ඩෙන්මාර්කයේ ඇලෙක්සැන්ඩ්රා
ඩෙන්මාර්කයේ ඇලෙක්සැන්ඩ්රා (ඇලෙක්සැන්ඩ්රා කැරොලයින් මාරි චාලට් ලුයිස් ජූලියා; 1 දෙසැම්බර් 1844 - 20 නොවැම්බර් 1925) එක්සත් රාජධානියේ සහ බ්රිතාන්ය ආධිපත්යයේ රැජින වූ අතර 1901 ජනවාරි 22 සිට 1910 මැයි 6 දක්වා ඉන්දියාවේ අධිරාජිනිය වූයේ එඩ්වඩ් VII රජුගේ බිරිඳ ලෙසය.
ඩෙන්මාර්කයේ ඇලෙක්සැන්ඩ්රා
වයස අවුරුදු 45 ක් පමණ වන ඇලෙක්සැන්ඩ්රාගේ ඡායාරූපය https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/5/5f/Alexandra_of_Denmark02.jpg
එක්සත් රාජධානියේ රැජින සහකාරිය
සහ බ්රිතාන්ය ආධිපත්යය,
ඉන්දියාවේ අධිරාජිනිය
ධුර කාලය
1901 ජනවාරි 22 - 1910 මැයි 6
රාජාභිෂේකය
1902 අගෝස්තු 9
ඉම්පීරියල් ඩර්බාර්
1 ජනවාරි 1903
උපන්නා
Schleswig-Holstein-Sonderburg-Glücksburg හි ඇලෙක්සැන්ඩ්රා කුමරිය
1844 දෙසැම්බර් 1
කහ මාලිගය, කෝපන්හේගන්, ඩෙන්මාර්කය
මිය ගියා
1925 නොවැම්බර් 20 (වයස අවුරුදු 80)
Sandringham House, Norfolk, England
භූමදානය
1925 නොවැම්බර් 28
ශාන්ත ජෝර්ජ් දේවස්ථානය, වින්ඩ්සර් කාසල්
කලත්රයා
එඩ්වඩ් VII
;
(මී. 1863; මිය ගියේ 1910)
නිකුත් කිරීම
ඇල්බට් වික්ටර් කුමරු, ක්ලැරන්ස් ආදිපාදවරයා සහ ඇවොන්ඩේල්
ජෝර්ජ් V, එක්සත් රාජධානියේ රජු
ලුයිස්, රාජකීය කුමරිය
වික්ටෝරියා කුමරිය
මෝඩ්, නෝර්වේ රැජින
වේල්ස්හි ඇලෙක්සැන්ඩර් ජෝන් කුමරු
නම්
ඇලෙක්සැන්ඩ්රා කැරොලයින් මාරි චාලට් ලුයිස් ජූලියා
නිවස
ග්ලූක්ස්බර්ග්
පියා
ඩෙන්මාර්කයේ ක්රිස්ටියන් IX
මව
Hesse-Kassel හි ලුයිස්
අත්සන
ඩෙන්මාර්කයේ ඇලෙක්සැන්ඩ්රාගේ අත්සන https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/5/5c/Queen-Alexandra-Signature.png
ඇලෙක්සැන්ඩ්රාගේ පවුල 1852 වන තෙක් සාපේක්ෂ වශයෙන් අපැහැදිලි විය, ඇගේ පියා, Schleswig-Holstein-Sonderburg-Glücksburg හි ක්රිස්ටියන් කුමරු, ඔහුගේ දෙවන ඥාති සොහොයුරා වන VII වන ෆෙඩ්රික්ගෙන් පසු ඩෙන්මාර්කයේ රජු ලෙස ප්රධාන යුරෝපීය බලවතුන්ගේ කැමැත්ත ඇතිව තෝරා ගන්නා ලදී. වයස අවුරුදු දහසයේදී ඇලෙක්සැන්ඩ්රා වික්ටෝරියා රැජිනගේ පුත්රයා සහ උරුමක්කාරයා වූ වේල්ස් කුමරු ඇල්බට් එඩ්වඩ්ගේ අනාගත බිරිඳ ලෙස තෝරා ගන්නා ලදී. මෙම යුවළ විවාහ වූයේ 1863 දී, එනම් 1863 දී, ඇගේ පියා ඩෙන්මාර්කයේ රජු වූ ක්රිස්ටියන් IX ලෙසින් සහ ඇගේ සොහොයුරා ග්රීසියේ රජු ලෙස පත් වූ වසරේ ජෝර්ජ් I ලෙසිනි. ඇලෙක්සැන්ඩ්රා 1863 සිට 1901 දක්වා වේල්ස් කුමරිය වූ අතර, එය මෙතෙක් කිසිවකු විසින් දරා ඇති දීර්ඝතම කුමරිය විය. එම මාතෘකාව, සහ සාමාන්යයෙන් ජනප්රිය විය; ඇගේ ඇඳුම් පැළඳුම් විලාසය සහ ඇඳීම විලාසිතා ගැන සැලකිලිමත් වූ කාන්තාවන් විසින් පිටපත් කරන ලදී. කිසිදු දේශපාලන බලයක් දැරීමෙන් බොහෝ දුරට බැහැර වූ ඇය, ග්රීක සහ ඩෙන්මාර්ක අවශ්යතා සඳහා බ්රිතාන්ය ඇමතිවරුන්ගේ සහ ඇගේ සැමියාගේ පවුලේ අයගේ මතය වෙනස් කිරීමට අසාර්ථක උත්සාහයක් ගත්තාය. ඇයගේ පොදු රාජකාරිය පුණ්ය කටයුතු සඳහා මතභේදාත්මක නොවන ලෙස සම්බන්ධ වීමට සීමා විය.
1901 වික්ටෝරියා රැජිනගේ මරණයෙන් පසු, ඇල්බට් එඩ්වඩ් VII එඩ්වඩ් ලෙස රජ-අධිරාජයා බවට පත් වූ අතර ඇලෙක්සැන්ඩ්රා රැජින-අධිරාජිනිය ලෙස පත් විය. 1910 දී එඩ්වඩ් මිය යන තුරුම ඇය එම තත්ත්වය දැරූවාය. ඇය තම බෑණනුවන් වූ ජර්මානු අධිරාජ්යයා II වන විල්හෙල්ම්ව දැඩි ලෙස අවිශ්වාස කළ අතර, බ්රිතාන්යය සහ එහි මිත්ර රටවල් ජර්මනිය සමඟ සටන් කළ පළමු ලෝක යුද්ධයේදී ඇගේ පුත් ජෝර්ජ් V වෙත සහාය දැක්වූවාය.
ළමාවිය https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7d/Det_Gule_Palae_Copenhagen.jpg/220px-Det_Gule_Palae_Copenhagen.jpg ඇලෙක්සැන්ඩ්රා කැරොලයින් මාරි චාලට් ලුයිස් ජූලියා කුමරිය නොහොත් "ඇලික්ස්", ඇගේ ආසන්නතම පවුල ඇයව දැන සිටි පරිදි, කෝපන්හේගන්හි අමාලියන්බර්ග් මාලිගා සංකීර්ණයට යාබදව පිහිටි 18 වන සියවසේ 18 අමාලිගේඩ් හි පිහිටි යෙලෝ මාලිගයේ උපත ලැබුවාය.[1] ඇගේ පියා Schleswig-Holstein-Sonderburg-Glücksburg හි ක්රිස්ටියන් කුමරු වූ අතර ඇගේ මව Hesse-Kassel හි ලුයිස් කුමරිය විය.[2] ඇයට සහෝදර සහෝදරියන් පස් දෙනෙක් සිටියා: ෆෙඩ්රික්, ජෝර්ජ්, ඩැග්මාර් (පසුව රුසියාවේ අධිරාජිනිය), තීරා සහ වැල්ඩෙමර්.
