Jump to content

සින්ට් යුස්ටේෂස් හි ඉතිහාසය

විකිපීඩියා වෙතින්
1914-1917 විශ්වකෝෂය වැන් නෙඩර්ලන්ඩ්ෂ් බටහිර-ඉන්දියාව වෙතින් සින්ට් යුස්ටේටියස් සිතියම
සින්ට් යුස්ටේටියස් හි තවත් සිතියමක්

මුල්ම වැසියන් වූයේ ඇමසන් ද්‍රෝණියෙන් (දකුණු ඇමරිකාව) පැමිණ වෙනිසියුලාවේ සිට[1] ලෙසර් ඇන්ටිලස් හරහා[1] උතුරට සංක්‍රමණය වූ බවට විශ්වාස කෙරෙන කැරිබ්වරු ය.[1] 20 වන සියවසේ මුල් භාගයේදී, ගෝල්ඩන් රොක් සහ ඔරේන්ජ් බොක්කෙහි ජනාවාස සලකුණු සොයා ගන්නා ලදී. දූපතේ පූර්ව-කොලොම්බියානු ස්ථාන කිහිපයක් සොයාගෙන ඇත, විශේෂයෙන් "ගෝල්ඩන් රොක් අඩවිය" ලෙස හඳුන්වන ස්ථානය.[2]

1493 දී ක්‍රිස්ටෝපර් කොලොම්බස් විසින් දිවයින දැක ඇති නමුත්,[3] පළමු වාර්තාගත දර්ශනය 1595 දී සර් ෆ්‍රැන්සිස් ඩ්‍රේක් සහ සර් ජෝන් හෝකින්ස් විසින් සිදු කරන ලදී.‌[3][4] 17 වන සියවසේ පළමු යුරෝපීය ජනාවාසයේ සිට 19 වන සියවසේ මුල් භාගය දක්වා, ශාන්ත යුස්ටේටියස් නෙදර්ලන්තය, බ්‍රිතාන්‍යය සහ ප්‍රංශය අතර විසිඑක් වතාවක් අත මාරු කළේය.[3][5]

1625 දී, ඉංග්‍රීසි සහ ප්‍රංශ පදිංචිකරුවන් දිවයිනට පැමිණියහ.[6][7] 1629 දී, ප්‍රංශ ජාතිකයන් අද ඔරන්ජේ කොටුව පිහිටි ස්ථානයේ ලී බැටරියක් ඉදි කළහ.[8] පානය කළ හැකි ජලය නොමැතිකම හේතුවෙන් ඉංග්‍රීසි සහ ප්‍රංශ ජාතිකයන් දෙදෙනාම වසර කිහිපයක් ඇතුළත දිවයිනෙන් පිටව ගියහ.[9][10]

1636 දී, ලන්දේසි බටහිර ඉන්දීය සමාගමේ සීලන්ඩ් වාණිජ මණ්ඩලය දිවයින අත්පත් කර ගත් අතර,[11][7] ඒ වන විට ජනාවාස නොවූ බව වාර්තා විය.[12][13] 1678 දී ශාන්ත යුස්ටේටියස්, සින්ට් මාර්ටන් සහ සාබා දූපත් ලන්දේසි බටහිර ඉන්දීය සමාගමේ සෘජු අණ යටතේ පැවති අතර, තුනම පාලනය කිරීම සඳහා ශාන්ත යුස්ටේටියස් හි අණ දෙන නිලධාරියෙකු ස්ථානගත කරන ලදී. ඒ කාලයේ දී, දුම්කොළ සහ සීනි වගාව සඳහා දිවයින යම් වැදගත්කමක් දරයි.[14] වඩාත් වැදගත් වූයේ අත්ලාන්තික් සාගරයේ වහල් වෙළඳාම සහ අන්තර් යටත් විජිත වහල් වෙළඳාම තුළ ශාන්ත යුස්ටේටියස්ගේ භූමිකාවයි.[15][16]

වහල් වෙළඳාම සහ නිදහස් වරාය

[සංස්කරණය]
කැරිබියන් මුහුදේ සිට සින්ට් යුස්ටේටියස් දූපතට ළඟා වන දර්ශනය පෙන්වන ඓතිහාසික කැටයමක්.
17 වන සියවසේ ඔරන්ජේ බලකොටුව, සාබා දූපත දුරින් දිස්වේ.

සින්ට් යුස්ටේටියස් ලන්දේසි බටහිර ඉන්දීය සමාගමේ වඩාත්ම ලාභදායී වත්කම බවට පත් වූ අතර අත්ලාන්තික් සාගරයේ වහල් වෙළඳාමේ වහල්භාවයට පත් අප්‍රිකානුවන් සඳහා සංක්‍රමණ ස්ථානයක් බවට පත්විය.[14][17] දිවයිනේ නිරිතදිග වෙරළ තීරයේ වෝටර්ෆෝට් හි නටබුන් මෙම අතීතය සිහිපත් කරයි. වෝටර්ෆෝට් හි මහල් දෙකක වහල් නිවසක් තිබුණි. උක්, කපු, දුම්කොළ, කෝපි සහ ඉන්ඩිගෝ වගාවන් දිවයිනේ ස්ථාපිත කරන ලද අතර වහල්භාවයට පත් අප්‍රිකානුවන්ගේ ශ්‍රමය සමඟ වැඩ කරන ලදී.[17] 1774 දී දූපතේ ගිල්බෝවා, කුයිල්සාක්, සෙලන්ඩියා, සෝර්ග් එන් රස්ට්, නූයිට් ගෙඩාච්ට්, රුයිම් සිග්ට් සහ ගෝල්ඩන් රොක් වැනි නම් සහිත වතු 75ක් විය.

