Jump to content

බහමාස් හි භූගෝලය

විකිපීඩියා වෙතින්
බහමාස් සිතියම
බොහෝ බහමාස් යනු බහමා ඉවුරුවල (ලා නිල්) ජලයට ඉහළින් ඇති කොටසයි. අයිස් යුගයේ දී මේවා විශාල දූපත් දෙකක් විය.

නූතන බහමාස් නම් භූමි ස්කන්ධය ග්‍රේටර් ඇන්ටිලීස් කලාපයේ උතුරු කොටසේ පිහිටා ඇති අතර එය වසර මිලියන 200 කට පෙර සුපිරි මහාද්වීපයෙන් පැන්ජියා වලින් වෙන් වීමට පටන් ගත් විට නිර්මාණය වූ බව විශ්වාස කෙරේ. වසර මිලියන 3 කට පමණ පෙර ප්ලයිස්ටොසීන් අයිස් යුගය, දූපත් සමූහය ගොඩනැගීමට ප්‍රබල බලපෑමක් ඇති කළේය.

බහමාස් යනු අත්ලාන්තික් සාගරයේ කිලෝමීටර් 800 (සැතපුම් 500) පමණ දුරින් පැතිරී ඇති දූපත් දාමයකින් සමන්විත වන අතර එය එක්සත් ජනපදයේ ෆ්ලොරිඩාවට නැගෙනහිරින්, කියුබාවට සහ හිස්පැනියෝලාවට උතුරින් සහ තුර්කියේ බ්‍රිතාන්‍ය විදේශ ප්‍රදේශයට බටහිරින් පිහිටා ඇත. කයිකෝස් දූපත් (එය සමඟ ලුකායන් දූපත් සමූහය සාදයි). එය අක්ෂාංශ 20° සහ 28°N අතර පිහිටා ඇති අතර දේශාංශ 72° සහ 80°W අතර පිහිටා ඇති අතර පිළිකා නිවර්තන කලාපය හරහා ගමන් කරයි.[1] වර්ග කිලෝමීටර 10,010 (වර්ග සැතපුම් 3,860) ක භූමි ප්‍රමාණයකින් යුත් දූපත් 700 ක් සහ කේස් 2,400 ක් (ඒවායින් 30 ක් ජනාවාස වේ) ඇත.[1][2]

බහමාස් හි අගනුවර වන නසාවු, නිව් ප්‍රොවිඩන්ස් දූපතේ පිහිටා ඇත; අනෙකුත් ප්‍රධාන ජනාවාස දූපත් වන්නේ ග්රෑන්ඩ් බහමා, එලියුතෙරා, කැට් අයිලන්ඩ්, රම් කේ, ලෝන්ග් අයිලන්ඩ්, සැන් සැල්වදෝර් දූපත, රැග්ඩ් අයිලන්ඩ්, ඇක්ලින්ස්, ක්‍රොක්ඩ් අයිලන්ඩ්, එක්සුමා, බෙරී දූපත්, මායාගුවානා, බිමිනි දූපත්, මහා අබකෝ සහ මහා ඉනගුවා ය. විශාලතම දූපත ඇන්ඩ්‍රොස් වේ.[2]

සියලුම දූපත් පහත් සහ පැතලි වන අතර සාමාන්‍යයෙන් මීටර් 15 සිට 20 දක්වා (අඩි 49 සිට 66 දක්වා) නොඉක්මවන කඳු වැටි ඇත. රටේ උසම ස්ථානය වන්නේ කැට් අයිලන්ඩ් හි පිහිටි ඇල්වර්නියා කන්දයි (කලින් කොමෝ හිල්) මීටර් 64 (අඩි 210).[1]

