කැනඩාවේ සංස්කෘතිය
ඓතිහාසික වශයෙන්, කැනඩාව බ්‍රිතාන්‍ය, ප්‍රංශ සහ ස්වදේශික සංස්කෘතීන් සහ සම්ප්‍රදායන් මගින් බලපෑම් කර ඇත.[2] 20 වැනි සියවස තුළදී, අප්‍රිකානු, කැරිබියානු සහ ආසියානු ජාතිකත්වයන් සහිත කැනේඩියානුවන් කැනේඩියානු අනන්‍යතාවයට සහ එහි සංස්කෘතියට එකතු වී ඇත.[3]
කැනඩාවේ සංස්කෘතිය එහි පුළුල් පරාසයක සංඝටක ජාතිකත්වයන්ගෙන් බලපෑම් ලබා ගන්නා අතර සාධාරණ සමාජයක් ප්‍රවර්ධනය කරන ප්‍රතිපත්ති ව්‍යවස්ථානුකූලව ආරක්ෂා කර ඇත.[4] 1960 ගණන්වල සිට, කැනඩාව මානව හිමිකම් සහ එහි සියලු ජනතාව සඳහා ඇතුළත් කිරීම අවධාරණය කර ඇත.[5] බහු සංස්කෘතිකවාදයේ නිල රාජ්‍ය ප්‍රතිපත්තිය බොහෝ විට කැනඩාවේ සැලකිය යුතු ජයග්‍රහණවලින් එකක්[6] සහ කැනේඩියානු අනන්‍යතාවයේ ප්‍රධාන කැපී පෙනෙන අංගයක් ලෙස දක්වා ඇත.[7] ක්විබෙක්හි සංස්කෘතික අනන්‍යතාවය ශක්තිමත් වන අතර ඉංග්‍රීසි කැනේඩියානු සංස්කෘතියට වඩා වෙනස් වූ ප්‍රංශ කැනේඩියානු සංස්කෘතියක් ඇත.[8] සමස්තයක් ලෙස, කැනඩාව න්‍යායාත්මකව කලාපීය වාර්ගික උප සංස්කෘතීන්ගේ සංස්කෘතික මොසෙයික් වේ.[9]
වරණාත්මක සංක්‍රමණය, සමාජ ඒකාබද්ධතාවය සහ අන්ත දක්ෂිනාංශික දේශපාලනය මර්දනය කිරීම මත පදනම් වූ බහු සංස්කෘතිකවාදය අවධාරණය කරමින් පාලනයට කැනඩාවේ ප්‍රවේශයට පුළුල් මහජන සහයෝගයක් ඇත.[10] ප්‍රසිද්ධියේ අරමුදල් සපයන සෞඛ්‍ය සේවා, ධනය යලි බෙදා හැරීම සඳහා ඉහළ බදු පැනවීම, මරණ දඬුවම නීති විරෝධී කිරීම, දරිද්‍රතාවය තුරන් කිරීමට දැඩි උත්සාහයන්, දැඩි තුවක්කු පාලනය, කාන්තා අයිතිවාසිකම් (ගැබ්ගැනීම් අවසන් කිරීම වැනි) සහ LGBT අයිතිවාසිකම් පිළිබඳ සමාජ ලිබරල් ආකල්පය සහ නීත්‍යානුකූල දයානුකම්පාව වැනි රජයේ ප්‍රතිපත්ති සහ ගංජා භාවිතය කැනඩාවේ දේශපාලන සහ සංස්කෘතික වටිනාකම් දර්ශක වේ.[11] කැනේඩියානුවන් රටේ විදේශ ආධාර ප්‍රතිපත්ති, සාම සාධක භූමිකාවන්, ජාතික වනෝද්‍යාන පද්ධතිය සහ කැනේඩියානු අයිතිවාසිකම් සහ නිදහස පිළිබඳ ප්‍රඥප්තිය සමඟ ද හඳුනා ගනී.[12]
සංකේත
[සංස්කරණය]
කැනේඩියානු සංකේතවාදයේ මුල් වර්ධනයේ දී ස්වභාවධර්මය, පුරෝගාමීන්, උගුල් කරුවන් සහ වෙළඳුන් යන තේමාවන් වැදගත් කාර්යභාරයක් ඉටු කළේය.[13] නූතන සංකේත මගින් රටේ භූගෝල විද්‍යාව, ශීත දේශගුණය, ජීවන රටා සහ සම්ප්‍රදායික යුරෝපීය සහ ස්වදේශික සංකේත කැනේඩියානුකරණය අවධාරණය කරයි.[14] මේපල් කොළ කැනේඩියානු සංකේතයක් ලෙස භාවිතා කිරීම 18 වන සියවසේ මුල් භාගය දක්වා දිව යයි. මේපල් පත්‍රය කැනඩාවේ වත්මන් සහ පෙර ධජවල සහ කැනඩාවේ ආයුධවල නිරූපණය කර ඇත.[15] කැනඩාවේ නිල ටාටාන්, "මේපල් කොළ ටාටන්" ලෙස හැඳින්වේ, මේපල් පත්‍රයේ වර්ණ ඍතු හරහා පිළිබිඹු කරයි - වසන්තයේ දී කොළ, සරත් සෘතුවේ මුල් කාලයේ රන්, පළමු හිම වලදී රතු සහ වැටීමෙන් පසු දුඹුරු.[16] කැනඩාවේ ආයුධ එක්සත් රාජධානියේ ඒවාට සමීපව ආදර්ශයට ගෙන ඇති අතර, ප්‍රංශ සහ සුවිශේෂී කැනේඩියානු මූලද්‍රව්‍ය බ්‍රිතාන්‍ය අනුවාදයෙන් ව්‍යුත්පන්න වූ ඒවාට ප්‍රතිස්ථාපනය කිරීම හෝ එකතු කිරීම සමඟින්.[17]
