උතුරු හා බටහිර අර්ධ කාන්තාර ප්‍රදේශවල මිනිසුන් මූලික කෘෂිකාර්මික කටයුතු සඳහා හිඟ වර්ෂාපතනයක් මත යැපෙන අතර බොහෝ දෙනෙක් සංචාරක, බැටළුවන් සහ ඔටුවන් සමඟ ගමන් කරති. නයිල් නදිය ආසන්නයේ, මුදල් බෝග වගා කරන ළිං වාරි ගොවිපලවල් ඇත.[203] හිරු එළිය රට පුරා ඉතා ඉහළ නමුත් විශේෂයෙන් එය වසරකට පැය 4,000 කට වඩා වැඩි විය හැකි කාන්තාරවල.
පාරිසරික ගැටළු
[සංස්කරණය].svg)
කාන්තාරකරණය සුඩානයේ බරපතල ගැටලුවකි.[204] පාංශු ඛාදනය ගැන ද කනස්සල්ලක් ඇත. කෘෂිකාර්මික ව්‍යාප්තිය, රාජ්‍ය සහ පෞද්ගලික යන දෙඅංශයෙන්ම, සංරක්ෂණ පියවරකින් තොරව සිදු වී ඇත. එහි ප්‍රතිවිපාක වන විනාශය, පාංශු වියළීම සහ පාංශු සාරවත් බව සහ ජල මට්ටම පහත වැටීමේ ස්වරූපයෙන් ප්‍රකාශ වී ඇත.[205]
දඩයම් කිරීම නිසා ජාතියේ වන සතුන් තර්ජනයට ලක්ව ඇත. 2001 වන විට ක්ෂීරපායී විශේෂ විසි එකක් සහ පක්ෂි විශේෂ නවයක් මෙන්ම ශාක විශේෂ දෙකක් ද වඳවීමේ තර්ජනයට ලක්ව ඇත. දැඩි ලෙස වඳවීමේ තර්ජනයට ලක්ව ඇති විශේෂවලට ඇතුළත් වන්නේ: වැල්ඩ්‍රැප්, උතුරු සුදු රයිනෝසිරස්, ටෝරා හාර්ට්බීස්ට්, සිහින් අං සහිත ගැසල් සහ උකුස්සන් කැස්බෑවා. සහරා ඔරික්ස් වනයේ වඳ වී ගොස් ඇත[206]
වනජීවී
[සංස්කරණය]
සුඩානයේ වන ජීවීන් එහි වෘක්ෂලතා සහ සත්ත්ව විශේෂ වලින් සමන්විත වේ. සුඩානයේ විවිධ දේශගුණික වර්ග නිසා පුළුල් පරාසයක වාසස්ථාන ඇති වන අතර වන ජීවීන්ගේ පරාසය විවිධාකාර වේ. රට තුළ ක්ෂීරපායී විශේෂ 287 ක් සහ පක්ෂි විශේෂ 634 ක් පමණ වාර්තා වී ඇත.
රජය සහ දේශපාලනය
[සංස්කරණය]උප ජනාධිපති අහමඩ් අවාඩ් ඉබන් අවුෆ්ගේ නායකත්වයෙන් යුත් හමුදා කුමන්ත්‍රණයකින් ජනාධිපති ඕමාර් අල් බෂීර්ගේ පාලන තන්ත්‍රය පෙරලා දමන 2019 අප්‍රේල් දක්වා සුඩානයේ දේශපාලනය විධිමත් ලෙස සිදු වූයේ ෆෙඩරල් ඒකාධිපති ඉස්ලාමීය ජනරජයක රාමුව තුළ ය. මූලික පියවරක් ලෙස ඔහු රටේ අභ්‍යන්තර කටයුතු කළමනාකරණය කිරීම සඳහා සංක්‍රාන්ති හමුදා කවුන්සිලය ස්ථාපිත කළේය. ඔහු ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව අත්හිටුවා ද්වි-මණ්ඩල පාර්ලිමේන්තුව - ජාතික ව්‍යවස්ථාදායකය, එහි ජාතික සභාව (පහළ කුටිය) සහ ප්‍රාන්ත කවුන්සිලය (ඉහළ මණ්ඩලය) සමඟ විසුරුවා හැරියේය. කෙසේ වෙතත්, ඉබ්නු අවුෆ් එක් දිනක් පමණක් තනතුරේ රැඳී සිටි අතර පසුව ඉල්ලා අස්විය, පසුව සංක්‍රාන්ති හමුදා කවුන්සිලයේ නායකත්වය අබ්දෙල් ෆාටා අල්-බුර්හාන් වෙත පැවරුණි. 2019 අගෝස්තු 4 වන දින, සංක්‍රාන්ති හමුදා කවුන්සිලයේ නියෝජිතයින් සහ නිදහස සහ වෙනස් කිරීමේ බලවේග අතර නව ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා ප්‍රකාශයක් අත්සන් කරන ලද අතර, 2019 අගෝස්තු 21 වන දින සංක්‍රාන්ති හමුදා කවුන්සිලය රාජ්‍ය නායකයා ලෙස නිල වශයෙන් 11 දෙනෙකුගෙන් යුත් ස්වෛරී කවුන්සිලයක් විසින් ප්‍රතිස්ථාපනය කරන ලදී, සහ සිවිල් අගමැතිවරයෙකු විසින් රජයේ ප්රධානියා ලෙස. 2023 V-Dem ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී දර්ශකවලට අනුව සුඩානය අප්‍රිකාවේ 6 වැනි අඩුම ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී රටයි.[207]
ෂරියා නීතිය
[සංස්කරණය]නිමේරි යටතේ
[සංස්කරණය]1983 සැප්තැම්බරයේදී, ජනාධිපති ජෆාර් නිමේරි සුඩානයේ ෂරියා නීතිය හඳුන්වා දුන් අතර එය සැප්තැම්බර් නීති ලෙස හැඳින්වේ, සංකේතාත්මකව මත්පැන් බැහැර කිරීම සහ ප්‍රසිද්ධියේ අත් පා කැපීම් වැනි හුඩුද් දඬුවම් ක්රියාත්මක කිරීම. අල්-තුරාබි මෙම පියවරට සහාය දැක්වීය, අල්-සාදික් අල්-මහ්දිගේ විසම්මුතික මතයට වඩා වෙනස් විය. අල්-තුරාබි සහ පාලන තන්ත්‍රය තුළ ඔහුගේ සහචරයින් ද දකුණේ ස්වයං පාලනයට, ලෞකික ව්‍යවස්ථාවකට සහ ඉස්ලාමීය නොවන සංස්කෘතික පිළිගැනීමට විරුද්ධ වූහ. ජාතික සංහිඳියාව සඳහා වූ එක් කොන්දේසියක් වූයේ, සුළුතර අයිතිවාසිකම්වලට ඉඩ සැලසීමට සහ ඉස්ලාම් ජාතිවාදය ප්‍රතික්ෂේප කිරීම ප්‍රයෝජනයට ගැනීමට අපොහොසත් වීම පිළිබිඹු කරමින්, දකුණට ස්වයං පාලනයක් ලබා දුන් 1972 අඩිස් අබාබා ගිවිසුම නැවත ඇගයීමයි.[208] ඉස්ලාමීය ආර්ථිකය 1984 මුල් භාගයේදී, පොලී ඉවත් කර සකාත් ස්ථාපිත කළේය. නිමේරි 1984 දී සුඩාන උම්මාවේ ඉමාම් ලෙස ප්‍රකාශ කළේය.[209]
අල් බෂීර් යටතේ
[සංස්කරණය]ඕමාර් අල් බෂීර්ගේ පාලන සමයේදී සුඩානයේ නීති පද්ධතිය ඉස්ලාමීය ෂරියා නීතිය මත පදනම් විය. 2005 නයිවාශ ගිවිසුම, උතුරු සහ දකුණු සුඩානය අතර සිවිල් යුද්ධය අවසන් කිරීම, කාර්ටූම් හි මුස්ලිම් නොවන අය සඳහා යම් ආරක්ෂාවක් ස්ථාපිත කළේය. සුඩානයේ ෂරියා නීතිය යෙදීම භූගෝලීය වශයෙන් නොගැලපේ.[210]
ගල් ගැසීම සුඩානයේ අධිකරණ දඬුවමක් විය. 2009 සහ 2012 අතර කාන්තාවන් කිහිප දෙනෙකුට ගල් ගසා මරණ දණ්ඩනය නියම කර ඇත.[211][212][213] කස පහර දීම නීතිමය දඬුවමක් විය. 2009 සහ 2014 අතර, බොහෝ පුද්ගලයන්ට කස පහර 40-100 දක්වා දඬුවම් නියම විය.[214][215][216][217][218][219] 2014 අගෝස්තු මාසයේදී, සුඩාන ජාතිකයන් කිහිප දෙනෙකුට කස පහර දීමෙන් පසු අත්අඩංගුවේ සිටියදී මිය ගියේය.[220][221][222] 2001 දී කිතුනුවන් 53 දෙනෙකුට කස පහර දී ඇත.[223] සුඩානයේ මහජන සාමය පිළිබඳ නීතිය මගින් පොලිස් නිලධාරීන්ට ප්‍රසිද්ධියේ අශෝභන ලෙස හැසිරීමේ චෝදනාවට ලක් වූ කාන්තාවන්ට ප්‍රසිද්ධියේ කස පහර දීමට ඉඩ ලබා දී ඇත.[224]
කුරුසියේ ඇණ ගැසීම ද නීත්‍යානුකූල දඬුවමක් විය. 2002 දී මිනීමැරුම්, සන්නද්ධ මංකොල්ලකෑම් සහ ජනවාර්ගික ගැටුම්වලට සම්බන්ධ අපරාධ සම්බන්ධයෙන් පුද්ගලයන් 88 දෙනෙකුට මරණ දඬුවම නියම විය. ඇම්නෙස්ටි ඉන්ටර්නැෂනල් විසින් ලියා ඇත්තේ ඔවුන් එල්ලා මැරීමෙන් හෝ කුරුසියේ ඇණ ගැසීමෙන් සිදු කළ හැකි බවයි.[225]
වෙන් කිරීම් සහිතව වුවද ජාත්‍යන්තර අධිකරණ අධිකරණ බලය පිළිගනු ලැබේ. නයිවාෂා ගිවිසුමේ නියමයන් යටතේ, දකුණු සුඩානයේ ඉස්ලාමීය නීතිය ක්රියාත්මක නොවීය.[226] දකුණු සුඩානය වෙන්වීමත් සමඟම සුඩානයේ සිටින මුස්ලිම් නොවන සුළු ජාතීන්ට ෂරියා නීතිය ක්රියාත්මක වන්නේද යන්න පිළිබඳව යම් අවිනිශ්චිතතාවයක් ඇති විය, විශේෂයෙන්ම අල්-බෂීර් විසින් මෙම කාරණය සම්බන්ධයෙන් කරන ලද පරස්පර ප්‍රකාශ හේතුවෙන්.[227]
සුඩාන රජයේ අධිකරණ ශාඛාව සමන්විත වන්නේ විනිසුරන් නව දෙනෙකුගෙන් යුත් ව්‍යවස්ථාපිත අධිකරණයක්, ජාතික ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය, කැසේෂන් අධිකරණය,[228] සහ අනෙකුත් ජාතික අධිකරණ; ජාතික අධිකරණ සේවා කොමිෂන් සභාව අධිකරණය සඳහා සමස්ත කළමනාකරණය සපයයි.
අල් බෂීර්ගෙන් පසු
[සංස්කරණය]අල්-බෂීර් නෙරපා හැරීමෙන් පසුව, 2019 අගෝස්තු මාසයේදී අත්සන් කරන ලද අතුරු ව්‍යවස්ථාවේ ෂරියා නීතිය පිළිබඳ සඳහනක් නොමැත.[229] 12 ජූලි 2020 වන විට, සුඩානය ඇදහිල්ල අත්හැරීමේ නීතිය, ප්‍රසිද්ධියේ කස පහර දීම සහ මුස්ලිම් නොවන අය සඳහා මත්පැන් තහනම අහෝසි කළේය. නව නීතියක කෙටුම්පත ජූලි මස මුලදී සම්මත විය. සුඩානය ස්ත්‍රී ලිංග ඡේදනය අපරාධයක් බවට පත් කර වසර 3ක් දක්වා සිරදඬුවම් නියම කළේය.[230] සංක්‍රාන්ති රජය සහ කැරලිකාර කණ්ඩායම් නායකත්වය අතර ගිවිසුමක් 2020 සැප්තැම්බර් මාසයේදී අත්සන් කරන ලද අතර, ඉස්ලාමීය නීතිය යටතේ දශක තුනක පාලනය අවසන් කරමින් රාජ්‍යය සහ ආගම නිල වශයෙන් වෙන් කිරීමට රජය එකඟ විය. නිල රාජ්‍ය ආගමක් ස්ථාපිත නොකරන බවට ද එකඟ විය.[231][229][232]
පරිපාලන අංශ
[සංස්කරණය]සුඩානය ප්‍රාන්ත 18 කට බෙදා ඇත. ඒවා තවදුරටත් දිස්ත්‍රික්ක 133 කට බෙදා ඇත.
කලාපීය ආයතන
[සංස්කරණය]ප්‍රාන්තවලට අමතරව මධ්‍යම රජය සහ කැරලිකාර කණ්ඩායම් අතර සාම ගිවිසුම් මගින් පිහිටුවන ලද ප්‍රාදේශීය පරිපාලන ආයතන ද පවතී.
- ඩාර්ෆුර් ප්‍රාදේශීය රජය ඩාර්ෆූර් ප්‍රදේශය සෑදෙන ප්‍රාන්ත සඳහා සම්බන්ධීකරණ ආයතනයක් ලෙස ක්‍රියා කිරීම සඳහා ඩාර්ෆූර් සාම ගිවිසුම මගින් පිහිටුවන ලදී.
- නැගෙනහිර සුඩාන රාජ්‍ය සම්බන්ධීකරණ කවුන්සිලය නැගෙනහිර ප්‍රාන්ත තුන සඳහා සම්බන්ධීකරණ ආයතනයක් ලෙස ක්‍රියා කිරීම සඳහා සුඩාන රජය සහ කැරලිකාර නැගෙනහිර පෙරමුණ අතර නැගෙනහිර සුඩාන සාම ගිවිසුම මගින් පිහිටුවන ලදී.
- දකුණු සුඩානය සහ සුඩාන ජනරජය අතර මායිමේ පිහිටා ඇති අබියි ප්‍රදේශය දැනට විශේෂ පරිපාලන තත්වයක් ඇති අතර එය අබියී ප්‍රදේශය පරිපාලනයක් මගින් පාලනය වේ. එය 2011 දී දකුණු සුඩානයේ කොටසක් ද නැතහොත් සුඩාන ජනරජයේ කොටසක් ද යන්න පිළිබඳ ජනමත විචාරණයක් පැවැත්වීමට නියමිතව තිබුණි.
මතභේදාත්මක ප්‍රදේශ සහ ගැටුම් කලාප
[සංස්කරණය]- 2012 අප්‍රේල් මාසයේදී දකුණු සුඩාන හමුදාව සුඩානයෙන් හෙග්ලිග් තෙල් නිධිය අල්ලා ගත් අතර පසුව එය සුඩාන හමුදාව විසින් නැවත අත්පත් කර ගන්නා ලදී.
- කාෆියා කිංගි සහ රදොම් ජාතික වනෝද්‍යානය 1956 දී බහර් එල් ගසල් හි කොටසක් විය.[233] 1956 ජනවාරි 1 දිනට දේශසීමා අනුව දකුණු සුඩානයේ නිදහස සුඩානය පිළිගෙන ඇත.[234]
- අබෙයි ප්‍රදේශය සුඩානය සහ දකුණු සුඩානය අතර මතභේදයට තුඩු දී ඇති කලාපයකි. එය දැනට සුඩාන පාලනය යටතේ පවතී.
- දකුණු කුර්දුෆාන් සහ නිල් නයිල් ප්‍රාන්ත සුඩානය තුළ ඔවුන්ගේ ව්‍යවස්ථාපිත අනාගතය තීරණය කිරීම සඳහා "ජනප්‍රිය උපදේශන" පැවැත්වීමට නියමිතය.