ඇගේ පියාගේ පවුල ඕල්ඩන්බර්ග්හි ඩෙන්මාර්ක රාජකීය මන්දිරයේ ඈත ශිෂ්යභට ශාඛාවක් වූ අතර එය III වන ක්රිස්ටියන් රජුගෙන් පැවත එන ලදී. ඔවුන් රාජකීය රුධිරයෙන් පැවතුනද, [3] පවුල සාපේක්ෂව නිහතමානී ජීවිතයක් ගත කළහ. ඔවුන්ට විශාල ධනයක් තිබුණේ නැත. යුධ හමුදා කොමිසමකින් ඇයගේ පියාගේ ආදායම වසරකට පවුම් 800 ක් පමණ වූ අතර ඔවුන්ගේ නිවස කුලියට දීමෙන් තොර සහනදායී දේපලක් විය.[4] ඉඳහිට, හාන්ස් ක්රිස්ටියන් ඇන්ඩර්සන්ට නින්දට යාමට පෙර කතා කිරීමටත් දරුවන්ට කතන්දර කීමටත් ආරාධනා කරන ලදී.[5]
1848 දී ඩෙන්මාර්කයේ VIII වන ක්රිස්ටියන් මිය ගිය අතර ඔහුගේ එකම පුත් ෆෙඩ්රික් සිහසුනට පත් විය. ෆෙඩ්රික් දරුවන් නොමැතිව සිටි අතර, අසාර්ථක විවාහ දෙකක් ගත කර ඇති අතර, වඳභාවයට පත් විය. ෆෙඩ්රික් ඩෙන්මාර්කය සහ ෂ්ලෙස්විග්-හොල්ස්ටයින් යන දෙකෙහිම පාලනය කළ නිසා අනුප්රාප්තික අර්බුදයක් ඇති වූ අතර එක් එක් ප්රදේශයන්හි අනුප්රාප්තික නීති වෙනස් විය. හොල්ස්ටයින් හි, සාලික් නීතිය කාන්තා රේඛාව හරහා උරුමය වැලැක්වූ අතර ඩෙන්මාර්කයේ එවැනි සීමාවන් අදාළ නොවීය. ප්රධාන වශයෙන් ජර්මානු ජාතිකයෙකු වූ හොල්ස්ටයින් නිදහස ප්රකාශ කළ අතර ප්රෂියාවේ ආධාර ඉල්ලා සිටියේය. 1852 දී, ප්රධාන යුරෝපීය බලවතුන් ඩෙන්මාර්ක අනුප්රාප්තිය ගැන සාකච්ඡා කිරීම සඳහා ලන්ඩනයේ සමුළුවක් කැඳවූහ. නොසන්සුන් සාමයක් එකඟ වූ අතර, Schleswig-Holstein-Sonderburg-Glücksburg හි ක්රිස්ටියන් කුමරු ඔහුගේ සියලු ආධිපත්යවල ෆෙඩ්රික්ගේ උරුමක්කාරයා වනු ඇත යන විධිවිධානය සහ අනෙකුත් අයගේ පෙර ප්රකාශයන් (ක්රිස්ටියන් ගේම නැන්දම්මා, මස්සිනා ද ඇතුළත් විය. නීතිය සහ බිරිඳ) යටත් විය.[6][7]
ක්රිස්ටියන් කුමරුට ඩෙන්මාර්කයේ කුමරු යන පදවි නාමය ලබා දුන් අතර ඔහුගේ පවුලේ අය බර්න්ස්ටෝර්ෆ් මාලිගාවේ නව නිල නිවසකට පදිංචියට ගියහ. පවුලේ තත්ත්වය ඉහළ ගොස් තිබුණද, ඔවුන්ගේ ආදායමේ සුළු හෝ වැඩිවීමක් තිබුණේ නැත. ඔවුන් ෆෙඩ්රික්ගේ තුන්වන බිරිඳ සහ හිටපු අනියම් බිරිඳ වන ලුයිස් රස්මුසන් හමුවීම ප්රතික්ෂේප කළ නිසා, කෝපන්හේගන්හි උසාවි ජීවිතයට ඔවුන් සහභාගී වූයේ නැත, මන්ද ඇයට පෙර පෙම්වතෙකුගෙන් අවජාතක දරුවෙකු සිටි බැවිනි.[8] ඇලෙක්සැන්ඩ්රා ඇගේ සොහොයුරිය වන ඩැග්මාර් සමඟ අට්ටාල නිදන කාමරයක් බෙදා ගත් අතර, ඇයගේම ඇඳුම් සාදාගෙන ඇගේ සහෝදරියන් සමඟ මේසයේ රැඳී සිටියාය. ඇලෙක්සැන්ඩ්රා සහ ඩැග්මාර් හට පිහිනුම් පාඩම් ලබා දුන්නේ ස්වීඩන් කාන්තා පිහිනුම් පුරෝගාමියා වන නැන්සි එඩ්බර්ග් විසිනි.