ජේම්ස් පීස්
කෙනත් ජේම්ස් පීස් (ඉංග්‍රීසි භාෂාව: Kenneth James Peace), උපත ලැබුවේ 1963 සැප්තැම්බර් 28 ජේස්ලිහිය. ඔහු ස්කොට්ලන්ත සංගීතඥයෙක්, ප්‍රසංග පියානෝ වාදකයෙකු සහ දෘශ්‍ය කලාකරුවෙකු ද වේ.
ජීවිතය
[සංස්කරණය]ජේම්ස් පීස් උපත ලැබුවේ ස්කොට්ලන්තයේ පේස්ලි (ඉංග්‍රීසි භාෂාව: Paisley) හි 1963 සැප්තැම්බර් 28 දිනයි.[1][2] ඔහු සිය ළමා කාලයෙන් වැඩි කාලයක් ගත කළේ ස්කොට්ලන්තයට බටහිර දෙසින් වූ මුහුදු වෙරළේ පිහිටි හෙලන්ස්බර්ග්හි (ඉංග්‍රීසි: Helensburgh) ය.[1][3] ඔහුගේ පවුලේ බොහෝ කලාකරුවන් සිටී. (උදා: ජෝන් මැක්ගී, ඉංග්‍රීසි: John McGhie), ඔහු 20 වන සියවසේ මුල් භාගයේ ජනප්‍රිය සංගීත රචකයෙකු වූ ෆීලික්ස් බර්න්ස්ට (ඉංග්‍රීසි: Felix Burns) ද ඥාතී සම්බන්ධ ය. ඔහු වයස අවුරුදු අටේ සිට පියානෝ වාදන හැදෑරූ අතර ඔහුගේ පළමු ප්‍රසංගය සිදු වූයේ වයස අවුරුදු දාහතරේදී ස්කොට් ජොප්ලින් (ඉංග්‍රීසි: Scott Joplin) ගේ සංගීතයක් ඉදිරිපත් කිරීමෙන්. වසර දෙකකට පසුව, ඔහු ලාබාලතම පූර්ණ කාලීන ශිෂ්‍යයා ලෙස රාජකීය ස්කොට්ලන්ත සංගීත හා නාට්‍ය ඇකඩමියට (දැන් හැඳින්වෙන්නේ: ස්කොට්ලන්තයේ රාජකීය සංරක්ෂණාගාරය, ඉංග්‍රීසි භාෂාව: Royal Conservatoire of Scotland) ඇතුලත් වුනි.[1][3][4][5] 1983 දී ඔහු ග්ලාස්ගෝ විශ්ව විද්‍යාලයෙන් (ඉංග්‍රීසි: Glasgow University) B.A. උපාධිය ලබා ගත්තේ පියානෝ වාදනය ඉගැන්වීම සඳහාය.[6][7] ඊට පසු අවුරුද්දේ ඔහු සංගීත ප්‍රසංග පිළිබඳ ඩිප්ලෝමාවක් ලබාගනුයේ “RSAMD” වාදක මණ්ඩලය සමඟ මෙන්ඩල්ස්සොන්ගේ කොන්සේයාටෝ පියානෝ නොම්බර 1 (ඉංග්‍රීසි: Piano Concerto No 1) වාදනය කිරීමෙනි.[1] විධිමත් අධ්‍යාපනය හැදෑරීමෙන් පසු පියානෝ වාදකයෙකු ලෙස ඔහුට බොහෝ ඉල්ලුමක් තිබූ අතර ඔහු 1988-1991 අතර කාලයේදී ජීවත් වූයේ එඩින්බරෝහි ය.[1][3]
ජේම්ස් පීස් 1991-2009 දක්වා බැඩ් නෞහයිම් (ජර්මානු භාෂාව: Bad Nauheim), ජර්මනිය (ජර්මානු භාෂාව: Bundesrepublik Deutschland) හි වාසය කළේය.[6][7][8] 1998 සිට ඔහු ටැන්ගෝ ගැන අධ්‍යයනයක් කළ අතර ඔහුගේම ටැන්ගෝ ආශ්‍රිත පියානෝ සංයුතිය Tango escocés (ස්කොට්ලන්ත ටැන්ගෝ) සංයුක්ත තැටිය නිෂ්පාදනය කළ අතර 2002 දී ඔහු වික්ටෝරියා සංගීත විද්‍යාලයේ සාමාජිකයෙකු විය.[3][8] එම වසරේම ඔහු සැප්තැම්බර්/ඔක්තෝම්බර් මාසවලදී උතුරු ජර්මනියේ ඒකල ප්‍රසංග චාරිකා සහ නොවැම්බර් මාසයේදී මැද පෙරදිග යන අතර ඔහුගේ ටැන්ගෝ XVII හි පළමු ප්‍රසංගය හොංකොංහිදී ලබා දුන්නේය.[8][9][10][11][12]
