අභ්‍යන්තර දහන එන්ජින්
අභ්‍යන්තර දහන එන්ජිම යනු, දහන කුටීරය නැමැති සීමා සහිත ඉඩක් තුළ , ඉන්ධනයක හා ඔක්සිකාරකයක (සාමාන්‍යයෙන්, අපේක්ෂිත ලෙස වාතය) දහනයක් සිදුවන එන්ජිමකි. මෙම තාපදායක ප්‍රතික්‍රියාව ඉහළ උෂ්ණත්වයක හා පීඩනයක පවතින, ප්‍රසාරණය වීමට ඉඩ ඇති වායූන් නිපදවයි. අභ්‍යන්තර දහන එන්ජිමක වැදගත් ලක්ෂණය වනුයේ, පිස්ටන, භ්‍රමක මත ක්‍රියා කිරීම මඟින් හෝ එපමණක් නොව සමස්ත එන්ජිම ම චලනය කිරීම මඟින් හා එය මත පීඩනයක් යෙදීම මඟින්, එන්ජිමේ දෘඪ කෙටස්වල චලිතයක් ඇති කිරීමට සෘජුවම ක්‍රියා කරන, ප්‍රසාරණය විය හැකි උණුසුම් වායු මඟින් ඉදිරිපත් කරන ප්‍රයෝජනවත් කාර්යයයි.
මෙය වාෂ්ප එන්ජිම, ස්ටර්ලින් එන්ජිම වැනි බාහිර දහන එන්ජින් සමඟ අසමානතාවයක් දක්වයි. ඒවායේ වෙන වෙනම ක්‍රියා කරන තරලයක් රත් කිරීමට බාහිර දහන කුටීරයක් භාවිතා කරන අතර එය ඉන්පසුව එකින් එක ක්‍රියා කරයි. උදාහරණයක් ලෙස පිස්ටනයක් හෝ ටබයිනයක් චලනය කිරීම මඟින්.
අභ්‍යන්තර දහන එන්ජිම යන පදය, විශේෂයෙන් ප්‍රතිදාන පිස්ටන් එන්ජින්, වැන්කල් එන්ජින් සහ අඛණ්ඩ නොවූ දහනයක් සිදුවන සමාන ආකෘතීන් හැඳින්වීමට මුළුමනින් ම වාගේ සැමවිටම භාවිතා කරයි. කෙසේ වුව ද , ජෙට් එන්ජින්, බොහෝ රොකට්ටු සහ බොහොමයක් වායු ටර්බයින වැනි අඛණ්ඩ දහන එන්ජින් ද , අභ්‍යන්තර දහන එන්ජින් වේ.
සිව්‍ පහර චක්‍රය ( ස්වයංක්‍රීය චක්‍රය)[සංස්කරණය]
සියලුම අභ්‍යයන්තර දහන එන්ජින් තාපාද‍ායක රසායනික ක්‍රියාවලියක් වන දහනය මත රඳා පවතී. සාමාන්‍යයෙන් දහනය යනු වාතයෙන් ලබා ගන්නා ඔක්සිජන් සමග ඉන්ධනයක සිදුවන ප්‍රතික්‍රියාවයි. නමුත් ඇතැම්‍ විට නයිට්‍රස් ඔක්සයිඩ්‍ වැනි ඔක්සිකාරක ද යොදා ගත හැක. මෙහිදී ස්ටොයිකියෝ මිනිත අනුපාතයද සලකා බැලේ.
බොහොමයක් සුලභ නවීන ඉන්ධන හයි‍ෙඩ්‍රාකාබනවලින් සැදී ඇති අතර වැඩි වශයෙන් පෙට්‍රෝලියම්‍ පිරිපහදුවෙන් ලබා ගනී. මෙහි ඩීසල් ඉන්ධන, ගැසෝලින්වලින් පෙට්‍රෝලියම්‍ වායුව හා දුලබ වශයෙන් ප්‍රොපේන් වායුව ලෙස ද හඳුනා ගෙන ඇති ඉන්ධන අඩංගු ෙව්‍. ඉන්ධන බෙද‍ාහරින කොටස හැරුණු විට වෙනත් බරපතල නවීකරණය කිරීමකින් තොරව ගැසොලින් සඳහා නිර්මාණය කර ඇති.