ජාතිකවාදය
| මෙම ලිපිය දේශපාලනය පිළිබඳ ලිපිමාලාවෙහි කොටසකි |
| දේශපාලනය |
|---|
|
|
| උප ලිපිමාලාව |
| දේශපාලනය ද්වාරය |
ජාතිකවාදය යනු ජාතිය රාජ්‍යය සමඟ සමපාත විය යුතු බවට දරන අදහසක් හෝ ව්‍යාපාරයකි.[1][2] ව්‍යාපාරයක් ලෙස, එය පැවැත්ම පූර්ව නිගමනය[3] සහ විශේෂිත ජාතියක අවශ්‍යතා ප්‍රවර්ධනය කිරීමට නැඹුරු වේ,[4] විශේෂයෙන් ජාතික රාජ්‍යයක් නිර්මාණය කිරීම සඳහා එහි සංජානනීය නිජබිම මත එහි ස්වෛරීභාවය (ස්වයං පාලනය) ලබා ගැනීම සහ පවත්වා ගැනීම අරමුණු කර ගෙන. එය සෑම ජාතියක්ම බාහිර මැදිහත්වීම්වලින් (ස්වයං නිර්ණය) තොරව තමන්ව පාලනය කර ගත යුතු බවත්, ජාතියක් යනු දේශපාලනය සඳහා ස්වාභාවික හා පරමාදර්ශී පදනමක් බවත්,[5] සහ ජාතිය දේශපාලන බලයේ එකම නීත්‍යානුකූල ප්‍රභවය බවත් පවසයි.[4][6] සංස්කෘතිය, ජනවාර්ගිකත්වය, භූගෝලීය පිහිටීම, භාෂාව, දේශපාලනය (හෝ රජය), ආගම, සම්ප්‍රදායන් සහ බෙදාගත් ඒකීය ඉතිහාසයක් පිළිබඳ විශ්වාසය වැනි බෙදාගත් සමාජ ලක්ෂණවල එකතුවක් මත පදනම්ව, තනි ජාතික අනන්‍යතාවයක් ගොඩනැගීම සහ පවත්වාගෙන යාම තවදුරටත් එහි අරමුණයි, [7] [8] සහ ජාතික සමගිය හෝ සහයෝගීතාවය ප්‍රවර්ධනය කිරීම.[4] "ජාතියක්" පිළිබඳ විවිධ අර්ථකථන ඇති අතර, එය විවිධ ආකාරයේ ජාතිකවාදයන්ට මග පාදයි.[9] ප්‍රධාන වෙනස් ආකාර දෙක වන්නේ ජනවාර්ගික ජාතිකවාදය සහ සිවිල් ජාතිකවාදය යි.
18 වන සියවසේ අගභාගයේ සිට, විශේෂයෙන් ප්‍රංශ විප්ලවය සහ මහජන ස්වෛරීභාවය හෝ ස්වයං නිර්ණය පිළිබඳ මූලධර්මය පැතිරීමත් සමඟ, "ජනතාව" පාලනය කළ යුතුය යන අදහස දේශපාලන න්‍යායවාදීන් විසින් වර්ධනය කරන ලදී.[10] ජාතිකවාදයේ මතුවීම පැහැදිලි කිරීම සඳහා ප්‍රධාන න්‍යායන් තුනක් භාවිතා කර ඇත:
- රොමෑන්ටික යුගයේදී ජාතිකවාදය සමඟ ප්‍රාථමිකවාදය වර්ධනය වූ අතර එය සැමවිටම ජාතීන් සිටි බව විශ්වාස කළේය. එතැන් සිට මෙම මතය බොහෝ විද්වතුන් විසින් ප්‍රතික්ෂේප කර ඇති අතර,[11] ජාතීන් සමාජීය වශයෙන් ගොඩනඟන ලද සහ ඓතිහාසිකව අඛණ්ඩ ලෙස සලකන අය වෙති.[12][13] ජාතීන් නූතන සංසිද්ධි බවත් නමුත් දිගු ඓතිහාසික මූලයන් ඇති බවත් පිළිගන්නා ප්‍රාථමිකවාදයේ මෘදු අනුවාදයක් වන බහු වාර්ෂිකවාදය, ශාස්ත්‍රීය විවාදයට භාජනය වේ.[14]