අනෙකුත් ප්‍රමුඛ සංකේත අතර ජාතික ආදර්ශ පාඨය වන "A mari usque ad mare" ("මුහුදේ සිට මුහුදට"),[18] අයිස් හොකී සහ ලැක්‍රෝස් ක්‍රීඩා, බීවර්, කැනඩා පාත්ත, පොදු ලූන්, කැනේඩියානු අශ්වයා, රාජකීය කැනේඩියානු මවුන්ටඩ් පොලිසිය, කැනේඩියානු රොකීස්,[15] සහ, වඩාත් මෑතක දී, ටෝටම් බාර් සහ ඉනුක්සුක්.[19] කැනේඩියානු බියර්, මේපල් සිරප්, ටූක්ස්, කැනෝ, නැනයිමෝ බාර්, බටර් ටාට් සහ පුටින් අද්විතීය ලෙස කැනේඩියානු ලෙස අර්ථ දක්වා ඇත.[20] කැනේඩියානු කාසි මෙම සංකේත බොහොමයක් දක්වයි: $1 කාසියේ ලූන්, 50¢ කාසියේ කැනඩාවේ ආයුධ සහ නිකල් මත බීවර්.[21] ඩොලර් 20ක මුදල් නෝට්ටු සහ කාසිවල මුහුණත මත රජතුමාගේ රූපයක් දිස්වේ.[21]
සාහිත්‍ය
[සංස්කරණය]කැනේඩියානු සාහිත්‍යය බොහෝ විට ප්‍රංශ සහ ඉංග්‍රීසි භාෂා සාහිත්‍යවලට බෙදා ඇති අතර ඒවා පිළිවෙලින් ප්‍රංශයේ සහ බ්‍රිතාන්‍යයේ සාහිත්‍ය සම්ප්‍රදායන් තුළ මුල් බැස ඇත.[22] පැරණිතම කැනේඩියානු ආඛ්‍යාන වූයේ සංචාර සහ ගවේෂණයයි.[23] මෙය ඓතිහාසික කැනේඩියානු සාහිත්‍යයේ ප්‍රධාන තේමා තුනක් දක්වා වර්ධනය විය: ස්වභාවධර්මය, මායිම් ජීවිතය සහ ලෝකය තුළ කැනඩාවේ පිහිටීම, ඒ සියල්ල ආරක්ෂක මානසිකත්වයට සම්බන්ධ වේ.[24] මෑත දශක කිහිපය තුළ, කැනඩාවේ සාහිත්‍යය ලොව පුරා සංක්‍රමණිකයන් විසින් දැඩි ලෙස බලපා ඇත.[25] 1990 දශකය වන විට කැනේඩියානු සාහිත්‍යය ලෝකයේ හොඳම ඒවා ලෙස සැලකේ.[26]
බුකර් ත්‍යාග දෙකක් ලැබූ නවකතාකාරිය, කිවිඳිය සහ සාහිත්‍ය විචාරක මාග්‍රට් ඇට්වුඩ් ඇතුළු බොහෝ කැනේඩියානු කතුවරුන් ජාත්‍යන්තර සාහිත්‍ය සම්මාන රැස් කරගෙන ඇත;[27][28] නොබෙල් ත්‍යාගලාභී ඇලිස් මුන්රෝ, ඉංග්‍රීසි භාෂාවෙන් හොඳම කෙටිකතා ලේඛකයා ලෙස හැඳින්වේ.[29] සහ බුකර් ත්‍යාගලාභී මයිකල් ඔන්ඩාට්ජේ, The English Patient නවකතාව රචනා කළ, එය චිත්‍රපටයක් ලෙස අනුවර්තනය කරන ලදී. හොඳම චිත්‍රපටය සඳහා ඇකඩමි සම්මානය දිනාගත් එකම නමයි.[30] එල්.එම්. මොන්ට්ගොමරි විසින් 1908 දී Anne of Green Gables සමඟින් ළමා නවකතා මාලාවක් නිෂ්පාදනය කරන ලදී.[31]
මාධ්‍ය
[සංස්කරණය]
කැනඩාවේ මාධ්‍ය ඉතා ස්වාධීන, වාරණය නොකළ, විවිධත්වය සහ ඉතා ප්‍රාදේශීයකරණය වේ.[32] විකාශන පනත "පද්ධතිය කැනඩාවේ සංස්කෘතික, දේශපාලන, සමාජීය සහ ආර්ථික දේහය ආරක්ෂා කිරීමට, පොහොසත් කිරීමට සහ ශක්තිමත් කිරීමට සේවය කළ යුතුය" යනුවෙන් ප්‍රකාශ කරයි.[33] කැනඩාවට හොඳින් සංවර්ධිත මාධ්‍ය අංශයක් ඇත, නමුත් එහි සංස්කෘතික ප්‍රතිදානය-විශේෂයෙන් ඉංග්‍රීසි චිත්‍රපට, රූපවාහිනී වැඩසටහන් සහ සඟරා-බොහෝ විට එක්සත් ජනපදයෙන් ආනයනය කිරීමෙන් යටපත් වේ.[34] එහි ප්‍රතිඵලයක් වශයෙන්, කැනේඩියානු විකාශන සංස්ථාව (CBC), කැනඩාවේ ජාතික චිත්‍රපට මණ්ඩලය (NFB) සහ කැනේඩියානු ගුවන්විදුලි-රූපවාහිනී සහ විදුලි සංදේශ වැනි ෆෙඩරල් රජයේ වැඩසටහන්, නීති සහ ආයතන මගින් පැහැදිලි කැනේඩියානු සංස්කෘතියක් සංරක්ෂණය කිරීම සඳහා සහාය වේ. කොමිසම (CRTC).[35]