- හලායිබ් ත්‍රිකෝණය සුඩානය සහ ඊජිප්තුව අතර මතභේදාත්මක කලාපයකි. එය දැනට ඊජිප්තු පාලනය යටතේ පවතී.
- බීර් තාවිල් යනු කිසිදු රාජ්‍යයක් විසින් හිමිකම් නොකියන ඊජිප්තුව සහ සුඩානය අතර මායිමේ ඇති ටෙරා නූලියස් වර්ගයකි.
විදේශ සබඳතා
[සංස්කරණය]
සුඩානය එහි රැඩිකල් ඉස්ලාමීය ස්ථාවරය ලෙස සලකන දේ හේතුවෙන් එහි අසල්වැසියන් සහ බොහෝ ජාත්‍යන්තර ප්‍රජාව සමඟ කරදරකාරී සබඳතාවක් පවත්වා ඇත. 1990 දශකයේ වැඩි කාලයක් උගන්ඩාව, කෙන්යාව සහ ඉතියෝපියාව ජාතික ඉස්ලාමීය පෙරමුණු ආන්ඩුවේ බලපෑම පරීක්ෂා කිරීම සඳහා එක්සත් ජනපදයේ සහාය ඇතිව "පෙරටුගාමී රාජ්‍යයන්" නමින් තාවකාලික සන්ධානයක් පිහිටුවා ගත්හ. සූඩාන රජය උගන්ඩා විරෝධී කැරලිකාර කණ්ඩායම් වන ලෝඩ්ස් ප්‍රතිරෝධක හමුදාව (LRA) වැනි කණ්ඩායම්වලට සහාය දැක්වීය.[235]
කාර්ටූම්හි ජාතික ඉස්ලාමීය පෙරටුගාමී පාලන තන්ත්‍රය කලාපයට සහ ලෝකයට සැබෑ තර්ජනයක් ලෙස ක්‍රමක්‍රමයෙන් මතුවීමත් සමඟ, එක්සත් ජනපදය සුඩානය එහි ත්‍රස්තවාදයේ රාජ්‍ය අනුග්‍රාහක ලැයිස්තුවේ ලැයිස්තුගත කිරීමට පටන් ගත්තේය. එක්සත් ජනපදය සුඩානය ත්‍රස්තවාදයේ රාජ්‍ය අනුග්‍රාහකයෙකු ලෙස ලැයිස්තුගත කිරීමෙන් පසුව, NIF විසින් ඉරාකය සමඟ සබඳතා වර්ධනය කිරීමට තීරණය කළ අතර පසුව කලාපයේ වඩාත්ම මතභේදාත්මක රටවල් දෙක වන ඉරානය සමග විය.
1990 දශකයේ මැද භාගයේ සිට, 1998 එක්සත් ජනපද තානාපති කාර්යාල බෝම්බ ප්‍රහාර, ටැන්සානියාවේ සහ කෙන්යාවේ සහ කලින් කැරලිකරුවන්ගේ අතේ තිබූ තෙල් ක්ෂේත්‍රවල නව සංවර්ධනයෙන් පසුව වැඩි වූ එක්සත් ජනපද පීඩනයේ ප්රතිඵලයක් ලෙස සුඩානය ක්‍රමයෙන් එහි ස්ථාන මධ්‍යස්ථ කිරීමට පටන් ගත්තේය. හලායිබ් ත්‍රිකෝණය සම්බන්ධයෙන් සුඩානයට ඊජිප්තුව සමඟ භෞමික ආරවුලක් ද ඇත. 2003 සිට, සුඩානයේ විදේශ සබඳතා දෙවන සුඩාන සිවිල් යුද්ධය අවසන් කිරීම සඳහා සහය දැක්වීම සහ ඩාර්ෆූර්හි යුද්ධයේදී මිලීෂියාවන් සඳහා රජයේ සහයෝගය හෙළා දැකීම මත කේන්ද්රගත විය.
සුඩානය චීනය සමඟ පුළුල් ආර්ථික සබඳතා පවත්වයි. චීනය සිය තෙල්වලින් සියයට දහයක් ලබා ගන්නේ සුඩානයෙන්. සුඩාන රජයේ හිටපු ඇමතිවරයෙකුට අනුව, චීනය සුඩානයේ විශාලතම ආයුධ සැපයුම්කරු වේ.[236]
2005 දෙසැම්බරයේදී, බටහිර සහරාව මත මොරොක්කෝ ස්වෛරීභාවය පිළිගත් රාජ්‍ය කිහිපයෙන් එකක් බවට සුඩානය පත් විය.[237]
.jpg)
2015 දී, සුඩානය ෂියා හවුතිවරුන්ට එරෙහිව යේමනයේ සෞදි අරාබිය විසින් මෙහෙයවන ලද මැදිහත්වීමට සහ 2011 කැරැල්ලෙන් නෙරපා හරින ලද හිටපු ජනාධිපති අලි අබ්දුල්ලා සාලේට[238] පක්ෂපාතී හමුදාවන්ට සහභාගී විය.[239]
2019 ජූනි මාසයේදී සුඩානය අප්‍රිකානු සංගමයෙන් අත්හිටුවන ලද්දේ 2019 අප්‍රේල් 11 කුමන්ත්‍රණයෙන් පසුව එහි මූලික රැස්වීමේ සිට සිවිල් නායකත්වයෙන් යුත් සංක්‍රාන්ති අධිකාරියක් පිහිටුවීමේ ප්‍රගතියක් නොමැතිකම හේතුවෙනි.[240][241]
2019 ජුලි මාසයේදී, සුඩානය ඇතුළු රටවල් 37ක එක්සත් ජාතීන්ගේ තානාපතිවරු, ෂින්ජියැන්ග් කලාපයේ උයිගුර්වරුන්ට චීනය සලකන ආකාරය ආරක්ෂා කරමින් UNHRC වෙත ඒකාබද්ධ ලිපියක් අත්සන් කර ඇත.[242]
2020 ඔක්තෝබර් 23 දින, එක්සත් ජනපද ජනාධිපති ඩොනල්ඩ් ට්‍රම්ප් ප්‍රකාශ කළේ, සුඩානය ඊශ්‍රායලය සමඟ සබඳතා සාමාන්‍යකරණය කිරීමට පටන් ගන්නා බවත්, එක්සත් ජනපදයේ තැරැව්කාර ඒබ්‍රහම් ගිවිසුම්වල කොටසක් ලෙස එසේ කරන තුන්වන අරාබි රාජ්‍යය බවට පත් කරන බවත්ය.[243] දෙසැම්බර් 14 දින එක්සත් ජනපද රජය සුඩානය එහි රාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදයේ අනුග්‍රාහක ලැයිස්තුවෙන් ඉවත් කළේය. ගිවිසුමේ කොටසක් ලෙස, 1998 තානාපති කාර්යාල බෝම්බ ප්‍රහාරවලින් විපතට පත් වූවන්ට වන්දි වශයෙන් ඩොලර් මිලියන 335ක් ගෙවීමට සුඩානය එකඟ විය.[244]
මහා ඉතියෝපියානු පුනරුද වේල්ල සම්බන්ධයෙන් සුඩානය සහ ඉතියෝපියාව අතර ආරවුල 2021 දී උත්සන්න විය.[245][246][247] සුඩාන නායක අබ්දෙල් ෆාටා අල්-බුර්හාන් ගේ උපදේශකයෙක් ජල යුද්ධයක් ගැන කතා කළේය "එය කෙනෙකුට සිතාගත නොහැකි තරම් බිහිසුණු වනු ඇත".[248]
2022 පෙබරවාරි මාසයේදී, රටවල් අතර සබඳතා ප්‍රවර්ධනය කිරීම සඳහා සුඩාන නියෝජිතයෙකු ඊශ්‍රායලයට ගොස් ඇති බව වාර්තා වේ.[249]
2023 මුල් මාසවලදී, මූලික වශයෙන්, හමුදා ප්රධානියා සහ තත්‍ය රාජ්‍ය නායක ජෙනරාල් අබ්දෙල් ෆටා අල්-බුර්හාන්ගේ හමුදා හමුදා සහ ඔහුගේ ප්‍රතිවාදියා වන ජෙනරාල් මොහොමඩ් හම්දාන් දගලෝ විසින් නායකත්වය දුන් පැරාමිලිටරි කඩිනම් සහය බලකායන් අතර, සටන් නැවත ආරම්භ විය. . එහි ප්රතිඵලයක් වශයෙන්, එක්සත් ජනපදය සහ බොහෝ යුරෝපීය රටවල් කාර්ටූම් හි පිහිටි ඔවුන්ගේ තානාපති කාර්යාල වසා දමා ඉවත් කිරීමට උත්සාහ කර ඇත. 2023 දී, සුඩානයේ සිටින ඇමරිකානුවන් 16,000 ක් ඉවත් කළ යුතු යැයි ගණන් බලා ඇත. එක්සත් ජනපද රාජ්‍ය දෙපාර්තමේන්තුවෙන් නිල ඉවත් කිරීමේ සැලැස්මක් නොමැති විට, බොහෝ ඇමරිකානුවන්ට මග පෙන්වීම සඳහා වෙනත් ජාතීන්ගේ තානාපති කාර්යාල වෙත හැරීමට බල කෙරී ඇත, බොහෝ දෙනෙක් නයිරෝබි වෙත පලා යති. වෙනත් අප්‍රිකානු රටවල් සහ මානුෂීය කණ්ඩායම් උදව් කිරීමට උත්සාහ කර ඇත. තුර්කි තානාපති කාර්යාලය ඇමරිකානුවන්ට තම පුරවැසියන් සඳහා ඉවත් කිරීමේ උත්සාහයට සම්බන්ධ වීමට අවසර දී ඇති බව වාර්තා වේ. 2017 වසරේ සිට සුඩානයේ ක්රියාත්මක වන රුසියානු පුද්ගලික හමුදා කොන්ත්‍රාත්කරුවෙකු වන Wagner Group සමඟ ගැටුමකට පැමිණි දකුණු අප්‍රිකාව පදනම් කරගත් දේශපාලන සංවිධානයක් වන TRAKboys, කළු ඇමරිකානුවන් සහ සුඩාන පුරවැසියන් දකුණු අප්‍රිකාවේ ආරක්ෂිත ස්ථාන කරා ඉවත් කිරීමට සහාය වෙමින් සිටී.[250][251]
2024 අප්‍රේල් 15 වන දින, මානුෂීය හා දේශපාලන අර්බුදයකට තුඩු දී ඇති ඊසානදිග අප්‍රිකානු ජාතියේ යුද්ධය පුපුරා යාමේ වසරක සංවත්සරය සනිටුහන් කරමින් ප්‍රංශය සුඩානය පිළිබඳ ජාත්‍යන්තර සමුළුවක් පවත්වයි. මැදපෙරදිග පවතින ගැටුම් හේතුවෙන් යටපත් වී ඇතැයි නිලධාරීන් විශ්වාස කරන අර්බුදයක් කෙරෙහි අවධානය යොමු කිරීමේ අරමුණින් රට ගෝලීය ප්‍රජාවෙන් සහාය ඉල්ලා සිටී.[252]
හමුදා
[සංස්කරණය]සුඩාන සන්නද්ධ හමුදාව සුඩානයේ නිත්‍ය හමුදාව වන අතර එය ශාඛා පහකට බෙදා ඇත: සුඩාන හමුදාව, සුඩාන නාවික හමුදාව (මැරීන් බළකාය ඇතුළුව), සුඩාන ගුවන් හමුදාව, දේශසීමා මුර සංචාර සහ අභ්‍යන්තර කටයුතු ආරක්ෂක බලකාය, මුළු භටයින් 200,000 ක් පමණ වේ. සුඩානයේ හමුදාව හොඳින් සන්නද්ධ සටන් බලකායක් බවට පත්ව ඇත; බර සහ දියුණු ආයුධ දේශීය නිෂ්පාදනය වැඩි කිරීමේ ප්රතිඵලයක්. මෙම බලවේග ජාතික සභාවෙහි අණ යටතේ පවතින අතර එහි මූලෝපායික මූලධර්මවලට සුඩානයේ බාහිර දේශසීමා ආරක්ෂා කිරීම සහ අභ්‍යන්තර ආරක්ෂාව ආරක්ෂා කිරීම ඇතුළත් වේ.
2004 ඩාර්ෆුර් අර්බුදයේ සිට, සුඩාන මහජන විමුක්ති හමුදාව (SPLA), සුඩාන විමුක්ති හමුදාව (SLA) සහ යුක්තිය සහ සමානතා ව්‍යාපාරය (JEM) වැනි පැරාමිලිටරි කැරලිකාර කණ්ඩායම්වල සන්නද්ධ ප්‍රතිරෝධයෙන් සහ කැරැල්ලෙන් මධ්‍යම රජය ආරක්ෂා කර ගැනීම වැදගත් ප්‍රමුඛතා වී ඇත. නිල නොවන නමුත්, සුඩාන හමුදාව ප්‍රති-කැරලිකාර යුද්ධයක් ක්රියාත්මක කිරීමේදී වඩාත් ප්‍රමුඛ වන්නේ ජන්ජාවීඩ් නම් නාමික මිලිෂියාවන් ද භාවිතා කරයි.[253] 200,000[254] සහ 400,000[255][256][257] අතර මිනිසුන් ප්‍රචණ්ඩ අරගල වලින් මිය ගොස් ඇත.