[10] Bernstorff හිදී ඇලෙක්සැන්ඩ්රා තරුණ කාන්තාවක් බවට පත් විය. ඇය කෝපන්හේගන්හි ඉංග්රීසි පූජකවරයා විසින් ඉංග්රීසි ඉගැන්වූ අතර එය ක්රිස්ටියන්ස්බෝර්ග් මාලිගයේදී තහවුරු කරන ලදී.[11] ඇය සිය ජීවිත කාලය පුරාම භක්තිමත් වූ අතර උසස් පල්ලියේ පිළිවෙත අනුගමනය කළාය.[12]
විවාහය සහ පවුල
සංස්කරණය කරන්න
ප්රධාන ලිපිය: ඇල්බට් එඩ්වඩ්, වේල්ස් කුමරු සහ ඩෙන්මාර්කයේ ඇලෙක්සැන්ඩ්රා කුමරියගේ විවාහය
මෙයද බලන්න: ඩෙන්මාර්කයේ ඇලෙක්සැන්ඩ්රා කුමරියගේ මංගල ඇඳුම
හෙන්රි නෙල්සන් ඕ'නීල් විසින් 1863 මාර්තු 7 වන දින ග්රේව්සෙන්ඩ් හි ඇලෙක්සැන්ඩ්රා කුමරිය HRH ගොඩබෑම
ඩෙන්මාර්කයේ ඇලෙක්සැන්ඩ්රා කුමරිය සහ වේල්ස් කුමරු, 1863
වික්ටෝරියා රැජින සහ ඇගේ සැමියා වන ඇල්බට් කුමරු දැනටමත් ඔවුන්ගේ පුත්රයා සහ උරුමක්කාරයා වන වේල්ස් කුමරු ඇල්බට් එඩ්වඩ් සඳහා මනාලියක් සොයා ගැනීම ගැන සැලකිලිමත් වූහ. සුදුසු අපේක්ෂකයෙකු සෙවීමේදී ඔවුන් තම දියණිය වන ප්රුසියාවේ ඔටුන්න හිමි වික්ටෝරියා කුමරියගේ සහය ලබා ගත්හ. Schleswig-Holstein ප්රශ්නය සම්බන්ධයෙන් ඩේන්වරුන් Prussians සමග ආරවුලක සිටි නිසාත්, බ්රිතාන්ය රජ පවුලේ බොහෝ සබඳතා ජර්මානුවන් වූ නිසාත් ඇලෙක්සැන්ඩ්රා ඔවුන්ගේ පළමු තේරීම නොවීය. අවසානයේදී, වෙනත් හැකියාවන් ප්රතික්ෂේප කිරීමෙන් පසුව, ඔවුන් "තෝරාගත යුතු එකම කෙනා" ලෙස ඇය මත පදිංචි විය.[13]
1861 සැප්තැම්බර් 24 දින ඔටුන්න හිමි වික්ටෝරියා කුමරිය ස්පියර්හිදී ඇලෙක්සැන්ඩ්රාට ඇගේ සොහොයුරා ඇල්බට් එඩ්වඩ් හඳුන්වා දුන්නාය. වසරකට පමණ පසු 1862 සැප්තැම්බර් 9 වන දින (නෙලී ක්ලිෆ්ඩන් සමඟ ඔහුගේ සම්බන්ධය සහ ඔහුගේ පියාගේ මරණයෙන් පසු) ඇල්බට් එඩ්වඩ් ඇලෙක්සැන්ඩ්රාට යෝජනා කළේ ඔහුගේ මාමා වූ බෙල්ජියමේ පළමුවන ලියෝපෝල්ඩ් රජුගේ නිවස වූ ලේකන් රාජකීය මාලිගාවේදීය. ]
මාස කිහිපයකට පසු ඇලෙක්සැන්ඩ්රා ඩෙන්මාර්කයේ සිට බ්රිතාන්යයට වික්ටෝරියා සහ ඇල්බට් යන රාජකීය යාත්රාවෙන් ගමන් කර 1863 මාර්තු 7 වන දින කෙන්ට් හි ග්රේව්සෙන්ඩ් වෙත පැමිණියාය.[15] ශ්රීමත් ආතර් සුලිවන් ඇගේ පැමිණීම සඳහා සංගීතය රචනා කළ අතර කවියෙකු වූ ඇල්ෆ්රඩ්, ටෙනිසන් සාමිවරයා ඇලෙක්සැන්ඩ්රාට ගෞරවයක් වශයෙන් ඕඩයක් ලිවීය:
මුහුදෙන් එගොඩ සිට මුහුදු රජුගේ දියණිය,
ඇලෙක්සැන්ඩ්රා!
