මොරොක්කෝවේ ඉතිහාසය

විකිපීඩියා වෙතින්

ප්‍රාග් ඉතිහාසය සහ පෞරාණිකත්වය[සංස්කරණය]

ක්‍රි.පූ. 500 දී පමණ ලිබිකෝ-බර්බර් අක්ෂරවලින් ලියා ඇති උල්කාපාත නිරූපිත ප්‍රාග් ඓතිහාසික ගල් අඟුරු, සෝස් නිම්නයේ ඉඩා ඕ කසෝ අසලින් හමු විය.[1][2]

වර්තමාන මොරොක්කෝවේ ප්‍රදේශය අවම වශයෙන් පැලියොලිතික් යුගයේ සිට ජනාවාස වී ඇති අතර එය ක්‍රිස්තු පූර්ව 190,000 සහ 90,000 අතර කාලයක ආරම්භ විය.[3] මෑත ප්‍රකාශනයක් යෝජනා කර ඇත්තේ ප්‍රදේශයේ ඊටත් පෙර මිනිස් වාසය සඳහා සාක්ෂි ඇති බවයි: 2000 ගණන්වල අගභාගයේදී ජෙබෙල් ඉර්හුඩ් හි අත්ලාන්තික් වෙරළ ආසන්නයේ සොයා ගන්නා ලද හෝමෝ සේපියන්ස් පොසිල ආසන්න වශයෙන් වසර 315,000 කට පෙර දින නියම කරන ලදී.[4] ඉහළ පැලියොලිතික් යුගයේදී, මැග්‍රෙබ් එහි නූතන ශුෂ්ක භූ දර්ශනයට වෙනස්ව, සැවානාවකට සමාන වූ අදට වඩා සාරවත් විය.[5] වසර විසි දෙදහසකට පෙර, ඇටීරියන් සංස්කෘතිය ඉබරෝමාරුසියානු සංස්කෘතිය විසින් අනුප්‍රාප්තික විය, එය අයිබීරියන් සංස්කෘතීන් සමඟ සමානකම් බෙදාහදා ගන්නා ලදී. ඉබරෝමාරුසියානු "මච්ටා-අෆලූ" සුසාන භූමිවලින් හමු වූ මානව අවශේෂ සහ යුරෝපීය ක්‍රෝ-මැග්නොන් අවශේෂ අතර අස්ථි සමානකම් යෝජනා වී ඇත. ඉබරෝමාරුසියානු සංස්කෘතිය මොරොක්කෝවේ බීකර් සංස්කෘතිය විසින් අනුප්‍රාප්තික විය.

මොරේටේනියාවේ ටොලමි රෝම ආක්‍රමණයට පෙර මොරේටේනියා රාජධානිය පාලනය කළ අවසන් පුද්ගලයා විය.

මයිටොකොන්ඩ්‍රියල් ඩීඑන්ඒ අධ්‍යයනයෙන් බර්බර්ස් සහ ස්කැන්ඩිනේවියාවේ සාමි අතර සමීප මුතුන් මිත්තන් සම්බන්ධයක් සොයාගෙන ඇත. මෙම සාක්ෂි මගින් නිරිතදිග යුරෝපයේ ෆ්‍රැන්කෝ-කැන්ටබ්‍රියානු සරණාගත ප්‍රදේශයේ අවසාන ග්ලැසියර යුගයේ ජීවත් වූ සමහර ජනයා උතුරු යුරෝපයට සංක්‍රමණය වූ අතර, අවසාන අයිස් යුගයෙන් පසු එහි ජනගහණයට දායක වූ බවට න්‍යාය සනාථ කරයි.[6]

සම්භාව්‍ය පෞරාණිකත්වයේ මුල් භාගයේදී, වයඹදිග අප්‍රිකාව සහ මොරොක්කෝව පුළුල් ලෙස මතුවෙමින් පවතින මධ්‍යධරණී ලෝකය වෙත කෙමෙන් කෙමෙන් ඇදී ගියේ ෆිනීෂියානුවන් විසින්, එහි වෙළඳ ජනපද සහ ජනාවාස පිහිටුවා ගත් අතර, ඒවායින් වඩාත් ප්‍රබල වූයේ චෙල්ලා, ලික්සස් සහ මොගඩෝර් ය.[7] මොගදෝර් ක්‍රි.පූ. 6 වැනි සියවසේදී ෆිනීෂියානු ජනපදයක් ලෙස පිහිටුවන ලදී.[8]

වොලුබිලිස්හි රෝම නටබුන්.

මොරොක්කෝව පසුව පුරාණ කාර්තේජ්හි වයඹදිග අප්‍රිකානු ශිෂ්ටාචාරයේ රාජධානියක් බවට පත් වූ අතර කාර්තජීනියානු අධිරාජ්‍යයේ කොටසක් විය. පැරණිතම ස්වාධීන මොරොක්කෝ රාජ්‍යය වූයේ බාගා රජු යටතේ පැවති මොරේටේනියාවේ බර්බර් රාජධානියයි.[9] මෙම පැරණි රාජධානිය (නූතන මොරිටේනියා ප්‍රාන්තය සමඟ පටලවා නොගත යුතුය) ක්‍රි.පූ 225 හෝ ඊට පෙර සමෘද්ධිමත් විය. ක්‍රි.පූ. 33 දී මොරේටානියාව රෝම අධිරාජ්‍යයේ සේවාදායක රාජධානියක් බවට පත් විය. ක්ලෝඩියස් අධිරාජ්‍යයා ක්‍රිස්තු වර්ෂ 44 දී සෘජුවම මොරේටේනියාව ඈඳා ගත් අතර, එය අධිරාජ්‍ය ආණ්ඩුකාරයෙකු විසින් පාලනය කරන ලද රෝම පළාතක් බවට පත් කළේය (එක්කෝ ප්‍රොකියුරේටර් ඔගස්ටි හෝ ලෙගටස් ඔගස්ටි ප්‍රෝ ප්‍රෙටෝර්).

තුන්වන සියවසේ අර්බුදය අතරතුර, මොරේටානියාවේ කොටස් බර්බර්වරුන් විසින් නැවත අත්පත් කර ගන්නා ලදී. 3 වැනි සියවසේ අගභාගය වන විට, සෘජු රෝම පාලනය, මොරේටේනියා ටින්ගිටානා හි සෙප්ටම් (සියුටා) සහ මොරේටේනියා සිසේරියන්සිස් හි චර්චෙල් වැනි වෙරළබඩ නගර කිහිපයකට සීමා වී තිබුණි. ක්‍රිස්තු වර්ෂ 429 දී, වැන්ඩල්වරුන් විසින් ප්‍රදේශය විනාශයට පත් වූ විට, රෝම අධිරාජ්‍යයට මොරේටේනියාවේ ඉතිරිව තිබූ දේපළ අහිමි වූ අතර, ප්‍රාදේශීය මෞරෝ-රෝම රජවරු ඔවුන්ගේ පාලනය භාර ගත්හ. 530 ගණන් වලදී, බයිසැන්තියානු පාලනය යටතේ නැගෙනහිර රෝම අධිරාජ්‍යය, සෙප්ටම් සහ ටින්ගිගේ සෘජු අධිරාජ්‍ය පාලනය නැවත ස්ථාපිත කර, ටිංගීස් ශක්තිමත් කර පල්ලියක් ඉදි කළේය.

