Jump to content

කැනඩාවේ ජනවිකාසය

විකිපීඩියා වෙතින්
කැනඩාවේ ජන ඝනත්ව සිතියම (2014)ඉහළ වම්පස: ක්විබෙක් සිටි-වින්ඩ්සර් කොරිඩෝව යනු වඩාත්ම ජනාකීර්ණ හා දැඩි ලෙස කාර්මිකකරණය වූ කලාපයයි.[1]

2021 කැනේඩියානු සංගණනය මුළු ජනගහනය 36,991,981 ලෙස ගණන් බලා ඇත, එය 2016 අගයට වඩා සියයට 5.2 ක පමණ වැඩිවීමකි.[2] 2023 දී කැනඩාවේ ජනගහනය 40,000,000 ඉක්මවන බව ගණන් බලා ඇත.[3] ජනගහන වර්ධනයේ ප්‍රධාන රියදුරන් වන්නේ සංක්‍රමණ සහ අඩු ප්‍රමාණයකට ස්වභාවික වර්ධනයයි.[4] කැනඩාව ලෝකයේ ඉහලම ඒක පුද්ගල සංක්‍රමණ අනුපාත වලින් එකකි,[5] ප්‍රධාන වශයෙන් ආර්ථික ප්‍රතිපත්ති සහ පවුල් යලි එකමුතු කිරීම මගින් මෙහෙයවනු ලැබේ.[6] 2021 දී වාර්තාගත සංක්‍රමණිකයන් 405,000ක් ඇතුළත් කර ගන්නා ලදී.[7] සරණාගතයින් නැවත පදිංචි කිරීමේදී කැනඩාව ලොව ඉදිරියෙන්ම සිටී; එය 2022 දී 47,600කට වඩා නැවත පදිංචි කරන ලදී.[8] නව සංක්‍රමණිකයන් බොහෝ දුරට ටොරොන්ටෝ, මොන්ට්‍රියල් සහ වැන්කුවර් වැනි ප්‍රධාන නාගරික ප්‍රදේශවල පදිංචි වේ.[9]

කැනඩාවේ ජන ඝනත්වය, වර්ග කිලෝමීටරයකට 4.2 වැසියන් (වර්ග සැතපුම් 11/වර්ග සැතපුම්), ලොව පහළම රටවල් අතර වේ,[2] ජනගහනයෙන් සියයට 95 ක් පමණ 55 වැනි සමාන්තර උතුරට දකුණින් දක්නට ලැබේ.[10] ජනගහනයෙන් සියයට 80 ක් පමණ ජීවත් වන්නේ එක්සත් ජනපදයට යාබද දේශසීමාවේ සිට 150 (සැතපුම් 93) ක් ඇතුළත ය.[11] කැනඩාව ඉතා නාගරීකරණය වී ඇති අතර ජනගහනයෙන් සියයට 80කට වඩා වැඩි ප්‍රමාණයක් නාගරික මධ්‍යස්ථානවල ජීවත් වෙති.[12] කැනේඩියානුවන්ගෙන් බහුතරයක් (සියයට 70 ට වැඩි) ජීවත් වන්නේ 49 වැනි සමාන්තරයට පහළින් වන අතර, කැනේඩියානුවන්ගෙන් සියයට 50ක් ජීවත් වන්නේ 45°42′ (අංශක 45.7) උතුරට දකුණින්ය.[13] රටේ වඩාත්ම ජනාකීර්ණ කොටස වන්නේ දකුණු ක්විබෙක්හි ක්විබෙක් සිටි-වින්ඩ්සර් කොරිඩෝව සහ මහා විල් සහ ශාන්ත ලෝරන්ස් ගඟ දිගේ දකුණු ඔන්ටාරියෝ ය.[14]