සැක්සන් සහ නෝමන් සහ ඩේන් අපි,
නමුත් ඩේන් ජාතික අපි හැමෝම ඔබව සාදරයෙන් පිළිගනිමු,
ඇලෙක්සැන්ඩ්රා!
— A ඇලෙක්සැන්ඩ්රා, ඇල්ෆ්රඩ්, ටෙනිසන් සාමිවරයා වෙත සාදරයෙන් පිළිගනිමු
කැන්ටබරි අගරදගුරු තෝමස් ලෝන්ග්ලි, 1863 මාර්තු 10 වැනි දින වින්ඩ්සර් කාසල් හි ශාන්ත ජෝර්ජ් දේවස්ථානයේදී මෙම යුවළ සමඟ විවාහ විය. ස්ථානය තේරීම පුළුල් ලෙස විවේචනයට ලක් විය. උත්සවය ලන්ඩනයෙන් පිටත සිදු වූ බැවින්, විශාල මහජන පිරිසකට මෙම දර්ශනය නැරඹීමට නොහැකි වනු ඇති බවට පුවත්පත් පැමිණිලි කළේය. අනාගත අමුත්තන්ට පැමිණීම අපහසු යැයි සිතූ අතර, ස්ථානය කුඩා බැවින්, ආරාධනා බලාපොරොත්තු වූ සමහර අය කලකිරීමට පත් වූහ. ඇලෙක්සැන්ඩ්රාගේ සමීපතම සබඳතාවලට පමණක් ආරාධනා කළ නිසා ඩේන්වරු කලබල විය. බ්රිතාන්ය උසාවිය තවමත් ඇල්බට් කුමරු වෙනුවෙන් ශෝකය ප්රකාශ කරමින් සිටි නිසා කාන්තාවන්ට අළු, ලිලැක් හෝ මාව් ඇඳීමට සීමා විය.[17] මෙම යුවළ ඔවුන්ගේ මධුසමය සඳහා වයිට් අයිල් ඔෆ් වයිට් හි ඔස්බෝන් හවුස් හි මධුසමය ගත කිරීම සඳහා වින්ඩ්සර් හැර යන විට, රැන්ඩොල්ෆ් චර්චිල් සාමිවරයා ඇතුළු අසල්වැසි ඊටන් විද්යාලයේ පාසල් සිසුන් විසින් ඔවුන්ව ප්රීති ඝෝෂා කළහ.[18]
ඊළඟ වසර අවසන් වන විට ඇලෙක්සැන්ඩ්රාගේ පියා ඩෙන්මාර්කයේ සිංහාසනයට පත් විය, ඇගේ සොහොයුරා ජෝර්ජ් හෙලීන්හි රජු බවට පත් විය, ඇගේ සොහොයුරිය ඩැග්මාර් රුසියාවේ සෙසරෙවිච් සමඟ විවාහ ගිවිසගෙන සිටියේය, [19] ඇලෙක්සැන්ඩ්රා ඇගේ පළමු දරුවා බිහි කළාය. . ඇගේ පියාගේ ආගමනය Schleswig-Holstein ගේ ඉරණම සම්බන්ධයෙන් තවදුරටත් ගැටුමක් ඇති කළේය. ජර්මානු කොන්ෆෙඩරේෂන් ඩෙන්මාර්කය සාර්ථකව ආක්රමණය කළ අතර ඩෙන්මාර්කයේ භූමි ප්රමාණය පහෙන් දෙකකින් අඩු කළේය. වික්ටෝරියා රැජිනගේ සහ ප්රුසියාවේ ඔටුන්න හිමි කුමරියගේ දැඩි කෝපයට ඇලෙක්සැන්ඩ්රා සහ ඇල්බට් එඩ්වඩ් යුද්ධයේදී ඩෙන්මාර්කයට සහයෝගය දැක්වූහ. පෙර ඩෙන්මාර්කයේ ප්රසියානු ආක්රමණය ඇලෙක්සැන්ඩ්රාගේ ජර්මානුවන් කෙරෙහි දැඩි අකමැත්තක් ඇති කළේය, එය ඇගේ මුළු ජීවිත කාලයම ඇය සමඟ පැවතියේය.[20]
