චාඕ වෙයි
Appearance
(කාඕ වෙයි වෙතින් යළි-යොමු කරන ලදි)
වෙයි 魏 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
220–266 | |||||||||
තත්ත්වය | අධිරාජ්යය | ||||||||
අගනුවර | ෂුචුවාං (220–226),[1] ලුඕයාං (226–266) | ||||||||
පොදු භාෂා(ව) | පැරණි චීන | ||||||||
ආගම | තාඕ ආගම, කොන්ෆියුසියානුවාදය, චීන ජන ආගම | ||||||||
රජය | රාජාණ්ඩුව | ||||||||
අධිරාජ | |||||||||
• 220–226 | චාඕ පි | ||||||||
• 226–239 | චාඕ රුයි | ||||||||
• 239–254 | චාඕ ෆං | ||||||||
• 254–260 | චාඕ මාඕ | ||||||||
• 260–266 | චාඕ හුවාන් | ||||||||
Historical era | තුන් රාජධානි | ||||||||
• හන් හි ෂියාන් අධිරාජයා සිහසුන අත්හැරීම | 11 දෙසැම්බර් 220[2][3] | ||||||||
• නැගෙනහිර වූ රාජ්යය වෙයි වෙතින් ස්වාධීනත්වය ප්රකාශයට පත් කිරීම | 222 | ||||||||
• චාඕ වෙයි රාජ්යය විසින් ෂූ හන් යටත් කරගැනීම | 263 | ||||||||
• චාඕ හුවාන් ධුරය අත්හැරීම | 4 පෙබරවාරි 266[a] | ||||||||
ජනගහණය | |||||||||
• 260 | 4,432,881 (මතභේදාත්මක)[5][b] | ||||||||
ව්යවහාර මුදල | චීන කාසි, චීන මුදල් (වු චු) | ||||||||
| |||||||||
වර්තමානයේ මෙය අයත් වන්නේ | චීනය උතුරු කොරියාව වියට්නාමය[c] |
චාඕ වෙයි | |||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Traditional Chinese | 曹魏 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Simplified Chinese | 曹魏 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Hanyu Pinyin | Cáo Wèi | ||||||||||||||||||||||||||||||||
|
චීන ඉතිහාසය | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
පුරාතන | |||||||
නියෝලිතික ක්රි.පූ. 8500 – 2070 පමණ | |||||||
ෂියා රාජවංශය කි.පූ. 2100–1600 | |||||||
ෂෑං රාජවංශය ක්රි.පූ. 1600–1046 | |||||||
චෞ රාජවංශය ක්රි.පූ. 1045–256 | |||||||
බටහිර චෞ | |||||||
නැගෙනහිර චෞ | |||||||
වසන්ත සහ සරත් සමය | |||||||
යුද්ධ රාජ්ය සමය | |||||||
අධිරාජකීය | |||||||
චින් රාජවංශය ක්රි.පූ. 221–206 | |||||||
හන් රාජවංශය ක්රි.පූ.206– ක්රි.ව.220 | |||||||
බටහිර හන් | |||||||
ෂින් | |||||||
නැගෙනහිර හන් | |||||||
තුන් රාජධානි 220–280 | |||||||
වෙයි, ෂු සහ වු | |||||||
ජින් රාජවංශය 265–420 | |||||||
බටහිර ජින් | රාජධානි 16 304–439 | ||||||
නැගෙනහිර ජින් | |||||||
දකුණු සහ උතුරු රාජවංශ 420–589 | |||||||
සුයි රාජවංශය 581–618 | |||||||
තාං රාජවංශය 618–907 | |||||||
( දෙවන චෞ 690–705 ) | |||||||
රාජවංශ 5 සහ රාජධානි 10 907–960 |
ලියාඕ රාජවංශය 907–1125 | ||||||
සොං රාජවංශය 960–1279 |
|||||||
උතුරු සොං | බටහිර ශියා | ||||||
දකුණු සොං | ජින් | ||||||
යුවාන් රාජවංශය 1271–1368 | |||||||
මිං රාජවංශය 1368–1644 | |||||||
චිං රාජවංශය 1644–1911 | |||||||
නූතන | |||||||
චීන සමූහාණ්ඩුව 1912–1949 | |||||||
මහජන චීන සමූහාණ්ඩුව 1949–වර්තමානය |
චීන සමූහාණ්ඩුව (තායිවානය) 1945–වර්තමානය | ||||||
වෙයි (220–266), හෙවත් චාඕ වෙයි හෝ පැරණි වෙයි,[10][11] යනුවෙන් හැඳින්වෙන්නේ චීනයේ තුන් රාජධානි යුගයේ (220-280) පැවති ප්රධාන රාජ්ය ත්රිත්වයෙන් එකකි. මුලින් ෂුචං, සහ පසුව ලුඕයාං අගනගරය කරගත් මෙම රාජ්යය ස්ථාපනය කරන ලද්දේ චාඕ පි විසින් 220 දී ය. මේ සඳහා නැගෙනහිර හන් රාජවංශයේ අවසාන සමයේ ඔහුගේ පියා වූ චාඕ චාඕ දැමූ අඩිතාලම පිටිවහලක් වන්නට ඇත. "වෙයි" යන නාමය මුලින්ම චාඕ චාඕ සමඟ සම්බන්ධ වන්නේ ඔහු 213දී නැගෙනහිර හන් රජය යටතේ වෙයි හි ආදිපාදවරයාව සිටි කාලයේ ය. 220 දී චාඕ පි අධිරාජයා ලෙස ප්රකාශයට පත් කිරීමත් සමඟ, සිය රාජ්යයේ නම ද එලෙසින් භාවිතා විය.
