නිර්වාණ
| නිබ්බාන පරිවර්තන | |
|---|---|
| ඉංග්‍රීසි | Nibbana |
| පාලි | නිබ්බාන |
| සංස්කෘත | निर्वाण (නිර්වාණ) |
| බුරුම | နိဗ္ဗာန် (neibban) |
| චීන | 涅槃 (පින්යින්: nièpán) |
| ජපන් | 涅槃 (rōmaji: nehan) |
| කොරියානු | 열반 (yeolban) |
| මොංගෝලියානු | γasalang-aca nögcigsen |
| සිංහල | නිවන |
| ටිබෙට් | mya-ngan-las-'das-pa |
| තායි | นิพพาน (nibpan) |
| වියට්නාම | Niết bàn |
| බුදු දහම ශබ්ද මාලාව | |
නිර්වාණ (සංස්කෘත: निर्वाण) හෙවත් නිවන යනු ඉන්දියානු ආගම්වල (බුද්ධාගම, හින්දු ආගම, ජෛන ආගම සහ සීක් දහම) සංකල්පයක් වන අතර එය සමාජ විද්‍යාත්මක මුදා හැරීමේ අවසාන තත්වය, දුක්ඛ, දුක්ඛිත සහ සංසාරයෙන් මිදීම, නියෝජනය කරයි.[1][2][3]
භාරතීය ආගම්වල නිර්වාණය යනු මෝක්ෂය සහ මුක්ති යන්නයි. සියලුම භාරතීය ආගම් එය පරිපූර්ණ නිශ්ශබ්දතාව, නිදහස, ඉහළම සතුට මෙන්ම ඇලීමෙන් හා ලෞකික දුක්වලින් මිදීම සහ සංසාරයේ අවසානය ලෙස ප්‍රකාශ කරයි.[4][5] කෙසේ වෙතත්, අබෞද්ධ සහ බෞද්ධ සම්ප්‍රදායන් විමුක්තිය සඳහා මෙම නියමයන් එකිනෙකට වෙනස් ලෙස විස්තර කරයි.[6] හින්දු දර්ශනය අනුව බ්‍රහ්මන් සමඟ ආත්මයේ අනන්‍යතාවය එක්වීම හෝ අවබෝධ කර ගැනීමයි. ජෛනාගමේ, නිර්වාණය යනු කර්ම බන්ධනයෙන් හා සංසාරයෙන් ආත්මයක් මුදා හැරීම නියෝජනය කරන සමාජ විද්‍යාත්මක ඉලක්කය ද වේ.[7][8] බෞද්ධ සන්දර්භය තුළ, නිර්වාණය යන්නෙන් අදහස් කරන්නේ දස සංයෝජන ප්‍රහාණය කිරීම හා නැවත ඉපදීමේ ක්‍රියාවලිය දිගටම පැවතීමට හේතුවන කෙලෙස් ප්‍රහාණය කිරීමෙන් නැවත ඉපදීමේ අවසානය සනිටුහන් කිරීමයි.[6][9][10]
නිරුක්තිය
[සංස්කරණය]ආත්මය සහ බ්‍රහ්මන් යන සංකල්පය සමඟින් අධ්‍යාත්මික විමුක්තිය පිළිබඳ අදහස්, බෘහදාරණ්‍යක උපනිෂද් හි 4.4.6 වැනි පාඨය වැනි වෛදික පාඨ සහ උපනිෂද් වල දක්නට ලැබේ.[11]
"නිවී ගිය" විමුක්තිය යන සමාජ විද්‍යාත්මක අර්ථයෙන් නිර්වාණය යන පදය වේදයේ බොහෝ ස්ථානවල සහ ඊටත් වඩා පශ්චාත්-බෞද්ධ වෛෂ්ණව භාගවත පුරාණයේ දක්නට ලැබේ, කෙසේ වෙතත් ජනතාවාදී මතය වේද හෝ උපනිෂද් දෙකට ගෞරවය ලබා නොදේ. කොලින්ස් පවසන්නේ "බෞද්ධයන් එය පළමුව නිර්වාණය ලෙස හැඳින්වූ බව පෙනේ." වේද ග්‍රන්ථවල සහ උපනිෂද්වල, හොඳ, ප්‍රියජනක සහ විමුක්තිදායක දෙයක් ලෙස විස්තර කර ඇති බැවින්, මෙය මුල් බුදුදහමේ හිතාමතාම වචන භාවිත කිරීමක් විය හැකි බව, කොලින්ස් යෝජනා කරයි. කොලින්ස් පවසන්නේ නිර්වාණ යන වචනය වාචික මූලයක් වන "පිඹීම" යන වචනයේ "පිපිරුණු" යන අතීත කෘදන්ත ස්වරූපයෙන් වන අතර, "පිටතට" යන අර්ථය ඇති නිස් යන පෙරවදන සමඟ උපසර්ගය යෙදී ඇති බවයි. එබැවින් වචනයේ මුල් අර්ථය "පිපිරවීම, නිවා දැමීම" යන්නයි.