කැනේඩියානු ජන මාධ්‍ය, මුද්‍රිත සහ ඩිජිටල් යන දෙඅංශයෙන්ම සහ නිල භාෂා දෙකෙන්ම, බොහෝ දුරට "සංස්ථා අතලොස්සක්" විසින් ආධිපත්‍යය දරයි.[36] මෙම සංස්ථා වලින් විශාලතම වන්නේ රටේ ජාතික මහජන විකාශකයා වන කැනේඩියානු විකාශන සංස්ථාව වන අතර එය දේශීය සංස්කෘතික අන්තර්ගතයන් නිෂ්පාදනය කිරීම, ඉංග්‍රීසි සහ ප්‍රංශ යන දෙඅංශයෙන්ම තමන්ගේම ගුවන්විදුලි සහ රූපවාහිනී ජාල ක්‍රියාත්මක කිරීමේදී සැලකිය යුතු කාර්යභාරයක් ඉටු කරයි.[37] CBC වලට අමතරව, සමහර පළාත් ආන්ඩු TVOntario සහ Télé-Québec වැනි තමන්ගේම පොදු අධ්‍යාපනික රූපවාහිනී විකාශන සේවා ද පිරිනමයි.[38]
චිත්‍රපට සහ රූපවාහිනිය ඇතුළුව කැනඩාවේ ප්‍රවෘත්ති-නොවන මාධ්‍ය අන්තර්ගතයට දේශීය නිර්මාණකරුවන් මෙන්ම එක්සත් ජනපදය, එක්සත් රාජධානිය, ඕස්ට්‍රේලියාව සහ ප්‍රංශය යන රටවලින් ආනයනය කිරීම් ද බලපායි.[39] විදේශීය මාධ්‍ය ප්‍රමාණය අඩු කිරීමේ ප්‍රයත්නයක් ලෙස, රූපවාහිනී විකාශනය සඳහා රජයේ මැදිහත්වීම්වලට අන්තර්ගතය නියාමනය කිරීම සහ පොදු මූල්‍යකරණය යන දෙකම ඇතුළත් විය හැකිය.[40] කැනේඩියානු බදු නීති මගින් සඟරා ප්‍රචාරණයේදී විදේශීය තරඟකාරීත්වය සීමා කරයි.[41]
දෘශ්‍ය කලා
[සංස්කරණය]
කැනඩාවේ කලාව ආදිවාසී ජනයාගේ වසර දහස් ගණනක වාසස්ථානයක් මගින් සලකුණු කර ඇත,[43] සහ, පසුකාලීනව, කලාකරුවන් බ්‍රිතාන්‍ය, ප්‍රංශ, ස්වදේශික සහ ඇමරිකානු කලාත්මක සම්ප්‍රදායන් ඒකාබද්ධ කර ඇත, විටෙක යුරෝපීය විලාසිතාවන් වැලඳ ගනිමින් ජාතිකවාදය ප්‍රවර්ධනය කිරීමට කටයුතු කළහ.[44] කැනේඩියානු කලාවේ ස්වභාවය මෙම විවිධ සම්භවයන් පිළිබිඹු කරයි, කලාකරුවන් ඔවුන්ගේ සම්ප්‍රදායන් ගෙන කැනඩාවේ ඔවුන්ගේ ජීවිතයේ යථාර්ථය පිළිබිඹු කිරීමට මෙම බලපෑම් අනුගත කර ඇත.[45]
කැනඩාවේ නූතන සිතුවම් වසර ගණනාවක් පුරා මතු වූ ප්‍රධාන ව්‍යාපාර කිහිපයකින් බෙහෙවින් බලපා ඇත. වඩාත් ප්‍රමුඛතම ව්‍යාපාරයක් වන්නේ 1920 දී ආරම්භ කරන ලද ගෲප් ඔෆ් සෙවන් ය, ඔවුන්ගේ කලා කෘතිවල කාන්තාරය ග්‍රහණය කර ගැනීම අරමුණු කර ගෙනය.[46] මෙම කණ්ඩායම සමඟ සම්බන්ධ වූයේ Emily Carr, ඇයගේ භූ දර්ශන සහ පැසිෆික් වයඹදිග වෙරළ තීරයේ ආදිවාසී ජනයාගේ නිරූපණයන් සඳහා ප්‍රසිද්ධියට පත් වූවාය.[47] 20වන සියවසේ මැද භාගයේදී කැනඩාවේ වියුක්ත කලාවේ නැගීම දක්නට ලැබුණි, ජීන්-පෝල් රියෝපෙල් සහ පෝල්-එමයිල් බෝර්ඩුවාස් වැනි කලාකරුවන් සමඟින්.[48] 1960 සහ 1970 ගණන් වලදී, මයිකල් ස්නෝ සහ ඉයන් කාර්-හැරිස් වැනි කලාකරුවන් සමඟ සංකල්පීය කලාවක් බිහි විය.[49] සාම්ප්‍රදායික ස්වදේශීය ශිල්පීය ක්‍රම නවීන කලා ශෛලීන් සමඟ ඒකාබද්ධ කළ නෝර්වල් මොරිසෝ වැනි ස්වදේශික කලාකරුවන් ද මෙම යුගයේ බිහි විය.[50] වඩාත් මෑත වසරවලදී, කෙන්ට් මොන්ක්මන් සහ ෂුවිනායි අෂූනා වැනි කලාකරුවන් සමඟ සමකාලීන කලාව සංකේතාත්මක කලාවේ පුනර්ජීවනයක් දැක ඇත.[51]