පදනම සහ රාජවංශ[සංස්කරණය]

ක්‍රි. ව. 840 දී ෆෙස්හි ඉඩ්‍රිසිඩ් කාසිය.

7 වන ශතවර්ෂයේ මැද භාගයේ ආරම්භ වූ මාග්‍රෙබ්හි මුස්ලිම් ආක්‍රමණය ඊළඟ සියවසේ මුල් භාගයේදී උමයියාද් කාලිෆේට් විසින් සාක්ෂාත් කර ගන්නා ලදී. එය ප්‍රදේශයට අරාබි භාෂාව සහ ඉස්ලාම් යන දෙකම ගෙන ආවේය. විශාල ඉස්ලාමීය අධිරාජ්‍යයේ කොටසක් වුවද, මොරොක්කෝව මුලින් සංවිධානය කරන ලද්දේ ඉෆ්රිකියා හි අනුබද්ධ පළාතක් ලෙස වන අතර, කයිරූආන් හි මුස්ලිම් ආණ්ඩුකාරවරයා විසින් පත් කරන ලද ප්‍රාදේශීය ආණ්ඩුකාරවරුන් සමඟය.[10] 7 වන ශතවර්ෂයේ සිට මග්‍රෙබ් වෙත සියවස් ගණනාවක අරාබි සංක්‍රමණය මොරොක්කෝවේ ජන විකාශන විෂය පථය වෙනස් කළේය.

ස්වදේශික බර්බර් ගෝත්‍රිකයන් ඉස්ලාමය පිළිගත් නමුත් ඔවුන්ගේ චාරිත්‍රානුකූල නීති රඳවා ගත්හ. ඔවුන් නව මුස්ලිම් පාලනයට බදු සහ උපහාර ද ගෙවා ඇත.[11] නූතන මොරොක්කෝවේ ප්‍රදේශයේ පළමු ස්වාධීන මුස්ලිම් රාජ්‍යය වූයේ රිෆ් කඳුකරයේ එමිරේට් එකක් වන නෙකෝර් රාජධානියයි. එය 710 දී සාලිහ් I වන ඉබ්න් මන්සූර් විසින් ආරම්භ කරන ලද අතර, උමයියාද් කැලිෆේට් හි සේවාදායක රාජ්‍යයක් ලෙස එය පිහිටුවන ලදී. 739 දී බර්බර් කැරැල්ල පුපුරා යාමෙන් පසු, බර්බර්වරු සිජිල්මාසා හි මික්නාසා සහ බර්ගාවටා වැනි වෙනත් ස්වාධීන රාජ්‍යයන් පිහිටුවා ගත්හ.

9 වන ශතවර්ෂයේ ෆෙස් හි ආරම්භ කරන ලද අල්-කරවියින් ප්‍රධාන අධ්‍යාත්මික, සාහිත්‍ය සහ බුද්ධිමය මධ්‍යස්ථානයක් විය.

ඉඩ්‍රිසිඩ් රාජවංශයේ නිර්මාතෘ සහ හසන් ඉබ්න් අලිගේ මී මුනුපුරා වන ඉඩ්‍රිස් ඉබ්න් අබ්දල්ලා, හෙජාස්හි තම පවුල අබ්බාසිඩ්වරුන් විසින් ඝාතනය කිරීමෙන් පසු මොරොක්කෝවට පලා ගොස් ඇත. ඔහු අවුරාබා බර්බර් ගෝත්‍රිකයන්ට දුරස්ථ අබ්බාසිඩ් කලීෆාවරුන්ට ඔවුන්ගේ පක්ෂපාතිත්වය බිඳ දැමීමට ඒත්තු ගැන්වූ අතර ඔහු 788 දී ඉඩ්රිසිඩ් රාජවංශය ආරම්භ කළේය. ඉඩ්රිසිඩ් ඔවුන්ගේ අගනුවර ලෙස ෆෙස් පිහිටුවා ගත් අතර මොරොක්කෝව මුස්ලිම් ඉගෙනීමේ මධ්‍යස්ථානයක් සහ ප්‍රධාන ප්‍රාදේශීය බලවතෙකු බවට පත්විය. 927 දී ෆාතිමිඩ් කැලිෆේට් සහ ඔවුන්ගේ මික්නාසා සහචරයින් විසින් ඉඩ්‍රිසිඩ්වරුන් නෙරපා හරින ලදී. 932 දී මික්නාසා ෆාතිමිඩ්වරුන් සමඟ සබඳතා බිඳ දැමූ පසු, 980 දී සිජිල්මාසාහි මාග්‍රාවා විසින් ඔවුන් බලයෙන් ඉවත් කරන ලදී.

අල්මොහාද් රාජවංශයේ අධිරාජ්‍යය එහි විශාලතම ප්‍රමාණයෙන්.

11 වන සියවසේ සිට බර්බර් රාජවංශ මාලාවක් බිහි විය.[12][13][14] සංහජා අල්මොරවිඩ් රාජවංශය සහ මස්මුදා අල්මොහාඩ් රාජවංශය යටතේ,[15] මොරොක්කෝව මාග්‍රෙබ්, අයිබීරියා හි අල්-ඇන්ඩලස් සහ බටහිර මධ්‍යධරණී කලාපයේ ආධිපත්‍යය දැරීය. 13 වැනි සියවසේ සිට බනු හිලාල් අරාබි ගෝත්‍රිකයන්ගේ දැවැන්ත සංක්‍රමණයක් රට තුළ දක්නට ලැබුණි. 13 වන සහ 14 වන ශතවර්ෂ වලදී සෙනාටා බර්බර් මැරිනිඩ්ස් මොරොක්කෝවේ බලය අල්ලා ගත් අතර ඇල්ජීරියාවේ සහ ස්පාඤ්ඤයේ හමුදා මෙහෙයුම් හරහා අල්මොහාඩ්ස් හි සාර්ථකත්වයන් අනුකරණය කිරීමට උත්සාහ කළහ. වට්ටාසිඩ්වරු ඔවුන් පසුපස ගියහ. 15 වන ශතවර්ෂයේදී, රෙකොන්කිස්ටා විසින් අයිබීරියා හි මුස්ලිම් පාලනය අවසන් කළ අතර බොහෝ මුස්ලිම්වරුන් සහ යුදෙව්වන් මොරොක්කෝවට පලා ගියහ.[16]

15 වන ශතවර්ෂයේ අත්ලාන්තික් සාගරයේ වෙළඳාම පාලනය කිරීමට පෘතුගීසි උත්සාහයන් මොරොක්කෝවේ අභ්‍යන්තරයට විශාල බලපෑමක් ඇති කළේ නැත, නමුත් මොරොක්කෝ වෙරළ තීරයේ සමහර දේපළ පාලනය කිරීමට ඔවුන් සමත් වූ නමුත් රට අභ්‍යන්තරයට තවදුරටත් නොපැමිණේ.