- වර්තමානයේ වඩාත් බහුලව පිළිගත් ජාතිකවාදය පිළිබඳ න්‍යාය වන නවීකරණ න්‍යාය,[15] නිර්මාණාත්මක ප්‍රවේශයක් අනුගමනය කරන අතර ජාතිකවාදය මතු වූයේ කාර්මිකකරණය, නාගරීකරණය සහ මහා අධ්‍යාපනය වැනි නවීකරණ ක්‍රියාවලීන් නිසා බවත් එමඟින් ජාතික විඥානය කළ හැකි බවත් යෝජනා කරයි.[12][16] මෙම න්‍යායේ යෝජකයින් ජාතීන් " මනඃකල්පිත ප්‍රජාවන් " ලෙසත්, ජාතිකවාදය " නිර්මාණය කළ සම්ප්‍රදායක් " ලෙසත් විස්තර කරයි, එහිදී බෙදාගත් හැඟීම් සාමූහික අනන්‍යතාවයේ ආකාරයක් සපයන අතර දේශපාලන සහයෝගීතාවයෙන් පුද්ගලයන් එකට බැඳ තබයි.[12][17][18]
- ජනවාර්ගික සංකේතවාදය ජාතිකවාදය සංකේත, මිථ්‍යාවන් සහ සම්ප්‍රදායන්හි නිෂ්පාදනයක් ලෙස පැහැදිලි කරන අතර එය ඇන්තනි ඩී. ස්මිත්ගේ කෘතිය සමඟ සම්බන්ධ වේ.[19]
ජාතිකවාදයේ සදාචාරාත්මක වටිනාකම, ජාතිකවාදය සහ දේශප්‍රේමය අතර සම්බන්ධතාවය සහ ජාතිකවාදයේ සහ විශ්වීයවාදයේ ගැළපුම යන සියල්ල දාර්ශනික විවාදයට භාජනය වන විෂයයන් වේ.[20] ජාතිකවාදය, ගතානුගතිකවාදය (ජාතික ගතානුගතිකවාදය සහ දක්ෂිණාංශික ජනතාවාදය) හෝ සමාජවාදය (වාමාංශික ජාතිකවාදය) වැනි විවිධ දේශපාලන අරමුණු සහ මතවාදයන් සමඟ ඒකාබද්ධ කළ හැකිය.[21][22][23][24] ප්‍රායෝගිකව, ජාතිකවාදය ධනාත්මක හෝ ඍණාත්මක ලෙස සලකනු ලබන්නේ එහි දෘෂ්ටිවාදය සහ ප්‍රතිඵල මත ය. ජාතිකවාදය නිදහස සහ යුක්තිය සඳහා වූ ව්‍යාපාරවල ලක්ෂණයක් වී ඇත,[25] සංස්කෘතික පුනර්ජීවනයන් සමඟ සම්බන්ධ වී ඇත,[26] සහ ජාතික ජයග්‍රහණ කෙරෙහි ආඩම්බර වීමට දිරිගන්වයි.[27] වාර්ගික, ජනවාර්ගික සහ ආගමික බෙදීම් නීත්‍යානුකූල කිරීමට, සුළු ජාතීන් මර්දනය කිරීමට හෝ පහර දීමට, මානව හිමිකම් සහ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී සම්ප්‍රදායන් අඩපණ කිරීමට,[20] සහ යුද්ධ ආරම්භ කිරීමට ද එය භාවිතා කර ඇති අතර, එය ලෝක යුද්ධ දෙකටම හේතුවක් ලෙස නිතර සඳහන් වේ.[28]
දේශපාලන විද්‍යාව