18 වන සියවසේදී, ඩෙන්මාර්ක (වර්ජින් දූපත්), බ්‍රිතාන්‍ය (ජැමෙයිකාව, ශාන්ත කිට්ස්, බාබඩෝස්, ඇන්ටිගුවා), ප්‍රංශ (ශාන්ත ඩොමින්ගු, ස්ටී. ලුසී, මාර්ටිනික්, ග්වාඩලූප්) සහ ස්පාඤ්ඤ (කියුබාව, සැන්ටෝ ඩොමින්ගෝ, පුවර්ටෝ රිකෝ) ප්‍රදේශ මධ්‍යයේ ශාන්ත යුස්ටේටියස්හි භූගෝලීය පිහිටීම - 1756[18] සිට එහි විශාල වරාය, මධ්‍යස්ථභාවය සහ රේගු බදු නොමැති නිදහස් වරායක් ලෙස තත්ත්වය - අල්ලා ගත් අප්‍රිකානුවන්, භාණ්ඩ ප්‍රතිනැව්ගත කිරීමේ ප්‍රධාන ස්ථානයක් බවට පත්වීමට සහ හොර බඩු වෙළඳාම සඳහා ස්ථානයක් බවට පත්වීමට සියලු සාධක විය.[18][19] අල්ලා ගත් අප්‍රිකානුවන් නැගෙනහිර කැරිබියන් දූපත්වල බ්‍රිතාන්‍ය, ප්‍රංශ සහ ස්පාඤ්ඤ දූපත් වෙත ප්‍රතිනැව්ගත කිරීම ප්‍රමාණවත් තරම් වැදගත් වූ අතර යටත් විජිතවාදීන් 1740 පමණ වන තෙක් වහල්භාවයේ සිටි අප්‍රිකානුවන්ගේ ඩිපෝවක් ලෙස සේවය කිරීම සඳහා ඇම්ස්ටර්ඩෑම් බලකොටුවේ (වෝටර්ෆෝට් ලෙසද හැඳින්වේ) දෙමහල් වහල් නිවසක් ඉදිකරන ලදී.[20] ඩිපෝවේ පුද්ගලයින් 400-450 ක් පමණ සිටියහ.[21] බ්‍රිතාන්‍ය, ප්‍රංශ සහ ස්පාඤ්ඤ දූපත් වල ඒකාධිකාරී වෙළඳ සීමාවන් නොසලකා හැරීමෙන් ශාන්ත යුස්ටේටියස්ගේ ආර්ථිකය ලන්දේසීන් යටතේ සමෘද්ධිමත් විය; එය "රන් පර්වතය" ලෙස ප්‍රසිද්ධ විය.[22][23][24] 1781 දී එඩ්මන්ඩ් බර්ක් දිවයින ගැන මෙසේ පැවසීය:

එහි කිසිදු නිෂ්පාදනයක්, එහි ආරක්ෂාව සඳහා බලකොටු හෝ සටන් ආත්මයක් හෝ හමුදා රෙගුලාසි නොමැත ... එහි උපයෝගීතාවය එහි ආරක්ෂාව විය. එහි භාවිතයේ විශ්වීයත්වය, එහි ස්වභාවයේ මධ්‍යස්ථභාවය එහි ආරක්ෂාව සහ ආරක්ෂාව විය. එහි හිමිකරුවන්, වාණිජ්‍යයේ ආත්මය තුළ, එය මුළු ලෝකයටම වෙළඳ භාණ්ඩයක් බවට පත් කර තිබුණි. ... එහි ධනය අතිවිශිෂ්ට වූ අතර, එහි කර්මාන්තයෙන් සහ එහි වාණිජ්‍යයේ ස්වභාවයෙන් පැන නගී.[25]

"පළමු ආචාරය"

[සංස්කරණය]
ජොහැන්නස් ඩි ග්‍රාෆ්

ගෙවීමට කැමති ඕනෑම කෙනෙකුට දිවයින ආයුධ සහ පතොරම් විකුණන ලද අතර, එබැවින් එය තරුණ එක්සත් ජනපදයට හමුදා ගබඩා ලබා ගත හැකි ස්ථාන කිහිපයෙන් එකකි. ශාන්ත යුස්ටේටියස් සහ ඇමරිකා එක්සත් ජනපදය අතර පැවති යහපත් සම්බන්ධතාවය "පළමු ආචාරය" ප්‍රසිද්ධියට පත් කිරීමට හේතු විය.

1776 නොවැම්බර් 16 වන දින, කපිතාන් යෙසායා රොබින්සන්[26][27] විසින් අණ දෙන ලද තුවක්කු 14 කින් යුත් ඇමරිකානු බ්‍රිගේඩියර් ඇන්ඩෲ ඩෝරියා, නැගී එන එක්සත් ජනපදයේ මහාද්වීපික වර්ණ පියාසර කරමින් ශාන්ත යුස්ටේටියස් ඔරන්ජේ කොටුවට පහළින් නැංගුරම් පොළට යාත්‍රා කළේය. රොබින්සන් බ්‍රිතාන්‍යයට එරෙහි කැරැල්ලේ ඇමරිකානු ජනපද දහතුනෙන් එක් තුවක්කුව බැගින්, දහතුනක තුවක්කු ආචාරයක් නිකුත් කරමින් ඔහුගේ පැමිණීම නිවේදනය කළේය. ආණ්ඩුකාර ජොහැන්නස් ද ග්‍රාෆ්, ඔරන්ජේ කොටුවේ කාලතුවක්කු වලින් එකොළහක තුවක්කු ආචාරයක් සමඟ පිළිතුරු දුන්නේය (ජාත්‍යන්තර ප්‍රොටෝකෝලයට ස්වෛරී ධජයක් පිළිගැනීමට තුවක්කු දෙකක් අඩු විය). එය ඇමරිකානු නිදහස පිළිබඳ පළමු ජාත්‍යන්තර පිළිගැනීම විය.[Note 1] ඇමරිකානු විප්ලවවාදී හමුදාවන් සඳහා පතොරම් මිලදී ගැනීමට ඇන්ඩෲ ඩෝරියා පැමිණ තිබුණි. ඇය ආණ්ඩුකාර ඩි ග්‍රාෆ් වෙත ඉදිරිපත් කරන ලද නිදහස් ප්‍රකාශනයේ පිටපතක් රැගෙන ගියාය. ඕලන්දයට යන අතරමගදී බ්‍රිතාන්‍යයන් විසින් පෙර පිටපතක් අල්ලා ගන්නා ලදී. එය බ්‍රිතාන්‍යයන් අමුතු කේතාංකයක් යැයි විශ්වාස කළ නමුත් ඇත්ත වශයෙන්ම ඕලන්දයේ යුදෙව් වෙළෙන්දන්ට ආමන්ත්‍රණය කරන ලද යීඩිෂ් භාෂාවෙන් ලියා ඇති ලේඛනවල ඔතා තිබුණි.

1776 නොවැම්බර් 16 වන දින සින්ට් යුස්ටේටියස් හි ලන්දේසි බලකොටුවෙන් ඇන්ඩෲ ඩෝරියාට ආචාරයක් ලැබේ.