පෘතුගීසි අධිරාජ්‍යය පිහිටුවනු ලැබුවේ 1415 සිට 1769 දක්වා පැවති මොරොක්කෝවේ පෘතුගීසි පැවැත්ම ආරම්භ කළ සියුටා ආක්‍රමණයට නායකත්වය දුන් හෙන්රි නැවිගේටර් කුමරු විසිනි.

1549 දී, මෙම කලාපය ඉස්ලාමීය අනාගතවක්තෘ මුහම්මද්ගෙන් පැවත එන බවට ප්‍රකාශ කරන අනුප්‍රාප්තික අරාබි රාජවංශවලට වැටුණි: පළමුව 1549 සිට 1659 දක්වා පාලනය කළ ෂරීෆියන් සාදි රාජවංශය, පසුව 17 වන සියවසේ සිට බලයේ සිටින ඇලවුයිට් රාජවංශය. මොරොක්කෝව උතුරේ ස්පාඤ්ඤයේ ආක්‍රමණවලට මුහුණ දුන් අතර ඔටෝමාන් අධිරාජ්‍යයේ සහචරයින් බටහිර දෙසට තල්ලු විය.

සාදි සුල්තාන් අහමඩ් අල්-මන්සූර්ගේ 16 වැනි සියවසේ බදියි මාලිගයේ නටබුන්

සාදි රාජවංශය යටතේ, රට 1578 දී ඇල්කේසර් ක්විබිර් සටනේදී පෘතුගාලයේ අවිස් රාජවංශය අවසන් කරන ලදී. 1591 දී සොන්ග්හේ අධිරාජ්‍යය අහමඩ් අල්-මන්සූර්ගේ පාලන සමය සුල්තාන් රාජ්‍යයට නව ධනයක් සහ කීර්තියක් ගෙන දුන් අතර, බටහිර අප්‍රිකාව වෙත විශාල ගවේෂණ චාරිකාවකින් දරුණු පරාජයක් සිදු විය. කෙසේ වෙතත්, සහරා හරහා ප්‍රදේශ කළමනාකරණය කිරීම ඉතා දුෂ්කර විය.[තහවුරු කර නොමැත] අල්-මන්සූර්ගේ මරණයෙන් පසු රට ඔහුගේ පුතුන් අතර බෙදී ගියේය.

සාදි රාජවංශයේ පරිහානිය තුළ දේශපාලන ඛණ්ඩනය සහ ගැටුම් කාලපරිච්ඡේදයෙන් පසුව, මොරොක්කෝව අවසානයේ 1660 ගණන්වල අගභාගයේදී අලවි (හෝ ඇලවුයිට්) සුල්තාන් අල්-රෂීඩ් විසින් නැවත එක් කරන ලදී, ඔහු 1666 දී ෆෙස් සහ 1668 දී මරකේෂ් අල්ලා ගන්නා ලදී.[17][18] අලවිවරු ඔවුන්ගේ තත්ත්වය ස්ථාවර කර ගැනීමට සමත් වූ අතර, එම ප්‍රදේශයේ පෙර පැවති රාජ්‍යයන්ට වඩා රාජධානිය කුඩා වුවද, එය තරමක් ධනවත් විය. ප්‍රාදේශීය ගෝත්‍රිකයන්ගේ විරෝධයට එරෙහිව ඉස්මයිල් ඉබන් ෂරීෆ් (1672-1727) එක්සත් රාජ්‍යයක් නිර්මාණය කිරීමට පටන් ගත්තේය.[19] ඔහුගේ ජයෂ් ඩි'අහ්ල් අල්-රිෆ් (රිෆියන් හමුදාව) සමඟ ඔහු 1684 දී එය අත්හැර දැමූ ඉංග්‍රීසින්ගෙන් ටැන්ජියර් නැවත අත්පත් කර ගත් අතර 1689 දී ස්පාඤ්ඤ ජාතිකයන් ලාරාචේ වෙතින් පලවා හරින ලදී. පෘතුගීසීන් 1769 දී මොරොක්කෝවේ ඔවුන්ගේ අවසාන ප්‍රදේශය වූ මැසාගෝ අතහැර දැමූහ. කෙසේ වෙතත්, ස්පාඤ්ඤයට එරෙහිව මෙලිලා වටලෑම 1775 දී පරාජයෙන් අවසන් විය.

මොරොක්කෝව 1777 දී එක්සත් ජනපදය ස්වාධීන රාජ්‍යයක් ලෙස පිළිගත් පළමු ජාතිය විය.[20][21][22] ඇමරිකානු විප්ලවයේ ආරම්භයේ දී අත්ලාන්තික් සාගරයේ ඇමරිකානු වෙළඳ නැව් වෙනත් යාත්‍රාවලින් ප්‍රහාරවලට ලක් විය. 1777 දෙසැම්බර් 20 වන දින, මොරොක්කෝවේ සුල්තාන් III වන මොහොමඩ් ප්‍රකාශ කළේ ඇමරිකානු වෙළඳ නැව් සුල්තාන් රාජ්‍යයේ ආරක්ෂාව යටතේ පවතින අතර එමඟින් ආරක්ෂිතව ගමන් කළ හැකි බවයි. 1786 දී අත්සන් කරන ලද මොරොක්කෝ-ඇමරිකානු මිත්‍රත්ව ගිවිසුම, එක්සත් ජනපදයේ පැරණිතම නොකැඩූ මිත්‍රත්ව ගිවිසුම ලෙස පවතී.[23][24]

ප්‍රංශ සහ ස්පාඤ්ඤ ආරක්‍ෂක ප්‍රදේශ[සංස්කරණය]

හිස්පානෝ-මොරොක්කෝ යුද්ධයෙන් (1859-1860) පසු වඩ් රාස් ගිවිසුම මොරොක්කෝවේ ජාතික භාණ්ඩාගාරය බංකොලොත් වූ අතර, බ්‍රිතාන්‍ය ණයක් ගැනීමට මැක්සන්ට බල කළේය.[25]