[සංස්කරණය]නූතන ජාතික රාජ්‍යයේ අත්තිවාරම් සහ ස්වෛරීභාවය පිළිබඳ සංකල්පය පිළිබඳව බොහෝ දේශපාලන විද්‍යාඥයින් න්‍යායාත්මකව ඉදිරිපත් කර ඇත. දේශපාලන විද්‍යාවේ ජාතිකවාදය පිළිබඳ සංකල්පය මෙම න්‍යායික පදනම් වලින් උපුටා ගන්නා ලද්දකි. මැකියාවෙලි, ලොක්, හොබ්ස් සහ රූසෝ වැනි දාර්ශනිකයන් රාජ්‍යය සංකල්පනය කළේ පාලකයන් සහ පුද්ගලයින් අතර "සමාජ ගිවිසුමක" ප්‍රතිඵලයක් ලෙසය.[29] "යම් භූමි ප්‍රදේශයක් තුළ නීත්‍යානුකූල භෞතික ප්‍රචණ්ඩත්වයේ ඒකාධිකාරයට සාර්ථකව හිමිකම් කියන මානව ප්‍රජාව" යන රාජ්‍යයේ වඩාත් බහුලව භාවිතා වන නිර්වචනය මැක්ස් වෙබර් විසින් සපයනු ලැබේ.[30] බෙනඩික්ට් ඇන්ඩර්සන්ට අනුව, ජාතීන් යනු " පරිකල්පිත ප්‍රජාවන් " නොහොත් සමාජීය වශයෙන් ගොඩනඟන ලද ආයතන වේ.[31]
බොහෝ විද්වතුන් රාජ්‍ය ගොඩනැගීම, යුද්ධය සහ ජාතිකවාදය අතර සම්බන්ධතාවය සටහන් කර ඇත. ජාතිකවාදය ස්වභාවයෙන්ම බැහැර කිරීමක් බවත් එබැවින් ප්‍රචණ්ඩකාරී විය හැකි බවත් ජෝන් එතරින්ටන් තර්ක කරයි,[32] බාහිර තර්ජන ජාතිකවාදී හැඟීම් ඇති කළ හැකි බව ජෙෆ්රි හර්බ්ස්ට් ප්‍රකාශ කරයි: "බාහිර තර්ජන ජාතිකවාදයට එතරම් ප්‍රබල බලපෑමක් ඇති කරන්නේ ඔවුන් ජාතියක් ලෙස සිටින නිසා ඔවුන් තර්ජනයට ලක්ව ඇති බව ජනතාව ගැඹුරු ආකාරයකින් වටහා ගන්නා බැවිනි; ඔවුන්ට තර්ජනය සාර්ථකව පරාජය කළ හැක්කේ ජාතියක් ලෙස පමණක් බව හඳුනා ගැනීමට ඔවුන්ට බල කෙරෙයි". [33] බාහිර තර්ජන වැඩි වීමත් සමඟ, රාජ්‍යයේ නිස්සාරණ ධාරිතාව වැඩි වේ. නිදහසින් පසු උප සහරා අප්‍රිකාවේ රටවලට බාහිර තර්ජන නොමැතිකම, දුර්වල රාජ්‍ය ජාතිකවාදය සහ රාජ්‍ය ධාරිතාව සමඟ ඔහු සම්බන්ධ කරයි.[33] ජාතිකවාදය යුද්ධයේ තීව්‍රතාවය වැඩි කරන බවත්, රාජ්‍යයන් තම හමුදා හැකියාවන් වැඩිදියුණු කිරීමේ අරමුණින් හිතාමතාම ජාතිකවාදය ප්‍රවර්ධනය කරන බවත් බැරී පොසන් තර්ක කරයි.[34] 1815 සිට බොහෝ නව ජාතික රාජ්‍යයන් බිහි වී ඇත්තේ යටත් විජිතකරණයෙන් නිදහස් වීමෙනි.[35]
යටත් විජිත ලෝකයේ ජාතිකවාදය ඇති වූයේ යටත් විජිත බලවතුන් යටත් විජිතවල යටත්වැසියන්ට සමාන දේශපාලන අයිතිවාසිකම් ලබා දීමට අපොහොසත් වීමෙන් බවත්, එමඟින් ඔවුන් නිදහස කරා යාමට පෙළඹුණු බවත් ඇඩ්‍රියා ලෝරන්ස් තර්ක කර ඇත.[36] අධිරාජ්‍යයන් විසින් පර්යන්ත ප්‍රදේශවලට ස්වයං පාලනයක් සහ ප්‍රාදේශීය පාලනයක් තිබීම වැළැක්වූ විට "පර්යන්ත ජාතිකවාදයන්" ඇති වූ බව මයිකල් හෙක්ටර් ද ඒ හා සමානව තර්ක කර ඇත.[37]
සමාජ විද්‍යාව