1776 "පළමු ආචාරයේ" වැදගත්කම හඳුනා ගැනීම සඳහා ජනාධිපති ෆ්‍රෑන්ක්ලින් ඩී. රූස්වෙල්ට් 1939 පෙබරවාරි 27 වන දින USS හූස්ටන් නෞකාවෙන් පැය දෙකක් ශාන්ත යුස්ටේටියස් වෙත ගියේය. ඔහු අද ඔරන්ජේ කොටුවේ බිත්ති මත කොඩි කණුවක් යට ප්‍රදර්ශනය කර ඇති විශාල පිත්තල ඵලකයක් ශාන්ත යුස්ටේටියස් වෙත ඉදිරිපත් කළේය:

1776 නොවැම්බර් 16 වන දින මෙම බලකොටුවේ වෙඩි තැබූ එක්සත් ජනපද ධජයට ආචාර කිරීම සැමරීම සඳහා, ශාන්ත යුස්ටේටියස් ආණ්ඩුකාර ජොහැන්නස් ද ග්‍රාෆ්ගේ නියෝගයෙන්, මහාද්වීපික නාවික හමුදාවේ කපිතාන් යෙසායා රොබින්සන් යටතේ එක්සත් ජනපද යුද බ්‍රිගේඩියර් ඇන්ඩෲ ඩෝරියා විසින් වෙඩි තැබූ ජාතික තුවක්කු ආචාරයකට පිළිතුරු වශයෙන්, මෙහිදී ඇමරිකා එක්සත් ජනපදයේ ස්වෛරීභාවය ප්‍රථම වරට විදේශීය නිලධාරියෙකු විසින් ජාතික නෞකාවකට විධිමත් ලෙස පිළිගනු ලැබීය. ඇමරිකා එක්සත් ජනපදයේ ජනාධිපති ෆ්‍රෑන්ක්ලින් ඩෙලානෝ රූස්වෙල්ට් විසින් ඉදිරිපත් කරන ලදී

මෙම පිළිගැනීම බාබරා ඩබ්ලිව්. ටච්මන්ගේ 1988 පොත වන The First Salute: A View of the American Revolution සඳහා මාතෘකාව ලබා දුන්නේය.

බ්‍රිතාන්‍ය අද්මිරාල් රොඩ්නි විසින් 1781 දී අල්ලා ගැනීම

[සංස්කරණය]

බ්‍රිතාන්‍යයන් ඇන්ඩෲ ඩෝරියා සිද්ධිය බැරෑරුම් ලෙස සැලකූ අතර, එක්සත් ජනපද සහ ශාන්ත යුස්ටේටියස් අතර අඛණ්ඩ වෙළඳාමට දැඩි ලෙස විරෝධය පළ කළහ. 1778 දී, ලෝඩ් ස්ටෝර්මන්ට් පාර්ලිමේන්තුවේදී කියා සිටියේ, "සින්ට් යුස්ටේටියස් වසර තුනකට පෙර මුහුදට ගිලී ගියේ නම්, එක්සත් රාජධානිය දැනටමත් ජෝර්ජ් වොෂින්ටන් සමඟ කටයුතු කර තිබුණි" යනුවෙනි. ඇමරිකානු විප්ලවවාදී හමුදා සැපයුම්වලින් අඩක් පමණ ශාන්ත යුස්ටේටියස් හරහා ලබා ගන්නා ලදී. යුරෝපයට ඇමරිකානු සන්නිවේදනයන් සියල්ලම පාහේ මුලින්ම සිදු වූයේ දිවයින හරහාය. ශාන්ත යුස්ටේටියස් සහ එක්සත් ජනපදය අතර වෙළඳාම 1780–1784 සිව්වන ඇන්ග්ලෝ-ලන්දේසි යුද්ධයට ප්‍රධාන හේතුව විය.[27] විශේෂයෙන්, 1781 දී මහා බ්‍රිතාන්‍යය සඳහා දිවයින අත්පත් කරගත් බ්‍රිතාන්‍ය අද්මිරාල් ජෝර්ජ් බ්‍රිජ්ස් රොඩ්නි, ගොඩබෑමේ හමුදා අණදෙන නිලධාරි මේජර් ජෙනරාල් සර් ජෝන් වෝගන්ගෙන් ඉල්ලා සිටියේ "ජෝන්ස්ගේ නිවසේ මිස්ටර් ස්මිත් - ඔවුන් (කැරිබියානු ඇන්ටිලස්හි ශාන්ත යුස්ටේටියස් හි යුදෙව්වන්)[28] ඉක්මනින් රැකබලා ගත නොහැක - ඔවුන් ඇමරිකාව සහ ප්‍රංශය වෙනුවෙන් කුප්‍රකට ය".[29][30] යුද්ධය ලන්දේසි ආර්ථිකයට විනාශකාරී විය.

1781 පෙබරවාරි මාසයේදී ඉංග්‍රීසි නාවික හමුදාව විසින් ශාන්ත යුස්ටේටියස් දූපත අත්පත් කර ගන්නා ලදී. අද්මිරාල් රොඩ්නිගේ නාවිකයින් සහ හමුදා දිවයින කොල්ල කෑහ.

1780 දෙසැම්බර් 20 වන දින බ්‍රිතාන්‍යය එක්සත් නෙදර්ලන්තයේ සෙවන් ජනරජයට එරෙහිව යුද්ධ ප්‍රකාශ කළේය. නිල වශයෙන් යුද්ධය ප්‍රකාශ කිරීමට පෙර පවා, බ්‍රිතාන්‍යය ශාන්ත යුස්ටේටියස් බවට පත්ව තිබූ ආයුධ ගබඩාව සහ වැදගත් වාණිජ මධ්‍යස්ථානය අල්ලාගෙන විනාශ කිරීම සඳහා දැවැන්ත සටන් බලඇණියක් සූදානම් කර තිබුණි. බ්‍රිතාන්‍ය අද්මිරාල් ජෝර්ජ් බ්‍රිජ්ස් රොඩ්නි යුධ බලඇණියේ අණදෙන නිලධාරියා ලෙස පත් කරන ලදී. 1781 පෙබරවාරි 3 වන දින, රේඛාවේ නැව් 15 කින් යුත් දැවැන්ත බලඇණිය සහ සොල්දාදුවන් 3,000 කට අධික සංඛ්‍යාවක් ප්‍රවාහනය කරන කුඩා නැව් ගණනාවක් ශාන්ත යුස්ටේටියස් ආක්‍රමණය කිරීමට සූදානම් වීමට පෙර පෙනී සිටියේය. යුද්ධ ප්‍රකාශ කිරීම ගැන ආණ්ඩුකාර ඩි ග්‍රාෆ් දැන සිටියේ නැත. රොඩ්නි ඩි ග්‍රාෆ්ට තම උසස් හමුදාවට ලේ රහිත යටත් වීමක් ඉදිරිපත් කළේය. ඩි ග්‍රාෆ්ගේ කාලතුවක්කු දුසිමකට කාලතුවක්කු 1,000 කට වැඩි ප්‍රමාණයක් සහ මිනිසුන් හැට දෙනෙකුගෙන් යුත් බලකොටුවක් රොඩ්නි සතුව තිබුණි. ඩි ග්‍රාෆ් දූපත යටත් කළ නමුත්, වරායේ තිබූ ලන්දේසි නාවික හමුදාවේ නෞකාවකට අණ දුන් ලන්දේසි අද්මිරාල් ලොඩෙවිජ්ක් වැන් බයිලන්ඩ්ට ගෞරවයක් වශයෙන් ප්‍රතිරෝධය දැක්වීමක් ලෙස පළමුව වට දෙකක් වෙඩි තැබීය.[25] මාස දහයකට පසු, යුද්ධයේදී ලන්දේසි ජනරජයේ මිත්‍ර පාක්ෂිකයින් වන ප්‍රංශ ජාතිකයින් විසින් දූපත යටත් කර ගන්නා ලදී. 1784 දී කොල්ලකන ලද සහ කොල්ලකන ලද දූපත මත ලන්දේසීන් නැවත පාලනය ලබා ගත්හ.[29][31]