යුරෝපය කාර්මීකරණය වූ විට, වයඹදිග අප්‍රිකාව යටත් විජිතකරණය සඳහා ඇති හැකියාව සඳහා වැඩි වැඩියෙන් අගය කරන ලදී. ප්‍රංශය 1830 තරම් ඈත කාලයේ සිටම මොරොක්කෝව කෙරෙහි දැඩි උනන්දුවක් දැක්වූ අතර, එහි ඇල්ජීරියානු භූමියේ මායිම ආරක්ෂා කිරීමට පමණක් නොව, මධ්‍යධරණී මුහුදේ සහ විවෘත අත්ලාන්තික් සාගරයේ වෙරළ තීරයන් සහිත මොරොක්කෝවේ මූලෝපායික පිහිටීම නිසාද විය.[26] 1860 දී ස්පාඤ්ඤයේ සියුටා එන්ක්ලේව් පිළිබඳ ආරවුලක් ස්පාඤ්ඤය යුද්ධය ප්‍රකාශ කිරීමට හේතු විය. ජයග්‍රාහී ස්පාඤ්ඤය ජනාවාසයේ තවත් වාසස්ථානයක් සහ විශාල කරන ලද සියුටා එකක් දිනා ගත්තේය. 1884 දී ස්පාඤ්ඤය මොරොක්කෝවේ වෙරළබඩ ප්‍රදේශවල ආරක්ෂිත කලාපයක් නිර්මාණය කළේය.

1873 දී ටැන්ජියර්ගේ ජනගහනය මුස්ලිම්වරුන් 40,000 ක්, යුරෝපීයයන් 31,000 ක් සහ යුදෙව්වන් 15,000 ක් ඇතුළත් විය.[27]

1904 දී ප්‍රංශය සහ ස්පාඤ්ඤය මොරොක්කෝවේ බලපෑම් කලාප කැටයම් කළහ. ප්‍රංශයේ එක්සත් රාජධානියේ බලපෑමේ ක්ෂේත්‍රය විසින් පිළිගැනීම ජර්මානු අධිරාජ්‍යයේ ප්‍රබල ප්‍රතිචාරයක් ඇති කළේය; සහ 1905 දී අර්බුදයක් මතු විය. 1906 දී ඇල්ජෙසිරාස් සමුළුවේදී මෙම කාරණය විසඳන ලදී. 1911 අගදීර් අර්බුදය යුරෝපීය බලවතුන් අතර ආතතීන් වැඩි කළේය. 1912 ෆෙස් ගිවිසුම මොරොක්කෝව ප්‍රංශයේ ආරක්‍ෂක ප්‍රදේශයක් බවට පත් කළ අතර 1912 ෆෙස් කෝලාහල ඇති කළේය.[28] ස්පාඤ්ඤය සිය වෙරළබඩ ආරක්ෂක කලාපය දිගටම ක්‍රියාත්මක කළේය. එම ගිවිසුම මගින් ස්පාඤ්ඤය උතුරු වෙරළබඩ සහ දකුණු සහරා කලාපවල බලය ආරක්ෂා කිරීමේ කාර්යභාරය භාර ගත්තේය.[29]

යටත් විජිතවාදීන් දස දහස් ගණනක් මොරොක්කෝවට ඇතුළු වූහ. සමහරු පොහොසත් කෘෂිකාර්මික ඉඩම් විශාල ප්‍රමාණයක් මිලදී ගත් අතර තවත් සමහරු පතල් සහ වරායන් සූරාකෑම හා නවීකරණය කිරීම සංවිධානය කළහ. මෙම මූලද්‍රව්‍ය අතර ගොඩනැගුණු පොලී කණ්ඩායම් මොරොක්කෝව පාලනය වැඩි කිරීමට ප්‍රංශයට දිගින් දිගටම බලපෑම් කළහ - එය මොරොක්කෝ ගෝත්‍රිකයන් අතර අඛණ්ඩ යුද්ධ මගින් ද අවශ්‍ය කරන ලද පාලනයක් වන අතර ඉන් කොටසක් ජයග්‍රහණයේ ආරම්භයේ සිට ප්‍රංශ සමඟ පැත්ත ගත්හ. ප්‍රංශ යටත් විජිත පරිපාලක, ආණ්ඩුකාර ජෙනරාල් මාර්ෂල් හියුබට් ලියුටේ, මොරොක්කෝ සංස්කෘතිය අවංකවම අගය කළ අතර නවීන පාසල් පද්ධතියක් නිර්මාණය කරමින් ඒකාබද්ධ මොරොක්කෝ-ප්‍රංශ පරිපාලනයක් පැනවීමට සමත් විය. මොරොක්කෝ සොල්දාදුවන්ගේ අංශ කිහිපයක් (ගූමියර්ස් හෝ නිත්‍ය හමුදා සහ නිලධාරීන්) පළමු ලෝක සංග්‍රාමයේ සහ දෙවන ලෝක සංග්‍රාමයේ දී ප්‍රංශ හමුදාවේ සහ ස්පාඤ්ඤ සිවිල් යුද්ධයේ දී සහ ඉන් පසුව (Regulares) ස්පාඤ්ඤ ජාතිකවාදී හමුදාවේ සේවය කළහ.[30] වහල් සේවය 1925 දී අහෝසි කරන ලදී.[31]

1921 සහ 1926 අතර, අබ්ඩ් එල්-ක්‍රිම්ගේ නායකත්වයෙන් රිෆ් කඳුකරයේ ඇති වූ නැගිටීමක්, රිෆ් ජනරජය පිහිටුවීමට හේතු විය. ස්පාඤ්ඤ ජාතිකයන් රිෆ් ජනරජය ස්වාධීන වීම වැළැක්වීම සඳහා සිවිල් විරෝධී බෝම්බ ප්‍රහාර සහ අබ වායුව භාවිතා කරන ලදී.[32] 1921 ජූලි-අගෝස්තු මාසවල පමණක් වාර්ෂිකව සොල්දාදුවන් 13,000කට වඩා අහිමි විය.[33] ෆ්‍රැන්කෝ-ස්පාඤ්ඤ හමුදාව විසින් 1927 වන විට රිෆි මර්දනය කරන ලදී. ස්පාඤ්ඤ-ප්‍රංශ පැත්තෙන් තුවාල ලැබූවන් 52,000 ක් වූ අතර රිෆි වලින් 10,000 ක් මිය ගියහ.[34]

1944 මොරොක්කෝවේ නිදහස පිළිබඳ ප්‍රකාශය.
පස්වන මොහොමඩ් රජු 1957 දී එක්සත් ජනපදයේ සංචාරයක නිරත විය.