කැනේඩියානුවන්ගෙන් බහුතරයක් (සියයට 81.1) ජීවත් වන්නේ පවුල් කුටුම්භවල වන අතර සියයට 12.1ක් තනිව ජීවත් වන බව වාර්තා කරන අතර සියයට 6.8ක් වෙනත් ඥාතීන් හෝ සම්බන්ධයක් නොමැති පුද්ගලයන් සමඟ ජීවත් වෙති.[15] කුටුම්භවලින් සියයට පනස් එකක් දරුවන් සිටින හෝ නැති අඹුසැමියන් වන අතර සියයට 8.7ක් තනි මාපිය පවුල් වේ, සියයට 2.9ක් බහු පරම්පරාවේ කුටුම්භ වන අතර සියයට 29.3ක් තනි පුද්ගල කුටුම්භ වේ.[15]


 
කැනඩාව හි විශාලතම නාගරික ප්‍රදේශ
Rank පළාත Pop. Rank පළාත Pop.
1 Toronto Ontario 6,202,225 11 London Ontario 543,551
2 Montreal Quebec 4,291,732 12 Halifax Nova Scotia 465,703
3 Vancouver British Columbia 2,642,825 13 Niagara Region Ontario 433,604
4 Ottawa–Gatineau Ontario–Quebec 1,488,307 14 Windsor Ontario 422,630
5 Calgary Alberta 1,481,806 15 Oshawa Ontario 415,311
6 Edmonton Alberta 1,418,118 16 Victoria British Columbia 397,237
7 Quebec City Quebec 839,311 17 Saskatoon Saskatchewan 317,480
8 Winnipeg Manitoba 834,678 18 Regina Saskatchewan 249,217
9 Hamilton Ontario 785,184 19 Sherbrooke Quebec 227,398
10 Waterloo Region Ontario 575,847 20 Kelowna British Columbia 222,162

වාර්ගිකත්වය

[සංස්කරණය]

2021 කැනේඩියානු සංගණනයේ ප්‍රතිචාර දැක්වූවන් "වාර්ගික හෝ සංස්කෘතික සම්භවයන්" 450කට වඩා ස්වයං-වාර්තා කර ඇත.[17] තෝරාගත් ප්‍රධාන සමූහාණ්ඩු කණ්ඩායම්: යුරෝපීය (සියයට 52.5), උතුරු ඇමරිකානු (සියයට 22.9), ආසියානු (සියයට 19.3), උතුරු ඇමරිකානු ස්වදේශික (සියයට 6.1), අප්‍රිකානු (සියයට 3.8), ලතින්, මධ්‍යම සහ දකුණු ඇමරිකානු (සියයට 2.5) , කැරිබියන් (සියයට 2.1), ඕෂනියානු (සියයට 0.3) සහ අනෙකුත් (සියයට 6).[17] කැනේඩියානුවන්ගෙන් සියයට 60කට වැඩි ප්‍රමාණයක් තනි සම්භවයක් වාර්තා කර ඇති අතර සියයට 36ක් බහු වාර්ගික සම්භවයක් ඇති බව වාර්තා කර ඇත, එබැවින් සමස්ත එකතුව සියයට 100කට වඩා වැඩිය.[17]

2021 සංගණනයේදී කැනේඩියානුවන් විසින් ස්වයං-වාර්තා කරන ලද ඉහළම 168 වාර්ගික හෝ සංස්කෘතික සම්භවය[18]

2021 දී රටේ විශාලතම ස්වයං-වාර්තා කරන ලද ජනවාර්ගික හෝ සංස්කෘතික සම්භවයන් දහය කැනේඩියානු[a] (ජනගහනයෙන් සියයට 15.6 ක්), පසුව ඉංග්‍රීසි (සියයට 14.7), අයර්ලන්ත (සියයට 12.1), ස්කොට්ලන්ත (සියයට 12.1), ප්‍රංශ (සියයට 11.0), ජර්මානු (සියයට 8.1), චීන (සියයට 4.7), ඉතාලි (සියයට 4.3), ඉන්දියානු (සියයට 3.7) සහ යුක්රේනියානු (සියයට 3.5).[21]