[සංස්කරණය]ජාතිකවාදය සහ ජාතිය ගොඩනැගීම පිළිබඳ සමාජ විද්‍යාත්මක හෝ නූතනවාදී අර්ථකථනය තර්ක කරන්නේ ජාතිකවාදය පැන නගින්නේ සහ සමෘද්ධිමත් වන්නේ ස්වයං-තිරසාරභාවයට හැකියාව ඇති කාර්මික ආර්ථිකයක්, අධිකාරිය සහ සමගිය පවත්වා ගැනීමට හැකියාව ඇති මධ්‍යම උත්තරීතර අධිකාරියක් සහ ජන ප්‍රජාවක් විසින් තේරුම් ගන්නා මධ්‍යගත භාෂාවක් ඇති නූතන සමාජවල බවයි.[38] නූතනවාදී න්‍යායවාදීන් සඳහන් කරන්නේ මෙය කළ හැක්කේ නූතන සමාජවල පමණක් බවත්, සාම්ප්‍රදායික සමාජවල සාමාන්‍යයෙන් ජාතිකවාදය සඳහා පූර්ව අවශ්‍යතා නොමැති බවත්ය. ඔවුන්ට නවීන ස්වයං-තිරසාර ආර්ථිකයක් නොමැත, බෙදී ගිය බලධාරීන් ඇත, සහ බහු භාෂා භාවිතා කරන බැවින් බොහෝ කණ්ඩායම් එකිනෙකා සමඟ සන්නිවේදනය කිරීමට නොහැකි වේ.[38]
ජාතීන් සහ ජාතිකවාදය පිළිබඳ නූතනවාදී අර්ථකථනය වර්ධනය කළ ප්‍රමුඛ න්‍යායවාදීන් අතර: කාල්ටන් ජේ.එච්. හේස්, හෙන්රි මේන්, ෆර්ඩිනන්ඩ් ටෝනීස්, රබීන්ද්‍රනාත් තාගෝර්, එමිල් ඩර්ක්හයිම්, මැක්ස් වෙබර්, ආර්නෝල්ඩ් ජෝසප් ටොයින්බී සහ ටැල්කොට් පාර්සන්ස්.[38]
මානව සමාජවල ඓතිහාසික වෙනස්කම් සහ සංවර්ධනය පිළිබඳ ඔහුගේ විශ්ලේෂණයේ දී, හෙන්රි මේන් සඳහන් කළේ පවුල් ඇසුර මත පදනම් වූ "තත්ත්ව" සමාජ ලෙස අර්ථ දක්වා ඇති සාම්ප්‍රදායික සමාජ සහ පුද්ගලයන් සඳහා ක්‍රියාකාරීව විසරණය වන භූමිකාවන් සහ සමාජ සම්බන්ධතා තීරණය කරනු ලබන "කොන්ත්‍රාත්" සමාජ ලෙස අර්ථ දක්වා ඇති නවීන සමාජ අතර ප්‍රධාන වෙනස බවයි. පුද්ගලයන් විසින් ඔවුන්ගේ අවශ්‍යතා ඉදිරියට ගෙන යාම සඳහා අනුගමනය කරන තාර්කික ගිවිසුම් මගින්. සාම්ප්‍රදායික තත්ව සමාජවලින් ඈත් වී නූතන කොන්ත්‍රාත් සමාජ වෙත සංක්‍රමණය වන සමාජවල සංවර්ධනය මේන් දුටුවේය.[38]
ඔහුගේ Gemeinschaft und Gesellschaft (1887), Ferdinand Tönnies විසින් Gemeinschaft ("ප්‍රජාව ") යනු සාම්ප්‍රදායික සමාජයන් සමඟ ආරෝපණය කරන ලද චිත්තවේගීය බැඳීම් මත පදනම් වූවක් ලෙස අර්ථ දැක්වීය නූතන සමාජවල වාසි ඔහු හඳුනා ගත්තද, සාම්ප්‍රදායික ප්‍රජාවන්ගේ සමීපභාවය වර්ණනා කරන අතරම, දුරස් වීමට හේතු වූ ඒවායේ සීතල හා අපක්ෂපාතී ස්වභාවය නිසා ඔහු ඒවා විවේචනය කළේය.[38]
