මොරොක්කෝවේ සංස්කෘතිය

විකිපීඩියා වෙතින්
සාම්ප්‍රදායික මොරොක්කෝ අභ්‍යන්තරයක් සහිත විසිත්ත කාමරයක්.

මොරොක්කෝව පොහොසත් සංස්කෘතියක් සහ ශිෂ්ටාචාරයක් ඇති රටකි. මොරොක්කෝ ඉතිහාසය හරහා, එය බොහෝ මිනිසුන්ට සත්කාරකත්වය ලබා දී ඇත. ඔවුන් සියල්ලෝම මොරොක්කෝවේ සමාජ ව්‍යුහයට බලපා ඇත.

නිදහසින් පසු, සිතුවම් සහ මූර්ති, ජනප්‍රිය සංගීතය, ආධුනික රංග ශාලාව සහ චිත්‍රපට නිෂ්පාදනය යන ක්ෂේත්‍රවල සැබෑ මල් පිපීම සිදු වී ඇත.[1] මොරොක්කෝ ජාතික රඟහල (ආරම්භ කරන ලද්දේ 1956) මොරොක්කෝ සහ ප්‍රංශ නාට්‍ය කෘති නිතිපතා නිෂ්පාදනය කරයි. ගිම්හාන මාසවලදී රට පුරා කලා හා සංගීත උත්සව පැවැත්වෙන අතර, ඒවා අතර ෆෙස් හි ලෝක පූජනීය සංගීත උළෙල පැවැත්වේ.

සෑම කලාපයකටම තමන්ගේම විශේෂතා ඇති අතර එමඟින් ජාතික සංස්කෘතියට සහ ශිෂ්ටාචාරයේ උරුමයට දායක වේ. මොරොක්කෝව එහි විවිධ උරුමයන් ආරක්ෂා කිරීම සහ එහි සංස්කෘතික උරුමයන් ආරක්ෂා කිරීම එහි ප්‍රමුඛතා අතර තබා ඇත.[2]

සංස්කෘතිකමය වශයෙන් ගත් කල, මොරොක්කෝව සෑම විටම එහි අරාබි, බර්බර් සහ යුදෙව් සංස්කෘතික උරුමයන් ප්‍රංශ සහ ස්පාඤ්ඤ වැනි බාහිර බලපෑම් සමඟ ඒකාබද්ධ කිරීමට සාර්ථක වී ඇති අතර, පසුගිය දශක කිහිපය තුළ ඇන්ග්ලෝ-ඇමරිකානු ජීවන රටාවන් ඒකාබද්ධ වේ.[3][4][5]

නිර්මාණ ශිල්පය[සංස්කරණය]

කැසබ්ලැන්කාහි යටත් විජිත ගෘහනිර්මාණ ශිල්පය (20 වැනි සියවස) මොරොක්කෝ ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය මොරොක්කෝවේ විවිධ භූගෝල විද්‍යාව සහ දිගු ඉතිහාසය පිළිබිඹු කරයි, සංක්‍රමණය සහ හමුදා ආක්‍රමණය යන දෙකින්ම අනුප්‍රාප්තික පදිංචිකරුවන්ගේ රැළි මගින් සලකුණු කර ඇත. මෙම වාස්තුවිද්‍යාත්මක උරුමයට පුරාණ රෝම ස්ථාන, ඓතිහාසික ඉස්ලාමීය ගෘහනිර්මාණ ශිල්පය, දේශීය දේශීය ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය, 20 වැනි සියවසේ ප්‍රංශ යටත් විජිත ගෘහනිර්මාණ ශිල්පය සහ නවීන ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය ඇතුළත් වේ.

මොරොක්කෝවේ සාම්ප්‍රදායික ගෘහනිර්මාණ ශිල්පයේ බොහෝමයක් 7 වන සියවසේ සිට ඉස්ලාමීය යුගයේ වර්ධනය වූ ශෛලිය මගින් සලකුණු කර ඇත. මෙම ගෘහනිර්මාණ ශිල්පය "මූරිෂ්" හෝ බටහිර ඉස්ලාමීය ගෘහනිර්මාණ

දකුණු හයි ඇට්ලස් කඳුකරයේ අයිට් බෙන්හාඩෝගේ ක්සර්
කැසබ්ලැන්කා හි ප්‍රංශ යටත් විජිත ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය (20 වැනි සියවස)

