මුරුසිය සහ චාගෝස් දූපත් සමූහය භෞමික ආරවුල

විකිපීඩියා වෙතින්
චාගෝස් දූපත් සමූහයේ සිතියම

ඊසාන දෙසින් කිලෝමීටර් 1,287 (සැතපුම් 800) ක් දුරින් පිහිටි චාගෝස් දූපත් සමූහය කෙරෙහි මුරුසිය දිගු කලක් තිස්සේ ස්වෛරීභාවය අපේක්ෂා කරයි. ප්‍රංශ ජාතිකයන් ප්‍රථම වරට දූපත් පදිංචි කළ 18 වැනි සියවසේ සිට චාගෝස් පරිපාලනමය වශයෙන් මුරුසියේ කොටසක් විය. ප්‍රංශ යටත් විජිත ප්‍රදේශයක් වන අයිල් ඩි ෆ්‍රාන්ස් (එවකට මුරුසිය ලෙස හඳුන්වනු ලැබූ) කොටසක් වන සියලුම දූපත් 1810 දී බලයන් දෙක අතර අත්සන් කරන ලද යටත්වීමේ පනත යටතේ බ්‍රිතාන්‍යයන්ට පවරා දෙන ලදී.[1] 1965 දී, මුරුසිය නිදහස ලැබීමට වසර තුනකට පෙර, එක්සත් රාජධානිය, මුරුසිය වෙතින් චාගෝස් දූපත් සමූහය සහ සීෂෙල්ස් වෙතින් ඇල්ඩබ්‍රා, ෆාර්කුහාර් සහ ඩෙස්රොචේස් දූපත් බෙදා බ්‍රිතාන්‍ය ඉන්දියානු සාගර ප්‍රදේශය (BIOT) පිහිටුවන ලදී. මෙම දූපත් 1965 නොවැම්බර් 8 වන දින එක්සත් රාජධානියේ විදේශීය භූමි ප්‍රදේශයක් ලෙස විධිමත් ලෙස ස්ථාපිත කරන ලදී. 1976 ජූනි 23 වන දින, ඇල්ඩබ්‍රා, ෆාර්කුහාර් සහ ඩෙස්‍රොචේස් නිදහස ලබා ගැනීමේ ප්‍රතිඵලයක් ලෙස සීෂෙල්ස් වෙත ආපසු ලබා දෙන ලදී. BIOT දැන් සමන්විත වන්නේ Chagos Archipelago පමණි. එක්සත් රාජධානිය හමුදා කඳවුරක් පිහිටුවීම සඳහා වසර 50ක බද්දක් යටතේ මෙම දූපත් සමූහයේ ප්‍රධාන දූපත වන ඩියාගෝ ගාර්ෂියා එක්සත් ජනපදයට බදු දුන්නේය.[1][2] 2016 දී, බ්‍රිතාන්‍යය එක්සත් ජනපදයට බදු දීම 2036 දක්වා දීර්ඝ කළේය.[3] නිදහස ලැබීමට පෙර යටත් විජිත ප්‍රදේශ කැබලි කිරීම තහනම් කිරීමේ එක්සත් ජාතීන්ගේ යෝජනා උල්ලංඝණය කිරීමක් බව මුරුසිය නැවත නැවතත් ප්‍රකාශ කර ඇති අතර ඩියාගෝ ගාර්ෂියා ඇතුළු චාගෝස් දූපත් මුරුසිය සහ මුරුසි නීතියේ අනිවාර්ය අංගයක් වන බව ප්‍රකාශ කරයි.[4] 1968 සහ 1973 අතර බ්‍රිතාන්‍ය නිලධාරීන් චාගෝසියානුවන් 1,000 කට අධික පිරිසක් මුරුසිය සහ සීෂෙල්ස් වෙත බලහත්කාරයෙන් නෙරපා හරින ලදී. පිටුවහල් කිරීමේ කොටසක් ලෙස, දිවයිනේ 1,000ක් වූ සුනඛ ගහණයට ගෑස් ගැසීමට නියෝග කළ බවට බ්‍රිතාන්‍ය නිලධාරීන්ට චෝදනා එල්ල වී ඇත.[5][6] එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානයේ සහ එහි පාර්ලිමේන්තුවට කරන ලද ප්‍රකාශයන්හිදී, චාගෝස් දූපත් සමූහයේ "ස්ථිර ජනගහනයක්" නොමැති බව එක්සත් රාජධානිය ප්‍රකාශ කළ අතර එම ජනගහනය නැවත ස්ථානගත කරන ලද "කොන්ත්‍රාත් කම්කරුවන්" ලෙස විස්තර කළේය.[7] 1971 සිට, එක්සත් රාජධානියේ සහ එක්සත් ජනපද හමුදා සහ සිවිල් කොන්ත්‍රාත්තු ලත් පුද්ගලයින් 3,000 ක් පමණ වාසය කරන ඩියාගෝ ගාර්ෂියා පමණක් ජනාවාස වී ඇත. ඔවුන් බලහත්කාරයෙන් නෙරපා හැරීම සහ නෙරපා හැරීම නීති විරෝධී බව පවසමින් චාගෝසියානුවන් නැවතත් දූපත් සමූහයට පැමිණීමට ක්‍රියාකාරීත්වයේ යෙදී ඇත.[8][9]