ටෝනීස්ගේ පරාරෝපණය පිළිබඳ පිළිගැනීම එමිල් ඩර්ක්හයිම් පුළුල් කළ අතර සාම්ප්‍රදායික හා නූතන සමාජ අතර වෙනස්කම් "යාන්ත්‍රික සහයෝගීතාවය" මත පදනම් වූ සමාජ අතර සහ "කාබනික සහයෝගීතාවය" මත පදනම් වූ සමාජ අතර ලෙස අර්ථ දැක්වීය.[38] ඩර්ක්හයිම් යාන්ත්‍රික සහයෝගීතාවය යනු පොදු අදහස් පවත්වා ගැනීම සඳහා අවශ්‍ය වන සිරිත් විරිත්, පුරුදු සහ මර්දනය ඇතුළත් වන බව හඳුනා ගත්තේය. ඩර්කයිම් කාබනික සහයෝගීතාවය පදනම් කරගත් සමාජ, දුරස්ථභාවයට හේතු වන සමාජ විභේදනය මත පදනම් වූ ශ්‍රම විභජනයක් පවතින නවීන සමාජ ලෙස හඳුනා ගත්තේය. සාම්ප්‍රදායික සමාජයේ සමාජ ඒකාබද්ධතාවය සඳහා සමාජ පිළිවෙලක් පිළිගැනීම ඇතුළත් අධිකාරීවාදී සංස්කෘතියක් අවශ්‍ය බව ඩර්ක්හයිම් කියා සිටියේය. නූතන සමාජය ඒකාබද්ධතාවය පදනම් කරගන්නේ ශ්‍රම විභජනයේ අන්‍යෝන්‍ය ප්‍රතිලාභ මත බව ඩර්ක්හයිම් ප්‍රකාශ කළ නමුත් නූතන නාගරික ජීවිතයේ පුද්ගල නොවන ස්වභාවය දුරස්ථභාවය සහ අනනුකූලතා හැඟීම් ඇති කරන බව සඳහන් කළේය.[38]
නූතන සමාජය සහ ජාතීන් වර්ධනය කළ වෙනස, නව සම්ප්‍රදායක් හෝ තාර්කික-නීති පද්ධතියක් නිර්මාණය කරන සමාජයක බලයට පත්වන ආකර්ශනීය නායකයෙකුගේ නැගීමේ ප්‍රතිඵලයක් බව මැක්ස් වෙබර් ප්‍රකාශ කළේය. එය රාජ්‍යයේ උත්තරීතර අධිකාරිය ස්ථාපිත කරයි. බොහෝ ජාතිකවාදී ආණ්ඩු වල පදනම ලෙස වෙබර්ගේ චරස්මාටික් අධිකාරිය පිළිබඳ සංකල්පය සටහන් වී ඇත.[38]
ජාතිකවාදය යන වදන ගැන ඇති ගැටළු
[සංස්කරණය]ජාතිකවාදය සිංහල බෞද්ධ සංස්කෘතිය හා සහ සම්බන්ධ වූ සංකල්පයකි. මෙහි දී, සිංහල බෞද්ධ චින්තනයට අනුව ‘ජාතිය’ නමින් හදුන්වන්නේ ඉංගිසි භාෂාවෙන් "නේෂන්" ලෙස හදුන්වන සංකල්පයම නොවන බව කියවේ. ජාතිය යනු, "එකම", "පොදු වූ", "සමාන වූ" යන අරුතින් ගැනෙයි. සිංහල භාෂාවේ ජාතිය යන වචනය හැගවෙන්නේ ‘සිංහල ජාතිය’, ‘ඉංග්‍රීසි ජාතිය’ යන අර්ථයෙන්ම නොවේ. ‘එක ජාතියේ පළතුරු’, ‘එක ජාතියේ මල්’ වැනි යෙදුම් සිංහල භාෂාවේ භාවිත කරනු ලැබේ. ‘ඒ දෙන්නාම එක ජාතියේ’ වැනි යෙදුම් සිංහල භාෂාවේ යෙදෙයි.. එහෙත් ඉංග්‍රීසියෙන් Nation of flowers වැනි කීමක් අසන්නට නැත.[39]
ඒ නයින් ගත් විට ජාතිකවාදය යනු, අත්‍යාවශ්‍යයෙන්ම සිංහල බෞද්ධ සංස්කෘතික සංකල්පයක් වෙයි. එය බටහිර සංස්කෘතික සංකල්පයක් වන "නැෂනලිසිම්" (Nationalism) හා සම්පුර්ණයෙන් සහසම්බන්ධ නොවේ.
ආශ්‍රිත ලිපි
[සංස්කරණය]මූලාශ්‍ර
[සංස්කරණය]- ^ Containing Nationalism (ඉංග්‍රීසි බසින්). 2000. p. 7.
- ^ Nations and Nationalism (ඉංග්‍රීසි බසින්). 1983. p. 1.
- ^ (ඉංග්‍රීසි බසින්). 1996. p. 15.
{{cite book}}: Missing or empty|title=(help) - ^ a b c Smith, Anthony. Nationalism: Theory, Ideology, History. Polity, 2010. pp. 9, 25–30; https://www.academia.edu/40353321. Nationalism: Theory, Ideology, History. London.
{{cite book}}:|chapter-url=missing title (help) - ^ Wilford (ed.). pp. 100–102 https://books.google.com/books?id=4PsjAwAAQBAJ.
{{cite book}}: Missing or empty|title=(help) - ^ Yack, Bernard. Nationalism and the Moral Psychology of Community. University of Chicago Press, 2012. p. 142
- ^ Triandafyllidou, Anna (1998). "National Identity and the Other". Ethnic and Racial Studies. 21 (4): 593–612. doi:10.1080/014198798329784.
- ^
{{cite book}}: Empty citation (help) - ^ Mylonas, Harris; Tudor, Maya (2023). "Varieties of Nationalism: Communities, Narratives, Identities". Cambridge University Press (ඉංග්‍රීසි බසින්). doi:10.1017/9781108973298. ISBN 9781108973298. 7 July 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 4 July 2023.
a broad scholarly consensus that the nation is a recent and imagined identity dominates political science
- ^ McMillan, ed. (2009). Oxford.
{{cite book}}: Missing or empty|title=(help)CS1 maint: location missing publisher (link) - ^ Coakley, John (April 2018). "'Primordialism' in nationalism studies: theory or ideology?: 'Primordialism' in nationalism studies". Nations and Nationalism. 24 (2): 327–347. doi:10.1111/nana.12349. ISSN 1354-5078. 17 February 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 22 November 2021.
- ^ a b c Mylonas, Harris; Tudor, Maya (2021). "Nationalism: What We Know and What We Still Need to Know". Annual Review of Political Science. 24 (1): 109–132. doi:10.1146/annurev-polisci-041719-101841.
- ^ Mylonas, Harris; Tudor, Maya (2023). "Varieties of Nationalism: Communities, Narratives, Identities". Cambridge University Press (ඉංග්‍රීසි බසින්). doi:10.1017/9781108973298. ISBN 9781108973298. 7 July 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 4 July 2023.
a broad scholarly consensus that the nation is a recent and imagined identity dominates political science
- ^ Garner, Renaud-Philippe (2022-05-18), "Nationalism" (in en), Oxford Research Encyclopedia of Politics, , , https://oxfordre.com/politics/display/10.1093/acrefore/9780190228637.001.0001/acrefore-9780190228637-e-2039
- ^ Woods, Eric Taylor; Schertzer, Robert; Kaufmann, Eric (April 2011). "Ethno-national conflict and its management". Commonwealth & Comparative Politics. 49 (2): 154. doi:10.1080/14662043.2011.564469.
- ^ . Cambridge.
{{cite book}}: Missing or empty|title=(help) - ^ . London.
{{cite book}}: Missing or empty|title=(help) - ^ . 1983.
{{cite book}}: Missing or empty|title=(help) - ^ McMillan, ed. (2009). Oxford.
{{cite book}}: Missing or empty|title=(help)CS1 maint: location missing publisher (link) - ^ a b Mylonas, Harris; Tudor, Maya (2021). "Nationalism: What We Know and What We Still Need to Know". Annual Review of Political Science. 24 (1): 109–132. doi:10.1146/annurev-polisci-041719-101841.
- ^ Bunce, Valerie (2000). "Comparative Democratization: Big and Bounded Generalizations". Comparative Political Studies (ඉංග්‍රීසි බසින්). 33 (6–7): 703–734. doi:10.1177/001041400003300602. ISSN 0010-4140.
- ^ Kocher, Matthew Adam; Lawrence, Adria K.; Monteiro, Nuno P. (2018). "Nationalism, Collaboration, and Resistance: France under Nazi Occupation". International Security. 43 (2): 117–150. doi:10.1162/isec_a_00329. ISSN 1531-4804.
- ^ Bonikowski, Bart; Feinstein, Yuval; Bock, Sean (2021). "The Partisan Sorting of "America": How Nationalist Cleavages Shaped the 2016 U.S. Presidential Election". American Journal of Sociology (ඉංග්‍රීසි බසින්). 127 (2): 492–561. doi:10.1086/717103. ISSN 0002-9602. 19 January 2022 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 20 July 2023.
- ^ Bonikowski, Bart and DiMaggio, Paul (2016) "Varieties of American Popular Nationalism" සංරක්ෂණය කළ පිටපත 7 මාර්තු 2021 at the Wayback Machine. American Sociological Review, 81(5): 949–980.
- ^ Wimmer, Andreas (2019). "Why Nationalism Works". Foreign Affairs (ඇමෙරිකානු ඉංග්‍රීසි බසින්). No. March/April 2019. ISSN 0015-7120. 6 April 2023 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 4 July 2023.
- ^ Smith, Anthony. Nationalism: Theory, Ideology, History. Polity, 2010. pp. 6–7, 30–31, 37
- ^ [Paul James (academic) Paul James (academic)]. London and New York https://www.academia.edu/1642325.
{{cite book}}:|archive-date=requires|archive-url=(help); Check|chapter-url=value (help); Missing or empty|title=(help) - ^ James Bingham (June 19, 2012). "How Significant is Nationalism as a Cause of War?". 19 January 2024 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 19 January 2024.
Direct causality can be drawn between nationalism and war.
- ^ Miller, Max (31 March 2016). "The Nature of the State". Oxford Bibliographies. 3 August 2017 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 18 May 2017.
- ^ . Cambridge. pp. 309–331.
{{cite book}}: Missing or empty|title=(help) - ^ . pp. 48–56.
{{cite book}}: Missing or empty|title=(help) - ^ Etherington, John (2007). "Nationalism, Exclusion and Violence: A Territorial Approach". Studies in Ethnicity and Nationalism. 7 (3): 24–44. doi:10.1111/j.1754-9469.2007.tb00160.x. සම්ප්‍රවේශය 20 February 2024. p.25
- ^ a b Herbst, Jeffrey (Spring 1990). "War and the State in Africa". International Security. 14 (4): 117–139. doi:10.2307/2538753. JSTOR 2538753.
- ^ Posen, Barry (Fall 1993). "Nationalism, the Mass Army, and Military Power". International Security. 18 (2): 80–124. doi:10.2307/2539098. JSTOR 2539098.
- ^ . 2007. pp. 5–6.
{{cite book}}: Missing or empty|title=(help) - ^ . 2013 https://www.cambridge.org/core/books/imperial-rule-and-the-politics-of-nationalism/C25DB67F2AABEA1097273FF7D0518556.
{{cite book}}:|archive-date=requires|archive-url=(help); Missing or empty|title=(help) - ^ (ඉංග්‍රීසි බසින්). 2000 https://books.google.com/books?id=O3jnCwAAQBAJ.
{{cite book}}: Missing or empty|title=(help) - ^ a b c d e f g h Motyl 2001.
- ^ "ජාතිවාදය, ජාතිකවාදය, ජාතිකත්වය සහ ජාතික චින්තනය".
බාහිර සබැඳි
[සංස්කරණය]- "1848 විප්ලව පිළිබඳ විශ්වකෝෂය" සංරක්ෂණය කළ පිටපත 21 ඔක්තෝබර් 2022 at the Wayback Machine ., නූතන විද්වතුන් විසින් රචිත නව ලිපිවල පුළුල් එකතුවක්.
- ජාතිකවාදය සංරක්ෂණය කළ පිටපත 15 ජනවාරි 2022 at the Wayback Machine . – එන්සයික්ලොපීඩියා බ්‍රිටැනිකා හි ඇතුළත් කිරීම
| ජාතික | |
|---|---|
| වෙනත් | |
 | මෙම ලිපිය තවමත් අංකුර ලිපියකි. විකිපීඩියාවට උදවුවක් ලෙසින් ඔබ හට එය විහිදුවාලිය හැක. |