2021 දී ගණනය කරන ලද මිලියන 36.3 ක ජනතාවගෙන් දළ වශයෙන් මිලියන 24.5 ක් "සුදු" බව වාර්තා කර ඇති අතර එය ජනගහනයෙන් සියයට 67.4 ක් නියෝජනය කරයි.[22] 2016 සිට 2021 දක්වා සියයට 5.3 කින් වර්ධනය වූ ආදිවාසී නොවන ජනගහනයට සාපේක්ෂව සියයට 5 ක් හෝ පුද්ගලයන් මිලියන 1.8 ක් නියෝජනය කරන ආදිවාසී ජනගහනය සියයට 9.4 කින් වර්ධනය විය.[22] සෑම කැනේඩියානුවන් හතර දෙනෙකුගෙන් එක් අයෙක් හෝ ජනගහනයෙන් සියයට 26.5 ක් සුදු නොවන සහ ස්වදේශික නොවන දෘශ්‍ය සුළුතරයකට අයත් වූ අතර,[23][b] 2021 දී විශාලතම දකුණු ආසියානු (මිලියන 2.6 ජනතාව; සියයට 7.1), චීන (මිලියන 1.7; සියයට 4.7), සහ කළු (මිලියන 1.5; සියයට 4.3).[25]

2011 සහ 2016 අතර, දෘශ්‍ය සුළුතර ජනගහනය සියයට 18.4 කින් වැඩි විය.[26] 1961 දී, කැනඩාවේ ජනගහනයෙන් සියයට දෙකකට වඩා අඩු 300,000 ක් පමණ සුළුතර කණ්ඩායම්වල සාමාජිකයන් විය.[27] 2021 සංගණනය පෙන්නුම් කළේ මිලියන 8.3 ක ජනතාවක් හෝ ජනගහනයෙන් හතරෙන් එකක් (සියයට 23.0) තමන් කැනඩාවේ ඉඩම් හිමි සංක්‍රමණිකයෙකු හෝ ස්ථිර පදිංචිකරුවෙකු ලෙස හෝ වාර්තා කර ඇති බවයි - 1921 සංගණනයට පෙර වාර්තා වූ සියයට 22.3 ට වැඩි.[28] 2021 දී, ඉන්දියාව, චීනය සහ පිලිපීනය කැනඩාවට සංක්‍රමණය වූ සංක්‍රමණිකයන් සඳහා මුල්ම රටවල් තුන විය.[29]

භාෂා

[සංස්කරණය]
Map of Canada with English speakers and French speakers at a percentage
කැනේඩියානුවන්ගෙන් ආසන්න වශයෙන් සියයට 98 කට ඉංග්‍රීසි සහ ප්‍රංශ යන දෙකම කතා කළ හැකිය:[30]
  ඉංග්‍රීසි – 57%
  ඉංග්‍රීසි හා ප්‍රංශ – 16% (ද්විභාෂා පටිය)
  ප්‍රංශ – 21%
  විරල ජනාකීර්ණ ප්‍රදේශ (වර්ග කිලෝමීටරයකට පුද්ගලයන් 0.4 ට අඩු)

කැනේඩියානුවන් විසින් භාෂා රාශියක් භාවිතා කරන අතර ඉංග්‍රීසි සහ ප්‍රංශ (නිල භාෂා) කැනේඩියානුවන්ගෙන් ආසන්න වශයෙන් සියයට 54 සහ සියයට 19 කගේ මව් භාෂාව වේ.[15] කැනඩාවේ නිල ද්විභාෂා ප්‍රතිපත්ති පුරවැසියන්ට ෆෙඩරල් රාජ්‍ය සේවා ඉංග්‍රීසි හෝ ප්‍රංශ යන භාෂාවලින් ලබා ගැනීමට අයිතිය ලබා දෙයි, රාජ්‍ය භාෂා සුළුතරයන් සමඟින් සියලුම පළාත් සහ ප්‍රදේශයන්හි තමන්ගේම පාසල් සහතික කර ඇත.[31]