ප්‍රංශ විප්ලවවාදී සහ නැපෝලියන් යුද්ධ අතරතුර 1795 සිට 1815 දක්වා සින්ට් යුස්ටේටියස් හි ප්‍රංශ සහ බ්‍රිතාන්‍ය අත්පත් කර ගැනීම් මාලාවක් වෙළඳාම යටත් කර ගත් අයගේ දූපත් වෙත හරවා යැවීය. ශාන්ත යුස්ටේටියස්ගේ ආර්ථිකය බිඳ වැටුණු අතර, යුදෙව්වන් ඇතුළු වෙළඳුන් පිටව ගියහ. 1816 සිට ශාන්ත යුස්ටේටියස් ස්ථිරවම ලන්දේසි පාලනයට යටත් විය.

එහි උච්චතම අවස්ථාව වන විට, ශාන්ත යුස්ටේටියස් හි 10,000 ක් පමණ වන බොහෝ දුරට තාවකාලික ජනගහනයක් සිටින්නට ඇත. බොහෝ දෙනෙක් වාණිජ හා සමුද්‍රීය අවශ්‍යතාවල නියැලී සිටියහ. 1790 සංගණන ලැයිස්තුවක මුළු ජනගහනය (නිදහස් සහ වහල්භාවයට පත් පුද්ගලයින් ඒකාබද්ධව) 8,124 ක් ලබා දෙයි. දිවයින නැවත ලන්දේසි පාලනයට පත් වූ පසු වාණිජ්‍යය නැවත ඇති විය. බොහෝ වෙළඳුන් (යුදෙව්වන් ඇතුළුව) දිවයිනට නැවත පැමිණියහ. කෙසේ වෙතත්, ප්‍රංශ සහ බ්‍රිතාන්‍ය වෘත්තීන් වෙළඳාමට බාධා කළ අතර, දැන් ගෝලීය වශයෙන් ස්වාධීන ජාතියක් ලෙස පිළිගෙන ඇති ඇමරිකානුවන් ද මේ අතර තමන්ගේම වෙළඳ ජාලයක් සංවර්ධනය කර තිබූ අතර තවදුරටත් ශාන්ත යුස්ටේටියස් අවශ්‍ය නොවීය. කුරකාඕ සහ සින්ට් මාර්ටන් දූපත් වැනි අනෙකුත් ලන්දේසි වරායන් විසින් දිවයින යටපත් කරන ලදී. 18 වන සියවසේ අවසාන වසරවලදී ස්ටැටියා බේ රම් වෙළඳාම දියුණු කළේය. 19 වන සියවසේ මුල් භාගයේදී ආර්ථිකය පහත වැටුණි. 1795 පමණ සිට ජනගහනය අඩු වූ අතර 1948 දී 921 දක්වා පහත වැටුණි.

යුදෙව් ජනගහනය

[සංස්කරණය]

ශාන්ත යුස්ටේටියස් හි යුදෙව්වන් පිළිබඳ පළමු වාර්තාව 1660 දක්වා දිව යයි.[32][33][34][35][36][37][38] යුදෙව්වන් ප්‍රධාන වශයෙන් සැලකිය යුතු ජාත්‍යන්තර වෙළඳ සහ සමුද්‍ර වාණිජ සබඳතා ඇති වෙළඳුන් විය. යුදෙව්වන් ශාන්ත යුස්ටේටියස් වෙතින් ආරම්භ වූ සැලකිය යුතු නැව් සංඛ්‍යාවක කපිතාන්වරුන්, හිමිකරුවන් හෝ ක්‍රිස්තියානි හවුල්කරුවන් සමඟ සම-හිමිකරුවන් විය. ස්වල්ප දෙනෙක් දූපත් වතු හිමියන් වූහ. 1750 වන විට, දිවයිනේ නිදහස් ජනගහනයෙන් අඩකට වඩා යුදෙව්වන් වූ අතර, නිදහස් පුරවැසියන් 802 දෙනාගෙන් පුද්ගලයින් 450 කට වඩා සිටියහ.[36][37]

1781 පෙබරවාරි 3 වන දින දිවයින බ්‍රිතාන්‍යයන්ට යටත් වීමෙන් දින දහයකට පසු, රොඩ්නි මුළු යුදෙව් පිරිමි වැඩිහිටි ජනගහනයම ඔහු වෙනුවෙන් රැස්වන ලෙස නියෝග කළේය. ඔවුන් වටලා, පවුල් ප්‍රධානීන් 31 දෙනෙකු ඔවුන්ගේ යැපෙන්නන්ට වචනයක් හෝ අනුකම්පාවක් නොමැතිව ශාන්ත කිට්ස් වෙත පිටුවහල් කරන ලදී.[39] යුදෙව්වන් ශාන්ත කිට්ස් වෙත පිටුවහල් කිරීමේ තේරීම සැලකිය යුතු විය. අසල පිහිටි නෙවිස් බ්‍රිතාන්‍ය යටත් විජිතයේ විශාල යුදෙව් ජනගහනයක් සහ සරණාගතයින්ට උපකාර කළ හැකි ස්ථාපිත ප්‍රජාවක් සිටියහ. ශාන්ත කිට්ස් හි කිසිදු යුදෙව් ප්‍රජාවක් හෝ ජනගහනයක් සිටියේ නැත. අනෙක් හැත්තෑ එක් දෙනා පහළ නගරයේ බර කිරන නිවසේ සිර කරන ලද අතර එහිදී ඔවුන් දින තුනක් රඳවා තබන ලදී.