ආශ්‍රේයන්
[සංස්කරණය]- ^ Chad Meister (2009). Introducing Philosophy of Religion. Routledge. p. 25. ISBN 978-1-134-14179-1.
Buddhism: the soteriological goal is nirvana, liberation from the wheel of samsara and extinction of all desires, cravings and suffering.
- ^ "Donald S. lopez Jr., Nirvana, Encyclopædia Britannica". 29 September 2023.
- ^ Kristin Johnston Largen. What Christians Can Learn from Buddhism: Rethinking Salvation. Fortress Press. pp. 107–108. ISBN 978-1-4514-1267-3.
One important caveat must be noted: for many lay Buddhists all over the world, rebirth in a higher realm – rather than realizing nirvana – has been the primary religious goal. [...] while many Buddhists strongly emphasize the soteriological value of the Buddha's teaching on nirvana [escape from samsara], many other Buddhists focus their practice on more tangible goals, in particular on the propitious rebirth in one's next life.
- ^ Gavin Flood, Nirvana. In: John Bowker (ed.), Oxford Dictionary of World Religions
- ^ Anindita N. Balslev (2014). On World Religions: Diversity, Not Dissension. SAGE Publications. pp. 28–29. ISBN 978-93-5150-405-4.
- ^ a b Loy, David (1982). "Enlightenment in Buddhism and Advaita Vedanta". International Philosophical Quarterly. 22 (1). Philosophy Documentation Center: 65–74. doi:10.5840/ipq19822217. ISSN 0019-0365.
What most distinguishes Indian from Western philosophy is that all the important Indian systems point to the same phenomenon: Enlightenment or Liberation. Enlightenment has different names in the various systems – kaivalya, nirvana, moksha, etc. – and is described in different ways...
- ^ Brian Morris (2006). Religion and Anthropology: A Critical Introduction. Cambridge University Press. p. 51. ISBN 978-0-521-85241-8.
There has been some dispute as to the exact meaning of nirvana, but clearly the Buddhist theory of no soul seems to imply quite a different perspective from that of Vedantist philosophy, in which the individual soul or self [atman] is seen as identical with the world soul or Brahman [god] (on the doctrine of anatta [no soul] ...
- ^ Gwinyai H. Muzorewa (2000). The Great Being. Wipf. pp. 52–54. ISBN 978-1-57910-453-5.
Even the Atman depends on the Brahman. In fact, the two are essentially the same. [...] Hindu theology believes that the Atman ultimately becomes one with the Brahman. One's true identity lies in realizing that the Atman in me and the Brahman – the ground of all existence – are similar. [...] The closest kin of Atman is the Atman of all living things, which is grounded in the Brahman. When the Atman strives to be like Brahman it is only because it realizes that that is its origin – God. [...] Separation between the Atman and the Brahman is proved to be impermanent. What is ultimately permanent is the union between the Atman and the Brahman. [...] Thus, life's struggle is for the Atman to be released from the body, which is impermanent, to unite with Brahman, which is permanent – this doctrine is known as Moksha.
- ^ Collins 1990, පිටු අංක: 81–84.
- ^ Peter Harvey (2001). Buddhism. Bloomsbury Academic. pp. 98–99. ISBN 978-1-4411-4726-4.
[Nirvana is] beyond the processes involved in dying and reborn. [...] Nirvana is emptiness in being void of any grounds for the delusion of a permanent, substantial Self, and because it cannot be conceptualized in any view which links it to 'I' or 'mine' or 'Self'. It is known in this respect by one with deep insight into everything as not-Self (anatta), empty of Self.
- ^ Max Müller (2011). Theosophy Or Psychological Religion. Cambridge University Press. pp. 307–310. ISBN 978-1-108-07326-4.