ශිල්පයේ පුළුල් සම්ප්‍රදායක කොටසක් වූ අතර, එය මාග්‍රෙබ් (මොරොක්කෝව, ඇල්ජීරියාව සහ ටියුනීසියාව) සහ අල්-ඇන්ඩලස් (මුස්ලිම් ස්පාඤ්ඤය සහ පෘතුගාලය) යන දෙකම සංලක්ෂිත විය.[6][7][8][9] එය උතුරු අප්‍රිකාවේ ඇමසිග් (බර්බර්) සංස්කෘතිය, පූර්ව-ඉස්ලාමීය ස්පාඤ්ඤය (රෝමන්, බයිසැන්ටයින් සහ විසිගොතික්) සහ ඉස්ලාමීය මැදපෙරදිග සමකාලීන කලාත්මක ප්‍රවාහයන්ගේ බලපෑම් මිශ්‍ර කර අශ්වාරෝහක ආරුක්කුව වැනි හඳුනාගත හැකි ලක්ෂණ සමඟ සියවස් ගණනාවක් පුරා රියඩ් උද්‍යාන සහ දැව කැටයම් කරන ලද ස්ටූකෝ සහ සෙලිජ් ටයිල් වැඩ වලින් විස්තීර්ණ ජ්‍යාමිතික සහ අරාබි මෝස්තර අද්විතීය ශෛලියක් විස්තාරනය කළේය.[6][7][10][11]

මොරොක්කෝ ඇමසිග් ගෘහනිර්මාණ ශිල්පය අනෙකුත් මොරොක්කෝ ගෘහනිර්මාණ ශිල්පයෙන් දැඩි ලෙස වෙන්ව නොතිබුණද, බොහෝ ව්‍යුහයන් සහ වාස්තුවිද්‍යාත්මක ශෛලීන් සම්ප්‍රදායිකව ඇමසිග් හෝ ඇමසිග්-ආධිපත්‍ය සහිත ප්‍රදේශ වන ඇට්ලස් කඳු සහ සහරා සහ පූර්ව සහරා ප්‍රදේශ සමඟ සුවිශේෂී ලෙස සම්බන්ධ වේ.[12] මෙම බොහෝ ග්‍රාමීය ප්‍රදේශ දේශීය භූගෝල විද්‍යාව සහ සමාජ ව්‍යුහයන් අනුව හැඩගස්වා ඇති බොහෝ කස්බා (බලකොටු) සහ ක්සෝර් (බලකොටු සහිත ගම්) වලින් සලකුණු කර ඇති අතර ඒවායින් වඩාත් ප්‍රසිද්ධ එකක් වන්නේ අයිට් බෙන්හාඩෝ වේ.[13] ඒවා සාමාන්‍යයෙන් රම්පිත පොළොවෙන් සාදා ඇති අතර දේශීය ජ්‍යාමිතික මෝස්තර වලින් සරසා ඇත. ඔවුන් වටා ඇති අනෙකුත් ඓතිහාසික කලාත්මක ධාරාවන්ගෙන් හුදකලා නොවී, මොරොක්කෝවේ (සහ උතුරු අප්‍රිකාව පුරා) ඇමසිග් ජනයා ඉස්ලාමීය ගෘහනිර්මාණ ශිල්පයේ ආකෘති සහ අදහස් ඔවුන්ගේම තත්වයන්ට අනුවර්තනය කර[14] බටහිර ඉස්ලාමීය කලාව ගොඩනැගීමට දායක විය. විශේෂයෙන්ම අල්මොරාවිඩ්, අල්මොහාඩ් සහ මැරිනිඩ් පාලනයේ සියවස් ගණනාවක් පුරා ඔවුන් ප්‍රදේශයේ දේශපාලන ආධිපත්‍යය දැරූ සමයේ ය.[11][12]

මොරොක්කෝවේ නූතන ගෘහනිර්මාණ ශිල්පයට 1912 සහ 1956 අතර (හෝ ස්පාඤ්ඤයට 1958 දක්වා) ප්‍රංශ සහ ස්පාඤ්ඤ යටත් විජිත ආක්‍රමණය අතරතුර 20 වැනි සියවසේ මුල් භාගයේ ආර්ට් ඩෙකෝ සහ දේශීය නව-මුරිෂ් ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය පිළිබඳ බොහෝ උදාහරණ ඇතුළත් වේ.[15][16] 20 වන සියවසේ අගභාගයේදී, මොරොක්කෝව නිදහස ලබා ගැනීමෙන් පසුව, සමහර නව ගොඩනැගිලි සාම්ප්‍රදායික මොරොක්කෝ ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පයට සහ මෝස්තරවලට (විදේශීය ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පීන් විසින් නිර්මාණය කරන ලද විට පවා) උපහාර දැක්වීම දිගටම සිදු විය, V වන මොහොමඩ් රජුගේ සොහොන් ගෙය (1971 දී නිම කරන ලදී) සහ කැසබ්ලැන්කා හි දැවැන්ත II වන හසන් මුස්ලිම් පල්ලිය (1993 දී නිම කරන ලදී).[17][18] නූතනවාදී ගෘහනිර්මාණ ශිල්පය සාමාන්‍ය එදිනෙදා ව්‍යුහයන් සඳහා පමණක් නොව ප්‍රධාන කීර්තිමත් ව්‍යාපෘතිවල ද සමකාලීන ඉදිකිරීම්වල ද පැහැදිලි වේ.[19][20]