පෙබරවාරි 23 වන දින ඇමරිකානුවන් පිටුවහල් කරන ලදී, පෙබරවාරි 24 වන දින ඇම්ස්ටර්ඩෑම් හි වෙළෙන්දන් සහ මාර්තු 5 වන දින අනෙකුත් ලන්දේසි පුරවැසියන් සහ ප්‍රංශ ජාතිකයන්. රොඩ්නි රැගෙන ගිය ලන්දේසි නැව්වල කාර්ය මණ්ඩලය සිරගත කිරීම සඳහා ශාන්ත කිට්ස් වෙත යවන ලදී - පළමුව ඔවුන්ගේ සියලු දේපළ ඉවත් කිරීමෙන් පසුව. ඔවුන්ගේ අයුතු සැලකිලි නිසා බොහෝ දෙනෙක් මිය ගියහ. ශාන්ත කිට්ස් හි යුදෙව්වන්ට හොඳ පිළිගැනීමක් ලැබුණි - එහිදී බොහෝ දෙනෙක් ඔවුන් ඔවුන්ගේ ගෞරවනීය ව්‍යාපාරික හවුල්කරුවන් ලෙස දැන සිටියහ. ඔවුන් පිටුවහල් කිරීමට එරෙහි විරෝධතාවයේදී ඔවුන්ට සහාය ලැබුණු අතර එය සාර්ථක බව ඔප්පු විය. රොඩ්නි විසින් රාජසන්තක කිරීමෙන් පසු ඔවුන්ගේ සියලු දේපළ මුල් වටිනාකමෙන් කුඩා කොටස් වලට විකුණනු ලබන ආකාරය නිරීක්ෂණය කිරීම සඳහා සති කිහිපයකට පසු ඔවුන්ට ශාන්ත යුස්ටේටියස් වෙත ආපසු යාමට අවසර දෙන ලදී. "ලිංගික දෙපාර්ශවයේම පුද්ගලයින් වීදිවල නවතා දමා ඉතාමත් නින්දිත ආකාරයකින් ශරීර පරීක්ෂාවට ලක් කිරීම" පිළිබඳ පැමිණිලි රාශියක් තිබුණි.[40] දූපත් කවුන්සිලයේ අසූ හැවිරිදි සාමාජිකයෙකු සහ සිවිල් ආරක්ෂක කපිතාන්වරයෙකු වූ පීටර් රන්ල්ස්, රොඩ්නිගේ නෞකාවේදී ඔහුට ලැබුණු රළු සැලකිලිවලින් බේරුණේ නැත. දිවයිනේ පැරණිතම ස්ථාපිත පවුලක සාමාජිකයෙකු වූ ඔහු, බ්‍රිතාන්‍ය ආක්‍රමණයෙන් මියගිය එකම සිවිල් වැසියා බවට පත්විය.

රොඩ්නි යුදෙව්වන් තෝරා ගත්තේය: රළුකම ඔවුන්ට පමණක් වෙන් කර තිබුණි. ඔහු ප්‍රංශ, ලන්දේසි, ස්පාඤ්ඤ හෝ දිවයිනේ ඇමරිකානු වෙළෙන්දන්ට පවා එසේ කළේ නැත. ප්‍රංශ ජාතිකයින්ට ඔවුන්ගේ සියලු දේපළ සමඟ පිටව යාමට ඔහු අවසර දුන්නේය. සිදුවීම් වෙනස් වූ විට ප්‍රංශ හමුදා විසින් බ්‍රිතාන්‍ය දූපත් වල ඔහුගේ පෙර නොවූ විරූ හැසිරීම නැවත සිදුවනු ඇතැයි රොඩ්නි සැලකිලිමත් විය. කෙසේ වෙතත්, ආණ්ඩුකාර ඩි ග්‍රාෆ් ද පිටුවහල් කරන ලදී. අනෙකුත් සියලුම ගබඩා සමඟ කළ පරිදි, රොඩ්නි යුදෙව් ගබඩා රාජසන්තක කළේය, යුදෙව් පෞද්ගලික දේපළ කොල්ල කෑවේය, එහි සඟවා ඇති මුදල් සොයා ගැනීම සඳහා ඔවුන්ගේ ඇඳුම්වල ලයිනිං පවා කපා දැමීය. යුදෙව්වන් අමතර නිධානයක් සඟවාගෙන සිටිය හැකි බව රොඩ්නිට වැටහුණු විට, ඔහු යුදෙව් සුසාන භූමිය හාරා ගත්තේය.[39]

පසුව, 1782 පෙබරවාරි මාසයේදී, ශාන්ත යුස්ටේටියස් හි රොඩ්නිගේ ක්‍රියාකලාපය ගැන දැනගත් විග් පක්ෂයේ ප්‍රමුඛ විපක්ෂ සාමාජික එඩ්මන්ඩ් බර්ක්, පාර්ලිමේන්තුවේදී රොඩ්නිගේ ක්‍රියාකලාපය හෙළා දැකීමට නැගී සිටියේය:

...සහ සමස්ත ජනතාවකටම එක මොහොතකින් ප්‍රකාශ කරන ලද සාමාන්‍ය යාචක දඬුවමක්. වසර ගණනාවක් තිස්සේ යුරෝපයේ අසා නැති කෲරත්වයක්... පීඩාව ආරම්භ වූයේ අනෙක් සියල්ලන්ගෙන් ආරක්ෂා කිරීමට මානව ජාතීන්ගේ සැලකිල්ල සහ කැමැත්ත විය යුතු ජනතාව වන යුදෙව්වන්... සන්නිවේදනයේ සම්බන්ධතා, වෙළඳ දාමය... ලෝකය හරහා ණය සම්ප්‍රේෂණය කරන ලද කොන්දොස්තරවරුන්... මෙම අසතුටින් සිටින ජනතාව දිවයිනෙන් පිටුවහල් කිරීමට ගත් යෝජනාවක් සමඟිනි. ඔවුන් සෙසු වැසියන් සමඟ පොදුවේ දුක් වින්දා, ඔවුන්ගේ වෙළඳ භාණ්ඩ, බිල්පත්, නිවාස සහ ඔවුන්ගේ ප්‍රතිපාදන අහිමි වීම; ඉන්පසු ඔවුන්ට දිවයිනෙන් ඉවත් වන ලෙස නියෝග කරන ලද අතර, සූදානම් වීම සඳහා ඔවුන්ට එක් දිනක් පමණක් ලබා දෙන ලදී; ඔවුන් පෙත්සම් ඉදිරිපත් කළහ, ඔවුන් එතරම් දැඩි දඬුවමකට එරෙහිව විරෝධතා දැක්වූ නමුත් නිෂ්ඵල විය; එය ආපසු හැරවිය නොහැකි විය.[41]

සිනගෝගය සහ සුසාන භූමිය

[සංස්කරණය]
1737 සිනගෝගයේ ප්‍රතිසංස්කරණය කර ස්ථාවර කරන ලද බිත්ති

1815 පමණ සිට, ශාන්ත යුස්ටේටියස් හි සිනගෝගය භාවිතා කිරීම සහ නඩත්තු කිරීම තවදුරටත් ශක්‍ය යුදෙව් ප්‍රජාවක් නොතිබූ විට, එය ක්‍රමයෙන් විනාශයට පත් විය.