ඇලෙක්සැන්ඩ්රා ඇගේ කුලුඳුල් දරුවා සමඟ ඇල්බට් වික්ටර්, 1864
ඇලෙක්සැන්ඩ්රාගේ පළමු දරුවා වන ඇල්බට් වික්ටර් 1864 මුල් භාගයේදී මාස දෙකක් නොමේරූ ලෙස උපත ලැබීය. ඇලෙක්සැන්ඩ්රා තම දරුවන්ට භක්තිය පෙන්වූයේ: "ඇයට තවානට දුව ගොස්, ෆ්ලැනල් ඇප්රොන් එකක් දමා, දරුවන් සෝදාගෙන බැලීමට හැකි වන විට ඇය ඇගේ තේජසින් සිටියාය. ඔවුන් ඔවුන්ගේ කුඩා ඇඳන් මත නිදාගෙන සිටිති."[21] ඇල්බට් එඩ්වඩ් සහ ඇලෙක්සැන්ඩ්රාට මුළු දරුවන් හය දෙනෙක් සිටියහ: ඇල්බට් වික්ටර්, ජෝර්ජ්, ලුයිස්, වික්ටෝරියා, මෝඩ් සහ ඇලෙක්සැන්ඩර්. ඇලෙක්සැන්ඩ්රාගේ සියලුම දරුවන් නොමේරූ ලෙස ඉපදී ඇත. චරිතාපදාන රචක රිචඩ් හෝග් සිතුවේ ඇලෙක්සැන්ඩ්රා හිතාමතාම වික්ටෝරියා රැජින නොමග යවා ඇගේ දරු ප්රසූතියට නියමිත දිනයන් ලෙසයි. 1867 දී ඇගේ තෙවැනි දරුවා ඉපදීමේදී, රූමැටික් උණ වැළඳීමේ අමතර සංකූලතාව ඇලෙක්සැන්ඩ්රාගේ ජීවිතයට තර්ජනයක් වූ අතර, ඇයව සදාකාලික කොරවීමකට ලක් කළේය.[23]
ප්රසිද්ධියේ, ඇලෙක්සැන්ඩ්රා ගෞරවනීය හා ආකර්ෂණීය විය; පෞද්ගලිකව, ආදරයෙන් සහ විනෝදයෙන්.[9][24] ඇය නැටුම් සහ අයිස් මත ලිස්සා යාම ඇතුළු සමාජ ක්රියාකාරකම් රැසකට ප්රිය වූ අතර ප්රවීණ අශ්වාරෝහකයෙකු සහ ටැන්ඩම් රියැදුරෙකු වූවාය.[25] වික්ටෝරියා රැජින කලබලයට පත් කරමින් ඇය දඩයම් කිරීමටද ප්රිය කළාය, ඇය නතර කරන ලෙස ඉල්ලා සිටි නමුත් එය සාර්ථක නොවීය.[26] ඇගේ පළමු දරුවා ඉපදීමෙන් පසුව පවා, ඇය පෙර පරිදිම බොහෝ සෙයින් සමාජගත වූ අතර, එය රැජින සහ තරුණ යුවළ අතර යම් ඝර්ෂණයකට තුඩු දුන් අතර, ඇලෙක්සැන්ඩ්රා විසින් ප්රෂියන්වරුන් කෙරෙහි දක්වන පිළිකුල සහ රැජිනගේ පක්ෂග්රාහීකම හේතුවෙන් උග්ර විය.[20]