මානව හිමිකම්
[සංස්කරණය]1983 සිට, සිවිල් යුද්ධයේ සහ සාගතයේ එකතුවක් සුඩානයේ මිලියන දෙකකට ආසන්න මිනිසුන්ගේ ජීවිත බිලිගෙන ඇත.[258] දෙවන සුඩාන සිවිල් යුද්ධයේදී මිනිසුන් 200,000 ක් පමණ වහල්භාවයට ගෙන ඇති බවට ගණන් බලා ඇත.[259]
ක්‍රිස්තියානි ආගමට හැරෙන මුස්ලිම්වරුන්ට ඇදහිල්ල අත්හැරීම සඳහා මරණීය දණ්ඩනයට මුහුණ දිය හැකිය; සුඩානයේ කිතුනුවන්ට හිංසා පීඩා කිරීම සහ මාරියම් යාහියා ඊබ්‍රාහිම් ඉෂාග්ට (ඇත්ත වශයෙන්ම ක්‍රිස්තියානි ලෙස හැදී වැඩුණු) මරණ දඬුවම බලන්න. 2013 යුනිසෙෆ් වාර්තාවකට අනුව, සුඩානයේ කාන්තාවන්ගෙන් 88%ක් කාන්තා ලිංගික ඡේදනයට ලක්ව ඇත.[260] විවාහය පිළිබඳ සුඩානයේ පුද්ගලික තත්ත්‍ව නීතිය කාන්තා අයිතිවාසිකම් සීමා කිරීම සහ ළමා විවාහවලට ඉඩ දීම සම්බන්ධයෙන් විවේචනයට ලක්ව ඇත.[261][262] විශේෂයෙන්ම ග්‍රාමීය සහ අඩු අධ්‍යාපනයක් නොලබන කණ්ඩායම් අතර ස්ත්‍රී ලිංග ඡේදනය සඳහා වන සහයෝගය ඉහළ මට්ටමක පවතින බව සාක්ෂි පෙන්වා දෙයි, නමුත් මෑත වසරවලදී එය අඩුවෙමින් පවතී.[263] සමලිංගිකත්වය නීති විරෝධී ය; 2020 ජූලි වන විට එය තවදුරටත් මරණීය දණ්ඩනය වූ වරදක් නොවූ අතර ඉහළම දඬුවම ජීවිතාන්තය දක්වා සිරදඬුවමකි.[264]
2018 හි හියුමන් රයිට්ස් වොච් විසින් ප්‍රකාශයට පත් කරන ලද වාර්තාවකින් හෙළි වූයේ සුඩානය අතීත සහ වර්තමාන උල්ලංඝනයන් සම්බන්ධයෙන් වගවීම සැපයීමට අර්ථවත් උත්සාහයක් ගෙන නොමැති බවයි. ඩාර්ෆූර්, දකුණු කොර්ඩෝෆාන් සහ බ්ලූ නයිල් හි සිවිල් වැසියන්ට එරෙහි මානව හිමිකම් උල්ලංඝනය කිරීම් වාර්තාව ලේඛනගත කර ඇත. 2018 කාලය තුළ, ජාතික බුද්ධි හා ආරක්ෂක සේවය (NISS) විරෝධතා විසුරුවා හැරීම සඳහා අධික බලය භාවිතා කළ අතර ක්‍රියාකාරීන් සහ විපක්ෂ සාමාජිකයින් දුසිම් ගනනක් රඳවා තබා ගන්නා ලදී. එපමනක් නොව, සුඩාන හමුදා විසින් එක්සත් ජාතීන්ගේ-අප්‍රිකානු සංගමයේ හයිබ්‍රිඩ් මෙහෙයුම සහ අනෙකුත් ජාත්‍යන්තර සහන සහ ආධාර ආයතන වල අවතැන් වූ පුද්ගලයින්ට සහ ගැටුම් පවතින ප්‍රදේශවලට ඩාර්ෆූර් හි ප්‍රවේශ වීම අවහිර කරන ලදී.[265]
ඩාෆූර්
[සංස්කරණය]
හියුමන් රයිට්ස් වොච් හි විධායක අධ්‍යක්ෂ විසින් 2006 අගෝස්තු 14 වැනි දින ලියූ ලිපියකින් හෙළි වූයේ සුඩාන රජයට ඩාර්ෆූර්හි සිටින තමන්ගේම පුරවැසියන් ආරක්ෂා කිරීමට නොහැකි බවත්, එසේ කිරීමට අකමැති බවත්, එහි මිලීෂියාවන් මනුෂ්‍යත්වයට එරෙහි අපරාධවලට වැරදිකරුවන් බවත්ය. මෙම මානව හිමිකම් උල්ලංඝනය කිරීම් 2004 වසරේ සිට පවතින බව එම ලිපියේ වැඩිදුරටත් සඳහන් වේ.[266] සමහර වාර්තාවල උල්ලංඝනය කිරීම්වලින් කොටසක් කැරලිකරුවන්ට මෙන්ම රජයට සහ ජන්ජාවීඩ් වෙත ආරෝපණය කර ඇත. 2007 මාර්තු මාසයේදී නිකුත් කරන ලද එක්සත් ජනපද රාජ්‍ය දෙපාර්තමේන්තුවේ මානව හිමිකම් වාර්තාව කියා සිටින්නේ," ලැව්ගින්නෙහි පාර්ශවයන් සිවිල් වැසියන් පුලුල්ව ඝාතනය කිරීම, යුද්ධයේ මෙවලමක් ලෙස ස්ත්‍රී දූෂණය, ක්‍රමානුකූල වධහිංසා පැමිණවීම, මංකොල්ලකෑම් සහ ළමා සොල්දාදුවන් බඳවා ගැනීම ඇතුළු බරපතල අපයෝජනයන් සිදු කළ බවයි."[267]
මිලියන 2.8 කට අධික සිවිල් වැසියන් අවතැන් වී ඇති අතර මියගිය සංඛ්‍යාව 300,000 ක් ලෙස ගණන් බලා ඇත.[268] ආන්ඩුව සමග සන්ධානගත වූ රජයේ හමුදා සහ මිලීෂියා යන දෙකම ඩාර්ෆූර්හි සිවිල් වැසියන්ට පමණක් නොව මානුෂීය සේවකයින්ට ද පහර දෙන බව දන්නා කරුණකි. විදේශ මාධ්‍යවේදීන්, මානව හිමිකම් ආරක්ෂකයින්, ශිෂ්‍ය ක්‍රියාකාරීන් සහ කාර්ටූම් සහ ඒ අවට අවතැන් වූවන් මෙන්, කැරලිකාර කණ්ඩායම්වලට අනුකම්පා කරන්නන් අත්තනෝමතික ලෙස රඳවා ගනු ලැබේ, ඔවුන්ගෙන් සමහරක් වධ හිංසාවලට මුහුණ දෙති. එක්සත් ජනපද රජය විසින් නිකුත් කරන ලද වාර්තාවක මානුෂීය සේවකයින්ට පහර දීම සහ අහිංසක සිවිල් වැසියන් ඝාතනය කිරීම සම්බන්ධයෙන් කැරලිකාර කණ්ඩායම්වලට ද චෝදනා එල්ල වී ඇත.[269] UNICEF ට අනුව, 2008 දී, ඩාර්ෆුර් හි ළමා සොල්දාදුවන් 6,000 ක් පමණ සිටියහ.[270]
මාධ්‍ය නිදහස
[සංස්කරණය]ඕමාර් අල්-බෂීර්ගේ (1989-2019) රජය යටතේ, සුඩානයේ මාධ්‍ය ආයතනවලට ඔවුන්ගේ වාර්තාකරණයේ දී සුළු නිදහසක් ලබා දී ඇත.[271] 2014 දී දේශසීමා රහිත වාර්තාකරුවන්ගේ මාධ්‍ය ශ්‍රේණිගත කිරීමේ නිදහස සුඩානය රටවල් 180 න් 172 වැනි ස්ථානයට පත් කළේය.[272] 2019 දී අල්-බෂීර් නෙරපා හැරීමෙන් පසු, සිවිල් නායකත්වයෙන් යුත් සංක්‍රාන්ති රජයක් යටතේ කෙටි කාලයක් පැවති අතර එහිදී යම් මාධ්‍ය නිදහසක් තිබුණි.[271] කෙසේ වෙතත්, 2021 කුමන්ත්‍රණයේ නායකයින් මෙම වෙනස්කම් ඉක්මනින්ම ආපසු හැරවූහ.[273] "මෙම අංශය ගැඹුරින් ධ්‍රැවීකරණය වී ඇත", දේශසීමා රහිත වාර්තාකරුවෝ රට තුළ මාධ්‍ය නිදහස පිළිබඳ 2023 සාරාංශයේ ප්‍රකාශ කළහ. "මාධ්‍ය විචාරකයින් අත්අඩංගුවට ගෙන ඇති අතර, තොරතුරු ගලායාම වැලැක්වීම සඳහා අන්තර්ජාලය නිතිපතා වසා දමනු ලැබේ."[274] 2023 සුඩාන සිවිල් යුද්ධයේ ආරම්භයෙන් පසුව අමතර මර්දනයන් සිදු විය.[271]
සුඩානයේ ජාත්‍යන්තර සංවිධාන
[සංස්කරණය]ලෝක ආහාර වැඩසටහන (WFP) වැනි එක්සත් ජාතීන්ගේ නියෝජිතයන් කිහිපයක් සුඩානයේ ක්රියාත්මක වේ; එක්සත් ජාතීන්ගේ ආහාර හා කෘෂිකර්ම සංවිධානය (FAO); එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවර්ධන වැඩසටහන (UNDP); එක්සත් ජාතීන්ගේ කාර්මික සංවර්ධන සංවිධානය (UNIDO); එක්සත් ජාතීන්ගේ ළමා අරමුදල (UNICEF); එක්සත් ජාතීන්ගේ සරණාගතයින් පිළිබඳ මහ කොමසාරිස් (UNHCR); එක්සත් ජාතීන්ගේ පතල් සේවය (UNMAS), එක්සත් ජාතීන්ගේ මානුෂීය කටයුතු සම්බන්ධීකරණ කාර්යාලය (OCHA), සංක්‍රමණ සඳහා වූ ජාත්‍යන්තර සංවිධානය (IOM) සහ ලෝක බැංකුව ද පවතී.[275][276]
සුඩානය වසර ගණනාවක් පුරා සිවිල් යුද්ධයකට මුහුණ දී ඇති බැවින්, බොහෝ රාජ්‍ය නොවන සංවිධාන (NGO) අභ්‍යන්තරව අවතැන් වූවන්ට උපකාර කිරීමේ මානුෂීය ප්‍රයත්නවල ද සම්බන්ධ වේ. රාජ්‍ය නොවන සංවිධාන සුඩානයේ සෑම අස්සක් මුල්ලක් නෑරම, විශේෂයෙන් දකුණු කොටසේ සහ බටහිර ප්‍රදේශවල ක්රියාත්මක වේ. සිවිල් යුද්ධය අතරතුර, රතු කුරුස සංවිධානය වැනි ජාත්‍යන්තර රාජ්‍ය නොවන සංවිධාන බොහෝ දුරට දකුණේ ක්රියාත්මක වූ නමුත් ඒවා පදනම් වී ඇත්තේ අගනුවර කාර්ටූම් හි ය.[277] ඩාර්ෆූර් ලෙස හැඳින්වෙන සුඩානයේ බටහිර ප්‍රදේශයේ යුද්ධය ආරම්භ වී ටික කලකට පසු රාජ්‍ය නොවන සංවිධානවල අවධානය වෙනතකට යොමු විය. දකුණු සුඩානයේ වඩාත්ම දෘශ්‍යමාන සංවිධානය වන්නේ ඔපරේෂන් ලයිෆ්ලයින් සුඩාන් (OLS) සමුහයයි.[278] සමහර ජාත්‍යන්තර වෙළඳ සංවිධාන සුඩානය අප්‍රිකාවේ ග්‍රේටර් අං කොටසක් ලෙස වර්ගීකරණය කරයි.[279]
බොහෝ ජාත්‍යන්තර සංවිධාන සැලකිය යුතු ලෙස දකුණු සුඩානය සහ ඩාර්ෆූර් කලාපය යන දෙකෙහිම සංකේන්ද්‍රණය වී ඇතත්, ඒවායින් සමහරක් උතුරු කොටසේ ද ක්‍රියා කරයි. නිදසුනක් වශයෙන්, එක්සත් ජාතීන්ගේ කාර්මික සංවර්ධන සංවිධානය අගනුවර වන කාර්ටූම්හි සාර්ථකව ක්රියාත්මක වේ. එය ප්‍රධාන වශයෙන් යුරෝපීය සංගමය විසින් අරමුදල් සපයනු ලබන අතර මෑතකදී තවත් වෘත්තීය පුහුණුවක් විවෘත කරන ලදී. කැනේඩියානු ජාත්‍යන්තර සංවර්ධන නියෝජිතායතනය බොහෝ දුරට උතුරු සුඩානයේ ක්රියාත්මක වේ.[280]
ආර්ථිකය
[සංස්කරණය].svg)
2010 දී, සුඩානය ලෝකයේ වේගයෙන්ම වර්ධනය වන ආර්ථිකය[281] ලෙස සලකනු ලැබූ අතර ජාත්‍යන්තර සම්බාධකවලට මුහුණ දෙන විට පවා බොහෝ දුරට තෙල් ලාභයෙන් රට වේගයෙන් සංවර්ධනය වන බව නිව් යෝර්ක් ටයිම්ස් විසින් 2006 ලිපියක සටහන් කර ඇත.[282] සුඩානයේ තෙල් නිධිවලින් සියයට 75 ක් පමණ අඩංගු වූ දකුණු සුඩානය වෙන්වීම නිසා,[283] සුඩානය එකතැන පල්වීමේ අදියරකට ඇතුළු වූ අතර, දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයේ වර්ධනය 2014 දී සියයට 3.4 දක්වා ද, 2015 දී සියයට 3.1 දක්වා ද මන්දගාමී වී සියයට 3.7 දක්වා සෙමින් ප්‍රකෘතිමත් වනු ඇතැයි පුරෝකථනය කරන ලදී. 2016 උද්ධමනය 2015 වන විට 21.8% තරම් ඉහළ මට්ටමක පැවතුනි.[284] සුඩානයේ දළ දේශීය නිෂ්පාදිතය 2017 දී ඇමෙරිකානු ඩොලර් බිලියන 123.053 සිට 2018 දී ඩොලර් බිලියන 40.852 දක්වා පහත වැටුණි.[285]
දකුණු සුඩානය වෙන්වීමට පෙර තෙල් ලාභ සමඟ පවා, සුඩානය තවමත් බලවත් ආර්ථික ගැටලුවලට මුහුණ දුන් අතර, එහි වර්ධනය තවමත් ඒක පුද්ගල නිෂ්පාදනයේ ඉතා පහළ මට්ටමේ සිට ඉහළ යාමකි. 2000 ගණන්වල සුඩානයේ ආර්ථිකය ක්‍රමයෙන් වර්ධනය වෙමින් පවතින අතර ලෝක බැංකු වාර්තාවකට අනුව 2009 වසරේ වර්ධනය වූ සියයට 4.2 ට සාපේක්ෂව 2010 දී දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයේ සමස්ත වර්ධනය සියයට 5.2 ක් විය.[286] මෙම වර්ධනය ඩාර්ෆූර් හි යුද්ධය සහ දකුණු සුඩානයේ නිදහසට පෙර පැවති දකුණු ස්වයං පාලන කාලය තුළ පවා පවත්වා ගෙන ගියේය.[287][288] තෙල් සුඩානයේ ප්‍රධාන අපනයනය වූ අතර, 2000 ගණන්වල අග භාගයේදී නිෂ්පාදනය නාටකාකාර ලෙස ඉහළ ගියේය, 2011 ජූලි මාසයේදී දකුණු සුඩානය නිදහස ලැබීමට පෙර වසරවලදී. තෙල් ආදායම ඉහළ යාමත් සමඟ සුඩාන ආර්ථිකය වේගයෙන් වර්ධනය වෙමින් පැවති අතර 2007 දී සියයට නවයක පමණ වර්ධන වේගයක් ඇති විය. කෙසේ වෙතත්, තෙල් පොහොසත් දකුණු සුඩානයේ ස්වාධීනත්වය, බොහෝ ප්‍රධාන තෙල් නිධි සුඩාන රජයේ සෘජු පාලනයෙන් සහ තෙල් නිෂ්පාදනයෙන් ඉවත් කළේය සුඩානය දිනකට බැරල් 450,000 (72,000 m3/d) සිට දිනකට බැරල් 60,000 (9,500 m3/d) දක්වා පහත වැටුණි. 2014-15 වසර සඳහා නිෂ්පාදනය දිනකට බැරල් 250,000 (40,000 m3/d) පමණ ප්‍රකෘතිමත් වී ඇත.[289]
තෙල් අපනයනය කිරීම සඳහා දකුණු සුඩානය සුඩානයේ රතු මුහුදේ වෙරළ තීරයේ වරාය සුඩානය වෙත නල මාර්ගයක් මත රඳා පවතී, දකුණු සුඩානය ගොඩබිම් සහිත රටක් මෙන්ම සුඩානයේ තෙල් පිරිපහදු කිරීමේ පහසුකම් ද ඇත. 2012 අගෝස්තු මාසයේදී, සුඩානය සහ දකුණු සුඩානය, සුඩාන නල මාර්ග හරහා වරාය සුඩානය වෙත දකුණු සුඩාන තෙල් ප්‍රවාහනය කිරීමේ ගනුදෙනුවකට එකඟ විය.[290]
මහජන චීන සමූහාණ්ඩුව සුඩානයේ ප්‍රධාන වෙළඳ හවුල්කරුවන්ගෙන් එකකි, ග්‍රේටර් නයිල් පෙට්‍රෝලියම් මෙහෙයුම් සමාගමෙහි සියයට 40ක කොටසක් චීනය සතුය.[291] ඩාර්ෆූර් සහ දකුණු කොර්ඩෝෆාන් හි ගැටුම් වැනි හමුදා මෙහෙයුම් සඳහා භාවිතා කරන ලද සුඩාන කුඩා අවි ද රට විසින් අලෙවි කරයි.[292]