හොනන් ඩාලිම් (חונן דלים, දුප්පතුන්ට පුණ්‍ය කටයුතු කරන තැනැත්තා) ලෙස හැඳින්වෙන සිනගෝග ගොඩනැගිල්ල 1737 දී ඉදිකරන ලදී.[42][35][43][38] සිනගෝගය ඉදිකිරීම සඳහා අවසරය ලන්දේසි බටහිර ඉන්දීය සමාගමෙන් ලැබුණු අතර, අමතර අරමුදල් කුරකාඕ හි යුදෙව් ප්‍රජාවෙන් ලැබුණි. යුදෙව් නමස්කාර මන්දිරය "ඔවුන්ගේ (යුදෙව්) ආගමික රාජකාරි ක්‍රියාත්මක කිරීමෙන් අන්‍යජාතීන්ගේ රාජකාරිවලට හිරිහැරයක් නොවන" ස්ථානයක පිහිටා තිබීම මත අවසරය කොන්දේසි සහිත විය.[44] මෙම ගොඩනැගිල්ල ප්‍රධාන වීදියෙන් ඈත්ව සිනගෝග් මාර්ගය නම් කුඩා මංතීරුවකින් පිහිටා ඇත. ශාන්ත යුස්ටේටියස් හි යුදෙව්වන්ගේ ධනය සහ දිවයිනට ඔවුන්ගේ බලපෑම සිනගෝගය සනාථ කළේය.[45]

යුදෙව් සුසාන භූමිය

2001 දී, ඓතිහාසික මූලික ප්‍රතිසංස්කරණ ව්‍යාපෘතියේ කොටසක් ලෙස එහි බිත්ති ප්‍රතිසංස්කරණය කරන ලදී, නමුත් තවමත් භාවිතයේ පවතින විට සිනගෝගය කෙබඳුදැයි පෙන්වන රූප නොමැති බැවින්, පුරාවිද්‍යාත්මක පර්යේෂණ මගින් ව්‍යුහය එහි පෙර තත්ත්වය පිළිබඳ හොඳම ඇස්තමේන්තුවට ප්‍රතිසංස්කරණය කිරීමට උත්සාහ කරයි. භූමියේ යුදෙව් චාරිත්‍රානුකූල ස්නානය (මික්වේ) සහ පාස්කු උත්සවයේදී භාවිතා කරන උඳුනක් ඇතුළත් වේ. ප්‍රතිසංස්කරණය කරන ලද සහ ගෞරවනීය ලෙස නඩත්තු කරන ලද යුදෙව් සුසාන භූමියක් සින්ට් යුස්ටේටියස් හි ඔරන්ජෙස්ටාඩ් මුදුනේ පැරණි පල්ලියේ සුසාන භූමියට යාබදව පිහිටා ඇත.

1848 වහල් කැරැල්ල

[සංස්කරණය]

1848 න් පසු, වහල්භාවය පැවතියේ ලන්දේසි සහ ඩෙන්මාර්ක නැගෙනහිර කැරිබියානු දූපත් වල පමණක් වන අතර එය නෙදර්ලන්තය විසින් යටත් විජිතකරණය කරන ලද දූපත් වල නොසන්සුන්තාවයට හේතු විය. එහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස, 1848 ජුනි 6 වන දින සින්ට් මාර්ටන් හි ප්‍රකාශයක් ප්‍රකාශයට පත් කරන ලදී, වහල්භාවයට පත් අප්‍රිකානුවන් නිදහස් පුද්ගලයන් ලෙස සලකනු ලැබේ.[46]

සින්ට් යුස්ටේටියස් මත ද නොසන්සුන්තාවයක් ඇති විය. 1848 ජුනි 12 වන දින, නිදහස් හා වහල්භාවයේ සිටි අප්‍රිකානුවන් පිරිසක් ලුතිනන් ආණ්ඩුකාර ජොහැන්නස් ද වීර්ගේ නිවස ඉදිරිපිට රැස් වූයේ ඔවුන්ගේ නිදහස ප්‍රකාශ කිරීම, සලාක වැඩි කිරීම සහ තවත් නිදහස් පැය ගණනක් ඉල්ලා සිටිමිනි. දූපත් ආණ්ඩුකාරවරයා කණ්ඩායම ඇමතූ නමුත් එය ඔවුන්ගේ ඉල්ලීම්වල දිගටම පැවතුනි. මිලීෂියාව බලමුලු ගැන්වූ අතර, යටත් විජිත කවුන්සිලය සහ ප්‍රධාන පදිංචිකරුවන් සමඟ සාකච්ඡා කිරීමෙන් පසු, ලුතිනන් ආණ්ඩුකාරවරයා විසින් ප්‍රහාරයක් එල්ල කිරීමට තීරණය කරන ලදී. නගරයෙන් පිටව යන ලෙස හෝ වෙනත් ආකාරයකින් ප්‍රතිවිපාක අත්විඳින ලෙස තවත් අනතුරු ඇඟවීමකින් පසුව, කණ්ඩායමට වෙඩි තැබීමක් සිදු විය. කැරලිකරුවන් නගරයෙන් පලා ගිය අතර, දෙදෙනෙකු හෝ තිදෙනෙකු බරපතල තුවාල ලැබීය. නගරයෙන් පිටත කන්දකින් ඔවුන් මිලීෂියාවට ගල් හා ගල් කැබලිවලින් පහර දුන්හ. වෙඩික්කරුවන් 35 දෙනෙකුගෙන් යුත් කණ්ඩායමක් කන්දට කඩා වැදී, කැරලිකරුවන් දෙදෙනෙකු මරා දමා කිහිප දෙනෙකුට තුවාල සිදු කළහ. නැගිටීමේ නායකයින් හය දෙනා දිවයිනෙන් පිටුවහල් කර කුරකාවෝ වෙත මාරු කරන ලදී. නිදහස් අප්‍රිකානුවෙකු වන තෝමස් ඩුපර්සෝයි නැගිටීමේ ප්‍රධාන නායකයා ලෙස සැලකේ. තවත් නායකයෙකු 1851 දී තම හිමිකරුට මරණ දැන්වීමක් යැවීය. නැගිටීමෙන් පසු, සින්ට් යුස්ටේටියස් හි විශාලතම වතු හිමියන් කැරැල්ල නැවත ඇති වේ යැයි බියෙන් තම වහල් සේවකයින්ට යම් වැටුපක් ලබා දීමට තීරණය කළහ.[47]

වහල්භාවය අහෝසි කිරීම

[සංස්කරණය]

1863 දී නෙදර්ලන්තයේ වහල්භාවය නිල වශයෙන් අහෝසි කරන ලදී. වහල්භාවය අහෝසි කළ අවසන් අය අතර ලන්දේසීන් ද විය.[48] නිදහස් වූ වහලුන් තවදුරටත් කෙතේ ජීවත් වීමට අකමැති වූ අතර නගරයට සංක්‍රමණය විය. වෙළඳාම නොමැතිකම හේතුවෙන්, සින්ට් යුස්ටේටියස් බොක්ක අවපාතයකට ලක් විය. 1928 සැප්තැම්බර් සහ 1929 මැයි සුළි කුණාටුව වැනි ස්වාභාවික විපත් දිවයිනේ ආර්ථික පරිහානියේ ක්‍රියාවලිය වේගවත් කළේය.