ක්විබෙක්හි 1974 රාජ්‍ය භාෂා පනත මගින් පළාතේ එකම නිල භාෂාව ලෙස ප්‍රංශය ස්ථාපිත කරන ලදී.[32] ප්‍රංශ භාෂාව කතා කරන කැනේඩියානුවන්ගෙන් සියයට 82කට වැඩි ප්‍රමාණයක් ක්විබෙක්හි ජීවත් වුවද, නිව් බ්‍රන්ස්වික්, ඇල්බර්ටා සහ මැනිටෝබා යන ප්‍රදේශවල සැලකිය යුතු ෆ්‍රැන්කොෆෝන් ජනගහනයක් සිටින අතර ඔන්ටාරියෝහි ක්විබෙක් නගරයෙන් පිටත විශාලතම ප්‍රංශ භාෂාව කතා කරන ජනගහනයක් ඇත.[33] නිව් බ්‍රන්ස්වික්, එකම නිල වශයෙන් ද්විභාෂා පළාත, ජනගහනයෙන් සියයට 33ක් වන ඇකේඩියන් ප්‍රංශ සුලුතරයක් ඇත.[34] නිරිතදිග නෝවා ස්කොටියාවේ, කේප් බ්‍රෙටන් දූපතේ සහ මධ්‍යම සහ බටහිර ප්‍රින්ස් එඩ්වඩ් දූපතේ ඇකේඩියන් පොකුරු ද ඇත.[35]

වෙනත් පළාත්වලට එවැනි නිල භාෂා නොමැත, නමුත් ඉංග්‍රීසි භාෂාවට අමතරව උසාවිවල සහ අනෙකුත් රජයේ සේවාවන් සඳහා ප්‍රංශ භාෂාව ඉගැන්වීමේ භාෂාවක් ලෙස භාවිතා කරයි. මැනිටෝබා, ඔන්ටාරියෝ සහ ක්විබෙක් පළාත් ව්‍යවස්ථාදායකයන්හි ඉංග්‍රීසි සහ ප්‍රංශ යන භාෂා දෙකම කථා කිරීමට ඉඩ ලබා දෙන අතර නීති භාෂා දෙකෙන්ම පනවනු ලැබේ. ඔන්ටාරියෝහි, ප්‍රංශ භාෂාවට යම් නීතිමය තත්වයක් ඇත, නමුත් එය සම්පූර්ණයෙන්ම සම-නිල වශයෙන් නොවේ.[36] විවිධ භාෂා සහ උපභාෂා 65කට වැඩි ගණනකින් සමන්විත දේශීය භාෂා කණ්ඩායම් 11ක් ඇත.[37] වයඹ දිග ප්‍රදේශවල ස්වදේශික භාෂා කිහිපයකට නිල තත්ත්වය ඇත.[38] ඉනුක්ටිටුට් යනු නුනාවුට් හි බහුතර භාෂාව වන අතර එය ප්‍රදේශයේ නිල භාෂා තුනෙන් එකකි.[39]

2021 සංගණනයට අනුව, කැනේඩියානුවන් මිලියන 7.8 කට වැඩි සංඛ්‍යාවක් නිල නොවන භාෂාවක් ඔවුන්ගේ පළමු භාෂාව ලෙස ලැයිස්තුගත කර ඇත. වඩාත් පොදු නිල නොවන පළමු භාෂාවන් සමහරක් මැන්ඩරින් (පළමු භාෂා කථිකයන් 679,255), පන්ජාබි (666,585), කැන්ටනීස් (553,380), ස්පාඤ්ඤ (538,870), අරාබි (508,410), ටගාලොග් (461,150), ඉතාලි (319,505), ජර්මානු (272,865), සහ දෙමළ (237,890).[15] රට බොහෝ සංඥා භාෂාවන්ට නිවහනක් වන අතර, සමහර ඒවා ස්වදේශික වේ.[40] ප්‍රාථමික සහ ද්විතීයික පාසල්වල ASL බහුලව පැවතීම හේතුවෙන් ඇමරිකානු සංඥා භාෂාව (ASL) රට පුරා භාවිතා වේ.[41] ක්විබෙක් සංඥා භාෂාව (LSQ) මූලික වශයෙන් ක්විබෙක්හි භාවිතා වේ.[42]

ආගම්

[සංස්කරණය]
ටොරොන්ටෝ හි මැක්මර්ට්රි යුක්තියේ උද්‍යානය හි මාර්ලීන් හිල්ටන් මුවර් විසින් කරන ලද ආගමික නිදහසේ මූර්ති[43]

