Jump to content

සුරේන්‍ද්‍රනාත් බැනර්ජි

විකිපීඩියා වෙතින්
ගොනුව:B 0110A.jpg
Sir Surendranath Banerjee

ශ්‍රීමත් සුරේන්ද්‍රනාත් බැනර්ජියා (1848 නොවැම්බර් 10 - 1925 අගෝස්තු 6) බ්‍රිතාන්‍ය රාජ්‍ය සමයේ මුල්ම ඉන්දියානු දේශපාලන නායකයන්ගෙන් කෙනෙකි . ඔහු පැරණිතම ඉන්දීය දේශපාලන සංවිධානයක් වන ඉන්දීය ජාතික සංගමය ආරම්භ කළ අතර පසුව ඉන්දීය ජාතික කොංග්‍රසයේ ජ්‍යෙෂ්ඨ නායකයෙකු බවට පත් විය . ඔහුව හැඳින්වූයේ රාෂ්ට්‍රගුරු (ජාතියේ ගුරුවරයා) [1] .

ගොනුව:B 0110A.jpg

සර් සුරේන්ද්‍රනාත් බැනර්ජි.

ළමා අවධිය

[සංස්කරණය]

සුරේන්ද්‍රනාත් බැනර්ජි බෙංගාල පළාතේ කල්කටාවේ බෙංගාලි පවුලක උපත ලැබීය. ඔහු ලිබරල්, ප්‍රගතිශීලී චින්තනයට ගැඹුරින් බලපෑම් කළේ වෛද්‍යවරයකු වූ ඔහුගේ පියා දුර්ගා චරන් බැනර්ජි විසිනි. බැනර්ජි මාපිය අධ්‍යයන ආයතනයෙන් සහ හින්දු විද්‍යාලයෙන් අධ්‍යාපනය ලැබීය . කල්කටා විශ්ව විද්‍යාලයෙන් උපාධිය ලැබීමෙන් පසු ඔහු 1868 දී ඉන්දීය සිවිල් සේවයට තරඟ කිරීම සඳහා රොමේෂ් චන්දර් දත් සහ බෙහාරි ලාල් ගුප්තා සමඟ එංගලන්තයට ගියේය.විභාග. ඔහු 1869 දී තරඟ විභාගය සමත් වූ නමුත් ඔහුගේ නිශ්චිත වයස පිළිබඳ ආරවුලක් හේතුවෙන් එය තහනම් විය. උසාවියේදී කාරණය පැහැදිලි කිරීමෙන් පසු, බැනර්ජි 1871 දී නැවත විභාගය සමත් වූ අතර සිල්හෙට්හි සහකාර මහේස්ත්‍රාත්වරයා ලෙස පත් කරන ලදී . කෙසේ වෙතත්, වාර්ගික වෙනස්කම් කිරීම හේතුවෙන් බැනර්ජි ඉක්මනින්ම ඔහුගේ රැකියාවෙන් නෙරපා හරින ලදී. මෙම තීරණයට විරෝධය දැක්වීමට බැනර්ජි එංගලන්තයට ගිය නමුත් එය අසාර්ථක විය. ඔහු එංගලන්තයේ රැඳී සිටි කාලය තුළ (1874-1875) එඩ්මන්ඩ් බර්ක්ගේ සහ අනෙකුත් ලිබරල් දාර්ශනිකයන්ගේ කෘති අධ්‍යයනය කළේය .

දේශපාලන ජීවිතය

[සංස්කරණය]

1875 ජුනි මාසයේදී ඉන්දියාවට ආපසු පැමිණි පසු, බැනර්ජි 1882 දී ඔහු විසින් ආරම්භ කරන ලද මෙට්‍රොපොලිටන් ආයතනයේ, නිදහස් පල්ලියේ ආයතනයේ සහ රිපන් විද්‍යාලයේ ඉංග්‍රීසි මහාචාර්යවරයෙකු බවට පත්විය. ඔහු 1876 ජූලි 26 වැනි දින එවැනි ආකාරයේ පළමු ඉන්දියානු දේශපාලන සංවිධානය වන ආනන්ද් මෝහන් බෝස් සමඟ ඉන්දියානු ජාතික සංගමය ආරම්භ කළේය. ICS විභාග සඳහා පෙනී සිටින ඉන්දියානු සිසුන්ගේ වයස් සීමාව පිළිබඳ ගැටලුව විසඳීමට ඔහු එම සංවිධානය භාවිතා කළේය. බ්‍රිතාන්‍ය නිලධාරීන් විසින් ඉන්දියාවේ සිදු කරන ලද වාර්ගික වෙනස්කම් කිරීම් ඔහු රට පුරා දේශන මගින් හෙළා දුටු අතර එමඟින් ඔහු ඉතා ජනප්‍රිය විය.