සාහිත්‍ය[සංස්කරණය]

ඩ්‍රිස් ක්‍රයිබි

මොරොක්කෝ සාහිත්‍යය බොහෝ දුරට අරාබි, බර්බර්, හෙබ්‍රෙව් සහ ප්‍රංශ භාෂාවෙන් ලියා ඇත. විශේෂයෙන්ම අල්මොරාවිඩ් සහ අල්මොහාඩ් අධිරාජ්‍යයන් යටතේ, මොරොක්කෝ සාහිත්‍යය අල්-ඇන්ඩලස්ගේ සාහිත්‍යයට සමීපව සම්බන්ධ වූ අතර, සජාල්, මුවාෂ්ෂා සහ මකාමා වැනි වැදගත් කාව්‍යමය සහ සාහිත්‍ය ආකෘති බෙදාහදා ගන්නා ලදී. අල් කුර්ආන් විග්‍රහයන් වැනි ඉස්ලාමීය සාහිත්‍යය සහ කාඩි අය්යාද්ගේ අල්-ෂිෆා වැනි වෙනත් ආගමික කෘතීන් බලපෑවේය. ෆෙස්හි අල්-කරවියින් විශ්ව විද්‍යාලය, මයිමොනිඩීස්, ඉබන් අල්-කතිබ් සහ ඉබන් ඛල්ඩුන් ඇතුළු විදේශයන්හි විද්වතුන් ආකර්ෂණය කර ගත් වැදගත් සාහිත්‍ය මධ්‍යස්ථානයක් විය.

අල්මොහාද් රාජවංශය යටතේ මොරොක්කෝව සමෘද්ධිමත් කාල පරිච්ඡේදයක් අත්විඳින ලදී. අල්මොහාඩ් විසින් මරකේෂ් හි කුටුබිය මුස්ලිම් පල්ලිය ගොඩනඟන ලද අතර, එහි 25,000 කට නොඅඩු පිරිසකට නවාතැන් ගත හැකි විය, නමුත් එහි පොත්, අත්පිටපත්, පුස්තකාල සහ පොත් සාප්පු සඳහා ප්‍රසිද්ධියට පත් වූ අතර, එයට එහි නම ලැබුණි. ඉතිහාසයේ පළමු පොත් කඩ සාප්පුව. අල්මොහාද් කලීෆා අබු යකුබ් පොත් එකතු කිරීමට දැඩි ඇල්මක් දැක්වූවා. ඔහු විශාල පුස්තකාලයක් ආරම්භ කළ අතර එය අවසානයේ කැස්බා වෙත ගෙන ගොස් මහජන පුස්තකාලයක් බවට පත් කරන ලදී.

නූතන මොරොක්කෝ සාහිත්‍යය 1930 ගණන්වල ආරම්භ විය. ප්‍රධාන සාධක දෙකක් මොරොක්කෝවට නූතන සාහිත්‍යයේ උපත දැකීමට ස්පන්දනයක් ලබා දුන්නේය. මොරොක්කෝව, ප්‍රංශ සහ ස්පාඤ්ඤ ආරක්ෂක ප්‍රදේශයක් ලෙස මොරොක්කෝ බුද්ධිමතුන්ට අනෙකුත් අරාබි සාහිත්‍ය හා යුරෝපයේ සම්බන්ධතා නිදහසේ භුක්ති විඳිමින් සාහිත්‍ය කෘති හුවමාරු කර ගැනීමට සහ නිෂ්පාදනය කිරීමට අවස්ථාව ලබා දුන්නේය. ලේඛකයින්ගේ පරම්පරා තුනක් විශේෂයෙන් 20 වැනි සියවසේ මොරොක්කෝ සාහිත්‍යය හැඩගස්වා ඇත.[21] පළමුවැන්න නම් ආරක්‍ෂක රාජ්‍යය (1912-56) තුළ ජීවත් වූ සහ ලියූ පරම්පරාවයි, එහි වැදගත්ම නියෝජිතයා වූයේ මොහොමඩ් බෙන් බ්‍රහීම් (1897-1955) ය.

දෙවන පරම්පරාව අබ්දෙල්ක්‍රිම් ගල්ලාබ් (1919-2006), ඇලල් අල්-ෆාසි (1910-1974) සහ මොහොමඩ් අල්-මොක්තාර් සූසි (1900-1963) වැනි ලේඛකයින් සමඟ නිදහස කරා සංක්‍රමණය වීමේදී වැදගත් කාර්යභාරයක් ඉටු කළේය. තුන්වන පරම්පරාව හැටේ දශකයේ ලේඛකයන්ගේ ය. මොරොක්කෝ සාහිත්‍යය පසුව මොහොමඩ් චෞක්රි, ඩ්‍රිස් ක්‍රයිබි, මොහොමඩ් සාෆ්සාෆ් සහ ඩ්‍රිස් එල් කෞරි වැනි ලේඛකයන් සමඟ සමෘද්ධිමත් විය. එම ලේඛකයන් බොහෝ මොරොක්කෝ නවකතාකරුවන්, කවියන් සහ නාට්‍ය රචකයන්ට වැදගත් බලපෑමක් ඇති කළේය.