ඓතිහාසික වශයෙන් කෘෂිකර්මාන්තය ප්‍රධාන ආදායම් මාර්ගය වන අතර සුඩාන ජාතිකයන්ගෙන් සියයට 80කට වැඩි රැකියා කුලියට ගැනීම සහ ආර්ථික අංශයෙන් තුනෙන් එකක් වන අතර, තෙල් නිෂ්පාදනය සුඩානයේ පශ්චාත් 2000 වර්ධනයෙන් වැඩි ප්‍රමාණයක් ගෙන ගියේය. දැනට, ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල (IMF) හොඳ සාර්ව ආර්ථික ප්‍රතිපත්ති ක්‍රියාවට නැංවීම සඳහා කාර්ටූම් රජය සමඟ අත්වැල් බැඳගෙන කටයුතු කරයි. මෙය 1980 ගනන්වල නය බරින් මිරිකී සිටි සුඩානයේ IMF සහ ලෝක බැංකුව සමඟ සබඳතා පළුදු වූ කැළඹිලි සහිත කාල පරිච්ඡේදයකින් පසුව එය අවසානයේ IMF වෙතින් අත්හිටුවීම දක්වා අවසන් විය.[293]
දූෂණ සංජානන දර්ශකයට අනුව, සුඩානය ලෝකයේ වඩාත්ම දූෂිත රාජ්‍යයන්ගෙන් එකකි.[294] 2013 ගෝලීය සාගින්න දර්ශකයට අනුව, සුඩානයට GHI දර්ශක අගය 27.0 ක් ඇති අතර එයින් පෙන්නුම් කරන්නේ ජාතියට 'භයානක කුසගින්න තත්වයක්' ඇති බවයි. එය ලෝකයේ කුසගින්නෙන් පෙළෙන පස්වන ජාතිය ලෙස ශ්‍රේණිගත කර ඇත.[295] 2015 මානව සංවර්ධන දර්ශකයට (HDI) අනුව සුඩානය මානව සංවර්ධනයේ 167 වැනි ස්ථානයට පත්ව ඇති අතර, එයින් පෙන්නුම් කරන්නේ සුඩානය තවමත් ලෝකයේ අඩුම මානව සංවර්ධන අනුපාතවලින් එකකි.[296] 2014 දී, ජනගහනයෙන් 45% ක් දිනකට US$3.20 ට වඩා අඩුවෙන් ජීවත් වන අතර, 2009 දී එය 43% ක් විය.[297]
විද්‍යාව සහ පර්යේෂණ
[සංස්කරණය]සුඩානයේ විශ්ව විද්‍යාල 25-30 පමණ ඇත; උපදෙස් මූලික වශයෙන් අරාබි හෝ ඉංග්රීසි. බොහෝ පිරිමින් තම අධ්‍යාපනය සම්පූර්ණ කිරීමට පෙර හමුදා සේවයේ යෙදීමේ අවශ්‍යතාවය හේතුවෙන් ද්විතීයික සහ විශ්ව විද්‍යාල මට්ටම් වල අධ්‍යාපනය බරපතල ලෙස අඩාල වී ඇත.[298] මීට අමතරව, ජනාධිපති අල්-බෂීර් විසින් දිරිමත් කරන ලද "ඉස්ලාමීයකරණය" බොහෝ පර්යේෂකයන් ඈත් කළේය: විශ්ව විද්‍යාලවල නිල ඉගැන්වීමේ භාෂාව ඉංග්‍රීසියෙන් අරාබි භාෂාවට වෙනස් කරන ලද අතර ඉස්ලාමීය පාඨමාලා අනිවාර්ය විය. අභ්‍යන්තර විද්‍යා අරමුදල් මැලවී ගියේය.[299] යුනෙස්කෝවට අනුව, 2002 සහ 2014 අතර සුඩාන පර්යේෂකයන් 3,000 කට වැඩි පිරිසක් රට හැර ගොස් ඇත. 2013 වන විට, රටේ සෑම පුරවැසියන් 100,000 කටම පර්යේෂකයන් 19 ක් හෝ ඊජිප්තුවේ 1/30 අනුපාතයට අනුව, පර්යේෂණ සඳහා වූ සුඩාන ජාතික මධ්‍යස්ථානයට අනුව. 2015 දී සුඩානය ප්‍රකාශයට පත් කළේ විද්‍යාත්මක පත්‍රිකා 500ක් පමණ පමණි.[299] සාපේක්ෂව, සමාන ජනගහන ප්‍රමාණයකින් යුත් රටක් වන පෝලන්තය, වසරකට පත්‍රිකා 10,000 අනුපිළිවෙලින් ප්‍රකාශයට පත් කරයි.[300]
සුඩානයේ ජාතික අභ්‍යවකාශ වැඩසටහන CubeSat චන්ද්‍රිකා කිහිපයක් නිෂ්පාදනය කර ඇති අතර, සුඩාන සන්නිවේදන චන්ද්‍රිකාවක් (SUDASAT-1) සහ සුඩාන දුරස්ථ සංවේදක චන්ද්‍රිකාවක් (SRSS-1) නිෂ්පාදනය කිරීමට සැලසුම් කර ඇත. 2019 අප්‍රේල් 11 වන දින කෙනඩි අභ්‍යවකාශ මධ්‍යස්ථානයෙන් සාර්ථකව දියත් කරන ලද Arabsat 6A, සුඩානයට ඉහලින් ක්රියාත්මක වන පුද්ගලික අංශයේ බිම් මිනින්දෝරු චන්ද්‍රිකාවක් සඳහා පිරිනැමීමේ සංචිතයක් සඳහා සුඩාන රජය දායක විය.[301] සුඩාන ජනාධිපති ඕමාර් හසන් අල් බෂීර් 2012 දී අප්‍රිකානු අභ්‍යවකාශ ඒජන්සියක් ඉල්ලා සිටියද, සැලසුම් අවසන් වූයේ නැත.[302]
ජනවිකාසය
[සංස්කරණය]
සුඩානයේ 2008 සංගණනයේදී උතුරු, බටහිර සහ නැගෙනහිර සුඩානයේ ජනගහනය මිලියන 30කට වඩා වැඩි බව වාර්තා විය.[303] මෙය දකුණු සුඩානය වෙන්වීමෙන් පසු සුඩානයේ ජනගහනයේ වර්තමාන ඇස්තමේන්තු අනුව මිලියන 30 කට වඩා ටිකක් වැඩි ය. 1983 සංගණනයට අනුව වර්තමාන දකුණු සුඩානය ද ඇතුළුව සුඩානයේ මුළු ජනගහනය මිලියන 21.6 ක් වූ බැවින් මෙය පසුගිය දශක දෙක තුළ සැලකිය යුතු වර්ධනයකි.[304] මහා කාර්ටූම් හි ජනගහනය (කාර්ටූම්, ඔම්දුර්මන් සහ කාර්ටූම් උතුර ඇතුළුව) වේගයෙන් වර්ධනය වන අතර එය මිලියන 5.2ක් ලෙස වාර්තා විය.
සරණාගතයින් ජනනය කරන රටක් හැරුණු විට, සුඩානය වෙනත් රටවලින් පැමිණෙන සරණාගතයින් විශාල ජනගහනයකට සත්කාරකත්වය සපයයි. UNHCR සංඛ්‍යාලේඛනවලට අනුව, 2019 අගෝස්තු මාසයේදී සරණාගතයින් සහ සරණාගතයින් මිලියන 1.1 කට වැඩි පිරිසක් සුඩානයේ ජීවත් වූහ. මෙම ජනගහනයෙන් බහුතරය දකුණු සුඩානය (මිනිසුන් 858,607), එරිත්‍රියාව (123,413), සිරියාව (93,502), ඉතියෝපියාව (14,201), මධ්‍යම අප්‍රිකානු ජනරජය (11,713) සහ චැඩ් (3,100). මොවුන්ට අමතරව, UNHCR වාර්තාව අභ්‍යන්තරව අවතැන් වූ පුද්ගලයන් (IDP) 1,864,195කි.[305] සුඩානය සරණාගතයින්ගේ තත්ත්වය සම්බන්ධ 1951 සම්මුතියේ පාර්ශවකරුවෙකි.
ජනවාර්ගික කණ්ඩායම්
[සංස්කරණය]අරාබි ජනගහනය ජාතික සමස්තයෙන් 70%ක් ලෙස ගණන් බලා ඇත. ඔවුන් සම්පූර්ණයෙන්ම පාහේ මුස්ලිම්වරුන් වන අතර ප්‍රධාන වශයෙන් සුඩාන අරාබි භාෂාව කතා කරයි. අනෙකුත් ජනවර්ගවලට බෙජා, ලොම්, නූබියන්, නුබා සහ කොප්ට්ස් ඇතුළත් වේ.[306][307]
අරාබි නොවන කණ්ඩායම් බොහෝ විට වාර්ගික, භාෂාමය සහ විවිධ මට්ටම් වලට සංස්කෘතික වශයෙන් වෙනස් වේ. මේවාට බෙජා (මිලියන දෙකකට වඩා), ලොම් (මිලියන එකකට වඩා), නුබා (දසලක්ෂයක්), මොරෝ, මසාලිට්, බෝර්නු, ටමා, ෆුලානි, හවුසා, නුබියන්ස්, බර්ටා, සඝවා, නයිමෑන්ග්, ඉන්ගෙස්සානා, ඩජු, කොලිබ්, ගුමුස්, මිඩොබ් සහ ටගාලේ ඇතුළත් වේ. හවුසා වෙළඳ භාෂාවක් ලෙස භාවිතා වේ.[කොහේද?] කුඩා නමුත් ප්‍රමුඛ ග්‍රීක ප්‍රජාවක් ද ඇත.[308][309][310]
සමහර අරාබි ගෝත්‍රිකයන් නජ්ඩි අරාබි භාෂාව කතා කරන අවාඩියා සහ ෆැඩ්නියා ගෝත්‍ර සහ බනි අරක් ගෝත්‍ර වැනි අරාබි භාෂාවේ වෙනත් ප්‍රාදේශීය ආකාර කතා කරයි; සහ හෙජාසි අරාබි භාෂාව කතා කරන බෙනී හසන්, අල්-අෂ්රෆ්, කව්ලා සහ රෂායිඩා. උතුරු රයිසිගාට්හි අරාබි බෙඩොයින් කිහිප දෙනෙකු සුඩාන අරාබි භාෂාව කතා කරන අතර සුඩාන අරාබිවරුන් හා සමාන සංස්කෘතියක් බෙදා ගනී. සමහර බග්ගරා සහ තුන්ජුර් චැඩියන් අරාබි කතා කරයි.
උතුරු සහ නැගෙනහිර සුඩානයේ සුඩාන අරාබිවරුන් මූලික වශයෙන් අරාබි අර්ධද්වීපයෙන් සංක්‍රමණිකයන්ගෙන් පැවත එන බවත් සුඩානයේ ආදිවාසී ජනගහනය සමඟ අන්තර් විවාහයන් බවත් කියා සිටිති. නූබියන් ජනතාව දකුණු ඊජිප්තුවේ නූබියන්වරු සමඟ පොදු ඉතිහාසයක් බෙදා ගනී. සුඩානයේ අරාබි ගෝත්‍රිකයන්ගෙන් අතිමහත් බහුතරයක් 12 වැනි සියවසේදී සුඩානයට සංක්‍රමණය වූ අතර, ස්වදේශික නූබියන් සහ අනෙකුත් අප්‍රිකානු ජනගහණයන් සමඟ විවාහ වී ක්‍රමයෙන් ඉස්ලාමය හඳුන්වා දුන්හ.[311] මීට අමතරව, බටහිර අරාබියේ සිට කලාපයට පෙර සංක්‍රමණයන්ගෙන් පෙර-ඉස්ලාම් අරාබි ගෝත්‍ර කිහිපයක් සුඩානයේ පැවතුනි.[312]
සුඩාන ජනයා අරාබිකරණය පිළිබඳ අධ්‍යයනයන් කිහිපයකදී, ඉතිහාසඥයින් අරාබි එදිරිව අරාබි නොවන සංස්කෘතික අනන්‍යතා යන්නෙහි අර්ථය සාකච්ඡා කර ඇත. නිදසුනක් වශයෙන්, ඉතිහාසඥ එලේනා වෙසාඩිනි තර්ක කරන්නේ විවිධ සුඩාන කණ්ඩායම්වල ජනවාර්ගික ස්වභාවය රඳා පවතින්නේ සුඩාන ඉතිහාසයේ මෙම කොටස අර්ථකථනය කරන ආකාරය මත බවත් මෙම වෙනස සඳහා පැහැදිලි ඓතිහාසික තර්ක නොමැති බවත්ය. කෙටියෙන් කිවහොත්, "අරාබි සංක්‍රමණිකයන් ප්‍රාදේශීය ව්‍යුහයන්ට අවශෝෂණය වූ බවත්, ඔවුන් "සුඩානීකරණය" වූ බවත්, "එක් ආකාරයකින්, කණ්ඩායමක් එය යැයි ප්‍රකාශ කිරීමට පටන් ගත් විට අරාබි බවට පත් වූ බවත්" ඇය ප්‍රකාශ කරයි.[313]
විවිධ සුඩාන ජනවාර්ගික කණ්ඩායම්වල පෙළපත් පිළිබඳ ලිපියක, ප්‍රංශ පුරාවිද්‍යාඥ සහ වාග් විද්‍යාඥ ක්ලෝඩ් රිලී තර්ක කරන්නේ වැදගත් පිරිමි මුතුන් මිත්තෙකු මත පදනම්ව අරාබි සම්භවයක් ඇති බව කියන බොහෝ සුඩාන අරාබිවරුන් ඔවුන්ගේ DNA බොහෝ දුරට අප්‍රිකානු හෝ අප්‍රිකානු පරම්පරා වලින් සෑදී ඇති බව නොසලකා හරින බවයි. අරාබි භාර්යාවන් සහ ඔවුන්ගේ දරුවන්, එයින් අදහස් වන්නේ මෙම ප්‍රකාශයන් ජීව විද්‍යාත්මක කරුණු වලට වඩා වාචික සම්ප්‍රදායන් මත පදනම් වී ඇති බවයි.[314][315]
නාගරික ප්‍රදේශ
[සංස්කරණය]| ස්ථානය | ප්‍රාන්තය | ජනගහණය | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg) ඔම්ඩර්මන්  කාර්ටූම් |
1 | ඔම්ඩර්මන් | කාර්ටූම් | 1,849,659 | |||||
| 2 | කාර්ටූම් | කාර්ටූම් | 1,410,858 | ||||||
| 3 | කාර්ටූම් උතුර | කාර්ටූම් | 1,012,211 | ||||||
| 4 | නයලා | දකුණු ඩාෆුර් | 492,984 | ||||||
| 5 | සුඩාන වරාය | රතු මුහුද | 394,561 | ||||||
| 6 | එල්-ඔබෙයිඩ් | උතුරු කෝඩෝෆාන් | 345,126 | ||||||
| 7 | කස්සල | කස්සලා | 298,529 | ||||||
| 8 | වද් මදනි | ගෙසිරා | 289,482 | ||||||
| 9 | එල්-ගඩාරිෆ් | අල් කඩරිෆ් | 269,395 | ||||||
| 10 | අල්-ෆෂීර් | උතුරු ඩාෆුර් | 217,827 | ||||||
භාෂා
[සංස්කරණය]ආසන්න වශයෙන් භාෂා 70ක් සුඩානයේ නිජබිම වේ.[317] සුඩානයට අන්‍යෝන්‍ය වශයෙන් තේරුම්ගත නොහැකි කලාපීය සංඥා භාෂා කිහිපයක් ඇත. ඒකාබද්ධ සුඩාන සංඥා භාෂාවක් සඳහා 2009 යෝජනාවක් සකස් කර ඇත.[318]
2005 ට පෙර අරාබි භාෂාව ජාතියේ එකම නිල භාෂාව විය.[319] 2005 ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ දී, සුඩානයේ නිල භාෂා අරාබි සහ ඉංග්රීසි බවට පත් විය.[320] සාක්ෂරතා අනුපාතය මුළු ජනගහනයෙන් 70.2% කි (පිරිමි: 79.6%, ගැහැණු: 60.8%).[321]
ආගම
[සංස්කරණය]දකුණු සුඩානයෙන් වෙන් වූ 2011 කොට්ඨාශයේදී, ඉතිරි සුඩානයේ ජනගහනයෙන් 97% කට වඩා වැඩි පිරිසක් ඉස්ලාම් ආගමට ඇලී සිටියහ.[322] බොහෝ මුස්ලිම්වරුන් කණ්ඩායම් දෙකකට බෙදී ඇත: සුෆි සහ සලාෆි මුස්ලිම්. සුෆිවාදයේ ජනප්‍රිය බෙදීම් දෙකක්, අන්සාර් සහ ඛත්මියා, පිළිවෙලින් විරුද්ධ උම්මා සහ ඩිමොක්‍රටික් යුනිස්ට් පක්ෂ සමඟ සම්බන්ධ වේ. සාම්ප්‍රදායිකව රටේ සෙසු ප්‍රදේශවල සුෆි සහෝදරත්වයන්ගෙන් තොර වී ඇත්තේ ඩාර්ෆූර් ප්‍රදේශය පමණි.[323]
කොප්ටික් ඕතඩොක්ස් සහ ග්‍රීක ඕතඩොක්ස් ක්‍රිස්තියානීන්ගේ දිගුකාලීන කන්ඩායම් කාර්ටූම් සහ අනෙකුත් උතුරු නගරවල පවතී. ඉතියෝපියානු සහ එරිත්‍රියානු ඕතඩොක්ස් ප්‍රජාවන් කාර්ටූම් සහ නැගෙනහිර සුඩානයේ ද පවතී, බොහෝ දුරට පසුගිය දශක කිහිපයේ සිට සරණාගතයින් සහ සංක්‍රමණිකයන්ගෙන් සමන්විත වේ. ආර්මේනියානු අපෝස්තලික පල්ලිය ද සුඩාන-ආමේනියානුවන්ට සේවය කරයි. සුඩාන එවැන්ජලිකල් ප්‍රෙස්බිටේරියන් පල්ලියේ සාමාජිකත්වය ද ඇත.[වර්තමාන දේශසීමා තුළ සිටින අනෙකුත් ඒවාද?]
