රවි ශංකර්
විකිපීඩියාවෙහි තත්ත්ව ප්රමිතීන් පුරලනු වස් මෙමලිපිය ප්රතිසංවිධානය කෙරුමට අවශ්ය විය හැක. මෙහි හොඳ තොරතුරු තිබෙන මුත්, සංවිධානය දුර්වලය; එඩිතර බව ප්රදක්ෂිණා කරමින් සහ සමස්ත වින්යාසයෙහි වෙනස්කම් සිදු කිරීම තුලින් මෙම ලිපිය වැඩිදියුණු කිරීම සිදුකරන මෙන් සංස්කාරකවරුන් හට අනුබල දෙනු ලැබේ. (ඔක්තෝබර් 2016) |
ව්යාකරණ, ශෛලිය, සංගතිය, ස්වාස්ථය හෝ අක්ෂර වින්යාසය අරභයා මෙම පිටුව විෂයයෙහි පිටපත-සංස්කරණය සිදු කිරීම අවශ්ය බව පෙනේ. (2016 ඔක්තෝබර්) |
මෙම ලිපිය තුළ බාහිර සබැඳි යොදා ඇති ආකාරය විකිපීඩියාවේ ප්රතිපත්ති හෝ/සහ උපදෙස්මාලා අනුගමනය නොකරයි. (2016 ඔක්තෝබර්) |
මෙම ලිපියෙහි මුඛ්ය ඡේදය නොමැත. (2016 ඔක්තෝබර්) |
මෙම ලිපිය සත්යාපනය සඳහා (තවත්) මූලාශ්ර දැක්වීම කළ යුතුව ඇත. කරුණාකර මෙම ලිපිය විශ්වාස කළ හැකි මූලාශ්ර උපුටා දක්වමින් වැඩි දියුණු කිරීමට උදව් වන්න. මූලාශ්ර රහිත කරුණු අභියෝගයට ලක්වීමට හා මකා දැමීමට ඉඩ ඇත. (2016 ඔක්තෝබර්) |
රවී ශංකර්, සම්පුර්ණයෙන් රවීන්ද්ර ශංකර් චෞද්රි, (උපත 1920 අප්රේල් 7, බෙනරස් [දැන් වරනාසි], ඉන්දියාවේ—මිය ගියේ 2012 දෙසැම්බර් 11, සැන් ඩියාගෝ, කැලිෆෝනියා, එ.ජ. ඉන්දියානු සංගීතය බටහිර අගය කිරීම උත්තේජනය කිරීමට බලපෑවූ ඉන්දියාවේ ජාතික වාද්ය වෘන්දයේ.ඔහුගේ දිගු වෘත්තීය ජීවිතය තුළ, ශංකර් ඉන්දියාවේ වඩාත්ම කීර්තිමත් බෙර වාදකයින් සමඟ රඟපාමින් සහ සාර්ථක පටිගත කිරීම් දුසිම් ගණනක් කරමින් හින්දුස්ථානි (උතුරු ඉන්දියානු) ශාස්ත්රීය සංගීතයේ ලොව හොඳම ප්රකාශකයා බවට පත්විය. ඉන්දියානු අධ්යක්ෂ සත්යජිත් රායිගේ සුප්රසිද්ධ අපු ත්රිත්වය (1955-59) සඳහා ශංකර් චිත්රපටයේ ලකුණු රචනා කළේය. 1962 දී ඔහු බොම්බායේ (දැන් මුම්බායි) කින්නරා සංගීත පාසල ආරම්භ කළ අතර පසුව 1967 දී ලොස් ඇන්ජලීස් හි දෙවන කින්නරා පාසලක් පිහිටුවන ලදී; කෙසේ වෙතත්, ඔහු ආයතනික ඉගැන්වීම ගැන කලකිරී වසර කිහිපයකට පසු පාසල් දෙකම වසා දැමීය.