1943 දී, විචක්ෂණශීලී එක්සත් ජනපද සහාය ඇතිව නිදහස සඳහා බලපෑම් කිරීම සඳහා ඉස්තික්ලාල් පක්ෂය (නිදහස් පක්ෂය) පිහිටුවන ලදී. මොරොක්කෝ ජාතිකවාදීන් මූලික වශයෙන් එක්සත් ජාතීන්ගේ යටත් විජිත පාලනය අවසන් කිරීමට බලපෑම් කිරීම සඳහා අන්තර් ජාතික ක්‍රියාකාරික ජාලයන් වෙත දැඩි ලෙස යොමු විය.[35] ඉස්ටික්ලාල් පක්ෂය ජාතිකවාදී ව්‍යාපාරයට නායකත්වයෙන් වැඩි කොටසක් පසුව ලබා දුන්නේය.

ප්‍රංශය විසින් 1953 දී V වන සුල්තාන් මොහොමඩ් මැඩගස්කරයට පිටුවහල් කිරීම සහ ඔහු වෙනුවට ජනප්‍රිය නොවන මොහොමඩ් බෙන් අරෆා පත් කිරීම ප්‍රංශ සහ ස්පාඤ්ඤ ආරක්ෂක ප්‍රදේශවලට සක්‍රීය විරෝධයක් ඇති කළේය. වීදි [තහවුරු කර නොමැත] 1955 දී ප්‍රංශය V වන මොහොමඩ් වෙත ආපසු යාමට අවසර දුන් අතර, මොරොක්කෝවේ නිදහසට තුඩු දුන් සාකච්ඡා ඊළඟ වසරේ ආරම්භ විය.[36] 1956 මාර්තු මාසයේදී මොරොක්කෝව මොරොක්කෝ රාජධානිය ලෙස ප්‍රංශයෙන් නිදහස ලබා ගත්තේය. මාසයකට පසු ස්පාඤ්ඤය උතුරු මොරොක්කෝවේ සිය ආරක්‍ෂිත ප්‍රදේශය නව රාජ්‍යයට අත්හැර දැමූ නමුත් මධ්‍යධරණී වෙරළ තීරයේ එහි වෙරළබඩ වාසස්ථාන දෙක (සීයුටා සහ මෙලිලා) තබා ගත් අතර එය පෙර ජයග්‍රහණවල සිට පැවත එන නමුත් මොරොක්කෝව අද දක්වාම ස්වෛරීත්වයට හිමිකම් කියයි.

නිදහසින් පසු[සංස්කරණය]

1957 දී සුල්තාන් මොහොමඩ් රජු බවට පත් විය. පස්වන මොහොමඩ්ගේ අභාවයෙන් පසු, දෙවන හසන් මොරොක්කෝවේ රජු බවට පත් වූයේ 1961 මාර්තු 3 වෙනිදාය. මොරොක්කෝවේ ප්‍රථම මහ මැතිවරණය පැවැත්වුණේ 1963 දී ය. කෙසේ වෙතත්, හසන් හදිසි තත්ත්වයක් ප්‍රකාශයට පත් කළ අතර 1965 දී පාර්ලිමේන්තුව අත්හිටුවා ඇත. 1971 දී සහ 1972, රජු බලයෙන් පහ කර ජනරජයක් පිහිටුවීමට අසාර්ථක උත්සාහයන් දෙකක් විය. ඔහුගේ පාලන සමයේදී මානව හිමිකම් උල්ලංඝනය කිරීම් විමර්ශනය කිරීම සඳහා 2005 දී පිහිටුවන ලද සත්‍ය කොමිසමක්, රඳවා තබා ගැනීමේදී මරණයට පත්වීමේ සිට බලහත්කාරයෙන් පිටුවහල් කිරීම දක්වා වූ සිද්ධීන් 10,000කට ආසන්න ප්‍රමාණයක් තහවුරු කළේය. සත්‍ය කොමිසමට අනුව හසන්ගේ පාලන සමයේදී පුද්ගලයන් 592ක් පමණ ඝාතනය කර ඇත.

1963 දී ඇල්ජීරියානු සහ මොරොක්කෝ හමුදා අතර වැලි යුද්ධය ඇල්ජීරියානු භූමියේ කොටස් වලට මොරොක්කෝ හිමිකම් සම්බන්ධයෙන් සටන් කරන ලදී. විධිමත් සාම ගිවිසුමක් 1964 පෙබරවාරි මාසයේදී අත්සන් කරන ලදී. කෙසේ වෙතත්, ගැටුමෙන් පසුව දෙරට අතර සබඳතා පළුදු විය.[37] දකුණේ ඉෆ්නි ස්පාඤ්ඤ වාසස්ථානය 1969 දී මොරොක්කෝවට ආපසු ලබා දෙන ලදී.[38]

ස්පාඤ්ඤ සහරා හි ස්වාධීන රාජ්‍යයක් පිහිටුවීමේ අරමුණින් 1973 දී පොලිසාරියෝ ව්‍යාපාරය පිහිටුවන ලදී. 1975 නොවැම්බර් 6 වන දින හසන් රජු ස්පාඤ්ඤ සහරා වෙත යාමට ස්වේච්ඡා සේවකයන්ගෙන් ඉල්ලා සිටියේය. "හරිත මාර්තු" සඳහා සිවිල් වැසියන් 350,000ක් පමණ සම්බන්ධ වූ බව වාර්තා විය.[39] මාසයකට පසුව, ස්පාඤ්ඤය ස්පාඤ්ඤ සහරා අත්හැර ඉක්මනින් බටහිර සහරා බවට පත් කිරීමට එකඟ වූ අතර, ඇල්ජීරියාවේ මිලිටරි මැදිහත්වීමේ විරෝධතා සහ තර්ජන නොතකා එය ඒකාබද්ධ මොරොක්කෝ-මොරිටේනියානු පාලනයට මාරු කිරීමට එකඟ විය. මොරොක්කෝ හමුදා භූමිය අල්ලා ගත්හ.[16]

