කර්ක් කිලිස් සටන
| කර්ක් කිලිස් සටන | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| පළමුවන බෝල්කන් යුද්ධයෙහි හි කොටසකි | |||||||
 | |||||||
| |||||||
| යුද්ධාවතීරයන් | |||||||
 බල්ගේරියාව |
 ඕටමන් අධිරාජ්‍යය | ||||||
| ආඥාපතියන් සහ නායකයන් | |||||||
|
ජෙනරාල් රඩ්කෝ ඩිමිට්‍රියෙෆ් ජෙනරාල් ඉවාන් ෆිචෙෆ් |
මහමුට් මුහ්තාර් පාෂා සැකිල්ල:WIA චොලමාන් අබ්දුල්ලා පාෂා | ||||||
| හමුදාමය ප්‍රබලතාවය | |||||||
| සෙබළුන් 153,745[1] | සෙබළුන් 98,326[1] | ||||||
| අපාතිකයන් සහ හානි | |||||||
| 887 මිය ගියහ, 4,034 තුවාල ලදි සහ 824 අතුරුදහන් වූහ[2] |
1,500 මිය ගියහ සහ තුවාල ලදහ,[2] 2,000–3,000 සිරකරුවන්[2] කාලතුවක්කු 58ක් අල්ලාගන්නා ලදි, ගුවන්යානා 2ක් අල්ලාගන්නා ලදි | ||||||
කර්ක් කිලිස් සටන හෝ කර්ක්කිලිස් සටන[3] හෝ ලෝසෙන්ග්‍රෑඩ් සටන යනු බල්ගේරියාවෙහි සහ ඕටමන් අධිරාජ්‍යයෙහි යුද්ධ හමුදා අතර ඇතිවූ පළමුවන බෝල්කන් යුද්ධයෙහි කොටසකි. එය සිදු වූයේ 1912 ඔක්තෝබර් 24 වන දින බල්ගේරියානු හමුදාව නැගෙනහිර ත්‍රේස්හිදී ඔටෝමාන් හමුදාවක් පරාජය කළ අවස්ථාවේදීය.
ආරම්භක ගැටුම් නගරයට උතුරින් පිහිටි ගම්මාන කිහිපයක් වටා විය. බල්ගේරියානු ප්‍රහාර නොවැළැක්විය හැකි වූ අතර ඔටෝමාන් හමුදාවන්ට පසුබැසීමට සිදුවිය. ඔක්තෝබර් 10 වන දින ඔටෝමාන් හමුදාව 1 වන සහ 3 වන බල්ගේරියානු හමුදාවන් දෙකඩ කරන බවට තර්ජනය කළ නමුත් 1 වන සොෆියන් සහ 2 වන ප්‍රෙස්ලාව් බලසේනා විසින් ප්‍රහාර එල්ල කිරීමකින් එය ඉක්මනින් නතර කරන ලදී. මුළු නගරයේම පෙරමුණ දිගේ ලේ වැකි සටනකින් පසු ඔටෝමන්වරු පසුබැසීමට පටන් ගත් අතර පසුදා උදෑසන කර්ක් කිලිස්(ලොසන්ග්‍රෑඩ්) බල්ගේරියානු හමුදාවන් අතේ විය.
ජයග්‍රහණයෙන් පසුව, ප්‍රංශ යුද ඇමති ඇලෙක්සැන්ඩ්‍රේ මිලරන්ඩ් ප්‍රකාශ කළේ බල්ගේරියානු හමුදාව යුරෝපයේ හොඳම හමුදාව බවත්, අනෙකුත් යුරෝපීය හමුදාවන්ට වඩා මිත්‍ර පාක්ෂිකයින් සඳහා බල්ගේරියානුවන් 100,000ක් සිටීම කැමති බවත්ය.[4]
යොමුකිරීම්
[සංස්කරණය]- ^ a b Министерство на войната (1928), p. 204
- ^ a b c Necdet Hayta, Togay S. Birbudak, Balkan Savaşları'nda Edirne, Genelkurmay Basımevi, Ankara, 2010, page 23.
- ^ එඩ්වඩ් ජේ. එරික්සන්, ඩිෆීට් ඉන් ඩීටේල්: දි ඕටමන් ආමි ඉන් ද බෝල්කන්ස්, 1912–1913 , ග්‍රීන්වුඩ් ප්‍රකාශක කණ්ඩායම, 2003, ISBN 978-0-275-97888-4, පි. 86, 181.
- ^ В. Мир, № 3684, 15. X. 1912.