සංගීතය
[සංස්කරණය]
කැනේඩියානු සංගීතය විවිධ කලාපීය දර්ශන පිළිබිඹු කරයි.[53] කැනඩාව පල්ලි ශාලා, කුටි ශාලා, සංරක්ෂණාගාර, ඇකඩමි, රංග කලා මධ්‍යස්ථාන, වාර්තා සමාගම්, ගුවන්විදුලි මධ්‍යස්ථාන සහ රූපවාහිනී සංගීත වීඩියෝ නාලිකා ඇතුළත් විශාල සංගීත යටිතල ව්‍යුහයක් සංවර්ධනය කර ඇත.[54] කැනඩා සංගීත අරමුදල වැනි රජයේ ආධාරක වැඩසටහන්, මුල් සහ විවිධ කැනේඩියානු සංගීතය නිර්මාණය කරන, නිෂ්පාදනය කරන සහ අලෙවි කරන පුළුල් පරාසයක සංගීතඥයින් සහ ව්‍යවසායකයින්ට සහාය වේ.[55] එහි සංස්කෘතික වැදගත්කම මෙන්ම රජයේ මුලපිරීම් සහ රෙගුලාසි වල ප්‍රතිඵලයක් ලෙස, කැනේඩියානු සංගීත කර්මාන්තය ලොව විශාලතම එකකි,[56] ජාත්‍යන්තරව කීර්තිමත් නිර්මාපකයින්, සංගීතඥයින් සහ සංගීත කණ්ඩායම් නිෂ්පාදනය කරයි.[57] රට තුළ සංගීත විකාශනය CRTC විසින් නියාමනය කරනු ලැබේ.[58] කැනේඩියානු පටිගත කිරීමේ කලා සහ විද්‍යා ඇකඩමිය කැනඩාවේ සංගීත ක්ෂේත්‍රයේ සම්මාන වන ජූනෝ සම්මාන ප්‍රදානය කරයි.[59] Canadian Music Hall of Fame කැනේඩියානු සංගීතඥයින්ට ඔවුන්ගේ ජීවිත කාලීන ජයග්‍රහණ වෙනුවෙන් ගෞරව කරයි.[60]
කැනඩාවේ දේශප්රේමී සංගීතය වසර 200 කට වඩා පැරණි ය. කැනඩාවේ දේශප්රේමී සංගීතයේ මුල්ම කෘතිය වන "The Bold Canadian" ලියා ඇත්තේ 1812 දීය.[61] 1866 දී ලියන ලද "The Maple Leaf Forever", ඉංග්‍රීසි කැනඩාව පුරා ජනප්‍රිය දේශප්රේමී ගීතයක් වූ අතර, වසර ගණනාවක් නිල නොවන ජාතික ගීය ලෙස සේවය කළේය.[62] "O Canada" 20 වැනි සියවසේ වැඩි කාලයක් නිල නොවන ජාතික ගීයක් ලෙස ද සේවය කළ අතර එය 1980 දී රටේ නිල ගීය ලෙස සම්මත විය.[63]
ක්‍රීඩා
[සංස්කරණය].jpg)
කැනඩාවේ නිල ජාතික ක්‍රීඩා වන්නේ අයිස් හොකී සහ ලැක්‍රෝස් ය.[65] අනෙකුත් ප්‍රධාන වෘත්තීය ක්‍රීඩා අතරට කර්ලින්, පැසිපන්දු, බේස්බෝල්, පාපන්දු සහ පාපන්දු ඇතුළත් වේ.[66] කැනේඩියානු ක්‍රීඩා වල විශිෂ්ට ජයග්‍රහණ "හෝල්ස් ඔෆ් ෆේම්" සහ කැනඩාවේ ක්‍රීඩා ශාලාව වැනි කෞතුකාගාර විසින් පිළිගනු ලැබේ.[67]
කැනඩාව එක්සත් ජනපදය සමඟ ප්‍රධාන වෘත්තීය ක්‍රීඩා ලීග කිහිපයක් බෙදා ගනී.[68] මෙම ලීගවල කැනේඩියානු කණ්ඩායම්වලට ජාතික හොකී ලීගයේ ෆ්‍රැන්චයිස් හතක්, මේජර් ලීග් පාපන්දු කණ්ඩායම් තුනක් සහ මේජර් ලීග් බේස්බෝල් සහ ජාතික පැසිපන්දු සංගමයේ එක් කණ්ඩායමක් ඇතුළත් වේ. අනෙකුත් ජනප්‍රිය වෘත්තීය තරඟ අතරට කැනේඩියානු පාපන්දු ලීගය, ජාතික ලැක්‍රොස් ලීගය, කැනේඩියානු ප්‍රිමියර් ලීගය සහ කර්ලින් කැනඩාව විසින් සත්කාරකත්වය සපයන ලද කර්ලින් තරඟාවලි ඇතුළත් වේ.[69]