මොරොක්කෝ සහ ඇල්ජීරියානු හමුදා වැඩි කල් නොගොස් බටහිර සහරාහි ගැටුම් ඇති විය. මොරොක්කෝව සහ මොරිටේනියාව බටහිර සහරා දෙකට බෙදී ගියේය. මොරොක්කෝ හමුදාව සහ පොලිසාරියෝ හමුදා අතර සටන් වසර ගණනාවක් දිගටම පැවතුනි. දිගුකාලීන යුද්ධය මොරොක්කෝවට සැලකිය යුතු මූල්‍ය කාන්දුවක් විය. දේශපාලන නොසන්සුන්තා සහ ආර්ථික අර්බුදය මධ්‍යයේ 1983 දී හසන් සැලසුම් කළ මැතිවරණ අවලංගු කළේය. 1984 දී, මොරොක්කෝව, සහරාවි අරාබි ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ජනරජය සංවිධානයට ඇතුළත් කිරීමට විරෝධය පළ කරමින් අප්‍රිකානු එකමුතුවේ සංවිධානයෙන් ඉවත් විය. 1982 සහ 1985 අතර මොරොක්කෝ සොල්දාදුවන් 5,000කට වඩා ඝාතනය කළ බව පොලිසාරියෝ ප්‍රකාශ කළේය.[40] ඇල්ජීරියාවේ සිටින සහරාවි සරණාගතයින් සංඛ්‍යාව 165,000ක් ලෙස ඇල්ජීරියානු බලධාරීන් ගණන් බලා ඇත.[41] ඇල්ජීරියාව සමඟ රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික සබඳතා 1988 දී ප්‍රතිෂ්ඨාපනය කරන ලදී. 1991 දී එක්සත් ජාතීන්ගේ අධීක්ෂණය යටතේ බටහිර සහරාහි සටන් විරාමයක් ආරම්භ වූ නමුත් භූමියේ තත්ත්වය තීරණය කර නොමැති අතර සටන් විරාම උල්ලංඝනය කිරීම් වාර්තා වේ. ඊළඟ දශකය භූමියේ අනාගතය පිළිබඳ යෝජිත ජනමත විචාරණයක් සම්බන්ධයෙන් බොහෝ ආරවුල් ඇති වූ නමුත් අවහිරය බිඳී ගියේ නැත.[තහවුරු කර නොමැත]

බටහිර සහරා යුද්ධයේ සිතියම (1975-1991).

1990 ගණන්වල දේශපාලන ප්‍රතිසංස්කරණවල ප්‍රතිඵලයක් ලෙස මොරොක්කෝවේ ප්‍රථම විපක්ෂයේ නායකත්වයෙන් යුත් රජය බලයට පත්වීමත් සමඟ ද්වි-මණ්ඩල ව්‍යවස්ථාදායකයක් ස්ථාපිත විය. දෙවන හසන් රජු 1999 දී මිය ගිය අතර ඔහුගේ පුත් VI වන මොහොමඩ් රජ විය.[42] ඔහු යම්කිසි ආර්ථික සහ සමාජ ලිබරල්කරණයක් හඳුන්වා දුන් සුපරීක්ෂාකාරී නවීකරණය කරන්නෙකු වේ.[43] VI වන මොහොමඩ් 2002 දී බටහිර සහරා වෙත ආන්දෝලනාත්මක සංචාරයක් කළේය.[44] මොරොක්කෝව බටහිර සහරා සඳහා ස්වයං පාලන සැලැස්මක් එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානයට 2007 දී එළිදක්වන ලදී.[45] පොලිසාරියෝ සැලැස්ම ප්‍රතික්ෂේප කර තමන්ගේම යෝජනාවක් ඉදිරිපත් කළේය.[46] මොරොක්කෝව සහ පොලිසාරියෝ පෙරමුණ නිව් යෝර්ක් නගරයේ එක්සත් ජාතීන්ගේ අනුග්‍රහය ඇතිව සාකච්ඡා පැවැත්වූ නමුත් කිසිදු එකඟතාවයකට පැමිණීමට අපොහොසත් විය.[47] 2010 දී, ආරක්ෂක හමුදා බටහිර සහරා හි විරෝධතා කඳවුරකට කඩා වැදුණු අතර, කලාපීය අගනුවර වන එල් අයියන් හි ප්‍රචණ්ඩ පෙලපාලි අවුලුවාලන ලදී.[48]

VI වන මොහොමඩ් සහ අනෙකුත් ලෝක නායකයින් සහ නියෝජිතයින් 2018 නොවැම්බර් මාසයේදී සටන් විරාම දින ශත සංවත්සරයට සහභාගී වේ.

2002 දී මොරොක්කෝව සහ ස්පාඤ්ඤය මතභේදයට තුඩු දී ඇති පෙරෙජිල් දිවයින සම්බන්ධයෙන් එක්සත් ජනපදයේ තැරැව්කාර යෝජනාවකට එකඟ විය. මොරොක්කෝ සොල්දාදුවන් සාමාන්‍යයෙන් ජනාවාස නොවූ දූපතට ගොඩ බැස කූඩාරම් සහ ධජයක් පිහිටුවීමෙන් පසුව ස්පාඤ්ඤ හමුදා විසින් එය අත්පත් කරගෙන ඇත.[49] 2005 දී අප්‍රිකානු සංක්‍රමණිකයන් දුසිම් ගනනක් ස්පාඤ්ඤ වාසස්ථාන වන මෙලිලා සහ සීයුටා වල දේශසීමා වෙත කඩා වැදීමත් සමඟ නැවතත් ආතතීන් ඇති විය. ඊට ප්‍රතිචාර වශයෙන්, ස්පාඤ්ඤය මෙලිලා වෙතින් නීතිවිරෝධී සංක්‍රමණිකයන් දුසිම් ගනනක් මොරොක්කෝවට පිටුවහල් කරන ලදී.[50] 2006 දී ස්පාඤ්ඤ අගමැති සැපතේරෝ ස්පාඤ්ඤ වාසස්ථාන වෙත ගියේය. වසර 25කට පසු එම ප්‍රදේශවලට නිල සංචාරයක් කළ පළමු ස්පාඤ්ඤ නායකයා ඔහු විය.[51] ඊළඟ අවුරුද්දේ, ස්පාඤ්ඤ රජු I වන ජුවාන් කාර්ලෝස්, සීයුටා සහ මෙලිලා වෙත ගොස්, එන්ක්ලේව්ස් පාලනය කරන ලෙස ඉල්ලා සිටි මොරොක්කෝව තවදුරටත් කෝපයට පත් කළේය.[52]

2011-2012 මොරොක්කෝ විරෝධතා අතරතුර, දේශපාලන ප්‍රතිසංස්කරණ සහ රජුගේ බලතල සීමා කරන නව ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවක් ඉල්ලා රබාත් සහ අනෙකුත් නගරවල දහස් ගණනක් ජනතාව පෙළ ගැසී සිටියහ. 2011 ජූලි මාසයේදී, අරාබි වසන්තයේ විරෝධතා සමනය කිරීමට ඔහු යෝජනා කළ ප්‍රතිසංස්කරණ ව්‍යවස්ථාවක් පිළිබඳ ජනමත විචාරණයකින් රජු විශිෂ්ට ජයග්‍රහණයක් ලබා ගත්තේය.[53] ඉන් අනතුරුව පැවති පළමු මහා මැතිවරණයේදී, මධ්‍යස්ථ ඉස්ලාමීය යුක්තිය සහ සංවර්ධන පක්ෂය බහු ආසන සංඛ්‍යාවක් දිනා ගත් අතර, නව ව්‍යවස්ථාව අනුව අබ්දෙලිලා බෙන්කිරානේ රජයේ ප්‍රධානියා ලෙස නම් කරන ලදී.[54] හයවන මොහොමඩ් විසින් සිදු කරන ලද ප්‍රතිසංස්කරණ නොතකා, පෙලපාලිකරුවන් ගැඹුරු ප්‍රතිසංස්කරණ සඳහා දිගටම ඉල්ලා සිටියහ. 2012 මැයි මාසයේදී කැසබ්ලැන්කා හි පැවති වෘත්තීය සමිති රැලියකට සියගණනක් සහභාගී වූහ. ප්‍රතිසංස්කරන ක්‍රියාත්මක කිරීමට රජය අපොහොසත් වූ බවට සහභාගී වූවෝ චෝදනා කළහ.[55]

2020 දෙසැම්බර් 10 වන දින ඊශ්‍රායල-මොරොක්කෝ සාමාන්‍යකරණ ගිවිසුම ප්‍රකාශයට පත් කරන ලද අතර මොරොක්කෝව ඊශ්‍රායලය සමඟ රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික සබඳතා යළි ආරම්භ කිරීමේ අභිප්‍රාය ප්‍රකාශ කළේය.[56] මොරොක්කෝ රාජධානිය, ඇමරිකා එක්සත් ජනපදය සහ ඊශ්‍රායලය රාජ්‍යය ඒකාබද්ධ ප්‍රකාශනය 2020 දෙසැම්බර් 22 දින අත්සන් කරන ලදී.[57]

2021 අගෝස්තු 24 වන දින අසල්වැසි ඇල්ජීරියාව, මොරොක්කෝව සමඟ රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික සබඳතා කපා හැරියේ, මොරොක්කෝව බෙදුම්වාදී කණ්ඩායමකට සහය දක්වන බවට සහ ඇල්ජීරියාවට එරෙහිව සතුරු ක්‍රියා කරන බවට චෝදනා කරමිනි. මොරොක්කෝව මෙම තීරණය අසාධාරණ ලෙස හැඳින්වීය.[58]

2023 සැප්තැම්බර් 8 වන දින, රික්ටර් පරිමාණයේ 6.8 ක භූමිකම්පාවක් මොරොක්කෝවට බලපෑවේ 2,800 කට වැඩි පිරිසක් මිය ගිය අතර දහස් ගණනක් තුවාල ලැබූහ. භූමිකම්පාවේ අපිකේන්ද්‍රය මාරකෙක් නගරයට කිලෝමීටර 70ක් පමණ නිරිත දෙසින් විය.[59]

යොමු කිරීම්[සංස්කරණය]

  1. ↑ Barbaza, Michel (2012-01-01). "Libyco-Berber Rock Engravings: from One Shore of the Sahara to the Other". Palethnologie. Archéologie et sciences humaines (ඉංග්‍රීසි බසින්) (4). doi:10.4000/palethnologie.6098. ISSN 2108-6532.
  2. ↑ Abderrahmane Ibhi; Khiri, Fouad; Lahcen Ouknine; Abdelkhalek Lemjidi; Asmahri, El Mahfoud (2018). "Rock Art and Archaeoastronomy in Morocco: Preliminary Observations". Archaeoastronomy and Ancient Technologies. doi:10.24411/2310-2144-2018-00007.
  3. ↑ Field Projects – Jebel Irhoud සංරක්ෂණය කළ පිටපත 12 ජනවාරි 2017 at the Wayback Machine. Department of Human Evolution. Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology
  4. ↑ Oldest Homo sapiens fossil claim rewrites our species' history සංරක්ෂණය කළ පිටපත 16 නොවැම්බර් 2017 at the Wayback Machine News. Nature Magazine, International Weekly Journal of Science
  5. ↑ Rubella, D. (1984). "Environmentalism and Pi Paleolithic economies in the Maghreb (c. 20,000 to 5000 B.P.)". In J.D. Clark & S.A. Brandt (ed.). From hunters to farmers the causes and consequences of food production in Africa. Berkeley: University of California Press. pp. 41–56. ISBN 978-0520045743.
  6. ↑ Achilli, A.; Rengo, C.; Battaglia, V.; Pala, M.; Olivieri, A.; Fornarino, S.; Magri, C.; Scozzari, R.; Babudri, N. (2005). "Saami and Berbers—An Unexpected Mitochondrial DNA Link". The American Journal of Human Genetics. 76 (5): 883–886. doi:10.1086/430073. PMC 1199377. PMID 15791543.
  7. ↑ The Megalithic Portal and Megalith Map. "C. Michael Hogan, Mogador: Promontory Fort, The Megalithic Portal, ed. Andy Burnham". Megalithic.co.uk. සම්ප්‍රවේශය 2 June 2010.
  8. ↑ Moscati, Sabatino (2001) The Phoenicians, Tauris, ISBN 1-85043-533-2
  9. ↑ Livy Ab Urbe Condita Libri 29.30
  10. ↑ Abun-Nasr 1987, p.33
  11. ↑ Abun-Nasr 1987, pp. 33–34
  12. ↑ Ramirez-Faria, Carlos (2007). Concise Encyclopaedia of World History. Atlantic Publishers & Dist. ISBN 978-81-269-0775-5.
  13. ↑ "Almoravides". Universalis Encyclopedia. http://www.universalis.fr/encyclopedie/almoravides/. 
  14. ↑ "Marīnid dynasty". Encyclopædia Britannica. https://www.britannica.com/EBchecked/topic/365388/Marinid-dynasty. 
  15. ↑ "The Maghrib under the Almoravids and the Almohads". Encyclopædia Britannica. https://www.britannica.com/EBchecked/topic/418538/North-Africa/46490/The-Maghrib-under-the-Almoravids-and-the-Almohads. ප්‍රතිෂ්ඨාපනය 1 August 2011. 
  16. ↑ 16.0 16.1 "Morocco – History". Encyclopædia Britannica. https://www.britannica.com/EBchecked/topic/392604/Morocco. ප්‍රතිෂ්ඨාපනය 1 August 2011. 
  17. ↑ Jamil M. Abun-Nasr (20 August 1987). A History of the Maghrib in the Islamic Period. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-33767-0.
  18. ↑ Rivet, Daniel (2012). Histoire du Maroc: de Moulay Idrîs à Mohammed VI. Fayard.
  19. ↑ "Morocco (Page 8 of 9)". Microsoft Encarta Online Encyclopedia 2009. 1 November 2009.
  20. ↑ "Joint Statement by the United States of America and the Kingdom of Morocco". whitehouse.gov. 22 November 2013 – via National Archives.
  21. ↑ USA (NA) International Business Publications (2004). Morocco Foreign Policy And Government Guide. Int'l Business Publications. pp. 114–. ISBN 978-0-7397-6000-0.[permanent dead link]
  22. ↑ Kozaryn, Linda D. "Cohen Renews U.S.-Morocco Ties". U.S. Department of Defense. සම්ප්‍රවේශය 12 March 2009.
  23. ↑ Roberts, Priscilla H. and Richard S. Roberts, Thomas Barclay (1728–1793): Consul in France, Diplomat in Barbary, Lehigh University Press, 2008, pp. 206–223 ISBN 093422398X.
  24. ↑ "Milestones of American Diplomacy, Interesting Historical Notes, and Department of State History". U.S. Department of State. සම්ප්‍රවේශය 17 December 2007.
  25. ↑ Miller, Susan Gilson. (2013). A history of modern Morocco. New York: Cambridge University Press. p. 25. ISBN 978-1-139-62469-5. OCLC 855022840.
  26. ↑ Pennell, C. R. (2000). Morocco since 1830: A History. New York: New York University Press. p. 40. ISBN 978-0814766774.
  27. ↑ "Tangier(s)". Jewish Virtual Library. http://www.jewishvirtuallibrary.org/jsource/judaica/ejud_0002_0019_0_19572.html. ප්‍රතිෂ්ඨාපනය 30 December 2013. 
  28. ↑ Hirschberg, H. Z (1981). A history of the Jews in North Africa: From the Ottoman conquests to the present time / edited by Eliezer Bashan and Robert Attal. BRILL. p. 318. ISBN 978-90-04-06295-5.
  29. ↑ Furlong, Charles Wellington (1911). "The French Conquest Of Morocco: The Real Meaning Of The International Trouble". The World's Work: A History of Our Time. XXII: 14988–14999.
  30. ↑ Abdennebi, Zakia (14 January 2009). "Morocco tackles painful role in Spain's past". Reuters. 17 August 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත.
  31. ↑ "Morocco: Date of the abolishment of slavery in Morocco; whether descendants of ex-slaves are singled out in any way; and fate of the Palace household and grounds staff when King Mohamed V was in exile". MAR32476.E. Immigration and Refugee Board of Canada. 13 August 1999. 3 February 2014 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත – via Refworld.
  32. ↑ Wyrtzen, Jonathan (2022). Worldmaking in the Long Great War: How Local and Colonial Struggles Shaped the Modern Middle East. New York: Columbia University Press. p. 195. ISBN 978-0-231-54657-7. OCLC 1336403490.
  33. ↑ Porch, Douglas; Spain's African Nightmare; MHQ: Quarterly Journal of Military History; (2006); 18#2; pp. 28–37.
  34. ↑ Wyrtzen, Jonathan (2022). Worldmaking in the Long Great War: How Local and Colonial Struggles Shaped the Modern Middle East. New York: Columbia University Press. p. 198. ISBN 978-0-231-54657-7. OCLC 1336403490.
  35. ↑ Stenner, David (2019). Globalizing Morocco: Transnational Activism and the Postcolonial State. Stanford, California: Stanford University Press. p. 15. ISBN 978-1-5036-0900-6. OCLC 1082294927.
  36. ↑ "Morocco (Page 9 of 9)". Microsoft Encarta Online Encyclopedia 2009.
  37. ↑ Farsoun, Karen; Paul, Jim (1976). "War in the Sahara: 1963". MERIP Reports (45): 13–16. doi:10.2307/3011767. ISSN 0047-7265. JSTOR 3011767.
  38. ↑ "Spanish Return Ifni to Morocco". The New York Times (ඉංග්‍රීසි බසින්). 1969-01-05. සම්ප්‍රවේශය 2023-08-13.
  39. ↑ "Morocco profile – Timeline". BBC News. 19 September 2012. සම්ප්‍රවේශය 9 January 2013.
  40. ↑ "Western Sahara Short Mission Brief" (PDF). sites.tufts.edu/.
  41. ↑ "Yahoo! Groups". groups.yahoo.com. 18 April 2001 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී.
  42. ↑ "Morocco: Royal Succession and Other Developments". everycrsreport.com.
  43. ↑ "Morocco's king pardons satirist". BBC News. 7 January 2004.
  44. ↑ "Morocco will not relinquish territory, King says". සම්ප්‍රවේශය 7 March 2002.[permanent dead link]
  45. ↑ "Chronology-Western Sahara -- a 50 year dispute". Reuters (ඉංග්‍රීසි බසින්). 11 April 2007.
  46. ↑ "Africa's oldest territorial dispute rumbles on". Reuters (ඉංග්‍රීසි බසින්). 16 April 2007.
  47. ↑ "Factbox-Some facts about Western Sahara dispute". reliefweb.int. 7 November 2010.
  48. ↑ "Deadly clashes as Morocco breaks up Western Sahara camp". BBC News. 8 November 2010.
  49. ↑ "Spain withdraws after island deal - July 20, 2002". edition.cnn.com.
  50. ↑ "Spain deports illegal enclave migrants". Al Jazeera (ඉංග්‍රීසි බසින්). 7 Oct 2005. Oct 3, 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත.
  51. ↑ "Spain PM visits troubled enclaves". 31 January 2006.
  52. ↑ "Morocco king condemns royal visit". 7 November 2007.
  53. ↑ "Why has Morocco's king survived the Arab Spring?". BBC News (බ්‍රිතාන්‍ය ඉංග්‍රීසි බසින්). 2011-11-24. 6 March 2014 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 2023-08-13.
  54. ↑ "Maroc: Mohammed VI nomme Abdelilah Benkirane chef du gouvernement". Jeune Afrique (ප්‍රංශ බසින්). 2011-11-29. 21 January 2016 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 2023-08-13.
  55. ↑ "Mass anti-government protest in Morocco". Al Jazeera (ඉංග්‍රීසි බසින්). 28 May 2012. Oct 3, 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත.
  56. ↑ "Morocco, Israel: 6 decades of secret ties, cooperation". aa.com.tr.
  57. ↑ "Joint-Declaration-US-Morrocco-Israel" (PDF). www.state.gov.
  58. ↑ Ahmed, Hamid Ould (25 August 2021). "Algeria cuts diplomatic relations with Morocco". Reuters (ඉංග්‍රීසි බසින්).
  59. ↑ "Timeline: The Deadly September 8 Earthquake in Morocco". moroccoworldnews.com.
"https://si.wikipedia.org/w/index.php?title=මොරොක්කෝවේ_ඉතිහාසය&oldid=631387" වෙතින් සම්ප්‍රවේශනය කෙරිණි