කැනඩාව ආගමික වශයෙන් විවිධ වන අතර එය පුළුල් පරාසයක විශ්වාසයන් සහ සිරිත් විරිත් ඇතුළත් වේ.[44] කැනඩාවේ ආණ්ඩුක්රම ව්යවස්ථාව දෙවියන් වහන්සේට යොමු කරයි; කෙසේ වෙතත්, කැනඩාවට නිල පල්ලියක් නොමැති අතර රජය නිල වශයෙන් ආගමික බහුත්වවාදයට කැපවී සිටී.[45] කැනඩාවේ ආගමික නිදහස ව්‍යවස්ථාපිතව ආරක්‍ෂිත අයිතියකි.[46]

1970 ගණන්වල සිට ආගමික අනුගාමිකයන් ක්‍රමානුකූලව අඩු වී ඇත.[44] කලක් කැනේඩියානු සංස්කෘතියට සහ දෛනික ජීවිතයට කේන්ද්‍රීය සහ ඒකාග්‍ර වූ පසු ක්‍රිස්තියානි ධර්මය පරිහානියට පත්වීමත් සමඟ,[47] කැනඩාව පශ්චාත් ක්‍රිස්තියානි, ලෞකික රාජ්‍යයක් බවට පත්ව ඇත.[48] කැනේඩියානුවන්ගෙන් බහුතරයක් ඔවුන්ගේ එදිනෙදා ජීවිතයේදී ආගම වැදගත් නොවන බව සලකන නමුත්,[49] ඔවුන් තවමත් දෙවියන්ව විශ්වාස කරයි.[50] ආගම ඇදහීම සාමාන්‍යයෙන් පුද්ගලික කාරණයක් ලෙස සැලකේ.[51]

2021 සංගණනයට අනුව, ක්‍රිස්තියානි ධර්මය කැනඩාවේ විශාලතම ආගම වන අතර රෝමානු කතෝලිකයන් ජනගහනයෙන් සියයට 29.9 ක් නියෝජනය කරයි. සමස්තයක් වශයෙන් ජනගහනයෙන් සියයට 53.3 ක් නියෝජනය කරන ක්‍රිස්තියානීන්[c] අනුගමනය කරනු ලබන්නේ ආගමක් හෝ ආගමක් නොමැති අය වාර්තා කරන සියයට 34.6කි.[54] අනෙකුත් ඇදහිලි අතරට ඉස්ලාම් (සියයට 4.9), හින්දු ආගම (සියයට 2.3), සීක් දහම (සියයට 2.1), බුද්ධාගම (සියයට 1.0), යුදෙව් ආගම (සියයට 0.9), සහ ස්වදේශික අධ්‍යාත්මිකත්වය (සියයට 0.2) ඇතුළත් වේ.[55] කැනඩාවේ දෙවන විශාලතම ජාතික සීක් ජනගහනය, ඉන්දියාවට පසුව ඇත.[56]