නෙදර්ලන්ත ඇන්ටිලස් විසුරුවා හැරීම

[සංස්කරණය]

1954 දී එම කණ්ඩායම්කරණය නිර්මාණය කරන විට සින්ට් යුස්ටේටියස් නෙදර්ලන්ත ඇන්ටිලීස් හි සාමාජිකයෙකු බවට පත්විය. 2000 සහ 2005 අතර නෙදර්ලන්ත ඇන්ටිලීස් හි සාමාජික දූපත් ඔවුන්ගේ අනාගත තත්ත්වය පිළිබඳව ඡන්දය ප්‍රකාශ කළහ. 2005 අප්‍රේල් 8 වන දින පැවති ජනමත විචාරණයකදී, සින්ට් යුස්ටේටියස් ඡන්දදායකයින්ගෙන් 77% ක් නෙදර්ලන්ත ඇන්ටිලස් තුළ රැඳී සිටීමට ඡන්දය දුන් අතර, නෙදර්ලන්තය සමඟ සමීප සබඳතා සඳහා ඡන්දය දුන් 21% ට සාපේක්ෂව. අනෙක් දූපත් කිසිවක් රැඳී සිටීමට ඡන්දය දුන්නේ නැත.

නෙදර්ලන්ත ඇන්ටිලස් අවසන් කරමින් අනෙකුත් දූපත් ඉවත් වීමට තීරණය කිරීමෙන් පසුව, දූපත් කවුන්සිලය සාබා සහ බොනෙයා මෙන් නෙදර්ලන්තයේ විශේෂ මහ නගර සභාවක් බවට පත්වීමට තීරණය කළේය. මෙම ක්‍රියාවලිය 2010 ඔක්තෝබර් මාසයේදී අවසන් විය.[27] 2011 දී දිවයින නිල වශයෙන් එක්සත් ජනපද ඩොලරය එහි මුදල් ඒකකය ලෙස පිළිගත්තේය.[49]

සටහන්

[සංස්කරණය]
  1. ^ The first salute to the Colors may have occurred one month earlier. It is debatable if a Colonial merchantman received a formal salute from Fort Frederik on the Danish island of St Croix (The birth of our Flag page 13 published 1921) and (Americas Library) Translated from the Danish Wikipedia article on Frederiksted "Frederiksted is a town on St Croix in the U.S. Virgin Islands which were previously the Danish West Indies. .. The town is dominated by the red and white Fort Frederik from the 1750s. The fort has special meaning to both USA and Denmark-Norway. It was from here that the first foreign salute of recognition of USA independence was given in 1776."

යොමු කිරීම්

[සංස්කරණය]
  1. ^ a b c Joh. Hartog, De Bovenwindse eilanden Sint Maarten - saba - Sint Eustatius. De Wit N.N. Aruba (1964), pp. 1–3.
  2. ^ Haviser, Jay B. Jr. (1981), An Inventory of Prehistoric Sites on St. Eustatius, Netherlands Antilles, http://ufdcimages.uflib.ufl.edu/AA/00/06/19/61/00299/10-4.pdf, ප්‍රතිෂ්ඨාපනය 19 November 2021 
  3. ^ a b c "About St. Eustatius: History". Statia Government (බ්‍රිතාන්‍ය ඉංග්‍රීසි බසින්). 2020-06-16. සම්ප්‍රවේශය 2023-03-28.[permanent dead link]
  4. ^ Hartog, Johannes (1978). St. Maarten, Saba, St. Eustatius (ඉංග්‍රීසි බසින්). De Wit Stores. p. 13.
  5. ^ "Netherlands Antilles". US Department of State. Archived from the original on 15 April 2023. සම්ප්‍රවේශය 15 April 2023.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (link)
  6. ^ Westergaard, Waldemar (1917). The Danish West Indies Under Company Rule (1671–1754): With a Supplementary Chapter, 1755–1917 (ඉංග්‍රීසි බසින්). Macmillan. p. 12.
  7. ^ a b Aspinall, Sir Algernon Edward (1927). "St. Eustatius & Saba". The Pocket Guide to the West Indies, British Guiana, British Honduras, Bermuda, the Spanish Main, Surinam, and the Panama Canal (ඉංග්‍රීසි බසින්). Sifton, Praed & Company, Limited. p. 343.
  8. ^ Klingelhofer, Eric (2010-11-11). "French Fortifications in the New World". First Forts: Essays on the Archaeology of Proto-colonial Fortifications (ඉංග්‍රීසි බසින්). BRILL. p. 61. ISBN 978-90-04-18732-0.
  9. ^ Aceto, Michael (2008-12-10). "Eastern Caribbean English-derived language varieties: Phonology". In Schneider, Edgar W. (ed.). The Americas and the Caribbean (ඉංග්‍රීසි බසින්). Walter de Gruyter. ISBN 978-3-11-020840-5.
  10. ^ Panton, Kenneth J. (2015-05-07). Historical Dictionary of the British Empire (ඉංග්‍රීසි බසින්). Rowman & Littlefield. p. 452. ISBN 978-0-8108-7524-1.
  11. ^ Hartog, Johannes (1976). History of St. Eustatius (ඉංග්‍රීසි බසින්). Central U.S.A. Bicentennial Committee of the Netherlands Antilles : distributors, De Witt Stores N.V. p. 21.
  12. ^ Attema, Y. (1976). St. Eustatius: A Short History of the Island and Its Monuments (ඉංග්‍රීසි බසින්). Walburg Pers. p. 16. ISBN 978-90-6011-153-6.
  13. ^ Klooster, Wim (2016-10-19). The Dutch Moment: War, Trade, and Settlement in the Seventeenth-Century Atlantic World (ඉංග්‍රීසි බසින්). Cornell University Press. p. 16. ISBN 978-1-5017-0667-7.
  14. ^ a b Emmer, Pieter C.; Gommans, Jos J. L. (2020-10-15). The Dutch Overseas Empire, 1600–1800 (ඉංග්‍රීසි බසින්). Cambridge University Press. pp. 175–179. ISBN 978-1-108-42837-8.
  15. ^ "About St. Eustatius: History". Statia Government (බ්‍රිතාන්‍ය ඉංග්‍රීසි බසින්). 2020-06-16. සම්ප්‍රවේශය 2023-03-28.[permanent dead link]
  16. ^ Inikori, Joseph E.; Engerman, Stanley L. (1992-04-30). The Atlantic Slave Trade: Effects on Economies, Societies and Peoples in Africa, the Americas, and Europe (ඉංග්‍රීසි බසින්). Duke University Press. pp. 292–295. ISBN 978-0-8223-1243-7.
  17. ^ a b McGreevy, Nora (2 June 2021). "Remains of Enslaved People Found at Site of 18th-Century Caribbean Plantation". Smithsonian Magazine (ඉංග්‍රීසි බසින්). සම්ප්‍රවේශය 2023-04-15.
  18. ^ a b Tuchman, Barbara W. (1988). The First Salute: A View of the American Revolution. New York: Ballantine Books.
  19. ^ "St Eustatius". Encyclopaedia Britannica. සම්ප්‍රවේශය 28 June 2019.
  20. ^ Gregory E. O'Malley and Alex Borucki, "Patterns in the intercolonial slave trade across the Americas before the nineteenth century," Tempo, 23 (May/Aug 2017): 315–338.
  21. ^ ENTHOVEN, VICTOR (2012). ""That Abominable Nest of Pirates": St. Eustatius and the North Americans, 1680—1780". Early American Studies. 10 (2): 239–301. ISSN 1543-4273. JSTOR 23547669.
  22. ^ "Discover the "Golden Rock": an island teeming with history". Statia Tourism (ඇමෙරිකානු ඉංග්‍රීසි බසින්). සම්ප්‍රවේශය 2023-04-16.
  23. ^ Oostindie, Gert; Roitman, Jessica V. (2014-06-20). Dutch Atlantic Connections, 1680–1800: Linking Empires, Bridging Borders (ඉංග්‍රීසි බසින්). BRILL. p. 135. ISBN 978-90-04-27131-9.
  24. ^ Emmer, Pieter C.; Gommans, Jos J. L. (2020-10-15). The Dutch Overseas Empire, 1600–1800 (ඉංග්‍රීසි බසින්). Cambridge University Press. p. 177. ISBN 978-1-108-67994-7.
  25. ^ a b Tuchman, Barbara W. (1988). The First Salute: A View of the American Revolution. New York: Ballantine Books.
  26. ^ "[Home page]". Andrew Doria – The First Salute, Inc. Archived from the original on 16 December 2014. සම්ප්‍රවේශය 3 October 2014.{{cite web}}: CS1 maint: unfit URL (link)
  27. ^ a b c "St Eustatius". Encyclopaedia Britannica. සම්ප්‍රවේශය 28 June 2019.
  28. ^ "Jews in British America". The American Revolution. 18 May 2023 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 2022-04-04.
  29. ^ a b Botta, Carlo (1837). History of the War of Independence of the United States of America (ඉංග්‍රීසි බසින්). N. Whiting.
  30. ^ Jong, Cornelius de (1807). Reize naar de Caribische Eilanden in de jaren 1780 en 1781. Haarlem. p. 179
  31. ^ "The British Capture of Sint Eustatius".
  32. ^ Gramarye, Eliza. "1725 St. Eustatius Census". Academia.
  33. ^ ""A Medley of Contradictions": The Jewish Diaspora in St Eustatius and Barbados" (PDF).
  34. ^ Miller, Derek (2013-01-01). ""A Medley of Contradictions": The Jewish Diaspora in St Eustatius and Barbados". Dissertations, Theses, and Masters Projects. doi:10.21220/s2-c1t3-w516. 2025-06-09 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 2025-06-09.
  35. ^ a b "Honen Dalim". Atlas Obscura (ඉංග්‍රීසි බසින්). සම්ප්‍රවේශය 2025-05-15.
  36. ^ a b "La Nacion". www.jewishvirtuallibrary.org. සම්ප්‍රවේශය 2025-05-15.
  37. ^ a b "St Eustatius". Jews were here (ඇමෙරිකානු ඉංග්‍රීසි බසින්). සම්ප්‍රවේශය 2025-05-15.
  38. ^ a b Pilgrim, Lucy (2024-12-10). "Sint Eustatius : Jewish Heritage In Focus". Outlook Travel Magazine (බ්‍රිතාන්‍ය ඉංග්‍රීසි බසින්). සම්ප්‍රවේශය 2025-05-15.
  39. ^ a b Norton, Louis Arthur (October 2006). "Retribution: Admiral Rodney and the Jews of St. Eustatius". Jewish Magazine. සම්ප්‍රවේශය 4 April 2022.N
  40. ^ West Indisch Plakaatboek. Amsterdam. 1979.{{cite book}}: CS1 maint: location missing publisher (link)
  41. ^ Abbattista, Guido (2008). "Edmund Burke, the Atlantic American War and the 'Poor Jews at St. Eustatius': Empire and the Law of Nations". Cromohs. 13: 1–39.
  42. ^ "Honen Dalim Synagogue | Sint Eustatius Sightseeing | Sint Eustatius". www.inyourpocket.com (ඉංග්‍රීසි බසින්). සම්ප්‍රවේශය 2025-05-15.
  43. ^ "Honen Dalim". Richard Varr's Travel Blog (ඉංග්‍රීසි බසින්). සම්ප්‍රවේශය 2025-05-15.
  44. ^ Arbell, Mordehai (2002). The Jewish Nation of the Caribbean: The Spanish-Portuguese Jewish Settlements in the Caribbean and the Guianas. Jerusalem: Geffen.
  45. ^ "Honen Dalim Synagogue Restoration Project". St. Eustius Historical Foundation. 23 February 2015 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 3 October 2014.
  46. ^ Paula, A. F. (1993). 'Vrije' slaven: Een sociaal-historische studie over de dualistische slavenemancipatie op Nederlands Sint Maarten, 1816–1863. Centraal Historisch Archief, Universiteit van de Nederlandse Antillen. p. 98. ISBN 90-6011-841-3.
  47. ^ Hartog, Joh. (1969). De Bovenwindse eilanden: Sint Maarten, Saba, Sint Eustatius (ලන්දේසි බසින්). Aruba: De Wit N. V. pp. 296–297.
  48. ^ 1863 Abolition of slavery – Timeline Dutch History – Rijksstudio
  49. ^ "Introduction of the Dollar on Bonaire, Saint Eustace, Saba". Government of the Netherlands. 18 May 2010. 26 June 2019 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 26 June 2019.
"https://si.wikipedia.org/w/index.php?title=සින්ට්_යුස්ටේෂස්_හි_ඉතිහාසය&oldid=767973" වෙතින් සම්ප්‍රවේශනය කෙරිණි