1950 සහ 1960 ගණන් වලදී, මොරොක්කෝව සරණාගත හා කලාත්මක මධ්‍යස්ථානයක් වූ අතර පෝල් බෝල්ස්, ටෙනසි විලියම්ස් සහ විලියම් එස්. බරෝස් ලෙස ලේඛකයින් ආකර්ෂණය විය. මොරොක්කෝ සාහිත්‍යය අරාබි භාෂාවෙන් ලියූ මොහොමඩ් සෆ්සාෆ් සහ මොහොමඩ් චෞක්රි සහ ප්‍රංශ භාෂාවෙන් ලියූ ඩ්‍රිස් ක්‍රයිබි සහ ටහාර් බෙන් ජෙලෝන් වැනි නවකතාකරුවන් සමඟ සමෘද්ධිමත් විය. අනෙකුත් වැදගත් මොරොක්කෝ කතුවරුන් අතර, අබ්දල්ලතිෆ් ලාබි, අබ්දෙල්ක්‍රිම් ගල්ලාබ්, ෆවුඩ් ලාරෝයි, මොහොමඩ් බෙරාඩා සහ ලීලා අබුසෙයිඩ් ඇතුළත් වේ. කථිකත්වය (වාචික සාහිත්‍යය) යනු මොරොක්කෝ අරාබි හෝ බර්බර් භාෂාවෙන් වේවා, මොරොක්කෝ සංස්කෘතියේ අනිවාර්ය අංගයකි.

සංගීතය[සංස්කරණය]

මොරොක්කෝ සංගීතය අරාබි, බර්බර් සහ උප සහරා සම්භවයක් ඇත. ඉස්ලාමීය සංගීතයේ ඓතිහාසික සම්භවයක් ඇති ට්‍රාන්ස් සංගීතය මෙන්ම රොක් ආභාසය ඇති චාබි සංගීත කණ්ඩායම්ද බහුලව පැතිරී ඇත.

මොරොක්කෝව වයඹදිග අප්‍රිකාව පුරා දක්නට ලැබෙන ඇන්ඩලූසියානු ශාස්ත්‍රීය සංගීතයේ නිවහනයි. එය බොහෝ විට කෝර්ඩෝබා හි මුවර්ස් යටතේ පරිණාමය වී ඇති අතර, පර්සියානු-උපත ලද සංගීතඥ සිරියාබ් සාමාන්‍යයෙන් එහි සොයාගැනීමේ ගෞරවය හිමි වේ. සමකාලීන ඇන්ඩලූසියානු සංගීතය සහ කලාව ලෙස හැඳින්වෙන ප්‍රභේදයක් යනු අල්-ඇන්ඩලස් සමූහයේ නිර්මාතෘ මොරිස්කෝ දෘශ්‍ය කලාකරු/රචක/ඕඩිස්ට් තාරික් බන්සිගේ මොළයකි.

1900 දී ජිලාලා වාදක කණ්ඩායමක්

අයිටා යනු ගම්බද ප්‍රදේශවල ගායනා කරන බෙඩොයින් සංගීත ශෛලියකි.

චාබි ("ජනප්‍රිය") යනු මොරොක්කෝ ජන සංගීතයේ බහුවිධ ස්වරූප වලින් පැවත එන ප්‍රභේද රාශියකින් සමන්විත සංගීතයකි. චාබි මුලින් වෙළඳපොලේ සිදු කරන ලද නමුත් දැන් ඕනෑම උත්සවයකදී හෝ රැස්වීමකදී දක්නට ලැබේ.

විලයන, රොක්, රට, ලෝහ සහ, විශේෂයෙන්ම, හිප් හොප් වැනි ජනප්‍රිය බටහිර සංගීත ආකාර මොරොක්කෝවේ වැඩි වැඩියෙන් ජනප්‍රිය වෙමින් පවතී.

මොරොක්කෝව 1980 යුරෝවිෂන් ගීත තරඟයට සහභාගී වූ අතර එහිදී එය අවසන් ස්ථානයේ අවසන් විය.

මාධ්‍ය[සංස්කරණය]

මොරොක්කෝවේ සිනමාවට දිගු ඉතිහාසයක් ඇත, 1897 දී ලුවී ලුමියර් විසින් ලෙ චෙවියර් මාරොකේන් ("මොරොක්කෝ එළුවා") රූගත කිරීම දක්වා සියවසකට වඩා ඈතට විහිදේ. එම කාලය සහ 1944 අතර, බොහෝ විදේශීය චිත්‍රපට රට තුළ රූගත කරන ලදී. 1944 දී, ජාතියේ චිත්‍රපට නියාමන ආයතනය වන මොරොක්කෝ සිනමා මධ්‍යස්ථානය (CCM) පිහිටුවන ලදී. රබාත් හි චිත්‍රාගාර ද විවෘත විය.