සටහන්

[සංස්කරණය]
  1. ^ කැනඩාවේ සියලුම පුරවැසියන් කැනඩාවේ ජාතිකත්ව නීති මගින් අර්ථ දක්වා ඇති පරිදි "කැනේඩියානුවන්" ලෙස වර්ග කර ඇත. ජනවාර්ගික කණ්ඩායමක් ලෙස "කැනේඩියානු" 1996 සිට විය හැකි මුතුන් මිත්තන්ගේ සම්භවය හෝ සම්භවය සඳහා සංගණන ප්‍රශ්නාවලියට එක් කර ඇත. ඉංග්‍රීසි ප්‍රශ්නාවලියෙහි උදාහරණයක් ලෙස "කැනේඩියානු" සහ ප්‍රංශ ප්‍රශ්නාවලියෙහි උදාහරණයක් ලෙස "කැනේඩියානු" ඇතුළත් කර ඇත.[19] "මෙම තේරීමට ප්‍රතිචාර දැක්වූවන්ගෙන් බහුතරය මුලින්ම පදිංචි වූ රටේ නැගෙනහිර ප්‍රදේශයෙන්. ප්‍රතිචාර දැක්වූවන් සාමාන්‍යයෙන් දෘශ්‍යමානව යුරෝපීය (ඇන්ග්ලෝෆෝන් සහ ෆ්‍රැන්කොෆෝන්) වන අතර තවදුරටත් ඔවුන්ගේ වාර්ගික මුතුන් මිත්තන්ගේ සම්භවය සමඟ ස්වයං-හඳුනා නොගනිති. මෙම ප්‍රතිචාරය බොහෝ පිරිසකට ආරෝපණය වේ. නැතහොත් මුතුන් මිත්තන්ගේ පරම්පරාවෙන් පරම්පරා දුරස්ථභාවය."[20]
  2. ^ කැනඩාවේ සංඛ්‍යාලේඛන ගණනය කිරීම්වලදී ආදිවාසීන් දෘශ්‍යමාන සුළුතරයක් ලෙස නොසැලකේ. දෘශ්‍ය සුළුතරයන් සංඛ්‍යාලේඛන කැනඩාව විසින් නිර්වචනය කර ඇත්තේ "ආදිවාසී ජනයා හැර, ජාතියෙන් කොකේසියානු නොවන හෝ වර්ණයෙන් සුදු නොවන පුද්ගලයන්" ලෙසිනි.[24]
  3. ^ කතෝලික පල්ලිය (29.9%), එක්සත් පල්ලිය (3.3%), ඇංග්ලිකන් පල්ලිය (3.1%), නැගෙනහිර ඕතඩොක්ස් (1.7%), කැනඩාවේ බැප්ටිස්ට්වරු (1.2%), පෙන්තකොස්තවාදය සහ අනෙකුත් චරිතාංග (1.1%) ඇනබැප්ටිස්ට් (0.4%), ජෙහෝවාගේ සාක්ෂිකරුවන් (0.4%), පසුදින සාන්තුවරයන් (0.2%), ලුතරන්වාදය (0.9%), මෙතෝදිස්ත සහ වෙස්ලියන් පල්ලිය (ශුද්ධත්වය) (0.3%), ප්‍රෙස්බිටේරියන්වාදය (0.8%), සහ ප්‍රතිසංස්කරණය කරන ලද එපිස්කෝපල් පල්ලිය (0.2%).[52] 7.6% ක් "ක්‍රිස්තියානුවන්" ලෙස සරලව හඳුනාගෙන ඇත.[53]