රටේ දේශපාලන බෙදීම් සඳහා ආගමික අනන්‍යතාවය භූමිකාවක් ඉටු කරයි. නිදහසින් පසු රටේ දේශපාලන හා ආර්ථික ක්‍රමයේ ආධිපත්‍යය දැරුවේ උතුරු හා බටහිර මුස්ලිම්වරු ය. එන්සීපීය ඉස්ලාම්වාදීන්, සලාෆිස්/වහාබිවරුන් සහ උතුරේ අනෙකුත් ගතානුගතික අරාබි-මුස්ලිම්වරුන්ගෙන් බොහෝ සහයෝගය ලබා ගනී. උම්මා පක්ෂය සම්ප්‍රදායිකව සූෆිවාදයේ අන්සාර් නිකායේ අරාබි අනුගාමිකයින් මෙන්ම ඩාර්ෆූර් සහ කෝර්ඩෝෆාන් වෙතින් අරාබි නොවන මුස්ලිම්වරුන් ආකර්ෂණය කර ගෙන ඇත. ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී යුනියන්වාදී පක්ෂයට (DUP) උතුරු හා නැගෙනහිර අරාබි සහ අරාබි නොවන මුස්ලිම් යන දෙඅංශයෙන්ම ඇතුළත් වේ, විශේෂයෙන් ඛත්මියා සුෆි නිකායේ අය.[තහවුරු කර නොමැත]
සෞඛ්‍ය
[සංස්කරණය]macrotrends.net[324] 2019 වර්ෂය සඳහා වන නවතම දත්ත වලට අනුව සුඩානයේ ආයු අපේක්ෂාව වසර 65.1 කි. 2016 දී මරණ අනුපාතය 1000 කට 44.8 කි.[325]
UNICEF ඇස්තමේන්තු කරන පරිදි වයස අවුරුදු 15 ත් 49 ත් අතර සුඩාන කාන්තාවන්ගෙන් 87% ක් ඔවුන් මත කාන්තා ලිංගික ඡේදනය සිදු කර ඇත.[326]
අධ්‍යාපනය
[සංස්කරණය]_002.jpg)
අවුරුදු 6 සිට 13 දක්වා ළමුන් සඳහා සුඩානයේ අධ්‍යාපනය නොමිලේ සහ අනිවාර්ය වේ, නමුත් ආර්ථික තත්ත්වය හේතුවෙන් ළමයින්ගෙන් 40% කට වඩා පාසල් නොයති. පාරිසරික හා සමාජීය සාධක ද පාසල් යාමේ දුෂ්කරතාවය වැඩි කරයි, විශේෂයෙන් ගැහැණු ළමයින් සඳහා.[327] ප්‍රාථමික අධ්‍යාපනය වසර අටකින් සමන්විත වන අතර ඉන් අනතුරුව වසර තුනක ද්විතීයික අධ්‍යාපනය සමන්විත වේ. කලින් තිබූ අධ්‍යාපනික ඉණිමඟ 6 + 3 + 3 1990 දී වෙනස් කරන ලදී. සියලුම මට්ටම්වල ප්‍රාථමික භාෂාව අරාබි වේ. පාසල් නාගරික ප්‍රදේශවල සංකේන්ද්‍රණය වී ඇත; බටහිර ප්‍රදේශයේ බොහෝ සිවිල් යුද්ධයෙන් හානි වී හෝ විනාශ වී ඇත. 2001 දී ලෝක බැංකුව ඇස්තමේන්තු කළේ ප්‍රාථමික බඳවා ගැනීම් සුදුසුකම් ලත් සිසුන්ගෙන් සියයට 46 ක් සහ ද්විතියික සිසුන්ගෙන් සියයට 21 ක් බවයි. බඳවා ගැනීම් පුළුල් ලෙස වෙනස් වන අතර සමහර පළාත්වල සියයට 20 ට වඩා පහත වැටේ. සාක්ෂරතා අනුපාතය මුළු ජනගහනයෙන් 70.2%, පිරිමි: 79.6%, ගැහැණු: 60.8%.[328]
සංස්කෘතිය
[සංස්කරණය]සුඩාන සංස්කෘතිය, අප්‍රිකාවේ ක්ෂුද්‍ර කොස්මික් කලාපයක, වැලි කාන්තාරයේ සිට නිවර්තන වනාන්තර දක්වා වෙනස් වන භූගෝලීය අන්තයන් සමඟ විවිධ උපභාෂා සහ භාෂා රාශියකින් සන්නිවේදනය කරන වාර්ගික කණ්ඩායම් 578 ක පමණ හැසිරීම්, භාවිතයන් සහ විශ්වාසයන් ඒකාබද්ධ කරයි. මෑතකාලීන සාක්ෂිවලින් පෙනී යන්නේ රටේ බොහෝ පුරවැසියන් සුඩානය සහ ඔවුන්ගේ ආගම යන දෙකම සමඟ දැඩි ලෙස හඳුනාගෙන ඇති අතර, අරාබි සහ අප්‍රිකානු අධිජාතික අනන්‍යතාවයන් වඩාත් ධ්‍රැවීකරණය වී තරඟකාරී වන බවයි.[329]
මාධ්‍ය
[සංස්කරණය]2000 ගණන්වල මුල් භාගය වන විට, සුඩානය අප්‍රිකාවේ වඩාත්ම සීමා සහිත මාධ්‍ය පරිසරයක් තිබුණි. නිදහසින් පසු සුඩානයේ මුද්‍රිත මාධ්‍ය සාමාන්‍යයෙන් එක් දේශපාලන පක්ෂයකට හෝ බලයේ සිටින රජයට සේවය කර ඇත, නමුත් ඉඳහිට ප්‍රකාශිත ස්වාධීන පුවත්පත් තිබුනි.[330]
හමුදා පාලන සමයට වඩා සිවිල් ආණ්ඩු යටතේ මාධ්‍ය නිදහස වැඩි විය. ගුවන්විදුලිය සහ රූපවාහිනිය සෑම විටම රජය කුමන ආකාරයේ පාලනයක් තිබුණද, වඩාත් දැඩි රජයේ පාලනය යටතේ පැවතිණි.[330]
2023 සුඩානයේ යුද්ධය අතරතුර, මාධ්‍යවේදීන් සහ ස්වාධීන මාධ්‍ය සංවිධාන සැලකිය යුතු තර්ජන යටතේ කටයුතු කර ඇත, ප්‍රධාන වශයෙන් සටන් කරන පාර්ශ්වයන්ගේ බිය ගැන්වීම් සහ සතුරුකම්, දේශපාලන හා වාර්ගික එදිරිවාදිකම් මෙන්ම මූල්‍ය හා මානසික පීඩාවන් හේතුවෙන්.
සංගීතය
[සංස්කරණය].jpg)
සුඩානයේ නූතන ඉතිහාසය තුළ නිදන්ගත අස්ථාවරත්වය සහ මර්දනය හරහා පොහොසත් සහ අද්විතීය සංගීත සංස්කෘතියක් ඇත. 1983 දී ෂරියා නීතිය පිළිබඳ දැඩි සලාෆි අර්ථකථනය පැනවීමත් සමඟම, මහජූබ් ෂරීෆ් වැනි රටේ බොහෝ ප්‍රමුඛ කවියන් සහ කලාකරුවන් සිරගත කරන ලද අතර තවත් සමහරු මොහොමඩ් එල් අමීන් (1990 ගණන්වල මැද භාගයේදී සුඩානයට ආපසු ගියහ) සහ මොහොමඩ් වර්ඩි වැනි අය සිරගත කරන ලදී. (ආපසු සුඩානයට 2003), කයිරෝවට පලා ගියේය. සාම්ප්‍රදායික සාර් උත්සවවලට බාධා කිරීම් සහ බෙර රාජසන්තක කිරීමත් සමඟ සාම්ප්‍රදායික සංගීතයද දුක් විඳීමට සිදු විය.[1]
ඒ සමගම යුරෝපීය හමුදා නව උපකරණ සහ මෝස්තර හඳුන්වා දීමෙන් සුඩාන සංගීතය දියුණු කිරීමට දායක විය; මිලිටරි සංගීත කණ්ඩායම්, විශේෂයෙන් ස්කොට්ලන්ත බෑග් පයිප්, කීර්තිමත් වූ අතර, සාම්ප්‍රදායික සංගීතය හමුදා පාගමන සංගීතයට සකසා ඇත. මාර්තු ශුල්කාවි අංක 1 මාර්තු ෂිලුක් ශබ්දයට නිදසුනකි. උතුරු සුඩානය අනෙකුත් සුඩානයට වඩා වෙනස් සංගීතයට සවන් දෙයි. ඇල්ඩ්ලයිබ් නම් සංගීත වර්ගයක් තම්බුර් නම් සංගීත භාණ්ඩයක් භාවිතා කරයි. තම්බූර් තන්තු පහකින් යුක්ත වන අතර එය ලී වලින් සාදා ඇති අතර මිනිස් අත්පොළසන් සහ ගායන ශිල්පීන්ගේ හඬින් සංගීතය නිර්මාණය කරයි.
සිනමාව
[සංස්කරණය]සුඩානයේ සිනමාව ආරම්භ වූයේ 20 වැනි සියවසේ මුල් භාගයේ බ්‍රිතාන්‍ය යටත් විජිත පැවැත්මේ සිනමාකරණයෙනි. 1956 නිදහසෙන් පසු, ශක්තිමත් වාර්තා චිත්‍රපට සම්ප්‍රදායක් ස්ථාපිත කරන ලද නමුත්, ඉස්ලාමීය රජය විසින් පනවන ලද මූල්‍ය බලපෑම් සහ බරපතල බාධාවන් 1990 ගණන්වල සිට චිත්‍රපට නිෂ්පාදනයේ පරිහානියට හේතු විය. 2010 දශකයේ සිට, ප්‍රධාන වශයෙන් කාර්ටූම් වෙත සීමා වූවත්, චිත්‍රපට නිෂ්පාදනයේ දිරිගන්වන පුනර්ජීවනයක් සහ චිත්‍රපට සංදර්ශන සහ උත්සව සඳහා මහජන උනන්දුව කිහිපයක් මුල පිරීම් පෙන්නුම් කර ඇත.
සුඩානයේ ඡායාරූප භාවිතය 1880 ගණන්වල සහ ඇන්ග්ලෝ-ඊජිප්තු පාලනය දක්වා දිව යයි. අනෙකුත් රටවල මෙන්ම, පුවත්පත් වැනි ජන මාධ්‍ය සඳහා මෙන්ම ආධුනික ඡායාරූප ශිල්පීන් සඳහා ඡායාරූපකරණයේ වර්ධනය වන වැදගත්කම 20 වැනි සියවසේ සහ ඉන් ඔබ්බට සුඩානයේ පුළුල් ඡායාරූප ලේඛනගත කිරීමට සහ ඡායාරූප භාවිතයට හේතු විය. 21 වන ශතවර්ෂයේදී, සුඩානයේ ඡායාරූපකරණය වැදගත් වෙනස්කම් වලට භාජනය වී ඇත, ප්‍රධාන වශයෙන් ඩිජිටල් ඡායාරූපකරණය සහ සමාජ මාධ්‍ය සහ අන්තර්ජාලය හරහා බෙදා හැරීම හේතුවෙන්.
ඇදුම් පැළඳුම්
[සංස්කරණය]
බොහෝ සුඩාන ජාතිකයන් සාම්ප්‍රදායික හෝ බටහිර ඇඳුමෙන් සැරසී සිටිති. සුඩාන පිරිමින් විසින් බහුලව අඳින සාම්ප්‍රදායික ඇඳුමක් වන්නේ ජලබියා වන අතර එය ඊජිප්තුවට ද පොදු වූ ලිහිල්, දිගු අත් ඇති, කරපටි රහිත වළලුකර දක්වා දිග ඇඳුමකි. ජලබිය බොහෝ විට විශාල හිස්වැසුම් සහ ස්කාෆ් සමග ඇති අතර, ඇඳුම සුදු, වර්ණ, ඉරි සහිත විය හැකි අතර, අවුරුද්දේ සමය සහ පුද්ගලික මනාපයන් අනුව ඝනකමෙන් වෙනස් වේ.
සුඩාන කාන්තාවන් සඳහා වඩාත් පොදු ඇඳුම වන්නේ සුඩාන උපභාෂාවෙන් උච්චාරණය කරන තෝබ් ය. තෝබ් යනු සුදු හෝ වර්ණවත් දිගු, තනි රෙදි කැබැල්ලක් වන අතර, කාන්තාවන් තම අභ්‍යන්තර ඇඳුම් වටේ ඔතා, සාමාන්‍යයෙන් හිස සහ හිසකෙස් ආවරණය කරයි.
1991 දණ්ඩ නීති සංග්‍රහයක් (මහජන නියෝග නීතිය) නිසා කාන්තාවන්ට ප්‍රසිද්ධියේ කලිසම් ඇඳීමට අවසර නොලැබුනේ එය "අසභ්‍ය ඇඳුමක්" ලෙස අර්ථකථනය කරන ලද බැවිනි. කලිසම් ඇඳීම සඳහා දඬුවම කස පහර 40 ක් විය හැකි නමුත්, 2009 දී වරදකරු වූ පසු, ඒ වෙනුවට එක් කාන්තාවකට ඇමරිකානු ඩොලර් 200 ට සමාන දඩයක් නියම විය.[331][332]
ක්‍රීඩා
[සංස්කරණය]බොහෝ රටවල මෙන්ම සුඩානයේ ද ජනප්‍රියම ක්‍රීඩාව පාපන්දු වේ. සුඩාන පාපන්දු සංගමය 1936 දී ආරම්භ කරන ලද අතර එමඟින් එය අප්‍රිකාවේ පවතින පැරණිතම පාපන්දු සංගමයක් බවට පත්විය. කෙසේ වෙතත්, පාපන්දු සංගමය පිහිටුවීමට පෙර, සුඩානය 20 වන සියවසේ මුල් භාගයේ සිට ඊජිප්තුව හරහා බ්‍රිතාන්‍ය යටත් විජිතවාදීන් විසින් රටට ගෙන එන ලද පාපන්දු අත්විඳීමට පටන් ගෙන තිබුණි. එවකට ආරම්භ කරන ලද අනෙකුත් සුඩාන සමාජ අතර අල්-හිලාල් ඔම්දුර්මන්, අල්-මෙරික්, රට තුළ පාපන්දු ජනප්‍රිය කිරීමට හේතු විය. සුඩාන පාපන්දු ක්‍රීඩාවේ අනාගත දියුණුව සඳහා අඩිතාලම දමා සුඩානයේ ක්‍රීඩා කළ පළමු ජාතික ලීගය බවට කාර්ටූම් ලීගය පත්විය.[333]
2019 සැප්තැම්බර් මාසයේ සිට, 2000 දශකයේ ආරම්භයේ සිට අවිධිමත් කාන්තා සමාජ පදනම මත ආරම්භ වූ කාන්තා පාපන්දු සමාජ සඳහා නිල ජාතික ලීගයක් පවතී.[334] 2021 දී, සුඩාන කාන්තා ජාතික පාපන්දු කණ්ඩායම ප්‍රථම වරට ඊජිප්තුවේ කයිරෝ හි පැවති අරාබි කාන්තා කුසලානයට සහභාගී විය.[335]
සුඩානයේ ජාතික බීච් වොලිබෝල් කණ්ඩායම 2018–2020 CAVB බීච් වොලිබෝල් මහාද්වීපික කුසලානයට කාන්තා සහ පිරිමි යන අංශ දෙකෙන්ම තරඟ වැදුණි.[336] 2022 ජුනි මාසයේදී, අප්‍රිකානු ශූරතාවලියකට සහභාගී වූ පළමු සුඩාන කාන්තා මල්ලවපොර ක්‍රීඩිකාව වන පැට්‍රීෂියා සෙයිෆ් එල් දින් එල් හජ්, 2024 ගිම්හාන ඔලිම්පික් ක්‍රීඩා සඳහා සූදානම් වීම සඳහා නයිජීරියාවට යාමට සූදානම් වන විට, රොයිටර් ඡායාරූප ශිල්පී මොහොමඩ් නුරල්ඩින් අබ්දල්ලා විසින් ඡායාරූප ගත කරන ලදී.[337]
යොමු කිරීම්
[සංස්කරණය]- ^ "Paramilitary RSF say they have seized Sudan's second city". Reuters.
- ^ a b "People and Society CIA world factbook". 10 May 2022.
- ^ "Beja". Ethnologue. සම්ප්‍රවේශය June 2, 2024.
- ^ "The Nuba people". 3 August 2015. සම්ප්‍රවේශය 28 October 2023.
- ^ "Fur". Ethnologue. සම්ප්‍රවේශය 11 October 2023.
- ^ "الجهاز المركزي للتعبئة العامة والإحصاء" (PDF).
- ^ "Nobiin". Ethnologue. සම්ප්‍රවේශය 18 October 2023.
- ^ "Dongolawi". Ethnologue. සම්ප්‍රවේශය 18 October 2023.
- ^ "Midob". Ethnologue. සම්ප්‍රවේශය 18 October 2023.
- ^ "Ghulfan". Ethnologue. සම්ප්‍රවේශය 18 October 2023.
- ^ "Kadaru". Ethnologue. සම්ප්‍රවේශය 18 October 2023.
- ^ "Demographics and Ethnic Groups of Sudan". සම්ප්‍රවේශය 1 November 2023.
- ^ "National Profiles". Association of Religion Data Archives. සම්ප්‍රවේශය 8 October 2022.
- ^ Gavin, Michelle (8 April 2022). "Junta and Public at Odds in Sudan". Council on Foreign Relations. සම්ප්‍රවේශය 20 March 2023.
- ^ Jeffrey, Jack (23 October 2022). "Analysis: Year post-coup, cracks in Sudan's military junta". Associated Press. Cairo, Egypt. සම්ප්‍රවේශය 20 March 2023.
- ^ "Sudan". The World Factbook (2024 ed.). Central Intelligence Agency. සම්ප්‍රවේශය 24 September 2022. (Archived 2022 edition)
- ^ a b c d "World Economic Outlook Database, October 2023 Edition. (Sudan)". International Monetary Fund. 10 October 2023. සම්ප්‍රවේශය 15 October 2023.
- ^ "Gini Index". World Bank. සම්ප්‍රවේශය 16 June 2021.
- ^ "Human Development Report 2023/24" (ඉංග්රීසි බසින්). United Nations Development Programme. 13 March 2024. 19 March 2024 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 22 March 2023.
- ^ "Sudan Population 2024 (Live)". සම්ප්‍රවේශය 1 June 2024.
- ^ "Area". The World Factbook. U.S. Central Intelligence Agency. 26 December 2018 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 13 May 2018.
- ^ Goder-Goldberger, Mae (2013-06-25). "The Khormusan: Evidence for an MSA East African industry in Nubia". Quaternary International. The Middle Palaeolithic in the Desert. 300: 182–194. Bibcode:2013QuInt.300..182G. doi:10.1016/j.quaint.2012.11.031. ISSN 1040-6182.
- ^ Bailey, Geoff N.; McBurney, Charles B. M., eds. (1986). Stone age prehistory: studies in memory of Charles McBurney. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-25773-2.
- ^ "Halfan | archaeology". Encyclopedia Britannica (ඉංග්රීසි බසින්). සම්ප්‍රවේශය 17 December 2023.
- ^ "Introduction to Ancient Egypt | World Civilizations I (HIS101) – Biel". සම්ප්‍රවේශය 17 December 2023.
- ^ "Nubia - an overview | ScienceDirect Topics". සම්ප්‍රවේශය 17 December 2023.
- ^ Kelly, Raymond (October 2005). "The evolution of lethal intergroup violence". PNAS. 102 (43): 24–29. doi:10.1073/pnas.0505955102. ISSN 0027-8424. PMC 1266108. PMID 16129826.
- ^ Crevecoeur, Isabelle; Dias-Meirinho, Marie-Hélène; Zazzo, Antoine; Antoine, Daniel; Bon, François (2021-05-27). "New insights on interpersonal violence in the Late Pleistocene based on the Nile valley cemetery of Jebel Sahaba". Scientific Reports (ඉංග්රීසි බසින්). 11 (1): 9991. Bibcode:2021NatSR..11.9991C. doi:10.1038/s41598-021-89386-y. ISSN 2045-2322. PMC 8159958. PMID 34045477.
- ^ "Ancient Nubia: A-Group 3800–3100 BC | Institute for the Study of Ancient Cultures". සම්ප්‍රවේශය 17 December 2023.
- ^ Walz, Terence (2018). "Egyptian-Sudanese Trade in the Ottoman Period to 1882". Oxford Research Encyclopedia of African History. doi:10.1093/acrefore/9780190277734.013.8. ISBN 978-0-19-027773-4.
- ^ Henehan, Alva D. Jr. (2016). For Want Of A Camel: The Story of Britain's Failed Sudan Campaign, 1883–1885. [Place of publication not identified]: Outskirts Press. ISBN 978-1-4787-6562-2. OCLC 1007048089.
- ^ a b "عن السودان" (Arabic බසින්). 2 September 2013 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 14 July 2017.
{{cite web}}: CS1 maint: unrecognized language (link) - ^ Collins, Robert O. (2008). A History of Modern Sudan. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-85820-5.
- ^ "Omar al-Bashir Fast Facts". CNN. 10 December 2012.
- ^ "World Bank Open Data". World Bank Open Data. සම්ප්‍රවේශය 2024-05-31.
- ^ International Association for the History of Religions (1959), Numen, Leiden: EJ Brill, p. 131, "West Africa may be taken as the country stretching from Senegal in the West to the Cameroons in the East; sometimes it has been called the central and western Sudan, the Bilad as-Sūdan, 'Land of the Blacks', of the Arabs"
- ^ Osypiński, Piotr; Osypińska, Marta; Gautier, Achilles (2011). "Affad 23, a Late Middle Palaeolithic Site With Refitted Lithics and Animal Remains in the Southern Dongola Reach, Sudan". Journal of African Archaeology. 9 (2): 177–188. doi:10.3213/2191-5784-10186. ISSN 1612-1651. JSTOR 43135549. OCLC 7787802958. S2CID 161078189.
- ^ Osypiński, Piotr (2020). "Unearthing Pan-African crossroad? Significance of the middle Nile valley in prehistory" (PDF). National Science Centre. 1 August 2023 දින මුල් පිටපත (PDF) වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 1 August 2023.
- ^ Osypińska, Marta (2021). "Animals in the history of the Middle Nile" (PDF). From Faras to Soba: 60 years of Sudanese–Polish cooperation in saving the heritage of Sudan. Polish Centre of Mediterranean Archaeology/University of Warsaw. p. 460. ISBN 9788395336256. OCLC 1374884636.
- ^ Osypińska, Marta; Osypiński, Piotr (2021). "Exploring the oldest huts and the first cattle keepers in Africa" (PDF). From Faras to Soba: 60 years of Sudanese–Polish cooperation in saving the heritage of Sudan. Polish Centre of Mediterranean Archaeology/University of Warsaw. pp. 187–188. ISBN 9788395336256. OCLC 1374884636.
- ^ "Sudan A Country Study". Countrystudies.us.
- ^ Keita, S.O.Y. (1993). "Studies and Comments on Ancient Egyptian Biological Relationships". History in Africa. 20 (7): 129–54. doi:10.2307/3171969. JSTOR 317196. S2CID 162330365.
- ^ Hafsaas-Tsakos, Henriette (2009). "The Kingdom of Kush: An African Centre on the Periphery of the Bronze Age World System". Norwegian Archaeological Review. 42 (1): 50–70. doi:10.1080/00293650902978590. S2CID 154430884.
- ^ Historical Dictionary of Ancient and Medieval Nubia, Richard A. Lobban Jr., p. 254.
- ^ De Mola, Paul J. "Interrelations of Kerma and Pharaonic Egypt". Ancient History Encyclopedia: https://www.worldhistory.org/article/487/
- ^ "Jebal Barkal: History and Archaeology of Ancient Napata". 2 ජූනි 2013 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 21 මාර්තු 2012.
- ^ Wilkinson, Toby (2016). Writings from Ancient Egypt. United Kingdom: Penguin Classics. p. 19. ISBN 978-0-14-139595-1.
- ^ Flavius Josephus. 'Antiquities of the Jews'. Whiston 2-10-2.
- ^ Edwards, David N. (2005). Nubian Past : an Archaeology of the Sudan. Taylor & Francis. ISBN 978-0-203-48276-6. OCLC 437079538.
- ^ a b Emberling, Geoff; Davis, Suzanne (2019). "A Cultural History of Kush: Politics, Economy, and Ritual Practice". Graffiti as Devotion along the Nile and Beyond (PDF). Kelsey Museum of Archaeology. pp. 5–6, 10–11. ISBN 978-0-9906623-9-6. සම්ප්‍රවේශය 3 November 2021.
- ^ Takacs, Sarolta Anna; Cline, Eric H. (17 July 2015). The Ancient World (ඉංග්රීසි බසින්). Routledge. ISBN 978-1-317-45839-5.
- ^ Roux, Georges (1992). Ancient Iraq. Penguin Books Limited. ISBN 978-0-14-193825-7.
- ^ Connah, Graham (2004). Forgotten Africa: An Introduction to Its Archaeology. Routledge. pp. 52–53. ISBN 0-415-30590-X. සම්ප්‍රවේශය 3 November 2021.
- ^ Unseth, Peter (1 July 1998). "Semantic Shift on a Geographical Term". The Bible Translator. 49 (3): 323–324. doi:10.1177/026009359804900302. S2CID 131916337.
- ^ Welsby 2002, පිටු අංකය: 26.
- ^ Welsby 2002, පිටු අංක: 16–22.
- ^ Welsby 2002, පිටු අංක: 24, 26.
- ^ Welsby 2002, පිටු අංක: 16–17.
- ^ Werner 2013, පිටු අංකය: 77.
- ^ Welsby 2002, පිටු අංක: 68–70.
- ^ Hasan 1967, පිටු අංකය: 31.
- ^ Welsby 2002, පිටු අංක: 77–78.
- ^ Shinnie 1978, පිටු අංකය: 572.
- ^ Werner 2013, පිටු අංකය: 84.
- ^ Werner 2013, පිටු අංකය: 101.
- ^ Welsby 2002, පිටු අංකය: 89.
- ^ Ruffini 2012, පිටු අංකය: 264.
- ^ Martens-Czarnecka 2015, පිටු අංක: 249–265.
- ^ Werner 2013, පිටු අංකය: 254.
- ^ Edwards 2004, පිටු අංකය: 237.
- ^ Adams 1977, පිටු අංකය: 496.
- ^ Adams 1977, පිටු අංකය: 482.
- ^ Welsby 2002, පිටු අංක: 236–239.
- ^ Werner 2013, පිටු අංක: 344–345.
- ^ Welsby 2002, පිටු අංකය: 88.
- ^ Welsby 2002, පිටු අංකය: 252.
- ^ Hasan 1967, පිටු අංකය: 176.
- ^ Hasan 1967, පිටු අංකය: 145.
- ^ Werner 2013, පිටු අංක: 143–145.
- ^ Ruffini 2012, පිටු අංකය: 256.
- ^ Owens, Travis (June 2008). Beleaguered Muslim Fortresses And Ethiopian Imperial Expansion From The 13th To The 16th Century (PDF) (Masters). Naval Postgraduate School. p. 23. 12 November 2020 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත (PDF). සම්ප්‍රවේශය 22 June 2020.
- ^ Levtzion & Pouwels 2000, පිටු අංකය: 229.
- ^ Welsby 2002, පිටු අංකය: 255.
- ^ Vantini 1975, පිටු අංක: 786–787.
- ^ Hasan 1967, පිටු අංකය: 133.
- ^ Vantini 1975, පිටු අංකය: 784.
- ^ Vantini 2006, පිටු අංක: 487–489.
- ^ Spaulding 1974, පිටු අංක: 12–30.
- ^ Holt & Daly 2000, පිටු අංකය: 25.
- ^ O'Fahey & Spaulding 1974, පිටු අංක: 25–26.
- ^ O'Fahey & Spaulding 1974, පිටු අංකය: 26.
- ^ Loimeier 2013, පිටු අංකය: 150.
- ^ O'Fahey & Spaulding 1974, පිටු අංකය: 31.
- ^ Loimeier 2013, පිටු අංක: 151–152.
- ^ Werner 2013, පිටු අංක: 177–184.
- ^ Peacock 2012, පිටු අංකය: 98.
- ^ Peacock 2012, පිටු අංක: 96–97.
- ^ O'Fahey & Spaulding 1974, පිටු අංකය: 35.
- ^ O'Fahey & Spaulding 1974, පිටු අංක: 36–40.
- ^ Adams 1977, පිටු අංකය: 601.
- ^ O'Fahey & Spaulding 1974, පිටු අංකය: 78.
- ^ O'Fahey & Spaulding 1974, පිටු අංකය: 88.
- ^ Spaulding 1974, පිටු අංකය: 24-25.
- ^ O'Fahey & Spaulding 1974, පිටු අංක: 94–95.
- ^ O'Fahey & Spaulding 1974, පිටු අංකය: 98.
- ^ Spaulding 1985, පිටු අංකය: 382.
- ^ Loimeier 2013, පිටු අංකය: 152.
- ^ Spaulding 1985, පිටු අංක: 210–212.
- ^ Adams 1977, පිටු අංක: 557–558.
- ^ Edwards 2004, පිටු අංකය: 260.
- ^ O'Fahey & Spaulding 1974, පිටු අංක: 28–29.
- ^ Hesse 2002, පිටු අංකය: 50.
- ^ Hesse 2002, පිටු අංක: 21–22.
- ^ McGregor 2011, Table 1.
- ^ a b O'Fahey & Spaulding 1974, පිටු අංකය: 110.
- ^ McGregor 2011, පිටු අංකය: 132.
- ^ O'Fahey & Spaulding 1974, පිටු අංකය: 123.
- ^ Holt & Daly 2000, පිටු අංකය: 31.
- ^ O'Fahey & Spaulding 1974, පිටු අංකය: 126.
- ^ a b O'Fahey & Tubiana 2007, පිටු අංකය: 9.
- ^ a b O'Fahey & Tubiana 2007, පිටු අංකය: 2.
- ^ Churchill 1902, පිටු අංකය: [page needed].
- ^ Rudolf Carl Freiherr von Slatin; Sir Francis Reginald Wingate (1896). Fire and Sword in the Sudan. E. Arnold. සම්ප්‍රවේශය 26 June 2013.
- ^ Domke, D. Michelle (November 1997). "ICE Case Studies; Case Number: 3; Case Identifier: Sudan; Case Name: Civil War in the Sudan: Resources or Religion?". Inventory of Conflict and Environment. 9 December 2000 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 8 January 2011 – via American University School of International Service.
- ^ Humphries, Christian (2001). Oxford World Encyclopedia. New York, NY: Oxford University Press. p. 644. ISBN 0195218183.
- ^ Holt. A Modern History of the Sudan. New York: Groves Press Inc.
- ^ Daly, පිටු අංකය: 346.
- ^ Morewood 2005, පිටු අංකය: 4.
- ^ Daly, පිටු අංක: 457–459.
- ^ Morewood 1940, පිටු අංක: 94–95.
- ^ Arthur Henderson, 8 May 1936 quoted in Daly, p. 348
- ^ Sir Miles Lampson, 29 September 1938; Morewood, p. 117
- ^ Morewood, පිටු අංක: 164–165.
- ^ "Brief History of the Sudan". Sudan Embassy in London. 20 November 2008. 20 November 2008 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 31 May 2013.
- ^ "Factbox – Sudan's President Omar Hassan al-Bashir". Reuters. 14 July 2008. සම්ප්‍රවේශය 8 January 2011.
- ^ Bekele, Yilma (12 July 2008). "Chickens Are Coming Home To Roost!". Ethiopian Review. Addis Ababa. සම්ප්‍රවේශය 13 January 2011.
- ^ Kepel, Gilles (2002). Jihad: The Trail of Political Islam. Harvard University Press. p. 181. ISBN 978-0-674-01090-1.
- ^ Walker, Peter (14 July 2008). "Profile: Omar al-Bashir". The Guardian. London. සම්ප්‍රවේශය 13 January 2011.
- ^ The New York Times. 16 March 1996. p. 4.
- ^ "History of the Sudan". HistoryWorld. n.d.. http://www.historyworld.net/wrldhis/PlainTextHistories.asp?historyid=aa86. ප්‍රතිෂ්ඨාපනය 13 January 2011.
- ^ Shahzad, Syed Saleem (23 February 2002). "Bin Laden Uses Iraq To Plot New Attacks". Asia Times. Hong Kong. Archived from the original on 20 October 2002. සම්ප්‍රවේශය 14 January 2011.
{{cite news}}: CS1 maint: unfit URL (link) - ^ "Families of USS Cole Victims Sue Sudan for $105 Million". Fox News Channel. Associated Press. 13 March 2007. 6 November 2018 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 14 January 2011.
- ^ Fuller, Graham E. (2004). The Future of Political Islam. Palgrave Macmillan. p. 111. ISBN 978-1-4039-6556-1.
- ^ Wright, Lawrence (2006). The Looming Tower. Knopf Doubleday Publishing Group. pp. 221–223. ISBN 978-0-307-26608-8.
- ^ "Profile: Sudan's President Bashir". BBC News. 25 November 2003. සම්ප්‍රවේශය 8 January 2011.
- ^ Ali, Wasil (12 May 2008). "Sudanese Islamist Opposition Leader Denies Link with Darfur Rebels". Sudan Tribune. Paris. 12 April 2020 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 31 May 2013.
- ^ "ICC Prosecutor Presents Case Against Sudanese President, Hassan Ahmad al Bashir, for Genocide, Crimes Against Humanity and War Crimes in Darfur" (Press release). Office of the Prosecutor, International Criminal Court. 14 July 2008. 25 March 2009 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී.
- ^ "Warrant issued for Sudan's Bashir". BBC News. 4 March 2009. සම්ප්‍රවේශය 14 January 2011.
- ^ Lynch, Colum; Hamilton, Rebecca (13 July 2010). "International Criminal Court Charges Sudan's Omar Hassan al-Bashir with Genocide". The Washington Post. සම්ප්‍රවේශය 14 January 2011.[permanent dead link]
- ^ "UNMIS Media Monitoring Report" (PDF). United Nations Mission in Sudan. 4 January 2006. 21 March 2006 දින මුල් පිටපත (PDF) වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී.
- ^ "Darfur Peace Agreement". US Department of State. 8 May 2006.
- ^ "Restraint Plea to Sudan and Chad". Al Jazeera. Agence France-Presse. 27 December 2005. 10 October 2006 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී.
- ^ "Sudan, Chad Agree To Stop Fighting". China Daily. Beijing. Associated Press. 4 May 2007.
- ^ "UN: Situation in Sudan could deteriorate if flooding continues". International Herald Tribune. Paris. Associated Press. 6 August 2007. 26 February 2008 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී.
- ^ "Sudan Floods: At Least 365,000 Directly Affected, Response Ongoing" (Press release). UN Office for the Coordination of Humanitarian Affairs. Relief Web. 6 August 2007. 20 August 2007 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 13 January 2011.
- ^ "Omar al-Bashir wins Sudan elections by a landslide". BBC News. 27 April 2015. සම්ප්‍රවේශය 24 April 2019.
- ^ Wadhams, Nick; Gebre, Samuel (6 October 2017). "Trump Moves to Lift Most Sudan Sanctions". Bloomberg Politics. සම්ප්‍රවේශය 6 October 2017.
- ^ "Sudan December 2018 riots: Is the regime crumbling?". CMI – Chr. Michelsen Institute (ඉංග්රීසි බසින්). සම්ප්‍රවේශය 30 June 2019.
- ^ "Sudan: Protesters Killed, Injured". Human Rights Watch (ඉංග්රීසි බසින්). 9 April 2019. සම්ප්‍රවේශය 30 June 2019.
- ^ "Sudan military coup topples Bashir". 11 April 2019. සම්ප්‍රවේශය 11 April 2019.
- ^ "Sudan's Omar al-Bashir vows to stay in power as protests rage | News". Al Jazeera. 9 January 2019. සම්ප්‍රවේශය 24 April 2019.
- ^ Arwa Ibrahim (8 January 2019). "Future unclear as Sudan protesters and president at loggerheads | News". Al Jazeera. සම්ප්‍රවේශය 24 April 2019.
- ^ "Sudan's security forces attack long-running sit-in". BBC News. 3 June 2019.
- ^ ""Chaos and Fire" – An Analysis of Sudan's June 3, 2019 Khartoum Massacre – Sudan". ReliefWeb (ඉංග්රීසි බසින්). 5 March 2020.
- ^ "African Union suspends Sudan over violence against protestors – video". The Guardian (බ්‍රිතාන්‍ය ඉංග්රීසි බසින්). 7 June 2019. ISSN 0261-3077. සම්ප්‍රවේශය 8 June 2019.
- ^ "'They'll have to kill all of us!'". BBC News (ඉංග්රීසි බසින්). සම්ප්‍රවේශය 30 June 2019.
- ^ "We recognize Hamdok as leader of Sudan's transition: EU, Troika envoys". Sudan Tribune. 27 October 2021. 27 October 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 27 October 2021.
- ^ Abdelaziz, Khalid (24 August 2019). "Sudan needs up to $10 billion in aid to rebuild economy, new PM says". The Globe and Mail.
- ^ "Sudan's PM selects members of first cabinet since Bashir's ouster". Reuters. 3 September 2019. සම්ප්‍රවේශය 4 September 2019.
- ^ "Women take prominent place in Sudanese politics as Abdalla Hamdok names cabinet". The National. 4 September 2019.
- ^ "Sudan Threatens to Use Military Option to Regain Control over Border with Ethiopia". Asharq Al-Awsat. 17 August 2021. සම්ප්‍රවේශය 23 August 2021.
- ^ "Coup attempt fails in Sudan – state media". BBC News (බ්‍රිතාන්‍ය ඉංග්රීසි බසින්). 21 September 2021. සම්ප්‍රවේශය 21 September 2021.
- ^ Nima Elbagir and Yasir Abdullah (21 September 2021). "Sudan foils coup attempt and 40 officers arrested, senior officials say". CNN. සම්ප්‍රවේශය 21 September 2021.
- ^ "Sudan's civilian leaders arrested – reports". www.msn.com.
- ^ "Sudan Officials Detained, Communication Lines Cut in Apparent Military Coup". Bloomberg.com (ඉංග්රීසි බසින්). 25 October 2021.
- ^ "Sudan's civilian leaders arrested amid coup reports". BBC News (බ්‍රිතාන්‍ය ඉංග්රීසි බසින්). 25 October 2021.
- ^ Magdy, Samy. "Gov't officials detained, phones down in possible Sudan coup". ABC News (ඉංග්රීසි බසින්).
- ^ "Sudan army chief names new governing Sovereign Council". Al Jazeera. 11 November 2021. 21 March 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 20 March 2023.
- ^ "Sudan's Hamdok reinstated as PM after political agreement signed". www.aljazeera.com (ඉංග්රීසි බසින්). සම්ප්‍රවේශය 21 November 2021.
- ^ Staff (27 November 2021). "Reinstated Sudanese PM Hamdok dismisses police chiefs". Al Jazeera.com (ඉංග්රීසි බසින්). සම්ප්‍රවේශය 22 March 2022.
- ^ "Sudan PM Abdalla Hamdok resigns after deadly protest". www.aljazeera.com (ඉංග්රීසි බසින්). සම්ප්‍රවේශය 2 January 2022.
- ^ "Sudan's Burhan forms caretaker government". sudantribune.com. 20 February 2022. 24 January 2022 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 19 February 2022.
- ^ "Acting Council of Ministers Approves General Budget for Year 2022". MSN. 2022-02-19 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 2022-02-19.
- ^ a b Bachelet, Michelle (7 March 2022). "Oral update on the situation of human rights in the Sudan – Statement by United Nations High Commissioner for Human Rights". ReliefWeb/ 49th Session of the UN Human Rights Council (ඉංග්රීසි බසින්). සම්ප්‍රවේශය 22 March 2022.
- ^ Associated Press (18 March 2022). "Sudan group says 187 wounded in latest anti-coup protests". ABC News (ඉංග්රීසි බසින්). 18 March 2022 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 22 March 2022.
- ^ "Fighting continues in Sudan despite humanitarian pause". France 24. 2023-04-16. සම්ප්‍රවේශය 2023-04-16.
- ^ El-Bawab, Nadine (16 April 2023). "Clashes erupt in Sudan between army, paramilitary group over government transition". ABC News. සම්ප්‍රවේශය 16 April 2023.
- ^ Masih, Niha; Pietsch, Bryan; Westfall, Sammy; Berger, Miriam (2023-04-18). "What's behind the fighting in Sudan, and what is at stake?". The Washington Post. සම්ප්‍රවේශය 2023-05-03.
- ^ Jeffery, Jack; Magdy, Samy (17 April 2023). "Sudan's generals battle for 3rd day; death toll soars to 185". Associated Press.
- ^ Eltahir, Nafisa (2023-11-28). "Sudanese general accuses UAE of supplying paramilitary RSF". Reuters (ඉංග්රීසි බසින්). සම්ප්‍රවේශය 2023-12-19.
- ^ "War crimes and civilian suffering in Sudan". Amnesty International (ඉංග්රීසි බසින්). 2023-08-02. 2023-09-25 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 2023-09-30.
- ^ "US declares warring factions in Sudan have committed war crimes". Al Jazeera. 6 December 2023.
- ^ "DTM Sudan – Monthly Displacement Overview (04)". IOM UN Migration. 29 December 2023. 30 December 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 30 December 2023.
- ^ "Genocide returns to Darfur". The Economist. ISSN 0013-0613. 10 November 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 11 November 2023.
- ^ "Ethnic killings in one Sudan city left up to 15,000 dead: UN report". The Business Standard. 20 January 2024.
- ^ "Over 95 Percent Of Sudanese Cannot Afford A Meal A Day: WFP". Barron's.
- ^ "Sudan violence: The horrifying statistics behind the brutal conflict - and still the death toll is unknown". Sky News. 17 April 2024.
- ^ a b Bariyo, Nicholas; Steinhauser, Gabriele. "Genocide Survivors in Darfur Are Caught in Another Brutal Battle". The Wall Street Journal. සම්ප්‍රවේශය 2024-06-01.
- ^ "Congressional Briefing: Report on UAE Intervention in Sudan, War Crimes, and Arms Export". Washington Center For Human Rights. 2 June 2024. 3 June 2024 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 4 June 2024.
- ^ "Sudan geography". Institute for Security Studies. 12 January 2005. 13 May 2011 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී.
- ^ "Sudan". Country Studies. n.d. සම්ප්‍රවේශය 26 June 2010.
- ^ "Geography of Sudan". Sudan Embassy in London. n.d. 30 September 2005 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී.
- ^ "Sudan – Geography & Environment". Oxfam GB. n.d. 1 October 2012 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 13 January 2011.
- ^ "Desertification & Desert Cultivation Studies Institute". University of Khartoum. n.d. 24 May 2013 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 31 May 2013.
- ^ "Soil conservation and land reclamation in the Sudan". United Nations University. n.d. 28 May 2010 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 26 June 2010.
- ^ "Sudan – Environment". Encyclopedia of the Nations. n.d.. http://www.nationsencyclopedia.com/Africa/Sudan-ENVIRONMENT.html. ප්‍රතිෂ්ඨාපනය 13 January 2011.
- ^ V-Dem Institute (2023). "The V-Dem Dataset". සම්ප්‍රවේශය 14 October 2023.
- ^ هدهود, محمود (2019-04-15). "تاريخ الحركة الإسلامية في السودان". إضاءات (අරාබි බසින්). 28 August 2023 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 2023-08-30.
- ^ Warburg, Gabriel R. (1990). "The Sharia in Sudan: Implementation and Repercussions, 1983-1989". Middle East Journal. 44 (4): 624–637. ISSN 0026-3141. JSTOR 4328194. 2022-12-13 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 2023-07-21.
- ^ Malik, Nesrine (6 June 2012). "Sudan's haphazard Sharia legal system has claimed too many victims". The Guardian.
- ^ Smith, David (31 May 2012). "Sudanese woman sentenced to stoning death over adultery claims". The Guardian.
- ^ "Woman faces death by stoning in Sudan".
- ^ "Rights Group Protests Stoning of Women in Sudan". November 2009.
- ^ Ross, Oakland (6 September 2009). "Woman faces 40 lashes for wearing trousers". The Toronto Star.
- ^ "Sudanese woman who married a non-Muslim sentenced to death". The Guardian. Associated Press. 15 May 2014.
- ^ "Pregnant woman sentenced to death and 100 lashes". 16 January 2015 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 28 September 2014.
- ^ "TVCNEWS Home page". 25 November 2018.
- ^ "Detainee dies in custody in Port Sudan after court-ordered flogging – Sudan Tribune: Plural news and views on Sudan". www.sudantribune.com. 7 August 2020 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 11 April 2020.
- ^ "Sudan: Pair accused of kissing face 40 lashes". www.amnesty.org.uk.
- ^ "Detainee dies in custody in Port Sudan after court-ordered flogging". Sudan Tribune. 24 August 2014 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 21 September 2014.
- ^ "Two Sudanese men died after being detained and flogged 40 times each, says rights group". The Journal. 8 August 2014.
- ^ "Two Sudan men die after floggings: rights group". Agence France-Presse.
- ^ "Sudanese authorities flog 53 Christians on rioting charges". The BG News. 31 January 2015 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී.
- ^ Kuruvilla, Carol (3 October 2013). "Shocking video: Sudanese woman flogged for getting into car with man who isn't related to her". nydailynews.com.
- ^ "Sudan: Imminent Execution/Torture/Unfair trial". Amnesty International. 17 July 2002. 3 December 2007 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 19 December 2009.
- ^ "Field Listing – Legal System". The World Factbook. US Central Intelligence Agency. n.d. 26 December 2018 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 14 January 2011.
- ^ "Sharia law to be tightened if Sudan splits – president". BBC News. 19 December 2010. සම්ප්‍රවේශය 4 October 2011.
- ^ Michael Sheridan (23 June 2014). "Court frees Sudanese woman sentenced to death for being Christian". nydailynews.com.
- ^ a b "Sudan separates religion from state ending 30 years of Islamic rule". 7 September 2020.
- ^ "Sudan scraps apostasy law and alcohol ban for non-Muslims". BBC News. 12 July 2020. සම්ප්‍රවේශය 12 July 2020.
- ^ "Sudan ends 30 years of Islamic law by separating religion, state". 6 September 2020.
- ^ "Islamic world at decisive point in history: Will it take the path of Emirates or Turkey?". 6 September 2020.
- ^ "Memorial of the Government of Sudan" (PDF). The Hague: Permanent Court of Arbitration. 18 December 2008. p. xii. 15 April 2012 දින මුල් පිටපත (PDF) වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී.
- ^ "South Sudan ready to declare independence" (Press release). Menas Associates. 8 July 2011. 29 May 2013 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 4 June 2013.
- ^ "The world's enduring dictators ". CBS News. 16 May 2011.
- ^ Goodman, Peter S. (23 December 2004). "China Invests Heavily in Sudan's Oil Industry – Beijing Supplies Arms Used on Villagers". The Washington Post. සම්ප්‍රවේශය 31 May 2013.
- ^ "Sudan supports Moroccan sovereignty over Southern Provinces". Morocco Times. Casablanca. 26 December 2005. 26 February 2006 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී.
- ^ "U.S. Backs Saudi-Led Yemeni Bombing With Logistics, Spying". Bloomberg. 26 March 2015.
- ^ "Saudi-led coalition strikes rebels in Yemen, inflaming tensions in region". CNN. 27 March 2015.
- ^ "Sudan suspended from the African Union | African Union". au.int. සම්ප්‍රවේශය 30 October 2021.
- ^ "African Union suspends Sudan over coup". www.aljazeera.com (ඉංග්රීසි බසින්). සම්ප්‍රවේශය 30 October 2021.
- ^ "Which Countries Are For or Against China's Xinjiang Policies?". The Diplomat. 15 July 2019.
- ^ "Trump Announces US-Brokered Israel-Sudan Normalization". Voice of America (VOA). 23 October 2020.
- ^ "US removes Sudan from state sponsors of terrorism list". CNN. 14 December 2020. සම්ප්‍රවේශය 16 December 2020.
- ^ "Sudan threatens legal action if Ethiopia dam filled without deal". Al-Jazeera. 23 April 2021.
- ^ "Egypt, Sudan conclude war games amid Ethiopia's dam dispute". Associated Press. 31 May 2021.
- ^ "Egypt and Sudan urge Ethiopia to negotiate seriously over giant dam". Reuters. 9 June 2021.
- ^ "Gerd: Sudan talks tough with Ethiopia over River Nile dam". BBC News. 22 April 2021.
- ^ "Sudanese envoy in Israel to promote ties – source". The Jerusalem Post | JPost.com (ඇමෙරිකානු ඉංග්රීසි බසින්). 9 February 2022. සම්ප්‍රවේශය 9 February 2022.
- ^ "Americans and other foreigners struggle to flee Sudan amid fierce fighting". Washington Post (ඇමෙරිකානු ඉංග්රීසි බසින්). ISSN 0190-8286. සම්ප්‍රවේශය 2023-05-03.
- ^ "Trakboys David Mbatha, Blose begin peaceful talks w/ Mayor Kaunda about Durban Port tariff increase". YouTube. 25 July 2022.
- ^ "France hosts conference on aid to war-torn Sudan". Le Monde.fr (ඉංග්රීසි බසින්). 2024-04-15. සම්ප්‍රවේශය 2024-04-16.
- ^ "Sudan: National Security". Mongabay. n.d. සම්ප්‍රවේශය 14 January 2011.
- ^ "Q&A: Sudan's Darfur Conflict". BBC News. 23 February 2010. සම්ප්‍රවේශය 13 January 2011.
- ^ "Sudan". The World Factbook. U.S. Central Intelligence Agency. ISSN 1553-8133. සම්ප්‍රවේශය 10 July 2011.
- ^ "Darfur Peace Talks To Resume in Abuja on Tuesday: AU". People's Daily. Beijing. Xinhua News Agency. 28 November 2005. සම්ප්‍රවේශය 14 January 2011.
- ^ "Hundreds Killed in Attacks in Eastern Chad – U.N. Agency Says Sudanese Militia Destroyed Villages". The Washington Post. Associated Press. 11 April 2007. සම්ප්‍රවේශය 14 January 2011.
- ^ U.S. Committee for Refugees (April 2001). "Sudan: Nearly 2 Million Dead as a Result of the World's Longest Running Civil War". 10 December 2004 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 10 December 2004.
- ^ "CSI highlights 'slavery and manifestations of racism'". The New Humanitarian. 7 September 2001.
- ^ UNICEF 2013 සංරක්ෂණය කළ පිටපත 5 අප්‍රේල් 2015 at the Wayback Machine, p. 27.
- ^ "Time to Let Sudan's Girls Be Girls, Not Brides". Inter Press Service. 10 July 2013. සම්ප්‍රවේශය 15 February 2015.
- ^ "Sudan worst in Africa with legal marriage at age 10". Thomson Reuters Foundation. 15 February 2015 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 15 February 2015.
- ^ Hamilton, Alexander; Kandala, Ngianga-Bakwin (February 2016). "Geography and correlates of attitude toward Female Genital Mutilation (FGM) in Sudan: What can we learn from successive Sudan opinion poll data?". Spatial and Spatio-temporal Epidemiology. 16: 59–76. doi:10.1016/j.sste.2015.12.001. PMID 26919756.
- ^ "Sudan drops death penalty for homosexuality". Erasing 76 Crimes. 16 July 2020. සම්ප්‍රවේශය 16 July 2020.
- ^ "Sudan: Events of 2018". World Report 2019: Rights Trends in Sudan. 17 January 2019. සම්ප්‍රවේශය 10 July 2019.
{{cite book}}:|website=ignored (help) - ^ "Letter to the U.N. Security Council on Sudan Sanctions and Civilian Protection in Darfur". Human Rights Watch. 15 August 2006. 15 October 2008 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 4 June 2013.
- ^ "Darfur Tops U.S. List of Worst Human Rights Abuses". USA Today. Washington DC. Associated Press. 6 March 2007. සම්ප්‍රවේශය 8 January 2011.
- ^ "Q&A: Sudan's Darfur conflict". BBC News. 8 February 2010.
- ^ "Sudan – Report 2006". Amnesty International. 3 November 2006 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී.
- ^ "Africa – Sudan 'has 6,000 child soldiers'". සම්ප්‍රවේශය 15 February 2015.
- ^ a b c Obaji Jr, Philip (2022-06-07). "The silencing of Sudan's journalists - again" (ඉංග්රීසි බසින්). Al Jazeera Media Institute. සම්ප්‍රවේශය 2023-11-08.
- ^ Reporters Without Borders (23 May 2014). "Sudanese Authorities Urged Not to Introduce "Censorship Bureau"". allAfrica.com (Press release). සම්ප්‍රවේශය 15 February 2015.
- ^ "Press freedom under siege after military coup in Sudan" (ඉංග්රීසි බසින්). Reporters Without Borders. 2021-05-11. සම්ප්‍රවේශය 2023-11-08.
- ^ "Sudan". rsf.org (ඉංග්රීසි බසින්). Reporters Without Borders. 2023-10-30. 2023-10-24 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 2023-11-08.
- ^ "Sudan". International Organisation for Migration. 2 May 2013. 10 March 2012 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 31 May 2013.
- ^ "The Sudans". Gatineau, Quebec: Canadian International Development Agency. 29 January 2013. 28 May 2013 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 31 May 2013.
- ^ "Darfur – overview". Unicef. n.d. 18 May 2013 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 31 May 2013.
- ^ "South Sudan, Nuba Mountains, May 2003 – WFP delivered food aid via road convoy". World Food Programme. 8 May 2003. 10 August 2013 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 31 May 2013.
- ^ Maxwell, Daniel, and Ben Watkins. "Humanitarian information systems and emergencies in the Greater Horn of Africa: logical components and logical linkages." Disasters 27.1 (2003): 72–90.
- ^ "EU, UNIDO set up Centre in Sudan to develop industrial skills, entrepreneurship for job creation" (Press release). UN Industrial Development Organisation. 8 February 2011. 15 June 2013 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 4 June 2013.
- ^ "Economy". Government of South Sudan. 20 October 2009. 13 July 2011 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී.
- ^ Gettleman, Jeffrey (24 October 2006). "Sudanese civil war? Not Where the Oil Wealth Flows". The New York Times. සම්ප්‍රවේශය 24 May 2010.
- ^ "Sudan Economic Outlook". African Development Bank. Archived from the original on 20 June 2013.
{{cite web}}: CS1 maint: unfit URL (link) - ^ "Sudan Economic Outlook". African Development Bank. 29 March 2019.
- ^ "GDP (current US$) – Sudan | Data". data.worldbank.org.
- ^ "Sudan". The World Factbook. U.S. Central Intelligence Agency. ISSN 1553-8133. සම්ප්‍රවේශය 10 July 2011.
- ^ "South Sudan Gets Ready for Independence". Al Jazeera. 21 June 2011. සම්ප්‍රවේශය 23 June 2011.
- ^ Gettleman, Jeffrey (20 June 2011). "As Secession Nears, Sudan Steps Up Drive to Stop Rebels". The New York Times. සම්ප්‍රවේශය 23 June 2011.
- ^ "Edit Action", Definitions (Qeios), 7 February 2020,
- ^ Maasho, Aaron (3 August 2012). "Sudan, South Sudan reach oil deal, will hold border talks". Reuters.
- ^ "The 'Big 4' – How oil revenues are connected to Khartoum". Amnesty International USA. 3 October 2008 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 14 March 2009.
- ^ Herbst, Moira (14 March 2008). "Oil for China, Guns for Darfur". Bloomberg BusinessWeek. New York. 5 April 2008 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 14 March 2009.
- ^ Brown 1992, පිටු අංකය: [page needed].
- ^ Corruption Perceptions Index 2013. Full table and rankings සංරක්ෂණය කළ පිටපත 3 දෙසැම්බර් 2013 at archive.today. Transparency International. Retrieved 4 December 2013.
- ^ Welthungerhilfe, IFPRI, and Concern Worldwide: 2013 Global Hunger Index – The challenge of hunger: Building Resilience to Achieve Food and Nutrition Security. Bonn, Washington D. C., Dublin. October 2013.
- ^ "The 2013 Human Development Report – "The Rise of the South: Human Progress in a Diverse World"". HDRO (Human Development Report Office) United Nations Development Programme. pp. 144–147. 26 December 2018 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 15 January 2014.
- ^ "Poverty headcount ratio at $3.20 a day (2011 PPP) (% of population) – Sudan | Data". data.worldbank.org. සම්ප්‍රවේශය 22 May 2020.
- ^ "Sudan country profile" (PDF). Library of Congress Federal Research Division. December 2004. සම්ප්‍රවේශය 31 May 2013.
- ^ a b Nordling, Linda (15 December 2017). "Sudan seeks a science revival". Science. 358 (6369): 1369. Bibcode:2017Sci...358.1369N. doi:10.1126/science.358.6369.1369. ISSN 0036-8075. PMID 29242326.
- ^ "The top 20 countries for scientific output". www.openaccessweek.org. 17 March 2014 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 16 December 2017.
- ^ Africa, Space in (23 July 2019). "Inside Sudan's National Space Programme". Space in Africa (ඇමෙරිකානු ඉංග්රීසි බසින්). සම්ප්‍රවේශය 7 March 2023.
- ^ Smith, David; correspondent, Africa (6 September 2012). "Sudanese president calls for African space agency". The Guardian (බ්‍රිතාන්‍ය ඉංග්රීසි බසින්). ISSN 0261-3077. සම්ප්‍රවේශය 7 March 2023.
- ^ Heavens, Andrew (21 May 2009). "Southerners dismiss Sudan pre-poll census count". Reuters. 10 May 2011 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 28 May 2013.
- ^ "Sudan – Population". Library of Congress Country Studies.
- ^ "Sudan | Global Focus". reporting.unhcr.org. සම්ප්‍රවේශය 13 December 2019.
- ^ "World Directory of Minorities and Indigenous Peoples – Sudan: Copts". Minority Rights Group International. 2008. සම්ප්‍රවේශය 21 December 2010.
- ^ "Copts migration". Sudanupdate.org.
- ^ Suliman 2010, පිටු අංකය: 115.
- ^ "Ethnologue, Sudan".
- ^ "Sudan" (PDF). growup.ethz.ch.
- ^ Royal Anthropological Institute of Great Britain and Ireland (1888). Journal of the Royal Anthropological Institute of Great Britain and Ireland. Vol. 17. p. 16. සම්ප්‍රවේශය 8 May 2011.
- ^ وزير خارجية السودان الاسبق حسين ابوصالح ل"الشرق" : التهديدات الامريكية للسودان كانت تصلنا في ورقة صغيرة دون ترويسة اوامضاء (අරාබි බසින්). Almshaheer.com. 14 July 2018 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 26 March 2012.
- ^ Vezzadini, Elena (2012). "Identity, history and power in the historiography of Sudan: some thoughts on Holt and Daly's A History of Modern Sudan". Canadian Journal of African Studies. 46 (3): 442. doi:10.1080/00083968.2012.737533. ISSN 0008-3968. S2CID 142624684.
- ^ Rilly, Claude (2021). "Aux racines de la population soudanaise". In Rilly, Claude; Francigny, Vincent; Maillot, Marc; Cabon, Olivier (eds.). Le Soudan, de la Préhistoire à la conquête de Méhémet Ali (ප්‍රංශ බසින්). Paris: Soleb Bleu autour. pp. 543–544. ISBN 978-2-35848-186-1. OCLC 1298202018.
- ^ See also: Spaulding, J. (2000) The chronology of Sudanese Arabic genealogical tradition. In History in Africa 27, Cambridge University Press, pp. 325–337
- ^ "Sudan: States, Major Cities, Towns". citypopulation.de. සම්ප්‍රවේශය 26 July 2021.
- ^ Gordon, Raymond G., Jr. (ed.), 2009. Ethnologue: Languages of the World, 16th ed. Dallas: SIL International. Online version: "Languages of Sudan"
- ^ Karen Andrae (2009) Language for inclusion (Sign language in Sudan) යූ ටියුබ් වෙත
- ^ Leclerc, Jacques. "L'aménagement linguistique dans le monde, "Soudan"" (ප්‍රංශ බසින්). Trésor de la langue française au Québec. 23 October 2012 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 31 May 2013.
- ^ "2005 constitution in English" (PDF). 9 June 2007 දින මුල් පිටපත (PDF) වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 31 May 2013.
- ^ "The World Factbook". cia.gov. සම්ප්‍රවේශය 13 August 2015.
- ^ "Sudan Overview". UNDP Sudan. 5 June 2012 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 20 June 2012.
- ^ Hamid Eltgani Ali, Darfur's Political Economy: A Quest for Development, pg. 9. Abingdon-on-Thames: Routledge, 2014. ISBN 9781317964643
- ^ "Sudan Life Expectancy) | Data". macrotrends.net. සම්ප්‍රවේශය 25 November 2019.
- ^ "Mortality rate, infant (per 1,000 live births) | Data". data.worldbank.org. සම්ප්‍රවේශය 25 August 2018.
- ^ "UNICEF FGM country profile for Sudan" (PDF). UNICEF. සම්ප්‍රවේශය 3 May 2019.
- ^ Browne, Angela (1991). "Female Education in Sub-Saharan Africa: The Key to Development?". Comparative Education. 27 (3): 275–285. doi:10.1080/0305006910270303.
- ^ "Sudan". The World Factbook. U.S. Central Intelligence Agency. ISSN 1553-8133. සම්ප්‍රවේශය 10 July 2011.
- ^ "Hamilton, A. and Hudson, J. (2014) Bribery and Identity: Evidence from Sudan. Bath Economic Research Papers, No 21/14" (PDF). 2 May 2014 දින මුල් පිටපත (PDF) වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 30 April 2014.
- ^ a b Shinn, David H. (2015). "Information Media". in Berry, LaVerle. Sudan: a country study (5th ed.). Washington, D.C.: Federal Research Division, Library of Congress. pp. 271–275. . https://www.loc.gov/rr/frd/cs/pdf/CS_Sudan.pdf. Though published in 2015, this work covers events in the whole of Sudan (including present-day South Sudan) until the 2011 secession of South Sudan.
- ^ Ross, Oakland (6 September 2009). "Woman faces 40 lashes for wearing trousers". The Toronto Star.
- ^ Gettleman, Jeffrey; Arafat, Waleed (8 September 2009). "Sudan Court Fines Woman for Wearing Trousers". The New York Times.
- ^ Almasri, Omar. "World Football: The State Of Football In Sudan". Bleacher Report (ඉංග්රීසි බසින්). සම්ප්‍රවේශය 11 August 2022.
- ^ "Sudanese women play first competitive soccer". www.sudantribune.com. 24 February 2006. 28 August 2021 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 28 August 2021.
- ^ "Arab Women's Cup 2021 set to kick off in Cairo". Arab News (ඉංග්රීසි බසින්). 24 August 2021. සම්ප්‍රවේශය 28 August 2021.
- ^ "Continental Cup Finals start in Africa". FIVB. 22 June 2021. සම්ප්‍රවේශය 7 August 2021.
- ^ "Reuters Pictures – Sudan-Women/Martial art". pictures.reuters.com. 8 June 2022. සම්ප්‍රවේශය 11 August 2022.
උපුටාදැක්වීම් දෝෂය: "lower-alpha" නම් කණ්ඩායම සඳහා <ref> ටැග පැවතුණත්, ඊට අදාළ <references group="lower-alpha"/> ටැග සොයාගත නොහැකි විය.