1952 දී ඕර්සන් වෙල්ස්ගේ ඔතෙලෝ මොරොක්කෝ ධජය යටතේ කෑන්ස් චිත්‍රපට උළෙලේ පාම් ඩි ඕර් සම්මානය දිනා ගත්තේය. කෙසේ වෙතත්, උත්සවයේ සංගීතඥයන් මොරොක්කෝ ජාතික ගීය වාදනය නොකළේ, පැමිණ සිටි කිසිවෙක් එය කුමක්දැයි දැන නොසිටි නිසාය.[22] වසර හයකට පසු, මොහොමඩ් ඔස්ෆෝර් පළමු මොරොක්කෝ චිත්‍රපටය වන ලේ ෆිල්ස් මෝඩයිට් ("මරණය කළ පුත්‍රයා") නිර්මාණය කළේය.

1968 දී පළමු මධ්‍යධරණී චිත්‍රපට උළෙල ටැන්ජියර් හි පැවැත්විණි. එහි වත්මන් අවතාරය තුළ, මෙම උත්සවය ටෙටුවාන් හි පැවැත්වේ. මෙය 1982 දී රබාත් හි පැවති පළමු ජාතික සිනමා උළෙල සමඟිනි. 2001 දී මාරකෙක් හි පළමු ජාත්‍යන්තර චිත්‍රපට උළෙල (FIFM) ද පැවැත්විණි.

ආහාර පිසීම[සංස්කරණය]

මොරොක්කෝ කූස්කස්.

මොරොක්කෝ ආහාර පිසීම ලෝකයේ වඩාත්ම විවිධාංගීකරණය වූ ආහාර වලින් එකක් ලෙස සැලකේ. මෙය ශතවර්ෂ ගණනාවක් තිස්සේ මොරොක්කෝවේ බාහිර ලෝකය සමඟ අන්තර්ක්‍රියා කිරීමේ ප්‍රතිඵලයකි.[23] මොරොක්කෝවේ ආහාර පිසීම ප්‍රධාන වශයෙන් මුරිෂ්, යුරෝපීය සහ මධ්‍යධරණී ආහාරවල විලයනයකි.

මොරොක්කෝ ආහාර පිසීමේදී කුළුබඩු බහුලව භාවිතා වේ. වසර දහස් ගණනක් තිස්සේ කුළු බඩු මොරොක්කෝවට ආනයනය කර ඇති අතර, ටිලියුයින් වෙතින් කුංකුම, මෙක්නෙස් වෙතින් මින්ට් සහ ඔලිව්, සහ ෆෙස් වෙතින් දොඩම් සහ ලෙමන් වැනි බොහෝ අමුද්‍රව්‍ය ගෘහස්ථව වගා කෙරේ. කුකුළු මස් මොරොක්කෝවේ වැඩිපුරම ආහාරයට ගන්නා මස් වේ. මොරොක්කෝවේ බහුලව ආහාරයට ගන්නා රතු මස් හරක් මස් ය; බැටළු පැටවා වඩාත් කැමති නමුත් සාපේක්ෂව මිල අධිකයි. බොහෝ මිනිසුන් හුරුපුරුදු මොරොක්කෝවේ ප්‍රධාන ආහාරය වන්නේ පැරණි ජාතික ප්‍රණීත ආහාරය වන කූස්කස්ය.[24]

හරක් මස් යනු මොරොක්කෝවේ බහුලව ආහාරයට ගන්නා රතු මස් වන අතර සාමාන්‍යයෙන් එළවළු හෝ රනිල කුලයට අයත් ටැගින් එකක අනුභව කරනු ලැබේ. කුකුල් මස් ටැගීන්ස්හි ද බහුලව භාවිතා වේ, වඩාත්ම ප්‍රසිද්ධ ටැගින් එකක් වන්නේ කුකුල් මස්, අර්තාපල් සහ ඔලිව් වල ටැගින් බව දැන සිටීමයි. බැටළු පැටවා ද පරිභෝජනය කරයි, නමුත් වයඹදිග අප්‍රිකානු බැටළු අභිජනනය ඔවුන්ගේ මේදය වැඩි ප්‍රමාණයක් ඔවුන්ගේ වලිගවල ගබඩා කර ඇති බැවින්, මොරොක්කෝ බැටළු පැටවාට බටහිර බැටළු මස් සහ එළුමස් ඇති තියුණු රසය නොමැත. කුකුළු මස් ද ඉතා සුලභ වන අතර, මොරොක්කෝ ආහාරවල මුහුදු ආහාර භාවිතය වැඩි වෙමින් පවතී. මීට අමතරව, වියළි ලුණු දැමූ මස් සහ ලුණු දැමූ කල් තබා ගත් මස් වන ක්ලියා / ක්ලියා සහ "ග්'ඩිඩ්" ටැගීන් රස කිරීමට හෝ නැමුණු රසවත් මොරොක්කෝ පෑන්කේක් "එල් ග්‍රයිෆ්" හි භාවිතා වේ.

වඩාත් ප්‍රසිද්ධ මොරොක්කෝ ආහාර අතර කූස්කුස්, පැස්ටිලා (බ්ස්ටියා හෝ බෙස්ටිලා ලෙසද සඳහන් වේ), ටජින්, ටැන්ජියා සහ හරිරා වේ. දෙවැන්න සුප් එකක් වුවද, එයම කෑමක් ලෙස සලකනු ලබන අතර විශේෂයෙන් රාමසාන් මාසය තුළ එවැනි හෝ දිනයන් සමඟ පිරිනමනු ලැබේ. ෂරියා, ඉස්ලාම් ආගමික නීති වලට අනුකූලව ඌරු මස් පරිභෝජනය තහනම්ය.

දෛනික ආහාර වේලෙහි විශාල කොටසක් පාන් වේ. මොරොක්කෝවේ පාන් ප්‍රධාන වශයෙන් කොබ්ස් ලෙස හඳුන්වන දුරු තිරිඟු සෙමොලිනා වලින් ලබා ගනී. මොරොක්කෝව පුරා බේකරි ඉතා සුලභ වන අතර නැවුම් පාන් සෑම නගරයකම, නගරයකම සහ ගමකම ප්‍රධාන ආහාරයකි. වඩාත් සුලභ වන්නේ සම්පූර්ණ ධාන්ය රළු බිම් හෝ සුදු පිටි පාන් ය. පැතලි පාන් සහ ඇදගත් මුහුන් නොදැමූ පෑන් බදින ලද පාන් ද තිබේ.

වඩාත් ජනප්‍රිය පානය වන්නේ "අටායි", මින්ට් කොළ සහ අනෙකුත් අමුද්‍රව්‍ය සමඟ හරිත තේ. මොරොක්කෝ සංස්කෘතිය තුළ තේ ඉතා වැදගත් ස්ථානයක් හිමි වන අතර එය කලා ආකෘතියක් ලෙස සැලකේ. එය ආහාර වේලෙහි පමණක් නොව දවස පුරා පිරිනමනු ලබන අතර, එය විශේෂයෙන් ආගන්තුක සත්කාරයේ පානයක් වන අතර, අමුත්තන් සිටින සෑම අවස්ථාවකම පොදුවේ පිළිගනු ලැබේ. එය අමුත්තන්ට පිරිනමන අතර, එය ප්‍රතික්ෂේප කිරීම අශිෂ්ටයි.

ක්‍රීඩා[සංස්කරණය]

මොරොක්කෝ පාපන්දු ලෝලීන්

විශේෂයෙන්ම නාගරික තරුණයින් අතර ජනප්‍රිය, රටේ ජනප්‍රියම ක්‍රීඩාව පාපන්දු වේ. 1986 දී මොරොක්කෝව FIFA ලෝක කුසලානයේ දෙවන වටයට සුදුසුකම් ලැබූ පළමු අරාබි සහ අප්‍රිකානු රට බවට පත්විය. මොරොක්කෝව 1988 දී අප්‍රිකානු කුසලානය සඳහා සත්කාරකත්වය ලබා දුන් අතර සත්කාරක සූදානමේ ප්‍රමාණවත් නොවීම හේතුවෙන් මුල් සත්කාරක ගිනියාව සත්කාරක අයිතියෙන් ඉවත් කිරීමෙන් පසුව 2025 දී එය නැවත සත්කාරකත්වය දරයි. මොරොක්කෝව මුලින් 2015 අප්‍රිකානු ජාතීන්ගේ කුසලානය පැවැත්වීමට නියමිතව තිබූ අතර,[25] මහාද්වීපයේ ඉබෝලා පැතිරීම පිළිබඳ බිය නිසා නියමිත දිනට තරඟාවලිය පැවැත්වීම ප්‍රතික්ෂේප කළේය. මොරොක්කෝව FIFA ලෝක කුසලානයට සත්කාරකත්වය ලබා දීමට උත්සාහයන් හයක් ගත් නමුත් එක්සත් ජනපදය, ප්‍රංශය, ජර්මනිය, දකුණු අප්‍රිකාව සහ කැනඩාව-මෙක්සිකෝව-එක්සත් ජනපද ඒකාබද්ධ ලංසුවකට පස් වතාවක් පරාජයට පත් විය,[26] කෙසේ වෙතත් මොරොක්කෝව 2030 දී පෘතුගාලය සහ ස්පාඤ්ඤය සමඟ සම සත්කාරකත්වය දරනු ඇත. අවසානයේ ඔවුන්ගේ හයවන උත්සාහයේදී ලංසුව දිනා ගැනීමට සමත් විය. 2022 දී මොරොක්කෝව අවසන් පූර්ව වටයට පිවිසි පළමු අප්‍රිකානු සහ අරාබි කණ්ඩායම බවට පත් වූ අතර තරඟාවලියේ 4 වැනි ස්ථානයට පත්විය.