රටෙහි භෞමික පරිසර කලාප තුනක් අඩංගු වේ: බහමියානු වියළි වනාන්තර, බහමියානු පයින් මොසෙයික් සහ බහමියානු කඩොලාන.[3] එහි 2019 වනාන්තර භූ දර්ශන අඛණ්ඩතා දර්ශකයේ මධ්‍යන්‍ය ලකුණු 7.35/10ක් තිබූ අතර එය රටවල් 172ක් අතරින් ගෝලීය වශයෙන් 44 වැනි ස්ථානයට පත් විය.[4] බහමාස් හි වනාන්තර ආවරණය මුළු භූමි ප්‍රමාණයෙන් 51% ක් පමණ වන අතර එය 2020 දී හෙක්ටයාර් 509,860 (හෙක්ටයාර්) වනාන්තරයකට සමාන වන අතර එය 1990 සිට නොවෙනස්ව පැවතුනි. 2020 දී ස්වභාවිකව ප්‍රතිජනනය වන වනාන්තර හෙක්ටයාර 509,860 ක් ආවරණය කර වගා කරන ලද වනාන්තරයකි. හෙක්ටයාර (හෙක්ටයාර්). ස්වභාවිකව ප්‍රතිජනනය වන වනාන්තරවලින් 0% ප්‍රාථමික වනාන්තර (මිනිස් ක්‍රියාකාරකම් පිළිබඳ පැහැදිලිව පෙනෙන ඇඟවීම් නොමැති දේශීය ගස් විශේෂ වලින් සමන්විත) ලෙස වාර්තා වී ඇති අතර වනාන්තර ප්‍රදේශයෙන් 0% ක් පමණ රක්ෂිත ප්‍රදේශ තුළ හමු විය. 2015 වර්ෂය සඳහා වනාන්තර ප්‍රදේශයෙන් 80%ක් පොදු අයිතිය යටතේද, 20%ක් පුද්ගලික අයිතිය යටතේද, 0%ක් වෙනත් හෝ නොදන්නා ලෙස ලැයිස්තුගත කර ඇති බවද වාර්තා විය.[5][6]

දේශගුණය

[සංස්කරණය]
Köppen දේශගුණික වර්ගීකරණයේ බහමාස් සිතියම.

Köppen දේශගුණික වර්ගීකරණයට අනුව, බහමාස් දේශගුණය බොහෝ දුරට නිවර්තන සැවානා දේශගුණය හෝ Aw, උණුසුම් හා තෙත් සමයක් සහ උණුසුම් හා වියලි සමයක් ඇත. පහත් අක්ෂාංශ, උණුසුම් නිවර්තන ගල්ෆ් ඇළ සහ පහත් උන්නතාංශය බහමාස් වෙත උණුසුම් සහ ශීත රහිත දේශගුණයක් ලබා දෙයි.[7]

බොහෝ නිවර්තන දේශගුණික ප්‍රදේශවල මෙන්ම, සෘතුමය වර්ෂාපතනය සූර්යයා අනුගමනය කරන අතර ග්‍රීෂ්ම කාලය තෙත්ම සමයයි. බහමා දූපත් බොහොමයක උණුසුම්ම මාසය සහ සිසිල් මාසය අතර ඇත්තේ 7 °C (13 °F) වෙනසක් පමණි. සෑම දශක කිහිපයකට වරක්ම උතුරු ඇමරිකානු ප්‍රධාන භූමියෙන් දරුණු සීතලක් පැතිර යන විට පැය කිහිපයක් සඳහා අඩු උෂ්ණත්වය 10 °C (50 °F) ට වඩා පහත වැටිය හැක, කෙසේ වෙතත් බහමියානු දූපත් වල හිම හෝ කැටි ගැසීමක් වාර්තා වී නොමැත. වාර්තාගත ඉතිහාසයේ එක් වරක් පමණක් බහමාස් හි ඕනෑම තැනක වාතයේ හිම දක්නට ලැබේ. මෙය සිදු වූයේ 1977 ජනවාරි 19 වන දින ෆ්‍රීපෝට් හි දී, වර්ෂාව සමඟ හිම මිශ්‍ර වූ කෙටි කාලයක් වාතයේ දක්නට ලැබෙන විටය.[8] බහමාස් බොහෝ විට හිරු රශ්මියෙන් සහ දිගු කාලයක් වියලි වන අතර සාමාන්‍යයෙන් වාර්ෂිකව පැය 3,000 හෝ දින 340 කට වඩා වැඩි හිරු එළියක් ලැබේ. ස්වභාවික වෘක්ෂලතාවලින් වැඩි ප්‍රමාණයක් නිවර්තන පඳුරු වන අතර පතොක් සහ සූකිරි භූ දර්ශනවල බහුලව දක්නට ලැබේ.[9]

නිවර්තන කුණාටු සහ සුළි කුණාටු විටින් විට බහමාස් වෙත බලපායි. 1992 දී ඇන්ඩෘ සුළි කුණාටුව දිවයිනේ උතුරු ප්‍රදේශ හරහා ගමන් කළ අතර ෆ්ලොයිඩ් සුළි කුණාටුව 1999 දී දිවයිනේ නැගෙනහිර ප්‍රදේශ ආසන්නයෙන් ගමන් කළේය. 2019 ඩෝරියන් සුළි කුණාටුව 298 km/h (185 mph) සහ 350 km/h (220  mph) දක්වා සුළං සහිත සුළං සහිත විනාශකාරී 5 කාණ්ඩයේ ශක්තියෙන් දූපත් සමූහය හරහා ගමන් කළේය, ග්‍රෑන්ඩ් බහමා සහ ග්‍රේට් ඇබකෝ යන වයඹ දිග දූපත්වලට බලපෑම් එල්ල කළ වාර්තාගත ප්‍රබලම නිවර්තන සුළි කුණාටුව බවට පත්වෙමින් තිබේ.[10]

භූ විද්‍යාව

[සංස්කරණය]
බහමාස් හි ලෝන්ග් අයිලන්ඩ් හි ක්ලැරන්ස් නගරයේ ඩීන්ගේ නිල් කුහරය
බ්ලූ කලපු දූපත, බහමාස්

බහමාස් සෑදී ඇත්තේ වසර මිලියන 200 කට පමණ පෙර, පැන්ජියා කැඩී යාමට පටන් ගත් විට බව සාමාන්‍යයෙන් විශ්වාස කෙරිණි. වර්තමාන කාලවලදී, එය විවිධ කොරල්පර වටා ඇති දූපත් සහ කේස් 700 කට අධික සංඛ්‍යාවක් අඩංගු දූපත් සමූහයක් ලෙස පවතී. ඉවුරු වලින් සමන්විත හුණුගල් අවම වශයෙන් ක්‍රිටේසියස් යුගයේ සිට සහ සමහර විට ජුරාසික් යුගයේ සිටම එකතු වෙමින් පවතී. අද මහා බහමා බැංකුව යටතේ ඇති සම්පූර්ණ ඝනකම කිලෝමීටර් 4.5 (සැතපුම් 2.8) ඉක්මවයි. හුණුගල් නොගැඹුරු ජලයේ තැන්පත් වී ඇති බැවින්, මෙම දැවැන්ත තීරුව පැහැදිලි කිරීමට ඇති එකම ක්‍රමය නම්, වසර 1,000 කට දළ වශයෙන් සෙන්ටිමීටර 3.6 (අඟල් 2) අනුපාතයකින් මුළු වේදිකාවම එහි බරට යට වී ඇති බව තක්සේරු කිරීමයි.[11] බහමාස් යනු ලුකායන් දූපත් සමූහයේ කොටසකි, එය ටර්ක්ස් සහ කයිකෝස් දූපත්, මූචෝයර් බැංකුව, රිදී ඉවුර සහ නවිදාඩ් ඉවුර දක්වා අඛණ්ඩව පවතී.[12] බහමාස්, දකුණු ෆ්ලොරිඩා, උතුරු කියුබාව, ටර්ක්ස් සහ කයිකෝස් සහ බ්ලේක් සානුව ඇතුළත් බහමාස් වේදිකාව, උතුරු අත්ලාන්තික් සාගරය පිහිටුවා වැඩි කලක් නොගොස් අවුරුදු මිලියන 150 කින් පමණ සෑදී ඇත. බහමාස් හි ප්‍රමුඛ වන කිලෝමීටර් 6.4 (සැතපුම් 4.0) ඝන හුණුගල්, ක්‍රිටේසියස් යුගය දක්වා දිව යයි. මෙම හුණුගල් නොගැඹුරු මුහුදේ තැන්පත් වී ඇති අතර, උතුරු ඇමරිකානු මහාද්වීපික කබොලෙහි දිගු වූ සහ සිහින් වූ කොටසක් ලෙස උපකල්පනය කරනු ලැබේ. එකතු වූ බර නිසා පහත කබොල ගිලා බසින වේගයට සමාන වේගයකින් අවසාදිතයන් සෑදෙමින් තිබුණි. මේ අනුව, මුළු ප්රදේශයම දූපත් කිහිපයක් සහිත විශාල සාගර තැනිතලාවකින් සමන්විත විය. ඉන්පසුව, අවුරුදු මිලියන 80  පමණ වන විට, එම ප්‍රදේශය ගල්ෆ් ඇළෙන් ගංවතුරට ලක් විය. මෙහි ප්‍රතිඵලය වූයේ බ්ලේක් සානුව ගිලී යාම, බහමාස් කියුබාවෙන් සහ ෆ්ලොරිඩාවෙන් වෙන්වීම, ගිනිකොනදිග බහමාස් වෙනම ඉවුරු බවට වෙන් කිරීම, කේ සල් බැංකුව සහ කුඩා හා මහා බහමා බැංකු නිර්මාණය කිරීම ය. එක් එක් බැංකුවේ "කාබනේට් කම්හලෙන්" අවසාදිත වීම, හෝ පරමාණු, කිර් එකකට මිලිමීටර් 20 (අඟල් 0.79) අනුපාතයකින් අදටත් සිදුවේ. කොරල්පර මෙම පරමාණුවල "රඳවන බිත්ති" සාදයි, ඒවා තුළ ඔලයිට් සහ පෙති සෑදේ.[13]