මුරුසිය චාගෝස් දූපත් සමූහයේ සහ ට්‍රොමෙලින් දූපතේ භෞමික මුහුද එහි සුවිශේෂී ආර්ථික කලාපයේ කොටසක් ලෙස සලකයි.[10]

ඩියාගෝ ගාර්ෂියා හි හමුදා කඳවුර

2010 දෙසැම්බර් 20 දින, චාගෝස් දූපත් සමූහය වටා ප්‍රකාශ කිරීමට එක්සත් රාජධානිය අදහස් කරන ලද චාගෝස් සමුද්‍ර ආරක්‍ෂිත ප්‍රදේශයේ (MPA) නීත්‍යානුකූලභාවයට අභියෝග කිරීමට මුරුසිය විසින් එක්සත් ජාතීන්ගේ මුහුදේ නීතිය පිළිබඳ සම්මුතිය (UNCLOS) යටතේ එක්සත් රාජධානියට එරෙහිව ක්‍රියාමාර්ග ආරම්භ කරන ලදී. 2010 අප්‍රේල් මාසයේදී. ආරවුල බේරුම් කරන ලද්දේ ස්ථිර බේරුම්කරණ අධිකරණය විසිනි. විනිශ්චය මණ්ඩලයේ තීරණය තීරණය කළේ චාගෝස් දූපත් සමූහය මුරුසිය වෙත ආපසු ලබා දීමට එක්සත් රාජධානියේ භාර ගැනීමෙන් මුරුසි දූපත් සමූහයේ අනාගත භාවිතයන් කෙරෙහි බලපාන සැලකිය යුතු තීරණ කෙරෙහි උනන්දුවක් ඇති කරන බවයි.[11]

2019 පෙබරවාරි 25 වන දින, ජාත්‍යන්තර අධිකරණයේ විනිසුරුවන් එකකට ඡන්ද දහතුනකින් ප්‍රකාශ කළේ, චාගෝස් දූපත් සමූහයේ පරිපාලනය හැකි ඉක්මනින් අවසන් කිරීමට එක්සත් රාජධානිය බැඳී සිටින බවයි. එක්සත් රාජධානියට පක්ෂව ඡන්දය දුන්නේ ඇමරිකානු විනිසුරු ජොආන් ඩොනොග් පමණි. උසාවියේ සභාපති අබ්දුල්කාවි අහමඩ් යූසුෆ් පැවසුවේ 1965 දී මුරුසිය හි යටත් විජිතකරණය ඉවත් කිරීමේදී මුරුසිය වෙතින් චාගෝස් දූපත් සමූහය වෙන් කිරීම "අදාළ පුද්ගලයින්ගේ නිදහස් හා අව්‍යාජ ප්‍රකාශනයක්" මත පදනම් වූවක් නොවන බවයි. "මෙම අඛණ්ඩ පරිපාලනය වැරදි ක්‍රියාවක්" යැයි ඔහු පැවසීය, චගෝස් දූපත් සමූහයේ පරිපාලනය හැකි ඉක්මනින් අවසන් කිරීමට එක්සත් රාජධානියට බැඳීමක් ඇති අතර සියලුම සාමාජික රටවල් එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය සමඟ සහයෝගයෙන් කටයුතු කළ යුතුය.[12]

2019 මැයි 22 වන දින, එක්සත් ජාතීන්ගේ මහා මණ්ඩලය විසින් වසර 50 කට වැඩි කාලයක් එක්සත් රාජධානිය විසින් අල්ලාගෙන සිටින චාගෝස් දූපත් සමූහය "මුරුසි භූමියේ අනිවාර්ය අංගයක් වන" බව තහවුරු කරන ලද යෝජනාවක් විවාදයට ගෙන සම්මත කරන ලදී. මෙම යෝජනාව ජාත්‍යන්තර අධිකරණයේ (ICJ) උපදේශන මතයක් බලාත්මක කරයි, එක්සත් රාජධානිය "ඔහුගේ යටත් විජිත පරිපාලනය ... කොන්දේසි විරහිතව මාස හයකට නොවැඩි කාලයක් ඇතුළත ඉවත් කර ගත යුතු" ලෙස ඉල්ලා සිටියේය. ප්‍රාන්ත 116ක් යෝජනාවට පක්ෂව ඡන්දය දුන් අතර 55ක් ඡන්දය දීමෙන් වැළකී සිටි අතර ඔස්ට්‍රේලියාව, හංගේරියාව, ඊශ්‍රායලය සහ මාලදිවයින පමණක් එක්සත් රාජධානියට සහ එක්සත් ජනපදයට සහාය පළ කළහ. විවාදය අතරතුර, මුරුසි අගමැති චාගෝසියානුවන් නෙරපා හැරීම "මනුෂ්‍යත්වයට එරෙහි අපරාධයක්" ලෙස විස්තර කළේය.[13] මෙම යෝජනාව නීත්‍යානුකූලව බැඳී නොසිටින අතර, තීන්දුව එක්සත් ජාතීන්ගේ ඉහළම අධිකරණයෙන් ලැබුණු බැවින් සහ රැස්වීමේ ඡන්දයෙන් ලෝක මතය පිළිබිඹු වන බැවින් එය සැලකිය යුතු දේශපාලන බරක් දරයි.[14] මෙම යෝජනාවට ක්ෂණික ප්‍රායෝගික ප්‍රතිවිපාක ද ඇත: එක්සත් රාජධානිය, එහි ස්වෛරීභාවය පිළිබඳව කිසිදු සැකයක් නොමැති බව එක්සත් රාජධානිය ප්‍රකාශ කළත්, මුරුසිය හි යටත් විජිතකරණයට සහාය දැක්වීමට එක්සත් ජාතීන්ගේ නීතියේ ප්‍රශ්නයක් ලෙස, එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය, එහි විශේෂිත ආයතන සහ අනෙකුත් සියලුම ජාත්‍යන්තර සංවිධාන දැන් බැඳී සිටිති.[13]

යොමු කිරීම්[සංස්කරණය]

  1. 1.0 1.1 "Time for UK to Leave Chagos Archipelago". Real clear world. 6 April 2012. සම්ප්‍රවේශය 22 January 2015.
  2. "Who Owns Diego Garcia? Decolonisation and Indigenous Rights in the Indian Ocean" (PDF). Geoffrey Robertson. 2 May 2014 දින මුල් පිටපත (PDF) වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 22 January 2015.
  3. "Decolonising Chagos". The Hindu. 27 February 2019. සම්ප්‍රවේශය 5 April 2019.
  4. Curpen, Indradev (15 June 2012). "Chagos remains a matter for discussion". Le Défi Media Group. 27 April 2015 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 22 January 2015.
  5. Evers, Sandra; Kooy, Marry (2011). Eviction from the Chagos Islands: Displacement and Struggle for Identity Against Two World Powers. Brill Publishers. p. 3. ISBN 9789004202603.
  6. Cork, Tristan. "The shocking reason there are dogs hanging from a tree in Bristol". Bristol Post.
  7. "Written Statement of the Republic of Mauritius" (PDF). International Court of Justice. 1 March 2018. pp. 23–24. 16 December 2018 දින මුල් පිටපත (PDF) වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 15 December 2018.
  8. "Mauritius profile". BBC World. 22 July 2011. සම්ප්‍රවේශය 22 January 2015.
  9. "History". The UK Chagos Support Association. 1 April 2016 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 22 January 2015.
  10. "Figure 7: Mauritius' EEZ: 1977". Memorial of the Republic of Mauritius (PDF). Vol. IV. Permanent Court of Arbitration. 2012. සම්ප්‍රවේශය 12 October 2019.
  11. "Sixth National Assembly Parliamentary Debates(Hansard)" (PDF). National Assembly (Mauritius). 20 March 2015. සම්ප්‍රවේශය 21 January 2016.
  12. Bowcott, Owen (25 February 2019). "UN court rejects UK's claim of sovereignty over Chagos Islands". The Guardian. සම්ප්‍රවේශය 26 February 2019.
  13. 13.0 13.1 Sands, Philippe (24 May 2019). "At last, the Chagossians have a real chance of going back home". The Guardian. Britain's behaviour towards its former colony has been shameful. The UN resolution changes everything
  14. Osborne, Samuel (22 May 2019). "Chagos Islands: UN officially demands Britain and US withdraw from Indian Ocean archipelago". The Independent. 12 May 2022 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත.