ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය
ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය இலங்கை சுதந்திரக் கட்சி Sri Lanka Freedom Party | |
|---|---|
| සභාපති | මෛත්‍රීපාල සිරිසේන |
| මහ-ලේකම් | දයාසිරි ජයසේකර |
| ආරම්භක | එස්.ඩබ්.ආර්.ඩී. බණ්ඩාරනායක |
| ආරම්භය | සැප්තැම්බර් 2, 1951 |
| බිඳීම | එක්සත් ජාතික පක්ෂය |
| පූර්වප්‍රාප්තිය | සිංහල මහ සභාව |
| මූලස්ථානය | 307 ටී. බී. ජයා මාවත, කොළඹ 10 |
| පුවත්පත | සිංහලේ, දිනකර |
| මතවාදය | සමාජ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය සිංහල බෞද්ධ ජාතිකවාදය (සමහර කොටස්)[1][2] |
| දේශපාලන ආකල්පය | මධ්‍යස්ත වාමාංශික |
| ජාතික අනුබැඳිය | එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානය |
| නිල වර්ණ | නිල් |
| ශ්‍රී ලංකා පාර්ලිමේන්තුව | 80 / 225 |
| ශ්‍රී ලංකාවේ පළාත් සභා | 269 / 417 |
| මැතිවරණ ලාංඡනය | |
අත  | |
| වෙබ් අඩවිය | |
| slfp.lk | |
ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය (ආරම්භය: 1951 සැප්තැම්බර් 2) ශ්‍රී ලංකාවේ ප්‍රධාන දේශපාලන පක්ෂයකි. එවකට පැවති එක්සත් ජාතික පක්ෂ රජයේ ඇමතිවරයෙකු වූ එස්.ඩබ්.ආර්.ඩී. බණ්ඩාරනායක මහතා ආණ්ඩු පක්ෂයෙන් ඉවත්ව විපක්ෂයේ අසුන් ගැනීමෙන් පසු මෙම පක්ෂය පිහිටුවා ගන්නා ලදී. ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය සිය පළමු පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයට මුහුණ දුන්නේ 1952 වසරේ ය. එහිදී එම පක්ෂයට ආසන 9 ක් දිනා ගත හැකි වූ අතර, බණ්ඩාරනායක මහතා විපක්ෂ නායක තනතුරට පත් වූයේ ය.
1956 ජයග්‍රහණය
[සංස්කරණය]1956 පැවති පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණය සඳහා ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය ප්‍රමුඛ මහජන එක්සත් පෙරමුණ (ම. එ. පෙ.) නම් සන්ධානයක් පිහිටුවා ගන්නා ලදී. එහි අනෙක් සාමාජිකයන් වූයේ සිංහල භාෂා පෙරමුණ සහ විප්ලවකාරී ලංකා සම සමාජ පක්ෂය ය. මෙමෙ පෙරමුණෙහි එක සටන් පාටයක් වූයේ සිංහල භාෂාව රාජ්‍ය භාෂාව බවට පත් කිරීමයි. මහජන එක්සත් පෙරමුණ, එවකට රටේ පවතී ප්‍රධානතම වාමාංශික පක්ෂය වූ ලංකා සම සමාජ පක්ෂය (ල. ස. ස. ප.) සමඟ නිතරඟ ගිවිසුමකට එළඹියේය.
මහා මැතිවරණයේදී, මහජන එක්සත් පෙරමුණ ආසන 51 ක් දිනා විශිෂ්ට ජයක් ලැබීය. ල. ස. ස. ප. ආසන 14 ක් ලබා දෙවැනි තැනට පත් විය.