සහභාගීත්වය අනුව, 2023 දී කැනේඩියානුවන්ගෙන් තුනෙන් එකකට (සියයට 35) වැඩියෙන්ම වාර්තා වූ ක්‍රීඩාව පිහිනීමයි.[70] මෙය සමීපව බයිසිකල් පැදීම (සියයට 33) සහ දිවීම (සියයට 27) විය.[70] විශේෂිත ක්‍රීඩා වල ජනප්‍රියතාවය වෙනස් වේ;[71] සාමාන්‍යයෙන්, කැනේඩියානු-උපත වූ ජනගහනය, සංක්‍රමණිකයන් හා සසඳන විට, පාපන්දු ක්‍රීඩා කිරීමට ඉඩ ඇති සංක්‍රමණිකයන් හා සසඳන විට, අයිස් හොකී, ස්කේටිං, ස්කීං සහ හිමබෝල වැනි ශීත ක්‍රීඩා සඳහා සහභාගී වී ඇත. (වඩාත් ජනප්‍රිය තරුණ කණ්ඩායම් ක්‍රීඩාව),[72] ටෙනිස් හෝ පැසිපන්දු.[70] ගොල්ෆ්, වොලිබෝල්, බැඩ්මින්ටන්, පන්දු යැවීම, සහ සටන් කලාව වැනි ක්‍රීඩා ද තරුණ හා ආධුනික මට්ටමින් බහුලව රස විඳිති.[73]
කැනඩාව ශීත ඍතු ඔලිම්පික් සහ ග්‍රීෂ්ම ඔලිම්පික්[74] යන දෙකෙහිම සාර්ථකත්වය භුක්ති විඳ ඇත-විශේෂයෙන් ශීත ඍතු ක්‍රීඩා උළෙල "ශීත ක්‍රීඩා ජාතියක්" ලෙසින් - සහ 1976 ගිම්හාන ඔලිම්පික්,[75] 1988 ශීත ඍතු ඔලිම්පික්,[76] 2010 ශීත ඔලිම්පික්,[77] 2015 FIFA කාන්තා ලෝක කුසලානය,[78] 2015 පෑන් ඇමරිකානු ක්‍රීඩා සහ 2015 පැරපන් ඇමරිකානු ක්‍රීඩා[79] වැනි ඉහළ මට්ටමේ ජාත්‍යන්තර ක්‍රීඩා ඉසව් සඳහා සත්කාරකත්වය ලබා දී ඇත. මෙක්සිකෝව සහ එක්සත් ජනපදය සමග 2026 FIFA ලෝක කුසලානය සම සත්කාරකත්වය දැරීමට රට සැලසුම් කර ඇත.[80]
යොමු කිරීම්
[සංස්කරණය]- ^ Kuitenbrouwer, Peter (August 19, 2010). "Where is the Monument to Multiculturalism?". National Post. සම්ප්‍රවේශය January 11, 2024.
- ^ Magocsi, Paul R (2002). Aboriginal Peoples of Canada: a short introduction. University of Toronto Press. pp. 3–6. ISBN 978-0-8020-3630-8.
- ^ Wayland, Sarah V. (1997). "Immigration, Multiculturalism and National Identity in Canada". International Journal on Minority and Group Rights. 5 (1). Brill: 33–58. doi:10.1163/15718119720907408. ISSN 1385-4879. JSTOR 24674516.
- ^
- LaSelva, Samuel Victor (1996). The Moral Foundations of Canadian Federalism: Paradoxes, Achievements, and Tragedies of Nationhood. McGill-Queen's University Press. p. 86. ISBN 978-0-7735-1422-5.
- Dyck, Rand (2011). Canadian Politics. Cengage Learning. p. 88. ISBN 978-0-17-650343-7.
- Newman, Stephen L. (2012). Constitutional Politics in Canada and the United States. SUNY Press. p. 203. ISBN 978-0-7914-8584-2.
- ^
- Conway, Shannon (June 2018). "From Britishness to Multiculturalism: Official Canadian Identity in the 1960s". Études canadiennes / Canadian Studies (84): 9–30. doi:10.4000/eccs.1118.