1879 දී ඔහු The Bengalee පුවත්පත ආරම්භ කළේය . 1883 දී, අධිකරණයට අපහාස කිරීමේ ප්‍රකාශයක් ප්‍රකාශ කිරීම සම්බන්ධයෙන් බැනර්ජි අත්අඩංගුවට ගත් විට, බෙංගාලය පුරා සහ අග්‍රා , ෆයිසාබාද් , අම්රිත්සාර් , ලාහෝර් සහ පූනේ වැනි ඉන්දියානු නගරවල විරෝධතා සහ හර්තාල් පුපුරා ගියේය . INA සැලකිය යුතු ලෙස පුළුල් වූ අතර කල්කටාවේ පැවති එහි වාර්ෂික සමුළුවට සහභාගී වීමට ඉන්දියාව පුරා නියෝජිතයෝ සිය ගණනක් පැමිණියහ. 1885 දී බොම්බායේ ඉන්දියානු ජාතික කොංග්‍රසය පිහිටුවීමෙන් පසු , බැනර්ජි ඔවුන්ගේ පොදු අරමුණු සහ සාමාජිකත්වය හේතුවෙන් ඔහුගේ සංවිධානය එයට ඒකාබද්ධ කළේය. ඔහු කොන්ග්‍රස් සභාපතිවරයා ලෙස තේරී පත් විය1895 දී පූනා සහ 1902 දී අහමදාබාද්හිදී.

සුරේන්ද්‍රනාත් 1905 දී බෙංගාල පළාත බෙදීමට විරෝධය පළ කළ වැදගත්ම මහජන නායකයන්ගෙන් කෙනෙකි. බැනර්ජි ව්‍යාපාරයේ ඉදිරියෙන්ම සිටි අතර බෙංගාලය සහ ඉන්දියාව පුරා විරෝධතා, පෙත්සම් සහ පුළුල් මහජන සහයෝගයක් සංවිධානය කළ අතර, අවසානයේ බ්‍රිතාන්‍යයන්ට එය ආපසු හැරවීමට බල කෙරුනි. 1912 දී බෙදීම. බැනර්ජි ගෝපාල් ක්‍රිෂ්ණා ගෝඛලේ සහ සරෝජිනී නායිදු වැනි නැගී එන ඉන්දීය නායකයින්ගේ අනුශාසක විය . බැනර්ජි "මධ්‍යස්ථ" කොංග්‍රසයේ ජ්‍යෙෂ්ඨතම නායකයින්ගෙන් කෙනෙකි - බ්‍රිතාන්‍යයන් සමඟ නවාතැන් සහ සංවාදයට කැමති අය - "අන්තවාදීන්" ට පසුව - විප්ලවය සහ දේශපාලන ස්වාධීනත්වය වෙනුවෙන් පෙනී සිටි අය - බාල ගංගාධර් තිලක් විසින් පක්ෂයෙන් ඉවත් විය. 1906. බැනර්ජි වැදගත් චරිතයක් වියස්වදේශී ව්‍යාපාරය - විදේශීය නිෂ්පාදනවලට එරෙහිව ඉන්දියාවේ නිෂ්පාදිත භාණ්ඩ වෙනුවෙන් පෙනී සිටීම - සහ එහි උච්චතම අවස්ථාවෙහි ඔහුගේ ජනප්‍රියත්වය ඔහු අගය කරන්නන්ගේ වචන වලින්, "බෙංගාලයේ ඔටුනු නොපළන රජු" බවට පත් කළේය.

පසුකාලීන වෘත්තිය

[සංස්කරණය]

මධ්‍යස්ථ ඉන්දියානු දේශපාලනඥයන්ගේ ජනප්‍රියත්වය පිරිහීම ඉන්දියානු දේශපාලනයේ බැනර්ජිගේ භූමිකාවට බලපෑවේය. බැනර්ජියා 1909 මෝර්ලි-මින්ටෝ ප්‍රතිසංස්කරණ සඳහා සහාය දැක්වීය - ඉන්දියානු මහජනතාව සහ ජාතිකවාදී දේශපාලනඥයන්ගෙන් අතිමහත් බහුතරය විසින් එය ප්‍රමාණවත් නොවන සහ අර්ථ විරහිත යැයි අමනාපයට හා සමච්චලයට ලක් කරන ලදී. බැනර්ජියා ඉන්දීය ජාතිකවාදීන්ගේ සහ කොංග්‍රස් පක්ෂයේ නැගී එන ජනප්‍රිය නායකයා වන මොහාන්දාස් ගාන්ධි විසින් යෝජනා කරන ලද සිවිල් අකීකරු ක්‍රමයේ විවේචකයෙකි . බෙංගාල ආණ්ඩුවේ අමාත්‍ය ධුරය භාරගැනීම ඔහුට ජාතිකවාදීන්ගේ සහ බොහෝ මහජනතාවගේ කෝපයට හේතු වූ අතර, ඔහු 1923 දී බෙංගාල ව්‍යවස්ථාදායක සභාවට පැවති මැතිවරණයෙන් ස්වරාජ්‍ය පක්ෂයේ අපේක්ෂකයා වූ බිදාන් චන්ද්‍ර රෝයිට පරාජය විය.- සියලු ප්‍රායෝගික අරමුණු සඳහා ඔහුගේ දේශපාලන ජීවිතය අවසන් කිරීම. අධිරාජ්‍යයේ දේශපාලන සහයෝගය වෙනුවෙන් ඔහුට නයිට් පදවිය හිමි විය. බැනර්ජි බෙංගාල රජයේ ඇමතිවරයෙකු ලෙස කටයුතු කරමින් කල්කටා මහ නගර සංස්ථාව වඩාත් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ආයතනයක් බවට පත් කළේය.

බැනර්ජියා 1925 දී මිය ගියේය. ඔහු ඉන්දියානු දේශපාලනයේ පුරෝගාමී නායකයෙකු ලෙස අද දින සිහිපත් කරනු ලබන අතර පුලුල්ව ගෞරවයට පාත්‍ර වේ. ඔහු A Nation in Making නම් වැදගත් කෘතියක් ප්‍රකාශයට පත් කළ අතර එය පුළුල් ලෙස පිළිගැනීමට ලක්විය.

බ්‍රිතාන්‍යයන් ඔහුට ගරු කළ අතර ඔහුගේ පසු කාලය තුළ ඔහුව හැඳින්වූයේ "යටත් නොවන්න" බැනර්ජියා යනුවෙනි.

නමුත් ඉන්දියාවේ ජාතිකවාදී දේශපාලනය යන්නෙන් අදහස් කළේ විරුද්ධත්වය වන අතර, වැඩි වැඩියෙන් විරුද්ධත්වය වඩාත් ප්‍රබල වූ සහ කේන්ද්‍රස්ථානයට පැමිණි තවත් අය සිටියහ. එවකට ජාතිකවාදී ව්‍යාපාරයේ ප්‍රධාන සාධකයක් ලෙස මතුවෙමින් තිබූ දේශපාලන ක්‍රියාමාර්ග පිළිබඳ අන්තවාදී දැක්ම හෝ ගාන්ධිගේ සහයෝගී නොවීම බැනර්ජිට පිළිගත නොහැකි විය. 1919 මොන්ටාගු-චෙල්ම්ස්ෆෝර්ඩ් ප්‍රතිසංස්කරණ කොන්ග්‍රසයේ ඉල්ලීම් සැලකිය යුතු ලෙස ඉටු කරන බව බැනර්ජි දුටු අතර, එය ඔහුව තවදුරටත් හුදකලා කළේය. ඔහු 1921 දී බෙංගාලයේ ප්‍රතිසංස්කරණය කරන ලද ව්‍යවස්ථාදායක සභාවට තේරී පත් වූ අතර, එම වසරේම නයිට් පදවියට පත් වූ අතර, 1921 සිට 1924 දක්වා ප්‍රාදේශීය ස්වයං පාලනය සඳහා අමාත්‍යවරයා ලෙස ද කටයුතු කරන ලදී. 6, 1925.

සැකිල්ල:Indian independence movement සැකිල්ල:Indian National Congress Presidents සැකිල්ල:Bengal Renaissance List of Kolkata Presidencians

වැදගත් කරුණු

[සංස්කරණය]

නමුත් ඉන්දියාවේ ජාතිකවාදී දේශපාලනය යන්නෙන් අදහස් කළේ විරුද්ධත්වය වන අතර, වැඩි වැඩියෙන් විරුද්ධත්වය වඩාත් ප්‍රබල වූ සහ කේන්ද්‍රස්ථානයට පැමිණි තවත් අය සිටියහ. එවකට ජාතිකවාදී ව්‍යාපාරයේ ප්‍රධාන සාධකයක් ලෙස මතුවෙමින් තිබූ දේශපාලන ක්‍රියාමාර්ග පිළිබඳ අන්තවාදී දැක්ම හෝ ගාන්ධිගේ සහයෝගී නොවීම බැනර්ජිට පිළිගත නොහැකි විය. 1919 මොන්ටාගු-චෙල්ම්ස්ෆෝර්ඩ් ප්‍රතිසංස්කරණ කොන්ග්‍රසයේ ඉල්ලීම් සැලකිය යුතු ලෙස ඉටු කරන බව බැනර්ජි දුටු අතර, එය ඔහුව තවදුරටත් හුදකලා කළේය. ඔහු 1921 දී බෙංගාලයේ ප්‍රතිසංස්කරණය කරන ලද ව්‍යවස්ථාදායක සභාවට තේරී පත් වූ අතර, එම වසරේම නයිට් පදවියට පත් වූ අතර, 1921 සිට 1924 දක්වා ප්‍රාදේශීය ස්වයං පාලනය සඳහා අමාත්‍යවරයා ලෙස ද කටයුතු කරන ලදී.

[සංස්කරණය]