යොමු කිරීම්

[සංස්කරණය]
  1. ^ "Section 4: Maps". Statistics Canada. February 11, 2015. සම්ප්‍රවේශය July 23, 2023.
  2. ^ a b Zimonjic, Peter (February 9, 2022). "Despite pandemic, Canada's population grows at fastest rate in G7: census". CBC News.
  3. ^ "Canada's population reaches 40 million". Statistics Canada. June 16, 2023. සම්ප්‍රවේශය September 7, 2023.
  4. ^ Edmonston, Barry; Fong, Eric (2011). The Changing Canadian Population. McGill-Queen's University Press. p. 181. ISBN 978-0-7735-3793-4.
  5. ^ Zimmerman, Karla (2008). Canada (10th ed.). Lonely Planet. p. 51. ISBN 978-1-74104-571-0.
  6. ^
  7. ^ Sangani, Priyanka (February 15, 2022). "Canada to take in 1.3 million immigrants in 2022–24". The Economic Times. February 15, 2022 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත.
  8. ^ Kim, Soo-Jung (June 14, 2023). "UNHCR calls for concerted action as forced displacement hits new record in 2022". UNHCR Canada. සම්ප්‍රවේශය July 4, 2024.
  9. ^ Grubel, Herbert G. (2009). The Effects of Mass Immigration on Canadian Living Standards and Society. Fraser Institute. p. 5. ISBN 978-0-88975-246-7.
  10. ^ OECD Environmental Performance Reviews OECD Environmental Performance Reviews: Canada 2004. OECD. 2014. pp. 142–. ISBN 978-92-64-10778-6.
  11. ^ Custred, Glynn (2008). "Security Threats on America's Borders". In Moens, Alexander (ed.). Immigration policy and the terrorist threat in Canada and the United States. Fraser Institute. p. 96. ISBN 978-0-88975-235-1.
  12. ^ "World Bank Open Data". World Bank Open Data (ලතින් බසින්). සම්ප්‍රවේශය August 15, 2023.
  13. ^ Jacobs, Frank (January 4, 2024). "Most Canadians live south of Seattle and other mental map surprises". Big Think. සම්ප්‍රවේශය October 19, 2024.
  14. ^ McMurry, Peter H.; Shepherd, Marjorie F.; Vickery, James S. (2004). Particulate Matter Science for Policy Makers: A NARSTO Assessment. Cambridge University Press. p. 391. ISBN 978-0-521-84287-7.
  15. ^ a b c d "Profile table, Census Profile, 2021 Census of Population – Canada [Country]". Statistics Canada. February 9, 2022.
  16. ^ "Census metropolitan area (CMA) and census agglomeration (CA)". Illustrated Glossary. November 15, 2017. සම්ප්‍රවේශය September 8, 2023.
  17. ^ a b c "The Canadian census: A rich portrait of the country's religious and ethnocultural diversity". Statistics Canada. October 26, 2022. December 27, 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත.
  18. ^ "Canadian tops the more than 450 ethnic or cultural origins reported by the population of Canada". Statistics Canada. October 26, 2022. සම්ප්‍රවේශය July 8, 2023.
  19. ^ Simon, Patrick; Piché, Victor (2013). Accounting for Ethnic and Racial Diversity: The Challenge of Enumeration. Routledge. pp. 48–49. ISBN 978-1-317-98108-4.
  20. ^
  21. ^ "Census Profile, 2021 Census of Population Profile table Canada [Country] Total – Ethnic or cultural origin for the population in private households – 25% sample data". Statistics Canada. October 26, 2022.
  22. ^ a b "Visible minority and population group by generation status: Canada, provinces and territories, census metropolitan areas and census agglomerations with parts". Statistics Canada. October 26, 2022.
  23. ^ "Visible Minority". The Canadian Encyclopedia. October 27, 2022. https://www.thecanadianencyclopedia.ca/en/article/minorite-visible#:~:text=In%20the%202021%20census%2C%20around,as%20defined%20by%20Canadian%20law.. 
  24. ^ "Classification of visible minority". Statistics Canada. July 25, 2008. July 14, 2011 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී.
  25. ^ "The Daily — The Canadian census: A rich portrait of the country's religious and ethnocultural diversity". Statistics Canada. October 26, 2022.
  26. ^ "Census Profile, 2016 Census". Statistics Canada. February 8, 2017. October 15, 2017 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත.
  27. ^ Pendakur, Krishna. "Visible Minorities and Aboriginal Peoples in Vancouver's Labour Market". Simon Fraser University. May 16, 2011 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය June 30, 2014.
  28. ^ "The Daily — Immigrants make up the largest share of the population in over 150 years and continue to shape who we are as Canadians". Statistics Canada. October 26, 2022.
  29. ^ "2021 Annual Report to Parliament on Immigration". Immigration, Refugees and Citizenship Canada. March 15, 2022.