බණ්ඩාරනායක ඝාතනයෙන් පසු
[සංස්කරණය]1959 සැප්තැම්බර් 25 වනදා බණ්ඩාරනායක මහතාට චීවරධාරියකු විසින් වෙඩි තබන ලදී. ඒ මහතා ඊට පසු දින ජීවිතයෙන් සමු ගත්තේය. ඉන් පසු ශ්‍රී. ලං. නි. ප. අර්බුදකාරී තත්වයකට පත් විය. නව අගමැති වරයා වූයේ විජයානන්ද දහනායක මහතා ය. කෙසේ වුවද, ඔහුට පක්ෂය එක්සත්ව තබාගත නොහැකි විය. අවසානයේ ඔහු ද, ලංකා ප්‍රජාතාන්ත්‍රික පක්ෂය නමින් දේශපාලන පක්ෂයක් පිහිටුවා ගත්තේය.කණ්ඩායම් නායිකාව ලෙස සිරිමාවෝ බණ්ඩාරනායක මැතිනිය කටයුතු කරන ලදි.
මෙවැනි තත්වයක් යටතේ වුවද, 1960 මාර්තු මාසයේ පැවැති මහා මැතිවරණයෙන් කිසිදු පක්ෂයකට බහුතර බලයක් දිනා ගත නොහැකි වීමට මූලිකවම බල පෑවේ බණ්ඩාරනායක මහතාගේ ඝාතනය හේතුවෙන් ගලා ආ 'සානුකම්පිත ඡන්ද' ය. මේ අනුව, අලුතෙන් බිහිවූ එක්සත් ජාතික පක්ෂ ආණ්ඩුව පාර්ලිමේන්තුවේ බහුතරය නොමැතිව බිඳ වැටිණ. ජූලි මාසයේ නැවත මැතිවරණයක් පවත්වන්නට සිදු විය.
සිරිමා බණ්ඩාරනායක මැතිනිය අගමැති වීම
[සංස්කරණය]1960 ජූලි මාසයේදී පැවැති ඊළඟ පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයෙන් ශ්‍රී. ලං. නි. ප. විශිෂ්ට ජයග්‍රහණයක් ලබා ගත්තේය. මේ අනුව බණ්ඩාරනායක මැතිනිය ලෝකයේ පළමු අගමැතිනිය බවට පත් වූවාය. ඇය, ස්වකීය ධූර කාලය තුල දී ප්‍රගතිශීලී තීරණ රාශියක් ගත්තා ය. 1962 වසරේ දී හමුදා කුමන්ත්‍රණයකින් ගැලවුණු ඇය 1964 දී ල. ස. ස. ප. සහ ශ්‍රී ලංකාවේ කොමියුනිස්ට් පක්ෂය සමඟ සන්ධානගත වූවා ය. එහෙත්, සී. පී. ද සිල්වා ප්‍රමුඛ පිරිසක් විපක්ෂයේ අසුන් ගැනීමත් සමඟ රාජාසන කතාව පරාජය කිරීමට විපක්ෂයට හැකි වීමෙන්, 1964 දෙසැම්බරයේ දී ආණ්ඩුව බිඳ වැටිණ.
1970 සමගි පෙරමුණු රජය
[සංස්කරණය]1965 බිහිවූ හත් හවුල් ආණ්ඩුව කල් යත්ම අවුලක් බවට පත් විය. 1970 මැතිවරණයේ දී, ශ්‍රී. ලං. නි. ප., ල. ස. ස. ප. සහ ශ්‍රී. ල. කො. ප. එක්ව සමගි පෙරමුණ ලෙස තරඟ වැදුනි. එයට ආසන 168 න් 116 ක්, එනම් 2/3 ක්, දිනා ගත හැකි විය. නැවතත් මැතිනිය අගමැති ධූරයට පත් වූවාය. 1971 ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ කැරැල්ල, 1972 මැයි 22 දා ශ්‍රී ලංකා ජනරජය පිහිටුවීම, 1975 දී ල. ස. ස. ප. ය සමඟි පෙරමුණෙන් ඉවත් වීම, 1976 පස් වෙනි නොබැඳි ජාතීන්ගේ සමුළුව කොළඹ දී පැවැත්වීම ආදිය මේ සමයහි සිදු වූ වැදගත් සිදු වීම කිහිපයකි.