- McQuaig, Linda (June 4, 2010). Holding the Bully's Coat: Canada and the U.S. Empire. Doubleday Canada. p. 14. ISBN 978-0-385-67297-9.
- Guo, Shibao; Wong, Lloyd (2015). Revisiting Multiculturalism in Canada: Theories, Policies and Debates. University of Calgary. p. 317. ISBN 978-94-6300-208-0.
- ^ Sikka, Sonia (2014). Multiculturalism and Religious Identity: Canada and India. McGill-Queen's University Press. p. 237. ISBN 978-0-7735-9220-9.
- ^
- Johnson, Azeezat; Joseph-Salisbury, Remi; Kamunge, Beth (2018). The Fire Now: Anti-Racist Scholarship in Times of Explicit Racial Violence. Zed Books. p. 148. ISBN 978-1-78699-382-3.
- Caplow, Theodore (2001). Leviathan Transformed: Seven National States in the New Century. McGill-Queen's University Press. p. 146. ISBN 978-0-7735-2304-3.
- ^ Franklin, Daniel P; Baun, Michael J (1995). Political Culture and Constitutionalism: A Comparative Approach. Sharpe. p. 61. ISBN 978-1-56324-416-2.
- ^
- Meister, Daniel R. "Racial Mosaic, The". McGill-Queen's University Press. p. 234.
- Garcea, Joseph; Kirova, Anna; Wong, Lloyd (January 2009). "Multiculturalism Discourses in Canada". Canadian Ethnic Studies. 40 (1): 1–10. doi:10.1353/ces.0.0069.
- "Cultural Diversity in Canada: The Social Construction of Racial Difference". Ministère de la Justice. February 24, 2003. සම්ප්‍රවේශය December 17, 2023.
- ^ Ambrosea, Emma; Muddea, Cas (2015). "Canadian Multiculturalism and the Absence of the Far Right – Nationalism and Ethnic Politics". Nationalism and Ethnic Politics. 21 (2): 213–236. doi:10.1080/13537113.2015.1032033.
- ^
- Hollifield, James; Martin, Philip L.; Orrenius, Pia (2014). Controlling Immigration: A Global Perspective (3rd ed.). Stanford University Press. p. 103. ISBN 978-0-8047-8735-2.
- Bricker, Darrell; Wright, John (2005). What Canadians Think About Almost Everything. Doubleday Canada. pp. 8–28. ISBN 978-0-385-65985-7.
- "Exploring Canadian values" (PDF). Nanos Research. October 2016. April 5, 2017 දින මුල් පිටපත (PDF) වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය February 1, 2017.
- ^
- "A literature review of Public Opinion Research on Canadian attitudes towards multiculturalism and immigration, 2006–2009". Government of Canada. 2011. December 22, 2015 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය December 18, 2015.
- "Focus Canada (Final Report)" (PDF). The Environics Institute. Queen's University. 2010. p. 4 (PDF page 8). February 4, 2016 දින මුල් පිටපත (PDF) වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය December 12, 2015.
- ^ "Canada in the Making: Pioneers and Immigrants". The History Channel. August 25, 2005.
- ^ Cormier, Jeffrey (2004). The Canadianization Movement: Emergence, Survival, and Success. University of Toronto Press. doi:10.3138/9781442680616. ISBN 9781442680616.
- ^ a b Symbols of Canada. Canadian Government Publishing. 2002. ISBN 978-0-660-18615-3.
- ^ "Maple Leaf Tartan becomes official symbol". Toronto Star. March 9, 2011.
- ^ Gough, Barry M. (2010). Historical Dictionary of Canada. Scarecrow Press. p. 71. ISBN 978-0-8108-7504-3.
- ^ Nischik, Reingard M. (2008). History of Literature in Canada: English-Canadian and French-Canadian. Camden House. pp. 113–114. ISBN 978-1-57113-359-5.
- ^ Sociology in Action (2nd Canadian ed.). Nelson Education-McGraw-Hill Education. p. 92. ISBN 978-0-17-672841-0.
- ^ Hutchins, Donna; Hutchins, Nigel (2006). The Maple Leaf Forever: A Celebration of Canadian Symbols. The Boston Mills Press. p. iix. ISBN 978-1-55046-474-0.
- ^ a b Berman, Allen G (2008). Warman's Coins And Paper Money: Identification and Price Guide. Krause Publications. p. 137. ISBN 978-1-4402-1915-3.
- ^ Keith, W. J. (2006). Canadian Literature in English. The Porcupine's Quill. p. 19. ISBN 978-0-88984-283-0.
- ^ R.G. Moyles, ed. (September 28, 1994). Improved by Cultivation: English-Canadian Prose to 1914. Broadview Press. p. 15. ISBN 978-1-55111-049-3.
- ^ New, William H. (2002). Encyclopedia of Literature in Canada. University of Toronto Press. pp. 259–261. ISBN 978-0-8020-0761-2.
- ^ Crabtracks: Progress and Process in Teaching the New Literatures in English. Essays in Honour of Dieter Riemenschneider. BRILL. December 28, 2021. pp. 388–391. ISBN 978-90-04-48650-8.
- ^ Dominic, K. V. (2010). Studies in Contemporary Canadian Literature. Pinnacle Technology. pp. 8–9. ISBN 978-1-61820-640-4.