අයිස් යුගයේ ආරම්භය දක්වා තෘතියික යුගය හරහා කොරල්පර වර්ධනය වැඩි වූ අතර එම නිසා එම තැන්පතු මීටර් 36 (අඩි 118) ගැඹුරට වඩා බහුල වේ. ඇත්ත වශයෙන්ම, පැරණි වඳ වී ගිය ගල්පරයක් දැනට මුහුදු මට්ටමේ සිට කිලෝමීටර භාගයක් මුහුද දෙසට, මුහුදු මට්ටමේ සිට මීටර් 30 (අඩි 98) පහළින් පවතී. සාගර ජලය නොගැඹුරු ඉවුරුවලට විනිවිද යන විට ඕලයිට් සෑදෙයි, උෂ්ණත්වය 3 °C (5.4 °F) පමණ සහ ලවණතාව සියයට 0.5 කින් වැඩි කරයි. සිමෙන්ති ඔයිඩ්ස් මිදි ගල් ලෙස හැඳින්වේ. මීට අමතරව, යෝධ ස්ට්‍රෝමැටොලයිට් එක්සුමා කයිස් ආශ්‍රිතව දක්නට ලැබේ.[13]:22,29–30

මුහුදු මට්ටමේ වෙනස්වීම් හේතුවෙන් මුහුදු මට්ටමේ පහත වැටීමක් ඇති වූ අතර, සුළඟින් හමන ඔලයිට් පැහැදිලි හරස් ඇඳ ඇතිරිලි සහිත වැලි කඳු සෑදීමට හේතු විය. අතිච්ඡාදනය වන කඳු වැටි ඔලිටික් කඳු වැටි සාදයි, ඒවා වැසි ජලයේ ක්‍රියාකාරිත්වය හරහා ඉයෝලියනයිට් ලෙස හඳුන්වනු ලබන වේගයෙන් ලිතීකරණය වේ. බොහෝ දූපත් වල මීටර් 30 සිට 45 දක්වා (අඩි 98 සිට 148 දක්වා) කඳු වැටි ඇත, නමුත් කැට් දූපතේ උස මීටර් 60 (අඩි 200) ක් ඇත. වැටි අතර ගොඩබිම වැව් සහ වගුරු බිම් සෑදීමට හිතකර වේ.[13]:41–59,61–64