1977 පරාජය
[සංස්කරණය]1977 මැතිවරණයේ දී එක්සත් ජාතික පක්ෂයට ආසන 140 ක්, එනම් 5/6 ක බලයක් දිනා දෙමිනි. ශ්‍රී. ල. නි. ප. ආසන 8 කට බැස්සේය. එයින් සමහරක් ආසන දිනා ගත්තේ, බහු මන්ත්‍රී ආසන වූ හෙයිනි.
1980 දී බණ්ඩාරනායක මැතිනියගේ ප්‍රජා අයිතිය වසර 7 කට අහෝසි කරන ලදී. ශ්‍රී. ල. නි. ප. සහ විපක්ෂයේ අනෙක් කණ්ඩායම් අසමඟිව භේද භින්න වී තිබීම එ. ජා. ප. රජයට මහත් පිටිවහලක් විය. 1988 දී, මැතිනිය යලි ජනාධිපතිවරණයට ඉදිරිපත් වුවද එහිදී ඈ ප්‍රේමදාස මහතාට පරාජය වූවා ය.
1994 බලයට පත් වීම
[සංස්කරණය]ශ්‍රී. ල. නි ප. ප්‍රමුඛ පක්ෂ කිහිපයක් විසින් පොදුජන එක්සත් පෙරමුණ (පො. එ. පෙ.) නම් සන්ධානයක් පිහිටුවා ගනු ලැබුනේ එ. ජා. ප. රජය පරාජය කිරීම මූලික අරමුණ කරගෙන ය. 1993 දකුණු පළාත් සභාවේ බලය ලබා ගැනීමෙන් ඇරඹි මෙමෙ ගමන 1994 නොවැම්බරයේදී කූටප්‍රාප්තියට පැමිණියේ බණ්ඩාරනායක යුවලගේ දියණිය වන චන්ද්‍රිකා බණ්ඩාරනායක කුමාරතුංග මහත්මිය ජනාධිපතිවරණය ජය ගැනීමෙනි. එයට පෙර ඇය බස්නාහිර පළාතේ මහා ඇමතිවරිය ලෙස ද, 1994 අගෝස්තු මැතිවරණයෙන් පසු අගමැතිවරිය ලෙස ද කටයුතු කළා ය.
එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානය බිහිවීම
[සංස්කරණය]පො. එ. පෙ. 2001 පැවැති මහා මැතිවරණය පරාජය වූ අතර එ. ජා. ප. රජයක් බිහි විය. 2004 මුලදී පො. එ. පෙ. සහ ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ එක්ව එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානය (එ. ජ. නි. ස.) පිහිටුවා ගන්නා ලදී. 2004 අප්‍රේල් මාසයේ පැවැති මැතිවරණයෙන් සන්ධානය ජය ලැබූ අතර ශ්‍රී. ල. නි. පාක්ෂිකයෙකු වන මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා අගමැති බවට පත් විය. 2005 නොවැම්බරයේදී ඒ මහතා ජනාධිපති ධූරයට පත් විය. 2009 වසරේදි මිලෙච්ඡ කොටි ත්‍ර‍ස්තවාදය සහමුලින්ම අවසන් කර ලංකාවට නියම නිදහසක් ගෙනඒමට එතුමා කටයුතු කිරීම ඓතිහාසික සිදුවීමකි.
2015 මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහතාගේ ආගමනය
[සංස්කරණය]ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා 2014 වසරේ පැවැත්වූ ජනාධිපතිවරණයේදී ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ එකල ලේකම් වූ මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහතා එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ පොදු අපේකෂකයා වශයෙන් ඉදිරිපත් වුනා. එහිදී මහින්ද රාජපක්ෂ මහාත පරාජය කර ඡන්ද හැට දෙලක්ෂයකට ආසන්න මනාප සංඛ්‍යාවක් රැගෙන මෛත්‍රීපාල මහතාගේ ජනාධිපතිත්වයෙන් යුත් එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානය සහ එකසත් ජාතික පක්ෂය එකතුවූ ආණ්ඩුවක් පිහිටුවන ලදී. ඒ 2015 වසරේ ජනවාරි 8 වැනිදායි. ජනාධිපති සිරිසේන මහතා විසින් අගමැති ලෙස රනිල් වික්‍ර‍මසිංහ මහතා පත්කරන ලදී.
සිරිසේන ජනාධිපති ධුරය දැරූ කාලය තුළ, ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂ සාමාජිකයින් සංඛ්‍යාත්මකව කැබිනට් මණ්ඩලයේ ආධිපත්‍යය දැරීමට සමත් වූ අතර, බොහෝ දුරට පහළ ශ්‍රේණිගත කිරීම් සහිත තනතුරු ද හිමි විය. විධායක බලතල අගමැති වෙත පැවරීමකින් තොරව ජනාධිපතිවරයාගේ බලතල අඩු කිරීම සඳහා එක්සත් ජාතික පක්ෂය විසින් යෝජනා කරන ලද ශ්‍රී ලංකා ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 19 වන සංශෝධනය සංශෝධනය කිරීමේදී ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය, විශේෂයෙන් රාජපක්ෂ කණ්ඩායම, මූලික විය. කෙසේ වෙතත්, වත්මන් සහ බොහෝ දුරට ජනප්‍රිය නොවන මැතිවරණ ක්‍රමය වෙනස් කිරීමට ජනාධිපති සිරිසේන සහ ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය ගත් දැඩි උත්සාහයන් අසාර්ථක වූයේ එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ සහ අනෙකුත් කුඩා පක්ෂවල දැඩි විරෝධය හේතුවෙන්.[50]
2015 අගෝස්තු 14 වන දින, රාජපක්ෂ හිතවාදී සහ මහලේකම් අනුර ප්‍රියදර්ශන යාපා එම තනතුරෙන් ඉවත් කර ඇති බවට සිරිසේන ලිපියක් නිකුත් කරමින් කියා සිටියේ, යාපා පක්ෂ ප්‍රතිපත්තියට පටහැනි බවත් සභාපතිවරයාගේ නියෝගවලට අකීකරු වන බවත්ය. එහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස, සිරසේන මහතා පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයට පැය 48 කට පෙර තම පක්ෂපාතී දුමින්ද දිසානායක මහතා වැඩබලන මහලේකම්වරයා ලෙස පත් කළ අතර, ඉන්පසු 2015 අගෝස්තු 24 වන දින දක්වා අනුර ප්‍රියදර්ශන යාපා මහතා මහලේකම් ධුරයෙන් ඉවත් කිරීම සඳහා අධිකරණ නියෝගයක් ද ලබා ගත්තේය. අවසානයේදී, සිරිසේන මහතා ශ්‍රීලනිපයේ සහ එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානයේ මහලේකම්වරුන් දෙදෙනාම නෙරපා හැරියේය.
2015 පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයේදී, ශ්‍රීලනිප නායකත්වයෙන් යුත් එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානය ආසන 95 ක් පමණක් දිනා ගත් අතර එහි විපක්ෂය වන එක්සත් ජාතික පක්ෂය නායකත්වයෙන් යුත් එක්සත් ජාතික පෙරමුණ ආසන 106 ක් දිනා ගත්තේය. මැතිවරණය ජයග්‍රහණය කළ එක්සත් ජාතික පක්ෂය, ජාතික එක්සත් රජයක් නිර්මාණය කිරීමට ශ්‍රීලනිපයට ආරාධනා කළ අතර එක්සත් ජාතික පක්ෂය සහ ශ්‍රීලනිප අතර ගිවිසුමක් අත්සන් කරන ලදී. මන්ත්‍රීවරුන් 45 දෙනෙකු රජයට එක් වූ අතර මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා ඇතුළු මන්ත්‍රීවරුන් 50 දෙනෙකු විපක්ෂයේ රැඳී සිටි අතර, එහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස ශ්‍රීලනිපය තුළ භේදයක් ඇති විය.
ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණ සමඟ සන්ධානය (2019–2022)
[සංස්කරණය]2018 වන විට, ශ්‍රී ලංකා දේශපාලනය තුළ ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ බලපෑම පහත වැටීමට පටන් ගත් අතර, 2018 පළාත් පාලන මැතිවරණයේදී දැඩි පරාජයක් අත්විඳිමින් තුන්වන ස්ථානයට පත් වූ අතර, හිටපු ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්ෂගේ නායකත්වයෙන් යුත් අලුතින් පිහිටුවන ලද ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණ (SLPP) පළමු ස්ථානයට පත් වූ අතර, ඡන්දවලින් 40% ක් ලබා ගනිමින් සහ වැඩිම ආසන සංඛ්‍යාවක් සහ පළාත් පාලන ආයතන ලබා ගත්තේය. 2019 ජනාධිපතිවරණයේදී, ජනාධිපති සිරිසේන දෙවන වරටත් තරඟ කිරීමට සුදුසුකම් ලැබුවද, මැතිවරණය ජයග්‍රහණය කළ SLPP අපේක්ෂක ගෝඨාභය රාජපක්ෂට සහාය දැක්වීමට තීරණය කළේය.
SLPP, SLFP සහ තවත් කුඩා පක්ෂ කිහිපයක් 2020 ශ්‍රී ලංකා පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයට තරඟ කිරීම සඳහා ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පොදුජන සන්ධානය නමින් නව දේශපාලන සන්ධානයක් පිහිටුවා ගත්හ. නව සන්ධානය පාර්ලිමේන්තුවේ ආසන 145 ක් දිනා ගනිමින් අතිවිශිෂ්ට ජයග්‍රහණයක් ලබා ගත්තේය.
කෙසේ වෙතත්, 2021 සහ 2022 අතර කාලය තුළ, රාජපක්ෂ රජයේ ජනප්‍රියතාවය බොහෝ දුරට අහිමි වීමට පටන් ගෙන තිබුණි. රජයේ දුර්වල කළමනාකරණය හේතුවෙන් පවතින ආර්ථික අර්බුදය තවත් නරක අතට හැරෙමින් තිබුණි. 2021 වන විට, ශ්‍රී ලංකාවේ විදේශ ණය ජාතියේ දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයෙන් 101% දක්වා ඉහළ ගොස් තිබුණි. රාජපක්ෂ පවුලේ සහෝදරයන් වන බැසිල් රාජපක්ෂ මුදල් අමාත්‍යවරයා ලෙසත්, මහින්ද රාජපක්ෂ අගමැති ලෙසත්, රාජපක්ෂ පවුලේ තවත් සාමාජිකයින් කිහිප දෙනෙකු රජයේ ප්‍රමුඛ තනතුරු දැරීමත් සමඟ රජය ද දැඩි ඥාති සංග්‍රහයක් වෙමින් පැවතුනි.
2022 අප්‍රේල් 5 වන දින, රාජපක්ෂ රජය කෙරෙහි වැඩිවන අතෘප්තිය මධ්‍යයේ, ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණට ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය ඇතුළු ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ එහි ප්‍රධාන සගයන් බොහෝ දෙනෙකු අහිමි වීමට පටන් ගත්තේය. ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය මධ්‍යස්ථ පක්ෂයක් බවට පත්වන බවත්, අනාගත මැතිවරණවලදී ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණෙන් වෙන්ව තරඟ කරන බවත් මෛත්‍රීපාල සිරිසේන පොරොන්දු විය.
2023 ජනවාරි 11 වන දින, නිදහස් ජනතා සන්ධානය පිහිටුවන ලද අතර, එයට ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය, විමල් වීරවංශගේ නායකත්වයෙන් යුත් උත්තර ලංකා සභාව සහ ඩලස් අලහප්පෙරුමගේ නායකත්වයෙන් යුත් නිදහස් ජනතා කොංග්‍රසය ඇතුළත් විය. මෙම පක්ෂ තුනම කලින් ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණේ නායකත්වයෙන් යුත් ශ්‍රී ලංකා නිදහස් නිදහස් සන්ධානය සමඟ සන්ධානගතව සිටි පක්ෂ වූ අතර පසුව එම සන්ධානයෙන් ඉවත් විය. දේශපාලන සන්ධානය කෙටි කාලීන එකක් වූ අතර, 2023 පළාත් පාලන මැතිවරණයට තරඟ කිරීම සඳහා පිහිටුවන ලද අතර අවසානයේ එය කිසි විටෙකත් සිදු නොවීය.
අභ්‍යන්තර අර්බුදය
[සංස්කරණය]ශ්‍රීලනිපයේ හිටපු සභාපතිනි චන්ද්‍රිකා කුමාරතුංග විසින් ගොනු කරන ලද නඩුවකින් පසුව, 2024 අප්‍රේල් 4 වන දින, කොළඹ දිස්ත්‍රික් අධිකරණය, මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහතා පක්ෂ සභාපතිවරයා ලෙස කටයුතු කිරීම අප්‍රේල් 18 වන දින දක්වා තාවකාලිකව වළක්වාලමින් අතුරු තහනම් නියෝගයක් නිකුත් කළේය. දින කිහිපයකට පසු, කොළඹ ශ්‍රීලනිප මූලස්ථානයට ඇතුළුවීම පොලිසිය විසින් සියලුම පුද්ගලයින්ට අත්හිටුවන ලදී. අප්‍රේල් 8 වන දින, නිමල් සිරිපාල ද සිල්වා මහතා ශ්‍රීලනිපයේ වැඩබලන සභාපතිවරයා ලෙස පත් කරන ලදී. 2024 අප්‍රේල් 21 වන දින, පක්ෂයේ සිරිසේන හිතවාදී කණ්ඩායම කැබිනට් අමාත්‍ය විජේදාස රාජපක්ෂ මහතා ශ්‍රීලනිපයේ වැඩබලන සභාපතිවරයා ලෙස පත් කරන ලදී. දැන් වැඩබලන සභාපතිවරුන් දෙදෙනෙකු සිටින බැවින්, ශ්‍රීලනිපයේ අභ්‍යන්තර භේදය තවත් උග්‍ර විය. ඉදිරි ජනාධිපතිවරණයේදී ශ්‍රීලනිප අපේක්ෂකයා ලෙස තරඟ කිරීම සඳහා පක්ෂයේ මධ්‍යම කාරක සභාවේ සාමාජිකයින්ගෙන් තමාට ඉල්ලීම් කිහිපයක් ලැබුණු බව රාජපක්ෂ මහතා හෙළි කළේය.
2024 මැයි 12 වන දින, සිරිසේන ශ්‍රීලනිප සභාපති ධුරයෙන් ඉල්ලා අස්වන බව නිවේදනය කළ අතර, සිරිසේනට පක්ෂපාතී කණ්ඩායම නව සභාපතිවරයා ලෙස විජයදාස රාජපක්ෂ පත් කිරීමට ඒකමතිකව ඡන්දය ප්‍රකාශ කළේය. කෙසේ වෙතත්, ශ්‍රීලනිපයේ සිරිසේන විරෝධී කණ්ඩායම තවමත් එම පත්වීම අනුමත කළේ නැත.
2024 ජනාධිපතිවරණයේදී, පක්ෂය කොටස් තුනකට බෙදී ගිය අතර, සිරිසේන කණ්ඩායම ජනාධිපතිවරණයේදී ජාතික ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී පෙරමුණේ ජනාධිපති අපේක්ෂකයා ලෙස විජයදාස රාජපක්ෂට සහාය දැක්වු අතර, සිරිපාල කණ්ඩායම එවකට ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහට සහාය දැක්විය.අනෙක් දයාසිරි කණ්ඩායම සමගි ජන බලවේගයේ විපක්ෂ නායක සජිත් ප්‍රේමදාසට සහාය දැැක්විය
Leadership
[සංස්කරණය]Chairperson
[සංස්කරණය]| නම | ඡායාරූපය | පක්ෂ නායකත්වය දැරූ කාල සීමාව |
|---|---|---|
| එස්.ඩබ්.ආර්.ඩී. බණ්ඩාරනායක | .jpg)
|
1951–1959 |
| සී. පී. ද සිල්වා | 1959–1960 | |
| සිරිමාවෝ බණ්ඩාරනායක | _(Hon.Sirimavo_Bandaranaike_with_Hon.Lalith_Athulathmudali_Crop).jpg)
|
1960–1994 |
| චන්ද්‍රිකා කුමාරතුංග | .jpg)
|
1994–2006 |
| මහින්ද රාජපක්ෂ | .JPG)
|
2006–2015 |
| මෛත්‍රීපාල සිරිසේන | .jpg)
|
2015–2024 |
| මතභේදාාත්මක | 2024–මේ දක්වා |
මහලේකම්වරු
[සංස්කරණය]- බර්නාඩ් අලුවිහාරේ
- සරවණමුත්තු තන්ගරාජා
- බදියුදීන් මොහොමඩ්
- Patrick de Silva Kularatne
- J. R. P. Suriyapperuma
- ධර්මසිරි සේනානායක (c.1992 – 24 July 2000)
- එස්.බී. දිසානායක (August 2000 – October 2001)
- මෛත්‍රීපාල සිරිසේන (October 2001 – 21 November 2014)
- අනුර ප්‍රියදර්ශන යාපා (21 November 2014 – 14 August 2015)
- දුමින්ද දිසානායක (14 August 2015 – 3 June 2018)
- රෝහණ ලක්ෂ්මන් පියදාස (3 June 2018 – 3 January 2019)
- දයාසිරි ජයසේකර (3 January 2019 – 5 September 2023)[3][4]
- දුෂ්මන්ත මිත්‍රපාල (acting) (11 September 2023 – 12 May 2024)[5]
- කීර්ති උඩවත්ත (acting) (12 May 2024 – present)[6]
මැතිවරණ ඉතිහාසය
[සංස්කරණය]ජනාධිපතිවරණ
[සංස්කරණය]| වසර | අපේක්ෂකයා | ඡන්ද | % | ප්‍රතිඵලය |
|---|---|---|---|---|
| 1982 | හෙක්ටර් කොබ්බැකඩුව | 2,548,438 | 39.07% | පරාජය |
| 1988 | සිරිමාවෝ බණ්ඩාරනායක | 2,289,860 | 44.95% | පරාජය |
| 1994 | චන්ද්‍රිකා කුමාරතුංග | 4,709,205 | 62.28% | ජය |
| 1999 | චන්ද්‍රිකා කුමාරතුංග | 4,312,157 | 51.12% | ජය |
| 2005 | මහින්ද රාජපක්ෂ | 4,887,152 | 50.29% | ජය |
| 2010 | මහින්ද රාජපක්ෂ | 6,015,934 | 57.88% | ජය |
| 2015 | මහින්ද රාජපක්ෂ | 5,768,090 | 47.58% | පරාජය[a] |
| 2019 | ගෝඨාභය රාජපක්ෂ (සහය දැක්විය)[b] | 6,924,255 | 52.25% | ජය |
| 2024 | විජයදාස රාජපක්ෂ[c] | 21,306 | 0.16% | පරාජය |
පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණ
[සංස්කරණය]| වසර | ඡන්ද | % | ආසන | +/– | නායකයා | ආණ්ඩුබලය |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1952 | 361,250 | 15.52% | 9 / 95
|
 9
|
එස්.ඩබ්.ආර්.ඩී. බණ්ඩාරනායක | විපක්ෂය |
| 1956 | 1,046,277 | 39.52% | 51 / 95
|
 42
|
Government | |
| 1960 (March) | 647,175 | 21.28% | 46 / 151
|
▼ 5 | ි.පී. ද සිල්වා | විපක්ෂය |
| 1960 (July) | 1,022,171 | 33.22% | 75 / 151
|
29
|
සිරිමාවෝ බණ්ඩාරනායක | ආණ්ඩු පක්ෂය |
| 1965 | 1,221,437 | 30.18% | 41 / 151
|
▼ 34 | විපක්ෂය | |
| 1970 | 1,839,979 | 36.86% | 91 / 151
|
50
|
ආණ්ඩු පක්ෂය | |
| 1977 | 1,855,331 | 29.72% | 8 / 168
|
▼ 83 | විපක්ෂය | |
| 1989 | 1,780,599 | 31.8% | 67 / 225
|
59
|
විපක්ෂය | |
| 1994 | පොදු ජන එක්සත් පෙරමුණ හි හවුල්කාරී පක්ෂයකි. |
චන්ද්‍රිකා කුමාරතුංග | ආණ්ඩු පක්ෂය | |||
| 2000 | පොදු ජන එක්සත් පෙරමුණ හි හවුල්කාරී පක්ෂයකි. |
ආණ්ඩු පක්ෂය | ||||
| 2001 | පොදු ජන එක්සත් පෙරමුණ හි හවුල්කාරී පක්ෂයකි. |
විපක්ෂය | ||||
| 2004 | එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානය හි හවුල්කාරී පක්ෂයකි. |
ආණ්ඩු පක්ෂය | ||||
| 2010 | එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානය හි හවුල්කාරී පක්ෂයකි. |
මහින්ද රාජපක්ෂ | ආණ්ඩු පක්ෂය | |||
| විපක්ෂය (2015)[7] | ||||||
| 2015 | එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානය හි හවුල්කාරී පක්ෂයකි. |
මෛත්‍රීපාල සිරිසේන | ආණ්ඩු පක්ෂය/විපක්ෂය (2015–2018)[d] | |||
| විපක්ෂය (2018–2019)[8] | ||||||
| 2020 | ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පොදුජන සන්ධානය හි හවුල්කාරී පක්ෂයකි. |
Government (2020–2022) | ||||
| විපක්ෂය (2022 සිට) | ||||||
| 2024 | නව ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී පෙරමුණ හි හවුල්කාරී පක්ෂයකි. |
නිමල් සිරිපාල ද සිල්වා | විපක්ෂය | |||
සටහන්
[සංස්කරණය]- ^ රාජපක්ෂ පරාජය වු පසු, ජයග්‍රාහකයා වූ මෛත්‍රීපාල සිරිසේන, ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ සාමාජිකයෙකු වූ නිසා පසුව පක්ෂ සභාපති බවට පත්විය.
- ^ ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණු අපේක්ෂකයාට සහය දැක්විය.
- ^ ජාතික ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී පෙරමුණේ අපේක්ෂකයෙකු ලෙස තරඟ කළේය.
- ^ පක්ෂයේ එක් කොටසක් එක්සත් ජාතික පක්ෂය නායකත්වය දුන් යහපාලන රජයට එක් වූ අතර අනෙක් කණ්ඩායම විපක්ෂයේ අසුන් ගත්හ.
මූලාශ්‍ර
[සංස්කරණය]- ^ ද සිල්වා, නලින් (22 මාර්තු 2011). "ශ්‍රී ලංකා ඊස් නයිදර් ඊජිප්ට් නෝර් ලිබියා". දි අයිලන්ඩ්.
- ^ "ශ්‍රී ලංකා: දි එත්නික් ඩිවයිඩ්". බීබීසී නිව්ස්. 16 මැයි 2000.
- ^ "Sri Lanka : Dayasiri Jayasekara appointed as General Secretary of SLFP". colombopage.com. සම්ප්‍රවේශය 5 January 2019.
- ^ "SLFP suspends membership of Dayasiri Jayasekara". NewsWire. 2023-09-06. සම්ප්‍රවේශය 2024-04-07.
- ^ "MP Sarathi Dushmantha appointed as stand-in for SLFP general secretary". adaderana.lk. සම්ප්‍රවේශය 2024-04-07.
- ^ උපුටාදැක්වීම් දෝෂය: අනීතික
<ref>ටැගය;:0නමැති ආශ්‍රේයන් සඳහා කිසිදු පෙළක් සපයා නොතිබුණි - ^ "Nimal Siripala de Silva appointed as the new Opposition Leader". Sri Lanka News – Newsfirst. 16 January 2015.
- ^ "UPFA to sit in the Opposition". Sunday Observer. 15 December 2018.