ඊළඟ වසර කිහිපය තුළ ඔහුගේ කාර්ය සාධනය සංකේන්ද්‍රණය වූයේ යුරෝපය තුළ ය. පහත සඳහන් අගනගර වල ඔහු තමාගේම ටැංගෝ වාදනය කර ඇත: ඇම්ස්ටර්ඩෑම්, ඇතන්ස්,[13] බර්ලින්,[14] බ්‍රසල්ස්, හෙල්සින්කි,[15] ලිස්බන්, ලන්ඩන්,[16] මැඩ්රිඩ්,[17] ඔස්ලෝ,[18] රෙයික්ජාවික්[19] සහ වියානා.[20]
2008 දී ඔහු ටැන්ගෝ සඳහා කළ සේවාවන් ඇගයීම සඳහා ලන්ඩන් සංගීත විද්‍යාලයේ සාමාජිකයෙකු විය.[1]
එඩින්බරෝහි කෙටි කාලයකට පසු ඔහු 2010 පෙබරවාරි මාසයේදී ජර්මනියට වීස්බාඩන්හි (ජර්මානු: Wiesbaden) වාසය කිරීමට පැමිණියේය.[1][2] මෙය නව නිර්මාණාත්මක ආවේගයන්ට තුඩු දුන් අතර ඔහු විසින්ම රචනා කරන ලද කෙටි චිත්‍රපට කිහිපයක් නිෂ්පාදනය කළේය. ජේම්ස් පීස් ඉන් වීස්බාඩන් නම් වාර්තා චිත්‍රපටය ද ඔහුගේ කෘති අතර වේ.[20][21]
ත්‍යාග සහ ගෞරව
[සංස්කරණය]• 1 වන ත්‍යාගය, “ඇග්නස් මිලර්” තරඟය (ඉංග්‍රීසි: Agnes Millar Prize for sight-reading). ග්ලාස්ගෝ, 1983[4]
• 1 වන ත්‍යාගය, “ඩන්බාර්ටන්ෂයර් ඊ.අයි.එස්.” තරඟය (ඉංග්‍රීසි: Dunbartonshire E.I.S. Prize for piano accompaniment). ග්ලාස්ගෝ, 1984[4]
• 1 වන ත්‍යාගය, සයිබීලියස් රචනා තරඟය. ග්ලාස්ගෝ, 1985[4]
• ඩිප්ලෝමා, ටීඅයිඑම් ජාත්‍යන්තර සංගීත රචක තරඟය (ඉතාලි: Torneo Internazionale di Musica). රෝමය, 2000[1][2][5]
• ඩිප්ලෝමා, අයිබීඑල්ඒ පදනම (ඉංග්‍රීසි: IBLA Foundation). නිව්යෝර්ක්, 2002[1][2][5]
• සමරු පදක්කම (පළමු පන්තිය), ජාත්‍යන්තර පියානෝ යුග සංගමය. ටෝකියෝ, 2002[1][3][5][7][8][22]
• රන් පදක්කම, ලූටේස් ජාත්‍යන්තර සංගමය (ප්‍රංශ: Internationale Académie de Lutèce). පැරිස්, 2005[1][3]
ප්‍රධාන නිර්මාණ
[සංස්කරණය]• “දිය ඇල්ල” (ඉංග්‍රීසි: The Waterfall)[23]
• “ග්‍රාම කාව්‍ය” (ඉංග්‍රීසි: Idylls)
• “උදෑසන සංගීතයක්” (ප්‍රංශ: Aubade)
• “නිහඬ කඳුළු” (ඉංග්‍රීසි: Silent Tears)
• “අමතක වූ කොළ” (ඉංග්‍රීසි: Forgotten Leaves)
• “සොනාටාවක්” (ඉංග්‍රීසි: Oboe Sonata)
• “කතා කාව්‍ය” (ඉංග්‍රීසි: Symphonic Ballade)
• “සෙරමෝනියල් පැරේඩ් 1” (ඉංග්‍රීසි: Ceremonial March No.1)
• “සෙරමෝනියල් පැරේඩ් 2” (ඉංග්‍රීසි: Ceremonial March No. 2)
• “සරත් සෘතුවේ රත්තරන්” (ඉංග්‍රීසි: Autumn Gold)[24]
• “සඳාතනික ගීතය” (ඉංග්‍රීසි: Eternal Song)[1]
• "ජෝර්ජියා වට" (ජෝර්ජියානු භාෂාව: საქართველოსთვის)
පද රචනය: තමර් චික්වයිඩ්සේ, සූරාබ් චික්වයිඩ්සේ සහ ජේම්ස් පීස්
• කේවල වාදනය ටැන්ගෝ පියානෝ වාදන 24 ක් සඳහා[1][9][21][25]
බාහිර සම්බන්ධක
[සංස්කරණය]Souvenir de Buenos Aires (පියානෝව සඳහා), YouTube
සටහන්
[සංස්කරණය]- ^ a b c d e f g h i j k l m Birgitta Lampert. "ගොරෝසු ශබ්ද වලින් තොරව". Wiesbadener Tagblatt (ජර්මානු පුවත්පත), 2011 පෙබරවාරි 10.
- ^ a b c d Julia Anderton. "කටුක කතාවක් වගේ ටැන්ගෝ". Wiesbadener Kurier (ජර්මානු පුවත්පත), 2012 මාර්තු 24.
- ^ a b c d e f Sabine Klein. "මගේ සංගීතය මම වගේ - හරිම ආදර හැඟීමක්". Frankfurter Rundschau (ජර්මානු පුවත්පත), 1992. සංස්කරණ අංකය 254, පිටුව 2
- ^ a b c d G. Müller. "පියානෝවේ ආත්මය ටැංගෝ නටයි". Kulturspiegel Wetterau (ජර්මානු පුවත්පත), 2001 මැයි 17. පිටුව 5
- ^ a b c d Deutsche Nationalbibliothek. "ජේම්ස් සාමය"
- ^ a b ජේම්ස් සාමය. FRIZZ (ජර්මානු සඟරාව). 2012 ජනවාරි, 5 වන පිටුව
- ^ a b c Manfred Merz. "වර්චුසික් සහ සංවේදී වර්‍ණ සහිත ආදර ලෝකයක්". Wetterauer Zeitung (ජර්මානු පුවත්පත). 1992 දෙසැම්බර් 12, 19 වන පිටුව
- ^ a b c d "ජේමස් සාමය". The Tango Times (නිව් යෝර්ක්හි පුවත්පත). 2002/2003 ශීත සංස්කරණය. සංස්කරණය අංක 39, පිටු 1-5
- ^ a b National Library of Scotland. Tango escocés
- ^ La Cadena (ලන්දේසි සඟරාව). 2002 සැප්තැම්බර්, 26 වන පිටුව
- ^ TangoTang (ප්‍රවෘත්ති පත්‍රය). හොංකොං, 2002 ඔක්තෝබර් 8.
- ^ "ජේම්ස් සාමය". South China Morning Post (හොංකොංහි පුවත්පත). 2002 ඔක්තෝබර් 9.
- ^ ප්‍රසංග වැඩ සටහන {Για σένα Αγγελική}. ඇතන්ස්, 2016 ඔක්තෝබර් 27.
- ^ Tangodanza (ජර්මානු සඟරාව). සංස්කරණ අංකය 1/2002, පිටුව 9
- ^ ප්‍රසංග පෝස්ටරය (ෆින්ලන්තයේ ප්‍රසංග සංචාරය, 2014)
- ^ ප්‍රසංග පෝස්ටරය (පෘතුගාලයේ ප්‍රසංග සංචාරය, 2016)
- ^ ප්‍රසංග පෝස්ටරය (ස්පෑනයේ ප්‍රසංග සංචාරය, “¡Feliz cincuenta cumpleaños 2013!”)
- ^ Listen no Konsert James Peace (Flygel) Munch Museum (ඔස්ලෝ) 2004 ඔක්තෝබර් 16.
- ^ Ríkarður Ö Pálsson "Skozir Slaghörputangoár". Morgunblaðið අයිස්ලන්තයේ පුවත්පතක්, 2004 ඔක්තෝබර් 14.
- ^ a b ප්‍රසංගයේ පත්‍රිකාව, වියනා, 2005 ජනවාරි 23.
- ^ a b National Library of Scotland "K. James Peace in Wiesbaden"
- ^ ජාත්‍යන්තර පියානෝ ඩුඕ සමාජය (ටෝකියෝ). ත්‍යාගලාභීන්ගේ ලැයිස්තුව, 2002
- ^ Staatstheater Wiesbaden (ප්‍රසංගයේ පත්‍රිකාව). 2021 සැප්තැම්බර් 12/19.
- ^ Schwäbische Post "වයලීනයේ හඬ වාද්‍ය කණ්ඩායමෙන් පිට", 1994 ජුනි 4.
- ^ Deutsche Nationalbibliothek "K. James Peace in Wiesbaden"