සටහන්
[සංස්කරණය]- ^ Cao Huan abdicated on the renxu (壬戌) day of the 12th month in the 1st year of the Taishi era of the reign of Emperor Wu of Jin.[4] This date corresponds to 4 February 266 in the Gregorian calendar.
- ^ This figure, based on numbers given in the Sanguozhi, has been called into question since the census system is claimed to have been flawed. The actual population is likely to be far greater.[6] Tanner (2009) estimates the population of Wei to be over ⅔ of the Han population.[7]
- ^ (221-222—through Eastern Wu vassalage;[8][9] 263–266)
ආශ්රේයයන්
[සංස්කරණය]- ^ Achilles Fang. Chronicles of the Three Kingdoms.
Spring, first month (Feb. 15 – Mar. 15). The Emperor was about to come to Xu-chang when the south gate of Xu-chang collapsed from some unexplained cause. The Emperor was displeased at this and did not enter the city.
- ^ Achilles Fang. Chronicles of the Three Kingdoms.
In the tenth month of 220 (November), various ministers proposed that Cao Pi replace Liu Xie as the emperor, citing various astrological signs. On November 25, Liu Xie performed various ceremonies in preparation for abdicating the throne. On December 11, Liu Xie formally abdicated the throne and Cao Pi ascended as the new emperor.
- ^ Rafe de Crespigny. To Establish Peace.
On 11 December Cao Cao's son and successor Cao Pi received the abdication of the Han Emperor and took the imperial title for himself, with a new reign period Huangchu "Yellow Beginning," named in honour of the new Power of Yellow and Earth which had been foretold should succeed to the Red and Fire of Han. (Cf. note 84 to Jian'an 24.)
- ^ ([泰始元年]十二月,壬戌,魏帝禪位于晉;) Zizhi Tongjian vol. 79.
- ^ Zou Jiwan (චීන: 鄒紀萬), Zhongguo Tongshi – Weijin Nanbeichao Shi 中國通史·魏晉南北朝史, (1992).
- ^ Institute of Advanced Studies (December 1991). Barme, Gerome (ed.). Easy Asian History: THE CONTINUATION OF Papers on Far Eastern History (PDF) (Number 2 ed.). Canberra, Australia: Australian National University. pp. 149–152. සම්ප්රවේශය 29 March 2015.
- ^ Tanner, Harold M. (13 March 2009). "Chapter 5: The Age of Warriors and Buddhists". China: A History. Hackett Publishing. p. 142.
When it was established, Wu had only one-sixth of the population of the Eastern Han Empire (Cao Wei held over two-thirds of the Han population).
- ^ Sima Guang. Zizhi Tongjian.
In the eighth month of 221, Sun Quan sent ambassadors to Wei declaring himself a subject of Cao Pi's state
- ^ Achilles Fang. Chronicles of the Three Kingdoms.
Eighth month (Sept. 5 – Oct. 3). Sun Quan sent an envoy to declare himself the subject of the Wei
- ^ The Mirror Illuminating the Royal Genealogies. Otto Harrassowitz Verlag. 1994. p. 80. ISBN 3447035102.
- ^ Ching-hsiung Wu, ed. (1940). T'ien Hsia Monthly. Vol. 11. Kelly and Walsh. p. 370.
වැඩිදුර කියවීමට
[සංස්කරණය]- de Crespigny, Rafe. "To Establish Peace: being the Chronicle of the Later Han dynasty for the years 201 to 220 AD as recorded in Chapters 64 to 69 of the Zizhi tongjian of Sima Guang". Volume 2. සංරක්ෂණය කළ පිටපත 2012-03-29 at the Wayback Machine Faculty of Asian Studies, The Australian National University, Canberra. 1996. ISBN 0-7315-2526-4.