1984 ඔලිම්පික් ක්‍රීඩා උළෙලේදී මොරොක්කෝ ජාතිකයින් දෙදෙනෙක් ධාවන පථයෙන් රන් පදක්කම් දිනා ගත්හ. නවාල් එල් මවුතාවකල් මීටර් 400 කඩුලු මතින් දිවීමේ ඉසව්වෙන් ජය ලැබීය. ඇය අරාබි හෝ ඉස්ලාමීය රටකින් ඔලිම්පික් රන් පදක්කමක් දිනූ පළමු කාන්තාව විය. සයිඩ් අවුයිටා එම තරඟවලදී මීටර් 5000 දිනා ගත්තේය. හිචම් එල් ගුරෝජ් 2004 ගිම්හාන ඔලිම්පික් උළෙලේදී මීටර් 1500 සහ මීටර් 5000 ඉසව්වෙන් මොරොක්කෝව වෙනුවෙන් රන් පදක්කම් දිනාගත් අතර සැතපුම් දිවීමේ ලෝක වාර්තා කිහිපයක් ද හිමිකරගෙන ඇත.

මොරොක්කෝවේ ප්‍රේක්ෂක ක්‍රීඩා සම්ප්‍රදායිකව අශ්වාරෝහක කලාව මත කේන්ද්‍රගත වූ අතර යුරෝපීය ක්‍රීඩා - පාපන්දු, පෝලෝ, පිහිනුම් සහ ටෙනිස් - 19 වන සියවස අවසානයේ හඳුන්වා දෙන ලදී. ටෙනිස් සහ ගොල්ෆ් ජනප්‍රිය වී ඇත.[තහවුරු කර නොමැත] මොරොක්කෝ වෘත්තීය ක්‍රීඩකයින් කිහිප දෙනෙකු ජාත්‍යන්තර තරඟයට තරඟ කර ඇති අතර, රට සිය ප්‍රථම ඩේවිස් කුසලාන කණ්ඩායම 1999 දී ඉදිරිපත් කරන ලදී. මොරොක්කෝව පැසිපන්දු ක්‍රීඩාවේ තරඟකාරී ලීග මහාද්වීපයේ පුරෝගාමීන්ගෙන් කෙනෙකි.[27] 20 වැනි සියවසේ මුල් භාගයේදී රග්බි ක්‍රීඩාව මොරොක්කෝවට පැමිණියේය, ප්‍රධාන වශයෙන්ම රට අල්ලාගත් ප්‍රංශ ජාතිකයන් විසිනි.[28] එහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස, පළමු හා දෙවන ලෝක සංග්‍රාමයේදී, බොහෝ මොරොක්කෝ ක්‍රීඩකයින් සටන් කිරීමට පිටත්ව යාමත් සමඟ, මොරොක්කෝ රග්බි ප්‍රංශයේ වාසනාවට සම්බන්ධ විය.[28] අනෙකුත් බොහෝ මාග්‍රෙබ් ජාතීන් මෙන්, මොරොක්කෝ රග්බි සෙසු අප්‍රිකාවට වඩා ආභාෂය සඳහා යුරෝපය දෙස බැලීමට නැඹුරු විය.

කික්බොක්සිං ක්‍රීඩාව මොරොක්කෝවේ ද ජනප්‍රියය.[තහවුරු කර නොමැත] මොරොක්කෝ-ලන්දේසි බද්ර් හරි, හෙවිවේට් කික්බොක්සර් සහ සටන් කලාකරු, හිටපු K-1 හෙවිවේට් ශූරයෙක් සහ K-1 World Grand Prix 2008 සහ 2009 අවසන් තරඟකරුවෙකි.[තහවුරු කර නොමැත]

යොමු කිරීම්[සංස්කරණය]

  1. e.g. Khalid Amine and Marvin Carlson, The Theatres of Morocco, Algeria and Tunisia: Performance Traditions of the Maghreb (Dordrecht NL: Springer, 2011), 124–28. ISBN 0230358519
  2. "Royal Letter of His Majesty King Mohammed VI of Morocco". whc.unesco.org. සම්ප්‍රවේශය 2023-10-24.
  3. "Morocco town's Hollywood connection". Al Jazeera. සම්ප්‍රවේශය 27 October 2017.
  4. "Return to Morocco". Al Jazeera. 24 September 2017 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 27 October 2017.
  5. "Boujloud: Morocco's unique Halloween". Al Jazeera. සම්ප්‍රවේශය 27 October 2017.
  6. 6.0 6.1 Marçais, Georges (1954). L'architecture musulmane d'Occident. Paris: Arts et métiers graphiques.
  7. 7.0 7.1 Parker, Richard (1981). A practical guide to Islamic Monuments in Morocco. Charlottesville, VA: The Baraka Press.
  8. Gaudio, Attilio (1982). Fès: Joyau de la civilisation islamique. Paris: Les Presse de l'UNESCO: Nouvelles Éditions Latines. ISBN 2723301591.
  9. Touri, Abdelaziz; Benaboud, Mhammad; Boujibar El-Khatib, Naïma; Lakhdar, Kamal; Mezzine, Mohamed (2010). Le Maroc andalou : à la découverte d'un art de vivre (2 ed.). Ministère des Affaires Culturelles du Royaume du Maroc & Museum With No Frontiers. ISBN 978-3902782311.
  10. Barrucand, Marianne; Bednorz, Achim (1992). Moorish architecture in Andalusia. Taschen. ISBN 3822876348.
  11. 11.0 11.1 Bennison, Amira K. (2016). "'The most wondrous artifice': The Art and Architecture of the Berber Empires". The Almoravid and Almohad Empires. Edinburgh University Press. pp. 276–328. ISBN 9780748646821.
  12. 12.0 12.1 Golvin, Lucien (1989). "Architecture berbère". Encyclopédie Berbère (ප්‍රංශ බසින්) (6): 865–877. doi:10.4000/encyclopedieberbere.2582. සම්ප්‍රවේශය 13 December 2022.
  13. "Ksar of Ait-Ben-Haddou". UNESCO World Heritage Centre (ඉංග්‍රීසි බසින්). සම්ප්‍රවේශය 2020-04-16.
  14. Becker, Cynthia (2010). "Deconstructing the History of Berber Arts: Tribalism, Matriarchy, and a Primitive Neolithic Past". In Hoffman, Katherine E.; Miller, Susan Gilson (eds.). Berbers and Others: Beyond Tribe and Nation in the Maghrib (ඉංග්‍රීසි බසින්). Indiana University Press. p. 200. ISBN 978-0-253-35480-8.
  15. Wright, Gwendolyn (1991). The Politics of Design in French Colonial Urbanism. University of Chicago Press.
  16. The Rough Guide to Morocco (12th ed.). Rough Guides. 2019.
  17. M. Bloom, Jonathan; S. Blair, Sheila, eds. (2009). "Morocco, Kingdom of". The Grove Encyclopedia of Islamic Art and Architecture (ඉංග්‍රීසි බසින්). Oxford University Press. ISBN 9780195309911.
  18. "Hassan II Mosque". Archnet. සම්ප්‍රවේශය 2020-06-09.
  19. "Desert Blooms: The Contemporary Architecture of Morocco - Architizer Journal". Journal (ඉංග්‍රීසි බසින්). 2019-07-02. සම්ප්‍රවේශය 2020-06-09.
  20. "Modern Morocco: Building a New Vernacular". ArchDaily (ඇමෙරිකානු ඉංග්‍රීසි බසින්). 2019-11-26. සම්ප්‍රවේශය 2020-06-09.
  21. Mohammed Benjelloun Touimi, Abdelkbir Khatibi and Mohamed Kably, Ecrivains marocains, du protectorat à 1965, 1974 éditions Sindbad, Paris and Hassan El Ouazzani, La littérature marocaine contemporaine de 1929 à 1999 (2002, ed. Union des écrivains du Maroc and Dar Attaqafa)
  22. "Wellesnet: Filming Othello". www.wellesnet.com.
  23. "The Art of Moroccan Cuisine". 10 October 2007.
  24. "Moroccan Couscous Recipe" සංරක්ෂණය කළ පිටපත 31 මැයි 2014 at the Wayback Machine. Maroccan Kitchen Recipes සංරක්ෂණය කළ පිටපත 31 මැයි 2014 at the Wayback Machine (Website). Retrieved 1 April 2014.
  25. "Morocco to stage the 2015 African Nations Cup – ESPN Soccernet". ESPN FC. 29 January 2011. 29 April 2011 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 1 August 2011.
  26. "Africa Cup of Nations: Morocco will not host finals over Ebola fears". BBC Sport. 11 November 2014.
  27. Nxumalo, Lee (20 December 2020). "Basketball's next frontier is Africa". New Frame. 16 January 2021 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 11 January 2021.
  28. 28.0 28.1 Bath, Richard (ed.) The Complete Book of Rugby (Seven Oaks Ltd, 1997 ISBN 1-86200-013-1) p71
"https://si.wikipedia.org/w/index.php?title=මොරොක්කෝවේ_සංස්කෘතිය&oldid=632777" වෙතින් සම්ප්‍රවේශනය කෙරිණි