හුණුගල් වල විසඳුම් කාලගුණය "බහාමියන් කාර්ස්ට්" භූ විෂමතාවයක් ඇති කරයි. මෙයට වලවල්, ඩීන්ස් බ්ලූ හෝල් වැනි නිල් කුහර, ගිලා බැසීම්, බිමිණි පාර ("ඇට්ලන්ටිස් හි පදික වේදිකා") වැනි මුහුදු වෙරළ, හුණුගල් කබොල, ගංගා නොමැතිකම හේතුවෙන් ගුහා සහ මුහුදු ගුහා ඇතුළත් වේ. දකුණු ඇන්ඩ්‍රොස් ෆෝල්ට් රේඛාව ඔස්සේ නිල් කුහර කිහිපයක් පෙළගස්වා ඇත. උදම් සමතලා සහ උදම් ඇළ බහුලව දක්නට ලැබේ, නමුත් වඩාත් ආකර්ෂණීය ජලාපවහන රටා සෑදී ඇත්තේ කැලඹිලි ධාරා සහ ටර්බිඩයිට් තැන්පත් වීමේ සාක්ෂි සහිත මහා බහමා කැනියොන් වැනි අගල සහ කැනියොන් මගිනි.[13]:33–40,65,72–84,86

දූපත් වල ස්තරටිග්‍රැෆි සමන්විත වන්නේ මැද ප්ලයිස්ටොසීන බකමූණන්ගේ සිදුරු සැකැස්ම වන අතර, එය පසුකාලීන ප්ලයිස්ටොසීන ග්‍රොටෝ වෙරළ ගොඩනැගීමෙන් සහ පසුව හොලොසීන් සහල් බොක්ක සෑදීමෙන් ආවරණය වී ඇත. කෙසේ වෙතත්, මෙම ඒකක අනිවාර්යයෙන්ම එකිනෙක මත ගොඩගැසී නොමැති නමුත් පාර්ශ්වීයව පිහිටා ඇත. පැරණිතම සැකැස්ම, බකමූණන්ගේ කුහරය, ඛාදනය වී නොමැති නම්, ග්‍රෝටෝ වෙරළ මෙන් ටෙරා රෝසා පැලියෝසෝයිල් වලින් ආවරණය වී ඇත. ග්රෝටෝ වෙරළ පිහිටුවීම වඩාත් පුලුල්ව පැතිර ඇත.[12]