1960 ගණන්වල පටන්, ඇමරිකානු වයලීන වාදක යෙහුඩි මෙනුහින් සමඟ ඔහුගේ ප්රසංග සංදර්ශන සහ එවකට අතිශය ජනප්රිය බ්රිතාන්ය සංගීත කණ්ඩායමක් වූ බීට්ල්ස් හි ප්රධාන ගිටාර් වාදක ජෝර්ජ් හැරිසන් සමඟ ඔහුගේ සම්බන්ධය ඉන්දියානු සංගීතය බටහිරයන්ගේ අවධානයට යොමු කිරීමට උපකාරී විය. ශංකර්ගේ සංයුති ශෛලියෙන් බලපෑමට ලක්වූ විවිධ සංගීත ians යන් අතර ජෑස් සැක්සොක්ෂෝවාදී ජෝන් කොල්ට්රේන් සහ නිර්මාපකයෙකු වන රචපර් පිලිප් වීදුරු ද වූ අතර ෂෙන්ක් ඇල්බම ඡේදවල (1990). ඇත්ත වශයෙන්ම, ශංකර්ගේ ජයග්රහණ අතර විශේෂයෙන් කැපී පෙනෙන්නේ සාම්ප්රදායික ඉන්දියානු සංගීතයේ සහ ඉන්දියානු බලපෑමෙන් යුත් බටහිර සංගීතයේ ඔහුගේ සමාන ප්රවීණ සහභාගීත්වයයි. අවසාන ක්රියාකාරකමෙහි වඩාත් ලක්ෂණය වන්නේ සිතාර් සහ වාද්ය වෘන්දය සඳහා වූ ඔහුගේ ප්රසංගයයි, විශේෂයෙන්ම රාග-මාලා (“ගාර්ලන්ඩ් ඔෆ් රාගස්”), ප්රථම වරට 1981 දී සිදු කරන ලදී.
ඔහුගේ ජීවිත කාලය තුළ ඔහු මෙනුහින් සමඟ සහයෝගීතාවයක් ඇති වෙස්ට් මීට්ස් ඊස්ට් (1966) ඇල්බම සඳහා ග්රැමී සම්මාන දිනා ගත්තේය; බංග්ලාදේශය සඳහා වූ ප්රසංගය (1971), ශංකර්, හැරිසන්, බොබ් ඩිලන් සහ තවත් අයගේ ප්රසංගවල සංග්රහයක්, ප්රතිලාභ ප්රසංගයෙන් ශංකර් හැරිසන්ව සංවිධානය කිරීමට පෙළඹවූයේය; සහ Full Circle (2001), Carnegie Hall හිදී ඔහුගේ දියණිය Anouska Shankar සමඟ ප්රසංගයක සජීවී පටිගත කිරීමකි. 1997 දී ඔහුට සංගීතය සඳහා ජපානයේ කලා සංගමයේ Preemium Imperiale ත්යාගය ලැබුණි. ශංකර් ඔහුගේ 90 ගණන්වල දිගටම ප්රසංග පැවැත්වීය, බොහෝ විට අනුෂ්කා සමඟින්, ඇයගේ පියා මෙන්ම, ඉන්දියානු සහ බටහිර සම්ප්රදායන් මිශ්ර කිරීමට විශේෂඥයෙක් විය. ශංකර්ගේ දියණියක් බහු-ග්රැමී සම්මානලාභී ගායිකාවක්-ගීත රචකයෙක් වන නෝරා ජෝන්ස් ය, ඇය ජෑස්, පොප් සහ රට සංගීතයේ විද්යවත් සම්බන්ධයකින් ඇය නියම තැනක් සොයාගත්තාය.
ඔහුගේ මරණයෙන් මාස දෙකකට පසු ශංකර් සිව්වන ග්රෑම් සම්මානය, එනම් රගස් සම්මානය සඳහා, විසිත්ත කාමර සැසිවාරය 1 වන කොටස ලෙස නම් කර ඇත. ඒ වන විට ඔහු පටිගත කරන ඇකඩමියේ ජීවිත කාලය පුරාම සම්මානය සමඟ ගෞරවයට පාත්ර විය. දැඩි සංගීත කටයුතුවලට අමතරව, ශංකර් වසර 30 ක පරතරයකින් ප්රකාශිත ස්වයං චරිතාපදාන දෙකක් ලිවීය: මගේ ජීවිතය, මගේ සංගීතය (1969) සහ රාග මාලා (1999).
විය.
ලැබුවේය.
ඇත.
කෙරේ.
බන්ජාරා • සුරංජනී
නැත.
2013