Jump to content

වාශිෂ්ඨීපුත්‍ර පුලුමාවී

විකිපීඩියා වෙතින්
(වාශිෂ්ඨීපුත්‍ර ශ්‍රී පුලමාවී වෙතින් යළි-යොමු කරන ලදි)
වාශිෂ්ඨීපුත්‍ර පුලුමාවී

ශ්‍රී වාශිෂ්ඨීපුත්‍ර පුලුමාවීගේ ප්‍රාකෘත සහ ද්‍රවිඩ ද්වීභාෂා කාසිය සහ අභිමුඛ ප්‍රාකෘත පාඨයෙහි පිටපතක්.

අභිමුඛ: රජුගේ රුව. ප්‍රාකෘත පාඨය බ්‍රාහ්මී අක්ෂරවලින් (12 වේලාවට අදාළ ස්ථානයේ සිට):
𑀭𑀜𑁄 𑀯𑀸𑀲𑀺𑀣𑀺𑀧𑀼𑀢𑀲 𑀲𑀺𑀭𑀺 𑀧𑀼𑀎𑀼𑀫𑀸𑀯𑀺𑀲
රාණෝ වාසිඨිපුතස සිරි-පුළුමාවිස
"වාශිෂ්ඨීගේ පුත්‍ර, ශ්‍රී පුලුමාවී රජ"

ප්‍රතිමුඛ: උජ්ජයින් සහ බොකුටු කඳු සංකේත. එම පාඨය ද්‍රවිඩ බසින් (තෙලිඟු සහ දෙමළ බසට ආසන්න වූ),[1] and the Dravidian script,[1] බ්‍රාහ්මී අක්ෂරවලින්[2] (12 වේලාවේ පිහිටුමට අදාළ ස්ථානයෙන් අරඹන්න):
𑀅𑀭𑀳𑀡𑀓𑀼 𑀯𑀸𑀳𑀺𑀣𑀺 𑀫𑀸𑀓𑀡𑀓𑀼 𑀢𑀺𑀭𑀼 𑀧𑀼𑀮𑀼𑀫𑀸𑀯𑀺𑀓𑀼
Arahaṇaku Vāhitti Mākaṇaku Tiru Pulumāviku[3]
හෙවත්: අරචනකු වාචිට්ටි මකාණකු තිරු පුලුමාවිකු[4]
"Of King Tiru Pulumavi, son of Vasishthi"[2]
සාතවාහන රජ
රාජ්‍ය සමයක්‍රි.ව. 1වන සහ 2වන සියවස
පූර්වප්‍රාප්තිකයාගෞතමීපුත්‍ර සාතකර්ණී
අනුප්‍රාප්තිකයාවාශිෂ්ඨීපුත්‍ර සාතකර්ණී
රාජවංශයසාතවාහන
පියාගෞතමීපුත්‍ර සාතකර්ණී

වාශිෂ්ඨීපුත්‍ර පුලුමාවී (බ්‍රාහ්මී: 𑀯𑀸𑀲𑀺𑀣𑀺𑀧𑀼𑀢 𑀧𑀼𑀎𑀼𑀫𑀸𑀯𑀺, Vāsiṭhiputa Puḷumāvi, IAST: Vāsiṣṭhiputra Śrī Pulumāvi) වනාහි සාතවාහන රජකු වන අතර, ඔහු ගෞතමීපුත්‍ර සාතකර්ණීගේ පුත්‍රයායි.[5] වර්තමාන සංඛ්‍යාලේඛන අනුව ඔහුගේ රාජ්‍ය සමය ලෙස ක්‍රි.ව. 85-125 පිළිගැනේ.[6][7][8] එසේවුවද මින් පෙර එය විවිධ අයුරින් ක්‍රි.ව. 110–138[9] හෝ 130–159 ලෙස විශ්වාස කෙරිණි.[10] මොහු වාශිෂ්ඨීපුත්‍ර ශ්‍රී පුලුමාවී ලෙස ද හඳුන්වයි. දෙවන සියවසේ රචකයකු වූ ටොලමි, පුලුමාවී ව හඳුන්වා ඇත්තේ චස්තානා නම් බටහිර ක්ෂත්‍රපයන්ගේ සමකාලීනයකු ලෙස සිරිටොලමේයස් යන නාමයෙනි.[11]

ශ්‍රී පුලුමාවීගේ අගනුවර ලෙස පයිතාන් වාර්තා වේ.[12]

ආශ්‍රේය්‍යන්

[සංස්කරණය]
  1. ^ a b Sircar, D. C. (2008). Studies in Indian Coins (ඉංග්‍රීසි බසින්). Motilal Banarsidass Publishe. p. 113. ISBN 9788120829732.
  2. ^ a b "The Sātavāhana issues are uniscriptural, Brahmi but bilingual, Prākrit and Telugu." in Epigraphia Andhrica (ඉංග්‍රීසි බසින්). 1975. p. x.
  3. ^ Epigraphia Āndhrica (ඉංග්‍රීසි බසින්). Government of Andhra Pradesh. 1969. p. XV.
  4. ^ Nākacāmi, Irāmaccantiran̲; Nagaswamy, R. (1981). Tamil Coins: A Study (ඉංග්‍රීසි බසින්). Institute of Epigraphy, Tamilnadu State Department of Archaeology. p. 132.
  5. ^ Singh, Upinder (2008). A history of ancient and early medieval India : from the Stone Age to the 12th century. New Delhi: Pearson Education. p. 381. ISBN 9788131711200. සම්ප්‍රවේශය 11 April 2016.
  6. ^ Bhandare, Shailendra, (1999). Historical Analysis of the Satavahana Era: A study of Coins, University of Mumbai, pp. 168-178.
  7. ^ Shimada, Akira, (2012). Early Buddhist Architecture in Context: The Great Stupa at Amaravati (ca 300 BCE - 300 CE), Brill, p. 52.
  8. ^ von Hinuber, Oskar, (2016). "Buddhist Texts and Buddhist Images: New Evidence from Kanaganahalli (Karnataka/India)", ARIRIAB Vol. XIX (March 2016), p. 15.
  9. ^ Carla M. Sinopoli (2001). "On the edge of empire: form and substance in the Satavahana dynasty". In Susan E. Alcock (ed.). Empires: Perspectives from Archaeology and History. Cambridge University Press. p. 166-168. ISBN 9780521770200.
  10. ^ Susan L. Huntington (1 January 1984). The "Pāla-Sena" Schools of Sculpture. Brill Archive. p. 175. ISBN 90-04-06856-2.
  11. ^ "According to Ptolemy, Siriptolemaios (Sri Pulumayi), son of Gautamiputra Satakarni, continued to reign at Paithan (Pratisthana), while Ozene (Ujjain) fell into the hands of Tiasthenes (Chastana)." Alain Danielou, A Brief History of India (Inner Traditions, 2003), mentioned here
  12. ^ Alcock, Susan E.; Alcock, John H. D'Arms Collegiate Professor of Classical Archaeology and Classics and Arthur F. Thurnau Professor Susan E.; D'Altroy, Terence N.; Morrison, Kathleen D.; Sinopoli, Carla M. (2001). Empires: Perspectives from Archaeology and History (ඉංග්‍රීසි බසින්). Cambridge University Press. p. 172. ISBN 9780521770200.
පූර්වප්‍රාප්තිකයා
ගෞතමීපුත්‍ර සාතකර්ණී
සාතවාහන පාලක
ක්‍රි.ව. 2වන සියවස
අනුප්‍රාප්තික
වාශිෂ්ඨීපුත්‍ර සාතකර්ණී