- ^ New, William H. (2012). Encyclopedia of Literature in Canada. University of Toronto Press. p. 55. ISBN 978-0-8020-0761-2.
- ^ Nischik, Reingard M. (2000). Margaret Atwood: Works and Impact. Camden House. p. 46. ISBN 978-1-57113-139-3.
- ^ Broadview Anthology of British Literature. Vol. B (Concise ed.). Broadview Press. 2006. p. 1459. GGKEY:1TFFGS4YFLT.
- ^ Giddings, Robert; Sheen, Erica (2000). From Page To Screen: Adaptations of the Classic Novel. Manchester University Press. p. 197. ISBN 978-0-7190-5231-6.
- ^ Montgomery, L. M.; Nemo, August (2021). Essential Novelists – L. M. Montgomery: Anne of Green Gables. Tacet Books. ISBN 978-3-9855100-5-4.
- ^ Fry, H (2017). Disruption: Change and churning in Canada's media landscape (PDF) (Report). Standing Committee on Canadian Heritage. සම්ප්‍රවේශය February 21, 2022. "Freedom of expression and media freedom". GAC. February 17, 2020.
- ^ Bannerman, Sara (May 20, 2020). Canadian Communication Policy and Law. Canadian Scholars. p. 199. ISBN 978-1-77338-172-5.
- ^ Vipond, Mary (2011). The Mass Media in Canada (4th ed.). James Lorimer Company. p. 57. ISBN 978-1-55277-658-2.
- ^ Edwardson, Ryan (2008). Canadian Content: Culture and the Quest for Nationhood. University of Toronto Press. p. 59. ISBN 978-0-8020-9519-0.
- ^ Taras, David; Bakardjieva, Maria; Pannekoek, Frits, eds. (2007). How Canadians Communicate II: Media, Globalization, and Identity. University of Calgary Press. p. 87. ISBN 978-1-55238-224-0.
- ^ Taras, David; Bakardjieva, Maria; Pannekoek, Frits, eds. (2007). How Canadians Communicate II: Media, Globalization, and Identity. University of Calgary Press. p. 86. ISBN 978-1-55238-224-0.
- ^ Globerman, Steven (1983). Cultural Regulation in Canada. Institute for Research on Public Policy. p. 18. ISBN 978-0-920380-81-9.
- ^ Steven, Peter (2011). About Canada: Media. Fernwood. p. 111. ISBN 978-1-55266-447-6.
- ^ Beaty, Bart; Sullivan, Rebecca (2006). Canadian Television Today. University of Calgary Press. p. 37. ISBN 978-1-55238-222-6.
- ^ Krikorian, Jacqueline (2012). International Trade Law and Domestic Policy: Canada, the United States, and the WTO. UBC Press. p. 188. ISBN 978-0-7748-2306-7.
- ^ "Tom Thomson, The Jack Pine, 1916–17". Art Canada Institute - Institut de l'art canadien. සම්ප්‍රවේශය October 16, 2023.
- ^ Mullen, Carol A. (2020). "Introduction". Canadian Indigenous Literature and Art: Decolonizing Education, Culture, and Society. Brill Sense. ISBN 978-90-04-41426-6.
- ^ Cook, Ramsay (1974). "Landscape Painting and National Sentiment in Canada". Historical Reflections / Réflexions Historiques. 1 (2): 263–283. JSTOR 41298655.
- ^ Kasoff, Mark J.; James, Patrick (2013). Canadian Studies in the New Millennium (2 ed.). University of Toronto Press. pp. 198–204. ISBN 978-1-4426-6538-5.
- ^ McKay, Marylin J. (2011). Picturing the Land: Narrating Territories in Canadian Landscape Art, 1500–1950. McGill-Queen's University Press. p. 229. ISBN 978-0-7735-3817-7.
- ^ Newlands, Anne (1996). Emily Carr. Firefly Books. pp. 8–9. ISBN 978-1-55209-046-6.
- ^ "Painting: Modern Movements". The Canadian Encyclopedia. Jun 6, 1944. සම්ප්‍රවේශය Nov 5, 2024.
- ^ "Traffic: Conceptual Art in Canada c. 1965 to 1980 – Art Museum at the University of Toronto". Art Museum at the University of Toronto. April 26, 2017. සම්ප්‍රවේශය November 6, 2024.
- ^ "Norval (called Copper Thunderbird) Morrisseau". National Gallery of Canada. සම්ප්‍රවේශය Nov 5, 2024.
- ^ Hill, G.A.; Hopkins, C.; Lalonde, C.; National Gallery of Canada (2013). Sakahàn: International Indigenous Art. National Gallery of Canada. p. 18. ISBN 978-0-88884-912-0.
- ^ ""O Canada"". The Canadian Encyclopedia. February 7, 2018. සම්ප්‍රවේශය January 11, 2024.
- ^ Homan, Shane, ed. (January 13, 2022). The Bloomsbury Handbook of Popular Music Policy. Bloomsbury Publishing USA. p. 179. ISBN 978-1-5013-4534-0.
- ^ "The history of broadcasting in Canada". The Canadian Communications Foundation. March 9, 2012 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය October 28, 2009.
- ^ Homan, Shane; Cloonan, Martin; Cattermole, Jen, eds. (2017). Popular Music and Cultural Policy. Routledge. ISBN 978-1-317-65952-5.
- ^ "IFPI Global Music Report 2023" (PDF). p. 10. March 25, 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත (PDF). සම්ප්‍රවේශය April 19, 2023.
- ^ Acheson, Archibald Lloyd Keith; Maule, Christopher John (2009). Much Ado about Culture: North American Trade Disputes. University of Michigan Press. p. 181. ISBN 978-0-472-02241-0.
- ^ Hull, Geoffrey P.; Hutchison, Thomas William; Strasser, Richard (2011). The Music Business and Recording Industry: Delivering Music in the 21st Century. Taylor & Francis. p. 304. ISBN 978-0-415-87560-8.
- ^ Edwardson, Ryan (2008). Canadian Content: Culture and the Quest for Nationhood. University of Toronto Press. p. 127. ISBN 978-0-8020-9759-0.
- ^ Hoffmann, Frank (2004). Encyclopedia of Recorded Sound. Routledge. p. 324. ISBN 978-1-135-94950-1.
- ^ Jortner, Adam (2011). The Gods of Prophetstown: The Battle of Tippecanoe and the Holy War for the American Frontier. Oxford University Press. p. 217. ISBN 978-0-19-976529-4.
- ^ "Maple Cottage, Leslieville, Toronto". Institute for Canadian Music. March 31, 2009 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී.
- ^ Kallmann, Helmut; Potvin, Gilles (February 7, 2018). "O Canada". Encyclopedia of Music in Canada. December 3, 2013 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත.
- ^ Fame, Hockey Hall of (September 28, 1972). "Exterior Sculptures". Hockey Hall of Fame. සම්ප්‍රවේශය August 30, 2024.
- ^ "National Sports of Canada Act". Government of Canada. November 5, 2015. November 24, 2015 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත.
- ^ Lindsay, Peter; West, J. Thomas (September 30, 2016). "Canadian Sports History". The Canadian Encyclopedia. https://www.thecanadianencyclopedia.ca/en/article/sports-history.
- ^ Danilov, Victor J. (1997). Hall of fame museums: a reference guide. Greenwood Publishing Group. p. 24. ISBN 978-0-313-30000-4.
- ^ Butenko, Sergiy; Gil-Lafuente, Jaime; Pardalos, Panos M. (2010). Optimal Strategies in Sports Economics and Management. Springer Science & Business Media. pp. 42–44. ISBN 978-3-642-13205-6.
- ^ Morrow, Don; Wamsley, Kevin B. (2016). Sport in Canada: A History. Oxford University Press. pp. xxi–intro. ISBN 978-0-19-902157-4.
- ^ a b c "The Daily — Participation in Canadian society through sport and work". Statistics Canada. October 10, 2023. සම්ප්‍රවේශය August 30, 2024.
- ^ Fournier-Savard, Patric; Gagnon, Valerie; Durocher, Dominic (March 5, 2024). "Sports: More than just a game". Statistics Canada. සම්ප්‍රවේශය August 30, 2024. "The Daily — Participation in Canadian society through sport and work". Statistics Canada. October 10, 2023. සම්ප්‍රවේශය August 30, 2024.
- ^ "Study: Soccer most popular sport among Canadian kids post-pandemic". Sportsnet.ca. The Canadian Press. July 27, 2023. සම්ප්‍රවේශය August 30, 2024.
- ^ "Canadian sport participation – Most frequently played sports in Canada (2010)" (PDF). Government of Canada. 2013. p. 34. January 10, 2017 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත (PDF). සම්ප්‍රවේශය January 27, 2017.
- ^ Mallon, Bill; Heijmans, Jeroen (2011). Historical Dictionary of the Olympic Movement. Scarecrow Press. p. 71. ISBN 978-0-8108-7522-7.
- ^ Howell, Paul Charles (2009). Montreal Olympics: An Insider's View of Organizing a Self-financing Games. McGill-Queen's University Press. p. 3. ISBN 978-0-7735-7656-8.
- ^ Horne, John; Whannel, Garry (2016). Understanding the Olympics. Routledge. p. 157. ISBN 978-1-317-49519-2.
- ^
- United States Senate Subcommittee on Trade, Tourism and Economic Development (January 2006). The Economic Impact of the 2010 Vancouver, Canada, Winter Olympics on Oregon and the Pacific Northwest: hearing before the Subcommittee on Trade, Tourism, and Economic Development of the Committee on Commerce, Science, and Transportation, United States Senate, One Hundred Ninth Congress, first session, August 5, 2005. US GPO. ISBN 978-0-16-076789-0.
- Fromm, Zuzana (2006). Economic Issues of Vancouver-Whistler 2010 Olympics. Pearson Prentice Hall. ISBN 978-0-13-197843-0.
- ^ Temporary Importations Using the FIFA Women's World Cup Canada 2015 Remission Order. Canada Border Services Agency. 2015.
- ^ Peterson, David (July 10, 2014). "Why Toronto should get excited about the Pan Am Games". The Globe and Mail. September 25, 2020 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත.
- ^ "World Cup 2026: Canada, US & Mexico joint bid wins right to host tournament". BBC Sport. June 13, 2018. January 14, 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත.