කලාරි
 | මෙම ලිපිය සත්යාපනය සඳහා (තවත්) මූලාශ්ර දැක්වීම කළ යුතුව ඇත. කරුණාකර මෙම ලිපිය විශ්වාස කළ හැකි මූලාශ්ර උපුටා දක්වමින් වැඩි දියුණු කිරීමට උදව් වන්න. මූලාශ්ර රහිත කරුණු අභියෝගයට ලක්වීමට හා මකා දැමීමට ඉඩ ඇත. (2011 සැප්තැම්බර්) |
කලරිපායට්ටු යනු හුදෙක් කලාරි ලෙසද හැඳින්වේ, එය ඉන්දියාවේ නිරිතදිග වෙරළ තීරයේ පිහිටි නූතන කේරළයේ සුරක්ෂිත පවතින සටන් කලාවකි. කලරිපායට්ටු සටන් කලාකරුවන් විසින් ඉතා ඉහළින් සලකනු ලබන්නේ ඉන්දියානු සටන් කලාව තුළ එහි දීර් history කාලීන ඉතිහාසය නිසාය. එය ඉන්දියාවේ දැනට ඉතිරිව ඇති පැරණිතම සටන් කලාව යැයි විශ්වාස කෙරේ. එය තවමත් පවතින පැරණිතම සටන් කලාවන් අතරට ද සැලකේ. එහි ආරම්භය අවම වශයෙන් ක්‍රි.පූ. 3 වන සියවස දක්වා දිවෙන සටන් කලා කාලරාමුවයි. [6] කේරළයේ මලබාර් ප්‍රදේශයෙන් චෙකාවර් ගැන ලියා ඇති වඩක්කන් පට්ටුකල් (උතුරු බැලට්ස්) හි කලරිපායට්ටු සඳහන් වේ. ලන්දේසි කතුවරයකු වන අර්නෝඩ් වැන් ඩර් වීරේ සටන් කලාවේ ආරම්භය ඉන්දියාවට ප්‍රදානය කරයි (එහි මූලයන් කලරිපායට්ටු යැයි සිතනු ලැබේ), ඔහු කලරිපයාට්ටු හැඳින්වූයේ “සියලු සටන් කලාවන්ගේ මව” ලෙසිනි. [7] කලරිපායට්ටු යනු පුරාණ යුධ පිටිය සඳහා නිර්මාණය කරන ලද සටන් කලාවකි ("කලාරි" යන වචනයේ තේරුම "යුධ පිටිය" යන්නයි), ඉන්දියාවට ආවේණික වූ ආයුධ සහ සටන් ක්‍රමෝපායන් ඇත.
ඉන්දියානු සාම්ප්‍රදායික සටන් ක්‍රමයයි.මෙය යම් තරමකට යුධ සටන් කලාවක් වන බව පෙනේ.මෙහි කිසියම් ප්‍රබල නිල ශාස්ත්‍රයක් ඇති අතර වර්ම අඩි,වර්ම කලෛ යන නම්වලින් එය හැඳින්වේ.
මුල් ඉතිහාසය[සංස්කරණය]
පිලිප් සර්රිලි පවසන පරිදි, සංගම් යුගයේ (ක්‍රි.පූ. 600-ක්‍රි.ව. 300) දෙමළ සටන් ශිල්පීය ක්‍රම සහ ක්‍රිස්තු වර්ෂ 7 සිට උතුරු බ්‍රාහ්මණයන් සමඟ පැමිණි සංස්කෘත ධනුර් වෛදික සම්ප්‍රදායන් කලරිපපත්තුවේ මුල්ම පූර්වගාමීන් විය. සංගම් යුගයේ සෑම රණශූරයෙක්ම ඉලක්ක පුහුණුවීම්, අශ්වයන් සහ අලි පැදීම පිළිබඳ නිරන්තර හමුදා පුහුණුව ලබා ඇත. හෙල්ල (වෙල්), කඩුව (වල්), පලිහ (කෙදහම්) සහ දුනු ඊතලය (විල් අම්බු) ඇතුළු යුගයේ වැදගත් ආයුධ එකක් හෝ කිහිපයක් පිළිබඳව ඔවුහු විශේෂඥයෝ වූහ.