  30. ^ "2006 Census: The Evolving Linguistic Portrait, 2006 Census: Highlights". Statistics Canada, Dated 2006. April 29, 2011 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය October 12, 2010.
  31. ^ "Official Languages and You". Office of the Commissioner of Official Languages. June 16, 2009. October 27, 2009 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය September 10, 2011.
  32. ^ Bourhis, Richard Y; Montaruli, Elisa; Amiot, Catherine E (May 2007). "Language planning and French-English bilingual communication: Montreal field studies from 1977 to 1997". International Journal of the Sociology of Language (185): 187–224. doi:10.1515/IJSL.2007.031.
  33. ^ Webber, Jeremy (2015). The Constitution of Canada: A Contextual Analysis. Bloomsbury Publishing. p. 214. ISBN 978-1-78225-631-1.
  34. ^ Auer, Peter (2010). Language and Space: An International Handbook of Linguistic Variation. Theories and methods. Walter de Gruyter. p. 387. ISBN 978-3-11-018002-2.
  35. ^ Hayday, Matthew (2005). Bilingual Today, United Tomorrow: Official Languages in Education and Canadian Federalism. McGill-Queen's University Press. p. 49. ISBN 978-0-7735-2960-1.
  36. ^ Heller, Monica (2003). Crosswords: Language, Education and Ethnicity in French Ontario. Mouton de Gruyter. pp. 72, 74. ISBN 978-3-11-017687-2.
  37. ^ "Aboriginal languages". Statistics Canada. April 29, 2011 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය October 5, 2009.
  38. ^ Fettes, Mark; Norton, Ruth (2001). "Voices of Winter: Aboriginal Languages and Public Policy in Canada". In Castellano, Marlene Brant; Davis, Lynne; Lahache, Louise (eds.). Aboriginal education: fulfilling the promise. UBC Press. p. 39. ISBN 978-0-7748-0783-8.
  39. ^ Russell, Peter H (2005). "Indigenous Self-Determination: Is Canada as Good as it Gets?". In Hocking, Barbara (ed.). Unfinished constitutional business?: rethinking indigenous self-determination. Aboriginal Studies Press. p. 180. ISBN 978-0-85575-466-2.
  40. ^ "Sign languages". Canadian Association of the Deaf – Association des Sourds du Canada. 2015. July 30, 2017 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත.
  41. ^ Jepsen, Julie Bakken; De Clerck, Goedele; Lutalo-Kiingi, Sam (2015). Sign Languages of the World: A Comparative Handbook. De Gruyter. p. 702. ISBN 978-1-61451-817-4.
  42. ^ Bailey, Carole Sue; Dolby, Kathy; Campbell, Hilda Marian (2002). The Canadian Dictionary of ASL Canadian Cultural Society of the Dead. University of Alberta. p. 11. ISBN 978-0-88864-300-1.
  43. ^ "Freedom of Religion - by Marlene Hilton Moore". McMurtry Gardens of Justice. සම්ප්‍රවේශය June 12, 2023.
  44. ^ a b Cornelissen, Louis (October 28, 2021). "Religiosity in Canada and its evolution from 1985 to 2019". Statistics Canada.
  45. ^ Moon, Richard (2008). Law and Religious Pluralism in Canada. UBC Press. pp. 1–4. ISBN 978-0-7748-1497-3.
  46. ^ Scott, Jamie S. (2012). The Religions of Canadians. University of Toronto Press. p. 345. ISBN 978-1-4426-0516-9.
  47. ^ Roberts, Lance W. (2005). Recent Social Trends in Canada, 1960–2000. McGill-Queen's Press. p. 359. ISBN 978-0-7735-2955-7.
  48. ^
  49. ^ Punnett, Betty Jane (2015). International Perspectives on Organizational Behavior and Human Resource Management. Routledge. p. 116. ISBN 978-1-317-46745-8.
  50. ^ Haskell (Wilfrid Laurier University), David M. (2009). Through a Lens Darkly: How the News Media Perceive and Portray Evangelicals. Clements Publishing Group. p. 50. ISBN 978-1-894667-92-0.
  51. ^ Boyle, Kevin; Sheen, Juliet (2013). Freedom of Religion and Belief: A World Report. University of Essex – Routledge. p. 219. ISBN 978-1-134-72229-7.
  52. ^ "Religion by visible minority and generation status: Canada, provinces and territories, census metropolitan areas and census agglomerations with parts". Statistics Canada. October 26, 2022.
  53. ^ "Christianity". The Canadian Encyclopedia. October 27, 2022. සම්ප්‍රවේශය August 31, 2023.
  54. ^ "Religions in Canada—Census 2011". Statistics Canada. May 8, 2013.
  55. ^ "Religion by visible minority and generation status: Canada, provinces and territories, census metropolitan areas and census agglomerations with parts". Statistics Canada. October 26, 2022.
  56. ^ "Sikh Heritage Month Act". laws.justice.gc.ca. January 14, 2020.
"https://si.wikipedia.org/w/index.php?title=කැනඩාවේ_ජනවිකාසය&oldid=729852" වෙතින් සම්ප්‍රවේශනය කෙරිණි