යොමු කිරීම්

[සංස්කරණය]
  1. ^ a b c "Bahamas, The". The World Factbook (2024 ed.). Central Intelligence Agency. සම්ප්‍රවේශය 21 July 2019. (Archived 2019 edition)
  2. ^ a b "Encyclopædia Britannica – The Bahamas". 26 April 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 22 July 2019.
  3. ^ Dinerstein, Eric; Olson, David; Joshi, Anup; Vynne, Carly; Burgess, Neil D.; Wikramanayake, Eric; Hahn, Nathan; Palminteri, Suzanne; Hedao, Prashant; Noss, Reed; Hansen, Matt; Locke, Harvey; Ellis, Erle C; Jones, Benjamin; Barber, Charles Victor; Hayes, Randy; Kormos, Cyril; Martin, Vance; Crist, Eileen; Sechrest, Wes; Price, Lori; Baillie, Jonathan E. M.; Weeden, Don; Suckling, Kierán; Davis, Crystal; Sizer, Nigel; Moore, Rebecca; Thau, David; Birch, Tanya; Potapov, Peter; Turubanova, Svetlana; Tyukavina, Alexandra; de Souza, Nadia; Pintea, Lilian; Brito, José C.; Llewellyn, Othman A.; Miller, Anthony G.; Patzelt, Annette; Ghazanfar, Shahina A.; Timberlake, Jonathan; Klöser, Heinz; Shennan-Farpón, Yara; Kindt, Roeland; Lillesø, Jens-Peter Barnekow; van Breugel, Paulo; Graudal, Lars; Voge, Maianna; Al-Shammari, Khalaf F.; Saleem, Muhammad (2017). "An Ecoregion-Based Approach to Protecting Half the Terrestrial Realm". BioScience. 67 (6): 534–545. doi:10.1093/biosci/bix014. ISSN 0006-3568. PMC 5451287. PMID 28608869.
  4. ^ Grantham, H. S.; Duncan, A.; Evans, T. D.; Jones, K. R.; Beyer, H. L.; Schuster, R.; Walston, J.; Ray, J. C.; Robinson, J. G.; Callow, M.; Clements, T.; Costa, H. M.; DeGemmis, A.; Elsen, P. R.; Ervin, J.; Franco, P.; Goldman, E.; Goetz, S.; Hansen, A.; Hofsvang, E.; Jantz, P.; Jupiter, S.; Kang, A.; Langhammer, P.; Laurance, W. F.; Lieberman, S.; Linkie, M.; Malhi, Y.; Maxwell, S.; Mendez, M.; Mittermeier, R.; Murray, N. J.; Possingham, H.; Radachowsky, J.; Saatchi, S.; Samper, C.; Silverman, J.; Shapiro, A.; Strassburg, B.; Stevens, T.; Stokes, E.; Taylor, R.; Tear, T.; Tizard, R.; Venter, O.; Visconti, P.; Wang, S.; Watson, J. E. M. (2020). "Anthropogenic modification of forests means only 40% of remaining forests have high ecosystem integrity – Supplementary Material". Nature Communications. 11 (1): 5978. Bibcode:2020NatCo..11.5978G. doi:10.1038/s41467-020-19493-3. ISSN 2041-1723. PMC 7723057. PMID 33293507.
  5. ^ Terms and Definitions FRA 2025 Forest Resources Assessment, Working Paper 194. Food and Agriculture Organization of the United Nations. 2023.
  6. ^ "Global Forest Resources Assessment 2020, Bahamas". Food Agriculture Organization of the United Nations.
  7. ^ Rabb, George B.; Hayden, Ellis B.; Van Voast (1957). "The Van Voast-American Museum of Natural History Bahama Islands Expedition (1952–1953): record of the expedition and general features of the islands". American Museum Novitates (1836). hdl:2246/4700. 10 July 2022 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 10 July 2022.
  8. ^ "40th Anniversary of Snow in South Florida" (PDF). weather.gov. 29 November 2019 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත (PDF). සම්ප්‍රවේශය 13 December 2018.
  9. ^ "Bahamas". Caribbean Islands. 4 December 2015. 8 December 2015 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 4 December 2015.
  10. ^ Hurricane Dorian Advisory Number 33 (Report). NHC. 1 September 2019 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 1 September 2019.
  11. ^ උපුටාදැක්වීම් දෝෂය: අනීතික <ref> ටැගය; NASA නමැති ආශ්‍රේයන් සඳහා කිසිදු පෙළක් සපයා නොතිබුණි
  12. ^ a b Carew, James; Mylroie, John (1997). Vacher, H.L.; Quinn, T. (eds.). Geology of Bahamas, in Geology and Hydrology of Carbonate Islands, Developments in Sedimentology 54. Amsterdam: Elsevier Science B.V. pp. 91–139. ISBN 9780444516442.
  13. ^ a b c d Sealey, Neil (2006). Bahamian Landscapes; An Introduction to the Geology and Physical Geography of The Bahamas. Oxford: Macmillan Education. pp. 1–24. ISBN 9781405064064.
"https://si.wikipedia.org/w/index.php?title=බහමාස්_හි_භූගෝලය&oldid=728779" වෙතින් සම්ප්‍රවේශනය කෙරිණි