Jump to content

චාඕ වෙයි

විකිපීඩියා වෙතින්
වෙයි
220–266
චාඕ වෙයි භූමිය (කහ පැහැයෙන්), ක්‍රි.ව. 262.
චාඕ වෙයි භූමිය (කහ පැහැයෙන්), ක්‍රි.ව. 262.
තත්ත්වයඅධිරාජ්‍යය
අගනුවරෂුචුවාං (220–226),[1] ලුඕයාං (226–266)
පොදු භාෂා(ව)පැරණි චීන
ආගම
තාඕ ආගම, කොන්ෆියුසියානුවාදය, චීන ජන ආගම
රජයරාජාණ්ඩුව
අධිරාජ 
• 220–226
චාඕ පි
• 226–239
චාඕ රුයි
• 239–254
චාඕ ෆං
• 254–260
චාඕ මාඕ
• 260–266
චාඕ හුවාන්
Historical eraතුන් රාජධානි
• හන් හි ෂියාන් අධිරාජයා සිහසුන අත්හැරීම
11 දෙසැම්බර් 220[2][3]
• නැගෙනහිර වූ රාජ්‍යය වෙයි වෙතින් ස්වාධීනත්වය ප්‍රකාශයට පත් කිරීම
222
• චාඕ වෙයි රාජ්‍යය විසින් ෂූ හන් යටත් කරගැනීම
263
• චාඕ හුවාන් ධුරය අත්හැරීම
4 පෙබරවාරි 266[a]
ජනගහණය
• 260
4,432,881 (මතභේදාත්මක)[5][b]
ව්‍යවහාර මුදලචීන කාසි, චීන මුදල් (වු චු)
Preceded by
Succeeded by
නැගෙනහිර හන්
බටහිර ජින්
වර්තමානයේ මෙය අයත් වන්නේචීනය
උතුරු කොරියාව
වියට්නාමය[c]
චාඕ වෙයි
Traditional Chinese曹魏
Simplified Chinese曹魏
Hanyu PinyinCáo Wèi
චීන ඉතිහාසය
චීන ඉතිහාසය
චීන ඉතිහාසය
පුරාතන
නියෝලිතික ක්‍රි.පූ. 8500 – 2070 පමණ
ෂියා රාජවංශය කි.පූ. 2100–1600
ෂෑං රාජවංශය ක්‍රි.පූ. 1600–1046
චෞ රාජවංශය ක්‍රි.පූ. 1045–256
 බටහිර චෞ
 නැගෙනහිර චෞ
   වසන්ත සහ සරත් සමය
   යුද්ධ රාජ්‍ය සමය
අධිරාජකීය
චින් රාජවංශය ක්‍රි.පූ. 221–206
හන් රාජවංශය ක්‍රි.පූ.206– ක්‍රි.ව.220
  බටහිර හන්
  ෂින්
  නැගෙනහිර හන්
තුන් රාජධානි 220–280
  වෙයි, ෂු සහ වු
ජින් රාජවංශය 265–420
  බටහිර ජින් රාජධානි 16
304–439
  නැගෙනහිර ජින්
දකුණු සහ උතුරු රාජවංශ
420–589
සුයි රාජවංශය 581–618
තාං රාජවංශය 618–907
  ( දෙවන චෞ 690–705 )
රාජවංශ 5 සහ
රාජධානි 10

907–960
ලියාඕ රාජවංශය
907–1125
සොං රාජවංශය
960–1279
  උතුරු සොං බටහිර ශියා
  දකුණු සොං ජින්
යුවාන් රාජවංශය 1271–1368
මිං රාජවංශය 1368–1644
චිං රාජවංශය 1644–1911
නූතන
චීන සමූහාණ්ඩුව 1912–1949
මහජන චීන
සමූහාණ්ඩුව

1949–වර්තමානය
චීන
සමූහාණ්ඩුව

(තායිවානය)
1945–වර්තමානය

වෙයි (220–266), හෙවත් චාඕ වෙයි හෝ පැරණි වෙයි,[10][11] යනුවෙන් හැඳින්වෙන්නේ චීනයේ තුන් රාජධානි යුගයේ (220-280) පැවති ප්‍රධාන රාජ්‍ය ත්‍රිත්වයෙන් එකකි. මුලින් ෂුචං, සහ පසුව ලුඕයාං අගනගරය කරගත් මෙම රාජ්‍යය ස්ථාපනය කරන ලද්දේ චාඕ පි විසින් 220 දී ය. මේ සඳහා නැගෙනහිර හන් රාජවංශයේ අවසාන සමයේ ඔහුගේ පියා වූ චාඕ චාඕ දැමූ අඩිතාලම පිටිවහලක් වන්නට ඇත. "වෙයි" යන නාමය මුලින්ම චාඕ චාඕ සමඟ සම්බන්ධ වන්නේ ඔහු 213දී නැගෙනහිර හන් රජය යටතේ වෙයි හි ආදිපාදවරයාව සිටි කාලයේ ය. 220 දී චාඕ පි අධිරාජයා ලෙස ප්‍රකාශයට පත් කිරීමත් සමඟ, සිය රාජ්‍යයේ නම ද එලෙසින් භාවිතා විය.

සටහන්

[සංස්කරණය]
  1. ^ Cao Huan abdicated on the renxu (壬戌) day of the 12th month in the 1st year of the Taishi era of the reign of Emperor Wu of Jin.[4] This date corresponds to 4 February 266 in the Gregorian calendar.
  2. ^ This figure, based on numbers given in the Sanguozhi, has been called into question since the census system is claimed to have been flawed. The actual population is likely to be far greater.[6] Tanner (2009) estimates the population of Wei to be over ⅔ of the Han population.[7]
  3. ^ (221-222—through Eastern Wu vassalage;[8][9] 263–266)

ආශ්‍රේයයන්

[සංස්කරණය]
  1. ^ Achilles Fang. Chronicles of the Three Kingdoms. Spring, first month (Feb. 15 – Mar. 15). The Emperor was about to come to Xu-chang when the south gate of Xu-chang collapsed from some unexplained cause. The Emperor was displeased at this and did not enter the city.
  2. ^ Achilles Fang. Chronicles of the Three Kingdoms. In the tenth month of 220 (November), various ministers proposed that Cao Pi replace Liu Xie as the emperor, citing various astrological signs. On November 25, Liu Xie performed various ceremonies in preparation for abdicating the throne. On December 11, Liu Xie formally abdicated the throne and Cao Pi ascended as the new emperor.
  3. ^ Rafe de Crespigny. To Establish Peace. On 11 December Cao Cao's son and successor Cao Pi received the abdication of the Han Emperor and took the imperial title for himself, with a new reign period Huangchu "Yellow Beginning," named in honour of the new Power of Yellow and Earth which had been foretold should succeed to the Red and Fire of Han. (Cf. note 84 to Jian'an 24.)
  4. ^ ([泰始元年]十二月,壬戌,魏帝禪位于晉;) Zizhi Tongjian vol. 79.
  5. ^ Zou Jiwan (චීන: 鄒紀萬), Zhongguo Tongshi – Weijin Nanbeichao Shi 中國通史·魏晉南北朝史, (1992).
  6. ^ Institute of Advanced Studies (December 1991). Barme, Gerome (ed.). Easy Asian History: THE CONTINUATION OF Papers on Far Eastern History (PDF) (Number 2 ed.). Canberra, Australia: Australian National University. pp. 149–152. සම්ප්‍රවේශය 29 March 2015.
  7. ^ Tanner, Harold M. (13 March 2009). "Chapter 5: The Age of Warriors and Buddhists". China: A History. Hackett Publishing. p. 142. When it was established, Wu had only one-sixth of the population of the Eastern Han Empire (Cao Wei held over two-thirds of the Han population).
  8. ^ Sima Guang. Zizhi Tongjian. In the eighth month of 221, Sun Quan sent ambassadors to Wei declaring himself a subject of Cao Pi's state
  9. ^ Achilles Fang. Chronicles of the Three Kingdoms. Eighth month (Sept. 5 – Oct. 3). Sun Quan sent an envoy to declare himself the subject of the Wei
  10. ^ The Mirror Illuminating the Royal Genealogies. Otto Harrassowitz Verlag. 1994. p. 80. ISBN 3447035102.
  11. ^ Ching-hsiung Wu, ed. (1940). T'ien Hsia Monthly. Vol. 11. Kelly and Walsh. p. 370.

වැඩිදුර කියවීමට

[සංස්කරණය]

සැකිල්ල:People of Cao Wei

"https://si.wikipedia.org/w/index.php?title=චාඕ_වෙයි&oldid=591985" වෙතින් සම්ප්‍රවේශනය කෙරිණි